Η φαντασία στην εξουσία (Ιούνιος 2006)

Το φοιτηταριό ήταν πάντοτε συμπαθέστατο όχι μόνο επειδή πέρασα κι εγώ από αυτή την φάση αλλά τα χρόνια αυτά θεωρώ ότι είναι τα καλύτερα της εφηβείας μας. Βέβαια ο Τ.Williams λέει ότι η καλύτερη πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Από αρχαιοτάτων χρόνων τα προβλήματα της παιδείας εν γένει ήταν αμέτρητα και κάποια από αυτά ανυπέρβλητα. Οι πολιτικοί, στους οποίους το παραδάκι μπαίνει στην τσέπη διόλου ευκαταφρόνητο, κόπτονται για την παιδεία [και καλά] χρόνια τώρα και η ουσία παραμένει η ίδια: ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Δρουν στα πλαίσια μιας κακομοίρικης και ευτελούς πολιτικής. Ποιος θα φέρει την Παιδεία στα μέτρα της? Ο Γιακουμάτος-Μέγας Κρασοπατέρας, ο Ψωμιάδης-Βλαχονεόπλουτο Καγκούρι ή η Μιλένα Αποστολάκη-Κομματόσκυλο/Φοράω Prada/Θαυμάστε με? Το πρόβλημα είναι πολύ σύνθετο αλλά πιστεύω ότι ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ πράγματα ΙΣΩΣ αλλάξουν γιατί το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στον ίδιο τον όρο ΠΑΙΔΕΙΑ και στις απαιτήσεις που ζητά από τον καθένα. Ο καθένας παλεύει για το καλύτερο, στο ίδιο καζάνι ίσως βράζουμε όλοι αλλά θέλει τουλάχιστον σεισμό για να αναδιαρθρωθούν κάποια πράγματα προς το καλύτερο κι αυτό και πάλι θα πάρει καιρό. Η διεθνής αγορά είναι πολύ απαιτητική και ιδιαιτέρως αυστηρή, οι κοινωνικές σχέσεις που καλλιεργούνται καθημερινά είναι απαιτητικές κα δαπανηρές πλέον, δεν θέλουμε ανθρώπους αλλά αστραφτερά μέλη και κάτασπρο χαμόγελο. Όλα αυτά τα παιδιά, με λουλούδια στην καρδιά και καθαρό βλέμμα τι ατενίζουν? Δεν ξέρω, είμαι απαισιόδοξος, η ζωή είναι τόσο πολυάσχολη που ούτε στο πεζοδρόμιο με αφήνει να προσπεράσω. Τι να πω δεν ξέρω........

Χμ, τα παιδιά, τουλάχιστον (θέλω να ελπίζω) ένα μεγάλο μέρος τους γνωρίζουν την κοινωνία που ζουν και προσπαθούν (αν αναφέρεσαι και σε όσα έγιναν αυτές τις ημέρες) αλλά ωστόσο οι υπόλοιποι ζούμε σε έναν κόσμο που όλα τα θέλουμε (θεωρητικά και πρακτικά) να λειτουργούν με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Οπότε μόνο αν μεταβληθεί το σύστημα παιδείας (έστω από ανθρώπους που δεν τα σκέφτονται μόνοι τους (π.χ. πολιτικοί) αλλά τα ακούνε από τους συμβούλους τους (Οι οποίοι ωστόσο πρέπει να βλέπουν τα πράγματα με τα δεδομένα της χώρας και όχι με τα δεδομένα του καλύτερου (αποκλείεται να φτάσουμε κάτι αν δεν είμαστε έτοιμοι να το δεχθούμε και να το αγγαλιάσουμε))) για να παράγει (δυστυχώς δεν προάγουν τα ιδρύματα πλέον την γνώση αλλά παράγουν απλά το εργατικό δυναμικό της γνώσης (Knowledge workers δεν το λέμε?) που πιθανόν και να παράγει νέα γνώση κάποια στιγμή στην ζωή του.

