Ένας ταξιδιώτης με MYSTήριο παρελθόν

«…Μια δύναμη τον συνεπαίρνει. Ξάφνου μέσα στον χαλασμό, αυτός αιωρείται και αρχίζει και πέφτει. Πέφτει ασταμάτητα μέσα στην δίνη και στο χάος, ώσπου ένα νησί αρχίζει και εμφανίζεται από κάτω… Αυτό θα είναι το τέλος του; Όμως με μυστηριώδη και μαγικό τρόπο προσγειώνεται ομαλά σε μια μικρή αποβάθρα. Που βρίσκεται; Τι είναι αυτό το νησί; Ποιος είναι ο ίδιος και πως βρέθηκε εκεί; Άραγε θα βρεθεί κάποιος να τον βοηθήσει;…»

Το μακρινό 1993 η Cyan Interactive κυκλοφόρησε το Myst, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να ταράξει τα νερά της βιομηχανίας παιχνιδιών, να επανακαθορίσει τα όρια του γένους των adventures δημιουργώντας τη δική του υποκατηγορία (τα λεγόμενα myst-clones). Αποτελούσε μια εξαιρετική προσπάθεια των αδερφών Miller, όπου με τα πανέμορφα γραφικά, το ιδιαίτερο gameplay, την έλλειψη inventory και τους εξαιρετικούς μηχανισμούς στα puzzles άλλαξε σημαντική την αντίληψη που είχαμε για τα παιχνίδια περιπέτειας, ενώ φρόντισε με τους διαδόχους να καθιερώσει το είδος για πολλά χρόνια. Ειδικά η συνέχεια του Myst, το περίφημο Riven, είναι ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια με μαγευτικά γραφικά, τεράστια διάρκεια, πανέμορφους κόσμους και πολύ δύσκολους γρίφους. Η κοινότητα των gamers αγκάλιασε όλη τη σειρά (ακολούθησαν τα Myst III, Myst IV, Myst V και URU: Ages beyond Myst) χαρίζοντάς της πολύ υψηλές πωλήσεις, ούσα για πολλά χρόνια στην κορυφή. Ωστόσο πολλοί αγάπησαν την σειρά, αλλά και αρκετοί την μίσησαν… αποκτώντας φανατικούς εχθρούς και φίλους.

Τα χρόνια πέρασαν και το είδος βρέθηκε από την κορυφή στην παρακμή. Από κοντά και η Cyan σταμάτησε να βγάζει τίτλους παρά μόνο διάφορες επανεκδόσεις σε διάφορες πλατφόρμες των παλαιότερων τίτλων. Ώσπου 20 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του Myst, o Ryan Miller ανακοίνωσε στο Kickstarter την καμπάνια για το Obduction, το πνευματικοπαίδι του Myst και του Riven. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κοινότητα ενεργοποιήθηκε αμέσως και το υψηλό ποσό του 1,1 εκατομμύρια επιτευχθεί γρήγορα και έτσι με αρκετά υψηλότερο ποσό (κοντά στα 1,35 εκατομμύρια) ο προγραμματισμός περιέλαβε και VR εμπειρία μέσω του Oculus Rift. Η Cyan έδινε σιγά – σιγά πληροφορίες για το παιχνίδι και αυτές με το σταγονόμετρο κρατώντας την κοινότητα ζεστή. Εντέλει στα τέλη Αυγούστου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το Obduction κυκλοφόρησε. Είναι, όμως, πνευματικός διάδοχος της σειράς Myst;

