Ξαναπαίζετε τα adventure?

Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (όπως Schizm,Jack Orlando:The Director's Cut kai Leisure Suit Larry 2 καθώς και μερικών άλλων) το κάνω χωρίς να βαριέμαι σχεδόν καθόλου.

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να ξανατερματίσω πολλά από τα adventures που έχω, αλλά η έλλειψη χρόνου μάλλον είναι ο πιο αποτρεπτικός παράγοντας!

Τα περισσότερα από αυτά, ναι. Αφήνω, όμως να περάσει αρκετός καιρός οπότε να έχω ακόμα μεγαλύτερη όρεξη για δράση. Συνήθως αν δεν μου αρέσει ένα παιχνίδι, δεν θα μπώ καν στον κόπο να το τερματίσω, πόσο μάλιστα να το ξαναπαίξω.

Egw sunhthws nai alla meta apo polu kairo an kai sunhthws ta thumamai!!! :shock: :shock: :shock:

ναι, εκτός και αν μιλάμε για μάπα παιχνίδι... μαζί με την to-play λίστα, έχω και μία τεράστια to-replay λίστα... ακόμα και να μην ξανακυκλοφορήσει ούτε ένα παιχνίδι, έχω υλικό για μέχρι βαθιά γεράματα!

Βασικά ,όχι.Δεν έχει σημασία αν είναι καλό κάποιο παιχνίδι ή όχι.Απλώς απ'την στιγμή που θυμάμαι όλους τους γρίφους και την ιστορία χάνεται η πρόκληση.Δεν μ'αρέσει να ξανακάνω κάτι του οποίου ξέρω την συνέχεια.

Mourgos, δεν είναι αυτό το θέμα. Νομίζω ότι όλοι πάνω κάτω θυμόμαστε τους γρίφους και την πλοκή της ιστορίας. Το θέμα είναι ότι ένα adventure διαφέρει από τα υπόλοιπα είδη παιχνιδιών στο ότι σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Όταν επιλέγεις να το ξαναπαίξεις σημαίνει ότι θες να ξανανιώσεις αυτά τα συναισθήματα. Είναι όπως ακριβώς όταν θες να ξαναδείς μια ταινία που σου άρεσε πολύ. Δεν το έχεις κάνει ποτέ σου;

Πολύ σωστά το θέτει ο Trabookzimo. Τα adventures είναι και το μόνο είδος παιχνιδιού που η όλη δομή του θυμίζει ταινία και σε προτρέπει να τα ξαναπαίξεις για να νιώσεις αυτά τα συναισθήματα που λέει, και λιγότερο για να ξαναλύσεις κάποιους γρίφους.

Και κάτι άλλο: μετά την πρώτη φορά που τερματίζεις ένα adventure νομίζω ότι με την επόμενη, γνωρίζοντας τους γρίφους, μπορεί να κανείς να επικεντρωθεί ακόμη περισσότερο στο σενάριο και στην πλοκή και ίσως να ανακαλύψει πράγματα που είχε παραβλέψει!

Άσχετο,αλλά ούτε τις ταινίες που έχω ξαναδεί δεν τις ξανανοικιάζω από το videoclub.Αλλά ρε παιδιά το όλο θέμα είναι ανούσιο να το συνεχίσουμε.Είτε σου αρέσει κάτι είτε όχι.Δεν γίνεται να επιχειρημτολογήσεις πάνω σε κάτι που είναι καθαρά θέμα προτίμησης και μόνο.Είναι σαν να προσπαθούμε να πείσουμε κάποιον οτί πρέπει να του αρέσει περισσότερο το μπάσκετ από το ποδόσφαιρο...

Γενικά δεν ξαναπαίζω τα παιχνίδια που έχω τελειώσει (adventure ή μη), αλλά μερικά αποτελούν εξαίρεση, όπως το TLJ, το Indy 4, το GK3 (ειδικά το Sydney είναι must!) και τα 2 πρώτα MI.

Αυτή την στιγμή παίζω την Βlack Dalia ξανά!!!! Δεν τον βαριέμαι ποτέ, και το Πάσχα ξαναέπαιξα το GB2. Tέλειο.

Ένα πράγμα θα πω μόνο. Τα advs που ξαναπαίζεις, είναι αυτά που σου έκαναν μεγάλη εντύπωση. Το γιατί σε εντυπωσίασαν μπορεί να έχει πολλούς λόγους. Μπορεί να είναι τα γραφικά, η μουσική, η ιστορία. Ο κυριότερος όμως (κατά την γνώμη μου) είναι "η πρώτη φορά". Τα πρώτα adventures που έχω παίξει, τα ξαναπαίζω συνέχεια.

Γενικά την ιστορία, για ένα διάστημα την θυμάσαι οπότε αν δεν είναι κάτι πραγματικά εκπληκτικό και πρωτότυπο που να σε συναρπάσει πέραν κάθε προηγουμένου, είναι δύσκολο. Ωστόσο σε μερικές περιπτώσεις έχει να κάνει περισσότερο με το feeling, την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Θα μπορούσα να το αποκαλέσω και κρίση νοσταλγίας , απο μια καλύτερη περίοδο, για εμας τους γεροντότερους. Ωστόσο αν παίρνεις 1 με 3 τίτλους το δίμηνο και έχεις περισσότερα ενδιαφέροντα είναι λίγο δύσκολο να βρεις τον χρόνο να ξαναπαίξεις κάτι παλαιότερο. Απλώς κοιτάζεις τα κουτιά στις βιβλιοθήκες και λες τι ωραία συλλογή που έχω! Προσωπική πείρα (πως τεντώνουμε το 24ώρο λιγουλάκι;; Ας πούμε σε 48ώρο!;;;

Μονο αν περασουν μερικα χρονια. Επειδη γερναω, ξεχναω και ειναι σαν να παιζω καινουργιο παιχνιδι απο την αρχη χεχεχεχεχε