Όσο για τις κοινωνικές σχέσεις δυστυχώς μετά από κάποιο σημείο δυστυχώς καλλιεργούνται απλά και μόνο για να καλλιεργούνται (αν θέλεις να συνεχίσεις πρέπει απλά να δώσεις την μάχη σου). Δεν μπορώ να πω αν είναι σωστό ή λάθος (με μικρή άνεση παραμένω εκτός συστήματος, όχι ωστόσο αναίμακτα χρόνο με το χρόνο) αλλά όμως εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτό. Αν συνεχίσουμε να θέλουμε για να θέλουμε έτσι θα συνεχίσει η κατάσταση και αλλαγή δύσκολα θα υπάρξει, αν πάψουμε να θέλουμε τόσα ίσως να βελτιωθεί αλλά δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι, που αντέχουν αυτούς τους εξοντωτικούς ρυθμούς, θα σταθούν να μας περιμένουν.

Τα πράγματα ίσως να είναι πολύ πιο σύνθετα (πλέον) για παιδιά με λουλούδια στην καρδιά. Καλώς ή κακώς η εποχή της αθωότητας έχει περάσει μάλλον ανεπιστρεπτί όποτε μάλλον για παιδιά με Boss κουστουμάκι ή ταγιεράκι και επιθετική αντιμετώπιση κάθε προβλήματος είναι και όχι για μας! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δίχως να μπορώ να πω ότι έχω εμβαθύνει στο συγκεκριμένο ζήτημα (κλασσικός Ελληνάρας ως γνωστόν με μια γνώμη για τα πάντα (αλλά και με πολλές ερωτήσεις στην συνέχεια!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), θα ήθελα να ρωτήσω από που προέρχεται το σύστημα? Χμ? Μήπως από εμάς (τους εμάς που προσφέρουν υπηρεσίες και αγαθά) προς εμάς? Άρα εμείς στην θέση αυτών τι θα κάναμε?

Μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη (και λογικό είναι, αλλά και απαίτηση) ωστόσο τι φταίει ο καπιταλισμός (όχι δεν έχω μετοχές τις microsoft (ακόμη!)). Όταν όλοι στήνουν μια δουλειά με σκοπό να βελτιώσουν το ώφελος τους, να διευκολύνουν την ζωή τους, να βελτιώσουν τις συνθήκες της. Ποιό το κακό? Αν φυσικά ήταν δυνατόν να τεθούν βαθμίδες στο επίπεδο της κεφαλαιοποίησης της ζωής, και έμπαινε έλεγχος ανάλογα με την βαθμίδα (πολιτικός, κοινωνικός ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να τεθεί) τότε δεν θα επηρεάζαμε τα δικαιώματα κάποιων? Οπότε εκεί δεν θα είχαμε πρόβλημα δημοκρατίας (αν δεχθούμε ως αξίωμα πως υπάρχει και δεν έχει μεταβληθεί σε κάτι καινούργιο το οποίο δεν έχουν βαφτίσει ακόμη)? Δεν λέω ότι έχω λάβει πολλές παραμέτρους σε αυτό (και πιθανόν να υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζω ή δεν κατανοώ), αλλά δεν έχει κάποια λογική?

Και αν θυμάμαι καλά ο Ford ένας από τους μεγάλους καπιταλιστές είχε πει ότι ήθελε να στήσει μια εταιρεία που να παράγει το καλύτερο(υποκειμενικό δυνατό προιόν με τιςς καλύτερες (υποκειμενικό) εργατικές αποδοχές και το μικρότερο (υποκειμενικό) δυνατό κόστος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει στην εποχή μας Το λειτουργικότερο προιόν με τις βάσει νόμου αποδοχές και το φορτωμένο marketing κόστος. Τελικά μάλλον έχει να κάνει με την κατανόηση είτε με την χρήση των όρων. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@Elessar