Ένα έντονο συναίσθημα déjà vu σε κόσμους αλλόκοτους

Χωρίς κάποιο εισαγωγικό βίντεο βρίσκεσαι ξαφνικά στην άκρη ενός δάσους κοντά σε έπιπλα πικνικ και κάμπινγκ δίπλα από μια λίμνη. Μια γυναικεία φωνή σε καθοδηγεί… Όλα χάθηκαν, όλα εκτός από τις ιστορίες που πρέπει να σωθούν. Όλα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 1983 μετά από μια έντονη λάμψη φωτός. Πλησιάζοντας την εστία φωτιάς, η φωνή σε ειδοποιεί ότι κάπως έτσι ξεκίνησαν οι νέες ιστορίες, όπου κανείς δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην επιθυμία να προχωρήσει και να μάθει περισσότερα για αυτές τις περίεργες λάμψεις. Σύντομα ένας κεραυνός σχίζει τον ουρανό και ένα περίεργο αντικείμενο κινείται «απειλητικά» προς το μέρος σου. Ανοίγει μπροστά σου και μια περίεργη σφαίρα εμφανίζεται και ακουμπώντας την, μεταφέρεσαι σε έναν άλλο «εξωγήινο» (;) κόσμο. Η περιπέτεια μόλις ξεκίνησε. Χμμμ όλο αυτό το σκηνικό μοιάζει πολύ οικείο…

Η Cyan Interactive φροντίσει από την αρχή να περπατήσει πάνω σε γνωστά για αυτήν μονοπάτια, όπου ένας άγνωστος ήρωας (ή ηρωίδα) βρίσκεται ξαφνικά κάπου χωρίς να γνωρίζει τίποτα, ενώ ο κόσμος δείχνει να έχει εμφανή σημάδια ζωής, τεχνολογίας, πολιτισμού και εξωγήινης παρουσίας που περιμένουν στην πορεία να αποκαλύψουν κομμάτια της ιστορίας. Βασισμένο στην λογική του σεναρίου του Myst, το Obduction σου δίνει μια γενική και αόριστη κατεύθυνση για να κινηθείς και σε αφήνει μετά από το χέρι για να περιπλανηθείς ελεύθερα στον πανέμορφο και μεγάλο κόσμο του, ώστε να εντοπίσεις στοιχεία, να λύσεις γρίφους, να γνωρίσεις τον κόσμο και να αποκαλύψεις την ιστορία που κρύβεται τριγύρω.

Τεράστια δέντρα και όμορφα οικήματα στο εξωτικό Maray

Το σενάριο ξεδιπλώνεται αργά και χωρίς πολλές εκπλήξεις, ωστόσο από πίσω του κρύβονται πλούσιες πληροφορίες για τους τέσσερις κόσμους που θα επισκεφτείς, ιδιαίτερα στοιχεία και λεπτομέρειες, μαγεία και ξεχωριστά τεχνολογικά επιτεύγματα. Στην πορεία μάλιστα η συλλογή πληροφοριών από τα διάφορα σημειωματάρια, αποκόμματα, σημειώματα και βιβλία θα σου επιτρέψουν να σχηματίσεις την γενική εικόνα αφήνοντας εντούτοις τη φαντασία σου να συμπληρώσει τα διάφορα κενά. Οι αδερφοί Miller παραμένουν πιστοί στο μοντέλο της περιπλάνησης, εξερεύνησης, περιήγησης και διάδρασης με τους κόσμους που έχουν δημιουργήσει και δεν καταφεύγουν σε ιστορίες γεμάτες μεγάλες ανατροπές, γρήγορες εξελίξεις και λεπτομερείς ιστορίες με διαλόγους. Παράλληλα έχουν ενσωματώσει τα objectives της ιστορίας μέσα στο διάλογο με τον C.W., ο οποίος πάντα μας δίνει κάποιες πληροφορίες ή παροτρύνσεις για το τι πρέπει να κάνουμε στην συνέχεια. Να σημειωθεί πως το παιχνίδι διαθέτει δύο διαφορετικά endings τα οποία εξαρτώνται αποκλειστικά από μία εκ των τελικών μας ενεργειών.

