Syberia 3

Το Syberia 3 το είχαμε στα χέρια μας από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του και εννοείται ότι μέτραγα τα δευτερόλεπτα μέχρι να κατέβουν και τα τελευταία, από τα περίπου 18(!) Gigabytes στο ταπεινό μου PC για να ξεκινήσω να παίζω. Γρήγορα όμως έδειξε τις διαθέσεις του. Προβλήματα, προβλήματα και πιο πολλά προβλήματα που μόνο δυσφορία (για να το θέσω κομψά) μου προκαλούσαν, σε μια περίοδο μάλιστα που το τελευταίο πράγμα που μου έλειπε ήταν να σκοτίζομαι και στις λιγοστές ελεύθερες ώρες μου. Οι συζητήσεις επίσης έδιναν και έπαιρναν. Όχι μόνο εδώ στο forum ή στην ομάδα μας στο facebook, όπου καταπάτησα την αρχή μου να μην κοιτάω για οποιοδήποτε παιχνίδι έχω να γράψω, αλλά και στην καθημερινότητά μου με άτομα που δεν συζητάμε κατά βάση για videogames και μάλιστα για adventures. Όλα αυτά με έκαναν να χάσω το ενδιαφέρον μου και έτσι έμεινε το εικονίδιο να το κοιτάω και να μην πλησιάζω τον κέρσορα μήπως και το πατήσω κατά λάθος.

Από τότε αρκετά patches πέρασαν και λίγο καιρό πριν κυκλοφόρησε και το DLC, An Automaton with a Plan, που συνοδεύτηκε με επιπλέον βελτιώσεις. Τώρα λοιπόν που έκατσε η σκόνη από τον κρότο της κυκλοφορίας του, ας δούμε (και) με μια πιο ψύχραιμη ματιά το τελευταίο κεφάλαιο των περιπετειών της Kate Walker. Είναι ένα meta-review αν θέλετε. Τελικά άξιζε τα αρχικά σχόλια ή το Syberia 3 αδίκησε τον εαυτό του;

Keep Walking Kate

Το Syberia 3 μας βρίσκει ακριβώς μετά το τέλος του δεύτερου μέρους αλλά μας αφηγείται πλέον ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής της Kate Walker. Στην εισαγωγή, βλέπουμε την νεαρή δικηγόρο ημιθανή και ανήμπορη να αντέξει τις αντίξοες συνθήκες της παγωμένης Ρωσίας. Λίγες μέρες πριν είχε βοηθήσει τον Hans Voralberg, το μεγαλοφυή και συνάμα εκκεντρικό εφευρέτη των automatons, να εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο να συναντήσει από κοντά τα θρυλικά Μαμούθ στην περιοχή της Syberia. Το πολικό ψύχος όμως τη νίκησε για τα καλά.

Για καλή της τύχη τη βρίσκουν οι Yukoles, μια περίεργη στα μάτια των «δυτικών» φυλή και οι τελευταίοι νομάδες του πλανήτη. Η φροντίδα που της παρέχουν αποδεικνύεται σωτήρια δεν μπορεί όμως να την επαναφέρει πλήρως γι’ αυτό και θα την αφήσουν, μαζί με το νεαρό αρχηγό τους Kurk που έχασε το πόδι του, στη κλινική του Valsemor.

Με το που θα συνέλθει, η Kate θα καταλάβει ότι οι τρόποι θεραπείας και η ασφάλεια της κλινικής παραείναι αυστηροί. Ειδικά ο καημένος ο Kurk είναι δεμένος σε μια καρέκλα που του παρέχει αυτόματα τροφή και φάρμακα χωρίς να υπάρχει κάποια προφανής αιτία. Υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση είναι η νοσοκόμα Olga Efimova, μια ψυχρή γυναίκα με τη δική της κρυφή ατζέντα που θεωρεί του Yukoles απολίτιστους. Σκοπός της να σταματήσει πάση θυσία το παραδοσιακό ταξίδι της φυλής στη γη των προγόνων τους. Σύμμαχός της ένας αδίστακτος συνταγματάρχης που της παρέχει ό,τι χρειάζεται για να εκπληρώσει το στόχο της.