Έχεις απόλυτο δίκιο, δημοκρατία θα έλεγα δεν υπάρχει καν, ολιγαρχία και Άγιος ο Θεός. Η πλειονότητα στον πλανήτη για να το πάμε και παραπέρα βιώνει την εξαθλίωση και την τυρρανία, άσχετα αν στην τηλεόραση μαθαίνουμε για το καινούργιο look της Βανδή και τα τραβήγματα [από πού έως πού] του Ψινάκη. Όπως λέει και ο Καστοριάδης η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ουδόλως ετοιμάζεται να δεχτεί το δυτικό μοντέλο της φιλελεύθερης καπιταλιστικής πολιτείας. Το μόνο που γυρεύει σε αυτό το μοντέλο είναι α) τα όπλα και β) τα καταναλωτικά αντικείμενα. Ούτε καν την διάκριση των εξουσιών! Δεν είναι συγκλονιστικό; Με λίγα λόγια δεν υπάρχει δυτικό δημοκρατικό μοντέλο. Σε αυτά λοιπόν που προανέφερα υπάρχει ομίχλη και έρεβος θα έλεγα. Δεν είμαι φύση απαισιόδοξος αλλά τα κοινωνικοπολιτικά κριτήρια μπολιασμένα με την λύσσα για ευρώ μου καταστρέφουν το τελευταίο όπλο που έχω σε όλα αυτά: την ελπίδα.

@Elessar

Ξέχασα να σου πω ότι είμαι Παναθηναϊκός. Ό,τι και να πεις έχεις δίκιο αλλά υπάρχουν και οι μεταλλάξεις σε αυτή την ζωή,οκ?

@ Elessar

Απλά και μόνο έτσι προς χάριν συζήτησης και τίποτα περισσότερο (γνωστή η απάντηση ενδεχομένως) και αυτοί που έχουν την οικονομική είτε στρατιωτική εξουσία από που ήρθαν? Και πως απόκτησαν αυτές τις εξουσίες, γιατί δεν τις πήραν έτσι απλά αλλά κάποιοι τους τις προσέφεραν. Αν τώρα προέκευψε αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα τότε κάποιος θα έπρεπε σε κάποιο σημείο να διακόψει την τροφοδοσία και έχω την ταπεινή εντύπωση πως δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, δίχως να διακινδυνέυσουμε την πλήρη καταστροφή του. Γεγονός που ενδεχομένως δεν ήταν μια θετική έκβαση παρά τις όποιες αγαθές διαθέσεις.

Όσο για την δημοκρατία, το κοινό μυστικό (έχει ειπωθεί αν δεχθώ λόγια φίλου που ασχολείται με αρχαία Ελλάδα) είναι πως αποτελεί αποτυχημένο πείραμα, ωστόσο είναι μια καλή ψευδαίσθηση. Δεν λέτε και εσείς;

@Pornostar

Αν το πάμε παραπέρα την βιώνει την τυρανία αλλά εμείς τρεφόμαστε με τα προϊόντα τους, ντυνόμαστε, παίζουμε στους υπολογιστές που παράγουν (γιατί μή μου πεις ότι στην Κίνα περνούν οι εργάτες ζωή χαρισάμενη <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), ωστόσο τα πάντα καλώς ή κακώς τα βλέπουμε όλοι (άσχετα αν ξέρουμε τι κρύβεται από κάτω) υπό το πρίσμα που επιλέγουμε. Όταν θέλουμε να δούμε αλήθειες όλοι μας (σχεδόν και σε επιλεγμένα και απλοποιημένα θέματα) τις βλέπουμε (η παραδοχή είναι μια κατά πολύ δυσκολότερη συζήτηση), το θέμα είναι πως δεν επιθυμούμε να ξανασχεδιάσουμε τον τροχό από την αρχή.