Τηλεμεταφερόμενοι (και πάλι) ανάμεσα σε αλληλοεπιδρώντες κόσμους

Το ταξίδι και η μεταφορά ανάμεσα στους κόσμους δεν αποτελεί ένα σεναριακό παιχνίδι εξέλιξης και παράτασης της ιστορίας του Obduction, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι του χειρισμού, των γρίφων και γενικότερα του ιδιαίτερου μηχανισμού gameplay που προσπάθησαν να εισάγουν οι σχεδιαστές. Όπως και στο Myst όπου μέσω των διαφόρων βιβλίων ο Stranger ταξίδευε ανάμεσα στις διαφορετικές εποχές-κόσμους (ages), έτσι και στο Obduction η τηλεμεταφορά ανάμεσα στους κόσμους είναι πολύ πιο συχνή και άρρηκτα συνδεδεμένη με το σενάριο και τους γρίφους.

Έχοντας βασιστεί στην 3D τεχνολογία που εισήγαγαν αρχικά στο Myst V και υλοποίησαν πλήρως με την ελεύθερη περιπλάνηση στο URU, το Obduction σου δίνει μια τεράστια ελευθερία για εξερεύνηση και περιπλάνηση στους κόσμους του. Απέχει πολύ από τις συγκεκριμένες και προκαθορισμένες πιθανές κινήσεις και τοποθεσίες του Myst, μιας και επιτρέπει την περιπλάνηση σε κάθε γωνιά των κόσμων. Μάλιστα κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως ένας ακόμα εξομοιωτής εξερεύνησης (και περιπάτου) με κάποια στοιχεία περιπέτειας. Σε αυτό συνηγορεί και η παντελής απουσία (όπως συνέβαινε και στα υπόλοιπα παιχνίδια της Cyan) ενός inventory που να επιτρέπει τη χρήση πιο πολύπλοκών διαδραστικών γρίφων με αντικείμενα. Στο κομμάτι του χειρισμού και με την απουσία δυνατότητας να διατηρήσετε κάποια  αντικείμενα, το Obduction επιτρέπει τη διάδραση με αυτά απλώς για την αλλαγή θέσης τους, την καταγραφή κάποιων στοιχείων, την προώθηση του σεναρίου, αλλά και το τσεκάρισμα των διαφόρων αντικειμένων από τους backers!

Απόκρημνα βράχια και τεράστια ερειπωμένα κτίρια στο Kaptar

Ωστόσο οι αρκετοί, πολύπλοκοι και αρκετά ευφυώς σχεδιασμένοι γρίφοι κυριαρχούν στο παιχνίδι καθιστώντας το σαφώς πιο δύσκολο από το Myst, αλλά μια βαθμίδα τουλάχιστον κάτω από το αντίστοιχο «ζόρι» του Riven. Εκτός από τους κλασικούς μηχανικούς γρίφους όπου αλλάζεις την θέση των μοχλών για την επίλυση κάποιου προβλήματος, υπάρχουν και μηχανικοί γρίφοι που είναι αρκετά πολύπλοκοι και πρέπει να συνδυάσεις στοιχεία από διαφορετικά σημεία του παιχνιδιού. Μάλιστα μετά τη μέση του παιχνιδιού, οπότε και ξεκινούν αρκετές τηλεμεταφορές σε κόσμους, αυτές θα αποτελέσουν συχνά κομμάτι ενός γενικότερου πολύπλοκου γρίφου. Παράλληλα οι μαθηματικοί γρίφοι είναι πολύ όμορφα ενσωματωμένοι στο παιχνίδι με έξυπνο σχεδιασμό (αλλά πολλές φορές λύνονται με την συνταγή του trial & error). Τέλος, η χρήση ασανσέρ, αμαξιδίου εξόρυξης με λέιζερ, πλατφόρμας και πυλών μεταφοράς αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του χειρισμού και των γρίφων.