Η Kate δε μπορεί να μείνει άπραγη. Η ευγνωμοσύνη και μόνο που νιώθει για τους σωτήρες της θα την κάνει σύμμαχο των καλοκάγαθων πυγμαίων στο να ξεφύγουν από τους δεσμώτες τους και να εκπληρώσουν το στόχο τους. Το ταξίδι (ξανά)αρχίζει...

(Μα πώς να πεις όχι σε αυτή τη φάτσα;)

Ο Benoit Sokal μας παραδίδει ένα ακόμα ιδιότυπο road-trip γεμάτο συγκίνηση, περιπέτεια και χιούμορ. Η ιστορία είναι μια κριτική στον σύγχρονο δυτικό τρόπο ζωής και στην αποδοχή της διαφορετικότητας. Όσοι έχετε παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια θα νιώσετε πολύ γρήγορα οικεία με το περιβάλλον και ο Sokal αποδεικνύει ακόμα μια φορά πόσο μάστορας είναι στο να πλάθει φανταστικούς κόσμους μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια. Συγγραφικά, το Syberia 3 δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τους προκάτοχούς του.

Όταν όμως έχεις φτάσει στο νούμερο «τρία», αναπόφευκτα κάποια πράγματα αλλάζουν. Αν ακόμα ψάχνετε την Kate που μεταλλάσσεται από την «καλή δικηγόρο» στην «περιπλανώμενη τυχοδιώκτρια» μάλλον ατυχήσατε. Καλώς ή κακώς στο Syberia 3 η Kate είναι ένα κατασταλαγμένο άτομο που έχει βρει το νόημα της ζωής της και δε θα αφήσει το παρελθόν να την πισωγυρίσει. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν την κατατρέχει, μου φάνηκε όμως λίγο άκαιρο να παλεύει ακόμα με τα φαντάσματά της.

Οι κακοί δε με έπεισαν. Όχι, ότι περίμενα τίποτα περίπλοκους χαρακτήρες. Οι κακοί του Sokal είναι πάντοτε αρχετυπικά πρόσωπα με καθαρές προθέσεις. Δεν με έπεισε όμως ο ντόρος που κάνουν για τα κίνητρα που πρεσβεύουν. Ίσως από πίσω να κρύβεται κάτι που θα μάθουμε στην επόμενη περιπέτεια. Εδώ πάντως υπάρχουν περισσότερο γιατί έπρεπε να έχουμε έναν κακό και μοιραία γίνονται παρατηρητές των γεγονότων παρά υποκινητές.

Τέλος δε μου άρεσε καθόλου η δυνατότητα μέσω των διαλόγων της συμπεριφοράς της Kate. Δεν ξέρω ποιανού ιδέα ήταν, προφανώς για να ακολουθήσει τη μόδα των καιρών, αλλά το να έχω τη συγκεκριμένη ηρωίδα να συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο σπαστικό πάει κόντρα σε ό,τι έχει χτίσει μέχρι τώρα.

Πολλά Προβλήματα...

Μπαίνοντας στο καθαρά τεχνικό κομμάτι, θα ήθελα να ξεκινήσω με αυτό που θεωρώ ως το χειρότερο μειονέκτημα του παιχνιδιού. Για αυτό που είναι, το Syberia 3 είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ βαρύ παιχνίδι. Χάλια μαύρα! Πίστευα ότι τέτοιες εποχές έχουν παρέλθει, μα να που. Και για να εξηγηθώ καλύτερα: το PC που το έτρεξε ήταν παλιό. Για την ακρίβεια πληρούσε τις ελάχιστες απαιτήσεις και είχε κάπως πιο παλιά κάρτα γραφικών. Θα μου πεις: «τότε τι γυρεύεις;» και θα σου απαντήσω: «έχεις δίκιο». Όταν όμως είδα για πρώτη φορά το trailer (περισσότερα παρακάτω) δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι αυτό το PC δεν μπορεί να τρέξει αξιοπρεπώς, στις χαμηλές αναλύσεις, αυτά τα γραφικά. Όσο όμως και να κατέβαινα, τα προβλήματα παρέμεναν και γρήγορα φάνηκε ότι δεν ήταν τόσο το PC μου που ζοριζόταν αλλά ο ίδιος ο κώδικας.