Για την διάκριση των εξουσιών ας πούμε επειδή δεν το έχουμε καταλάβει στην Ελλάδα δεν σημαίνει πως δεν το έχουν καταλάβει κι έξω (άλλο πράγμα αν κι εκεί εξυπηρετούνται συμφέροντα σε άλλα μεγέθη). Έχω την εντύπωση πως είμαστε από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου που συγκεντρώσουμε νομοθετική και εκτελεστική εξουσία στα ίδια πρόσωπα. Και για πες τους να το αλλάξουν έτσι για αστείο δηλαδή! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> (Αν το είχες στο μυαλό σου διαφορετικά για άπλωσε το λιγουλάκι το θέμα, γιατί μέχρι εκεί το έχω φθάσει το θέμα, από κει και μετά το χάος (καλά και πριν!))

Για την απληστία πάλι ή "λύσσα για ευρώ" επειδή την βίωσα για μερικά φεγγάρια βάση ενός θεσμού (χρηματιστήριο) που στην Ελλάδα είναι συνώνυμο του τζόγος θα έλεγα πως αυτό δεν είναι κάτι εποχιακό αλλά υπάρχει εντός μας και είναι κινητήρια δύναμη μεγάλης ισχύος (όχι πάντα αλλά αρκετά συχνά!))

@Elessar

Γκύζη και γαύρος? (προδότη!!!!!!!!!!!!!!!) Νταξ, κοίτα ποιος μιλάει, αλλά έτσι χαριτολογώντας......

@mortal

Η δημοκρατία αποτυχημένο πείραμα? Χμμμμμ.... δεν θα το έλεγα πείραμα αλλά εις σήμερον ημέρα, ναι, γιατί στην ουσία δεν μας ρωτά κανείς εμάς για το ο,τιδήποτε, αποφασίζουμε και διατάζουμε με έμβλημα τις Ηνω-Γαμη-μένες Πολιτείες Αμερικής. Όχι εμείς βέβαια αλλά οι συμπαθέστατοι πολιτικοί μας που έχω ήδη εκφράσει την συμπάθειά μου σε προηγούμενο post. Περιμένω όμως την στιγμή όπου όλοι θα σηκωθούμε από τους καναπέδες και θα βγούμε [κυριολεκτικά] στους δρόμους. Εδώ στην Εργατική Πρωτομαγιά ο κόσμος στον Πειραιά, όσον αφορά στην ηλικία, κυμαινόταν από 40 χρόνων και πάνω. Πολλοί λίγοι νέοι, πραγματικά ελάχιστοι, δεν θέλω να μιλώ για τέλματα και για το 'τέλος του κόσμου' αλλά ποιος θα σπάσει το χτένι από τους πολλούς κόμπους? Δεν ξέρω αν είμαι θεωρητικός αλλά βλέπεις τον Μάη του '68. Βλέπεις το Woodstock. Βλέπεις τα χιλιάδες κεριά στο κέντρο της Αθήνας λίγο πριν τον πόλεμο στο Ιράκ. Έγινε τίποτα? Και πάλι δεν ξέρω. Είδομεν......

Βασικά φταίνε οι Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής (βλέπεις την σημαντική διαφορά? Ηνωμένες! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) επειδή εμείς σαν Ευρώπη (και γηραία, και ώριμη, και σαπισμένη κατά τα άλλα ήπειρο) δεν κάνουμε τίποτα σαν οικονομική/πολιτική δύναμη αλλά απλά παίζουμε σχετικά με το ποιός θα πουλά πατάτες και τομάτες σε ποιόν, και το ποιός θα παρακολουθεί ποιόν? Από εξωτερική πολιτική που να δείχνει πως έχουμε μια κοινή φωνή πού'ν'τη???? Στην Ελλάδα ότι και να γίνει, στον κόσμο δεν θα αλλάξει τίποτα σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο και να γινόταν δηλαδή μόνο οικονομικά μπορούμε να επηρεάσουμε μικρές περιοχές που έχουν μετακομίσει βιομηχανίες σε αναζήτηση φθηνότερων εργατικών χεριών. Οι διαδηλώσεις μάλλον γίνονται απλά για να γίνονται και μερικοί να τρώνε και ξύλο από τα ΜΑΤ. (Είναι άλλο πράμα τώρα να λες στην παρέα "Με έδειραν τα ΜΑΤ!" <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) Η εποχή των επαναστάσεων έχει περάσει, αν πραγματικά υπάρξει κάτι στο μέλλον δεν θα είναι τόσο αθώο, και προσωπικά δεν θα 'θελα να ζω για το δω. Μην είσαι τόσο αισιόδοξος.