Ωστόσο θέλω να σταθώ σε δύο γρίφους με τους οποίους παιδεύτηκα αρκετά και τους θεωρώ προβληματικούς. Κάποια στιγμή στον κόσμο του Maray ενώ έχεις κατανοήσει τους μηχανισμούς του, πρέπει να φτιάξεις ένας λαβύρινθο για να αποκτήσεις πρόσβαση σε δύο συγκεκριμένα σημεία. Μόλις συνειδητοποιήσεις την συμβολή της τηλεμεταφοράς στην επίλυση του γρίφου ξεκινάει ένα κουραστικό και συνεχές πέρα-δώθε ανάμεσα σε δύο κόσμους… Αποτελεί τον ορισμό του «εκπληκτική ιδέα, αλλά «μααα…. τι χάλια» εκτέλεση. Επίσης στην προσπάθεια να ενεργοποιήσεις τις γέφυρες στον ίδιο κόσμο θα πρέπει να έχεις κυριαρχήσει πάνω στο πολύπλοκο αριθμητικό σύστημα των Villeins καθιστώντας την ενεργοποίηση μια κουραστική και τραβηγμένη trial & error δοκιμασία (παρόλο που υπάρχει αριθμός πασπαρτού για όλες τις γέφυρες).

Κλείνοντας στη συγκεκριμένη ενότητα να τονίσω και το μελανό σημείο της επικοινωνίας των κόσμων. Προφανώς ο Miller στην συνέντευξη που έδωσε στο AdvAdv καυχάται για τον μηχανισμό μεταφοράς μεταξύ των τεσσάρων κόσμων που αναφέρθηκε και προηγουμένως ο οποίο συντελεί και στην πολυπλοκότητα των γρίφων. Εντούτοις παρόλο που αποτελεί ένα ιδιαίτερο έξυπνο και προσεκτικά σχεδιασμένο μηχανισμό, πολύ σύντομα γίνεται μια εκνευριστική και κουραστική διαδικασία συνεχούς μετακίνησης και backtracking ανάμεσα στους κόσμους. Έτσι μέσα στην προσπάθεια επίλυσης συγκεκριμένων γρίφων, πρόσβασης σε μη διαθέσιμες περιοχές, πέρασμα από λαβυρίνθους και πολύπλοκες δομές, οι μηχανές τηλεμεταφορές βρίσκονται φυτεμένες σε διάσπαρτα σημεία καθιστώντας την χαρτογράφηση κουραστική και πολλές φορές αναποτελεσματική. Το χειρότερο δεν όλων είναι ο χρόνος αναμονής φόρτωσης από τον ένα κόσμο στον άλλον, όταν γίνεται η χρήση τους. Φανταστείτε το αυτό στην χρήση του γρίφου του λαβυρίνθου όπου θα χρειαστείτε πάνω από 15 φορές να μετακινηθείτε μεταξύ των κόσμων για να δημιουργεί το σωστό μονοπάτι!

Μαγευτικά γραφικά σε εξωτικούς κόσμους ντυμένοι με μουσική αρμονία

Από την αρχική φόρτωση του παιχνιδιού, μόλις εμφανιστεί το σήμα της Unreal Engine 4, καταλαβαίνεις ότι τα γραφικά που θα ακολουθήσουν θα είναι πραγματικά υπέροχα. Εξάλλου δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα λιγότερα από τη Cyan μιας και ανέκαθεν στον τομέα των γραφικών έκανε εξαιρετική και σχεδόν αψεγάδιαστη δουλειά. Πραγματικά η συγκεκριμένη μηχανή προσφέρει μαγευτικά γραφικά, ζωντανά περιβάλλοντα και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Μάλιστα οι τέσσερις κόσμοι αποτυπώνονται με έντονες διαφορές και αλλαγές στην παλέτα των χρωμάτων. Ωστόσο η συγκεκριμένη μηχανή γραφικών ευθύνεται εκτός από τη μεγάλη διάρκεια της φόρτωσης των κόσμων, αλλά και για τις τρομερές (και εξωπραγματικές) απαιτήσεις για παιχνίδι περιπέτειας. Χωρίς ίχνος υπερβολής οι χρήστες με μέτρια συστήματα θα παιδευτούν πολύ στον παιχνίδι μιας και η βαριά μηχανή θα προκαλεί συχνά κολλήματα στην κίνηση, στο animation και την φόρτωση των κόσμων. Ελπίζουμε ότι με το τεράστιο τελευταίο patch που κυκλοφόρησε στις 23/9 το optimization που προανήγγειλαν να έχει όντως πραγματοποιηθεί. Όσοι όμως διαθέτουν δυνατά συστήματα με καλές κάρτες γραφικών θα απολαύσουν υπέροχους κόσμους.