Framedrops σε συγκεκριμένα σημεία, κολλήματα και απίστευτα μεγάλοι loading χρόνοι που επαναλαμβάνονταν κάθε φορά που άλλαζα περιοχή, αφού προφανώς το παιχνίδι δεν έδειχνε διάθεση να κρατήσει κάποιο back-up στη μνήμη. Παρόμοια προβλήματα άκουσα και από φίλους με κάπως καλύτερα συστήματα από το δικό μου. Κονσολο-κουσούρια; Ίσως. Σας μιλάω ειλικρινά: το άφηνα, έφτιαχνα καφέ, γύρναγα και ακόμα φόρτωνε. Ειδικά στα δυο πρώτα κεφάλαια είχα απελπιστεί και τα πολλά patches βελτίωσαν πολύ λίγο την κατάσταση. Τουλάχιστον αργότερα κάπως βελτιώθηκε.

Επίσης, ένα μόνο αυτόματο save; και μάλιστα όχι όσο συχνό θα έπρεπε; σοβαρά;

Δε θα με παραξένευε καθόλου αν μου έλεγαν ότι η έκδοση για PC του Syberia 3 είναι port από τις κονσόλες (δεν το έψαξα και δε με νοιάζει κιόλας). Δεν θα είναι η πρώτη περίπτωση κακής μεταφοράς αν και είμαι περίεργος πως τρέχει και εκεί. Θέλω να πιστεύω ότι κάποιος με μια σύγχρονη κάρτα γραφικών, SSD σκληρό δίσκο και μπόλικη RAM δεν θα αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα.  Αν όμως έχεις επενδύσει σε ένα τέτοιο μηχάνημα... ε! δεν το πήρες για να τρέχεις αυτά τα γραφικά.

Το Syberia 3 κάνει στροφή και γίνεται πλήρως τρισδιάστατο, μια κίνηση που προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις. Δεδομένο είναι ότι το παιχνίδι έχει γραφικά πενταετίας (τουλάχιστον), αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Τα μοντέλα, ακόμα και η Kate που τέλος πάντων έχει προσεχθεί παραπάνω, είναι χοντροκομμένα και φτιαγμένα πάνω σε λίγα πολύγωνα. Το τελευταίο έχει κατά κύριο λόγο επίπτωση στο animation που κάποιες φορές δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην επιθυμητή κίνηση κάνοντας το παιχνίδι να μοιάζει ακόμα πιο παλιό. Δε σας κρύβω ότι όταν είδα το πρώτο trailer τρόμαξα, ιδιαίτερα με το animation. Τελικά όμως η εν γένει ατμόσφαιρα προσωπικά δε με χάλασε.

Οι τοποθεσίες είναι πλούσιες σε λεπτομέρειες και γεμάτες, κατά το δυνατό, από κόσμο. Πόσα adventures έχουμε παίξει τελευταία όπου δεν υπάρχει ψυχή; Όπως και στα προηγούμενα Syberia, η δράση εξελίσσεται μεταξύ “hubs” τοποθεσιών που αποτελούν ουσιαστικά και ένα κεφάλαιο. Κάθε μια από τις περιοχές αυτές έχει προσεχθεί ιδιαίτερα και η φαντασία του Sokal τις κάνει να λένε μια ιστορία από μόνες τους. Οι διάλογοι είναι ζωντανοί και όμορφα σκηνοθετημένοι και μεγάλο βάρος έχει δοθεί στις «ουγκοπραττικές» εκφράσεις της ηρωίδας που είναι αρκετά όμορφες. Δεν λείπουν πάντως ακόμα και σήμερα, μικρά τεχνικά λαθάκια που δύσκολα βλέπω να διορθώνονται.