Όσο για τους πολιτικούς! Που τους είδες??? Υπάρχουν κι αυτοί στην χώρα μας? Μπράβο! Ωστόσο θα πρότεινα να κοιτάξεις από πίσω τους προς τις ομάδες συμβούλων τους (και τους οποίους πολλές φορές απλά τους λένε για ποιόν να φτιάξουν το νομοσχέδιο και ως εκεί φθάνει η ευφυία τους! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Πάντως για τις διαδηλώσεις ποτέ δεν με ενέπνεαν, για να σκεφθείς προτιμούσα να κάνω την δουλειά μου (όταν δούλευα) και να φτιάχνω ότι έφτιαχνα παρά να πω απεργώ/διαδηλώνω και να πάω να φωναξω για να φωνάξω ή να αράξω στον καφενέ για κουβέντα και να πω εντάξει γλυτώσαμε και σήμερα τη δουλειά. Πες με συμβιβασμένο ή ότι άλλο θες, αλλά δεν βρίσκω λύση στις διαδηλώσεις/απεργείες πέραν της ημέρας ξεκούρασης για τους εργαζομένους. Κάποτε κάποιοι έχασαν την ζωή τους, αλλά το κάποτε είναι κάποτε και στην εποχή μας δεν έχει θέση αυτό το κάποτε. Είπαμε να μην θυμόμαστε τα έκτροπα του παρελθόντος αν δεν θέλουμε να τα ξαναζήσουμε. Εκτός κι αν ήταν ευχάριστο (σαν ταινία δράσης δεν θα με χάλαγε!) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@mortal

Συμφωνώ μαζί σου, απλώς διερωτώμαι και ενίσταμαι, εξανίσταμαι. πες το όπως θες! Για τις διαδηλώσεις εννοώ όταν έχεις κάτι πραγματικά να πεις και όχι να κωλοβαράς, σίγουρα. Κι εγώ της ίδιας άποψης είμαι, απλά δεν ξέρω αν έχω ναρκωθεί ή απλά περιμένω την στιγμή που......... Anyway, that's the way for any way!!!!!!!!

Και τα τελευταία χρόνια έχεις δει διαδήλωση από τους εργαζόμενους που να μην υποκινείται από τα κόμματα και να γίνεται προς ώφελος του κοινωνικού συνόλου???? Βρε!!! Στην Ελλάδα ζούμε!! Ξύπνα!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που δεν θέλει το καλό της! Άσε δηλαδή που έχει πιστέψει πως ότι κακό παθαίνει το παθαίνει γιατί όλος ο πλανήτης θέλει να της κάνει κακό! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δεν φταις εσύ, όπως ο καθένας μας θέλεις να ζήσεις ήσυχα τα χρόνια σου πάνω σε τούτη τη σφαίρα που λέγεται Γη και να συνεχίσεις τον δρόμο σου προς την ανυπαρξία από την οποία προήλθες! (Μηδενιστικό μοντέλο) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> My way!

@mortal

Μηδενιστικό μοντέλο. Πάντως για να είσαι μηδενιστής κα να το εννοείς, τινάζεις τα μυαλά σου στον αέρα.