Ο μικρός και φιλόξενος οικισμός του Hunrath σε περιμένει…

Ο κόσμος του Hunrath, στον οποίο αρχικά βρίσκεσαι, είναι ένα ξερακιανό κομμάτι γης όπου δεσπόζει ένα τεράστιο δέντρο και ένας εγκαταλειμμένος οικισμός από κατοίκους της Γης, ενώ οι συνοδευτικές τους περιοχές, όπως η μάντρα μεταχειρισμένων, το βενζινάδικο και ο χώρος στάθμευσης βαγονιών παραπέμπουν αρκετά σε γήινο περιβάλλον. Από την άλλη ο μαγευτικός μπλε κόσμος του Maray με τα καταπράσινα δάση, τα μυστηριώδη εξωγήινα οικήματα και κατασκευές είναι πραγματικά εξωτικής ομορφιάς για να έρθει και ο αφιλόξενος ρημαγμένος κόσμος του Kaptar όπου τα ερείπια του κρύβουν τεράστιους μηχανισμούς και κρυφές στοές. Τέλος, ο πιο αδιάφορος, μικρός και προβληματικός κόσμος του Mofang θα σας απογοητεύσει από την έλλειψη διάδρασης και εξερεύνησης προκαλώντας απορία για την ύπαρξή του.

Ο ήχος του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά προσεγμένος και απόλυτα ταιριαστός με το περιβάλλον του κάθε κόσμου. Από την ησυχία και τους ήχους του τρεχούμενου νερού στο Hunrath, στους υπόκωφους ήχους των τεράστιων μηχανών του Kaptar, στην πανδαισία ήχων του δάσους στο Maray και την εκκωφαντική σιωπή του κατακόκκινου Mofang. Επιπρόσθετα τη μουσική την έχει επιμεληθεί και πάλι ο Robyn Miller προσφέροντας ένα ήρεμο και σαγηνευτικό μουσικό χαλί χωρίς κορυφώσεις αλλά με χαλαρές στιγμές. Σίγουρα αποτελεί ένα από τα δυνατά σημεία του τίτλου μιας και το soundtrack των 28 κομματιών συμβάλλει καίρια στη ατμόσφαιρα περιπέτειας και περιπλάνησης του Obduction.

Επώθηση στην περιπέτεια

Το Obduction (Επώθηση[1] στα ελληνικά) αποτελεί επάξιο διάδοχο του Myst και της σειράς του. Είναι – κατά τη γνώμη – σαφώς καλύτερο από το αρχικό Myst και προσπαθεί με αρκετά τίμιο τρόπο να φτάσει τις προσδοκίες του Riven χωρίς όμως να το καταφέρνει. Εξάλλου οι εποχές έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις των χρηστών είναι διαφορετικές. Εύκολα γίνεται διακριτή μια προσπάθεια από τους αδερφούς Miller να προσεγγίσουν και νέους παίκτες στο συγκεκριμένο είδος που δημιούργησαν, αλλά και να υπηρετήσουν πιστά τις αρχές τους πάνω στα myst-clones παιχνίδια, ώστε να μην απογοητεύσουν τους μεγάλους φίλους της σειράς. Η δεκάχρονη αδημονία για νέο τίτλο από την Cyan καλύφθηκε με μια όμορφη δόση περιπέτειας συνοδευόμενη από μια γλυκιά γεύση αναμνήσεων.  Σίγουρα υπάρχουν σημεία, όπως η τηλεμεταφορά και καναδυό γρίφοι, που θα προκαλέσουν έντονο εκνευρισμό, ωστόσο δεν είναι αρκετά για να αμαυρώσουν τη συνολική εμπειρία του παιχνιδιού. Ήρθε λοιπόν το Obduction για να επικαθίσει πάνω στο είδος του και να παρουσιάσει στην κοινότητες νέες ιδέες για το είδος της περιπέτειας πρώτου προσώπου.