(Η αγορά των Yukoles σφύζει από ζωή)

Τα δυο πρώτα Syberia, εκτός των άλλων, έχουν μείνει στη μνήμη των περισσοτέρων και για τα πολύ όμορφα γραφικά τους. Για τα γραφικά του Syberia 3 άκουσα αρκετά παράπονα περισσότερο από ανθρώπους που έχουν μια περιστασιακή σχέση με τα adventures ή το gaming γενικότερα και περίμεναν ένα παιχνίδι αντίστοιχων μεγεθών. Φυσικά και είναι κατανοητό και θεμιτό να είχαν αυτές τις προσδοκίες. Λίγο όμως να έχεις μια επαφή με το χώρο θα καταλάβεις ότι σήμερα είναι δύσκολο adventures, ακόμα και του βάρους του Syberia, να αποκτήσουν πόρους τέτοιους που να μπορούν να συναγωνιστούν τα μεγάλα στούντιο με τα τελευταίας τεχνολογίας γραφικά. Το ανέφερε και ο ίδιος ο Sokal στην συνέντευξή του σε εμάς. Πόσο μάλλον το Syberia που είναι ένα “ρεαλιστικό” παιχνίδι και δεν μπορείς να καλύψεις εύκολα τις δυνατότητές σου.

Ναι, το παραδέχομαι: τα παραπάνω τα γράφω θέλοντας να δώσω μερικούς πόντους στον τομέα αυτό. Όχι βέβαια σαν κάτι το θετικό αλλά, αν το δούμε από όλες τις πλευρές, σαν κάτι αναμενόμενα αξιοπρεπές. Το ξαναγράφω, ο καλλιτεχνικός τομέας του Syberia 3 είναι μια χαρά, τα εργαλεία που το δομήσαν χωλαίνουν και ίσως και τα άτομα που ασχολήθηκαν θα έπρεπε να είχαν μεγαλύτερη πείρα... άλλη μηχανή από τη Unity δεν υπάρχει;!

Το δεύτερο και μεγαλύτερο σοκ ήταν οι ομιλίες. Βασικά ήταν και η χαριστική βολή που με έκανε να το παρατήσω αρχικά. Αν δηλαδή εξαιρέσουμε τη Sharon Mann που επιστρέφει στο ρόλο και είναι... well... η Kate (κάπου διάβασα το απίστευτο επιχείρημα ότι επειδή μεγάλωσε η φωνή της δεν ταιριάζει πλέον με την τριαντάχρονη ηρωίδα... οκ, δεν θυμάσαι τίποτα από το σενάριο αλλά θυμάσαι τη φωνή;) όλες οι υπόλοιπες φωνές είναι άνευρες, δεν έχει γίνει καμιά προσπάθεια να ταιριάξουν στο γαλλικό lip-sync και κάποιες είναι εντελώς αταίριαστες με τους χαρακτήρες. Παρόλο που έχουν χρησιμοποιηθεί επαγγελματίες ηθοποιοί, το localization στα αγγλικά χαρακτηρίζεται, επιεικέστατα, από προχειρότητα. Δε με πειράζει που ένας ηθοποιός κάνει αρκετούς ρόλους, απόρροια προφανώς του προϋπολογισμού. Όταν όμως οι υπεύθυνοι δε δίνουν την παραμικρή σημασία έστω στα βασικά, τότε είναι λογικό να προκύπτει ένα τόσο ερασιτεχνικό αποτέλεσμα. Νομίζω πως η γιαγιά στο διάδρομο του νοσοκομείου που περιμένει τον άντρα της και σου μιλά σαν εικοσιπεντάχρονη γκομενίτσα, θα με στοιχειώνει για πάντα.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει αν γυρίσετε το παιχνίδι στη μητρική του γλώσσα, τα γαλλικά. Ευτυχώς η αγαπητή μας Fallen Angel είχε την επιφοίτηση να το κάνει και να προτρέψει και τους υπόλοιπους. Εδώ μιλάμε για άλλο παιχνίδι. Το lip-synch, που βέβαια βασίστηκε πάνω στη γαλλική γλώσσα, είναι αρκετά καλό και οι ομιλίες είναι από καλές έως εξαιρετικές. Νομίζω ότι με τις γαλλικές ομιλίες κατάλαβα για πρώτη φορά πόσο στερεοτυπικά γαλλικό έργο είναι το Syberia, και αυτό το γράφω σαν κομπλιμέντο. Αν μιλάτε γαλλικά, δε το συζητώ γυρίστε στη γλώσσα επί τόπου. Ακόμα όμως και αν δεν ξέρετε λέξη, όπως εγώ, πάλι μη διστάσετε. Θα συνηθίσετε πολύ γρήγορα να ακούτε γαλλικά και να διαβάζετε αγγλικά και ας ακούγεται δύσκολο.

Το πραγματικά υπέροχο στοιχείο του Syberia 3 είναι η μουσική του. Το soundtrack ανέλαβε ο Inon Zur, ένας συνθέτης με βαριά ιστορία στο χώρο του gaming αφού έχει αναλάβει να ντύσει videogames όπως τα Fallout, Dragon Age, Prince of Persia αλλά και το προηγούμενο Syberia. Οι συνθέσεις δίνουν άλλον αέρα στο παιχνίδι με μελωδίες που υποσυνείδητα ξυπνούν κάθε φορά που ξεκινάς πάλι να παίζεις και σε ακολουθούν μέχρι να το αφήσεις. Ειδικά το κεντρικό κομμάτι με τα φωνητικά το σιγοτραγουδάω και τώρα που γράφω. Μόνο παράπονο ότι θα θέλαμε λίγο παραπάνω αλλά δεν πειράζει. Η μουσική του Syberia 3 είναι παιχνιδιού πρώτης κλάσης.

Κούρδισέ το!

Το Syberia 3 φτιάχτηκε για να παίζεται με gamepad και όταν κυκλοφόρησε η επόμενη εναλλακτική ήταν το πληκτρολόγιο για κίνηση και το ποντίκι για αλληλεπίδραση... άλλη μια αυτοκαταστροφική επιλογή. Δε θα μακρηγορήσω (πόσο ακόμα;), μη δοκιμάσετε να παίξετε με πληκτρολόγιο αν θέλετε ακέραιη την ψυχικής σας υγεία. Υπάρχει πλέον η δυνατότητα για point n’ click κίνηση που επαναφέρει την κανονικότητα. Σε περίπτωση πάντως που έχετε αλλά δε σας «κάθεται», μη το σνομπάρετε, το gamepad λειτουργεί ικανοποιητικά και προσωπικά χαίρομαι που σιγά-σιγά μπαίνει στο είδος.

Τα hotspots εμφανίζονται όταν μετακινηθείτε κοντά σε αυτά (gamepad) ή με τον κλασικό τρόπο (ποντίκι). Όταν βρείτε κάποιο, εμφανίζεται ένα μενού με ενεργοποιημένα τα κουμπάκια που αντιστοιχούν στην ενέργεια που μπορείτε να κάνετε. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ο συνδυασμός με κάποιο αντικείμενο του inventory σας. Κάποια hotspots και ενέργειες θα εμφανιστούν αφού πρώτα έχετε μάθει για αυτά, μια ιδέα που είχα καιρό να δω σε adventure. Μου άρεσε επίσης που σε πολλές περιοχές υπήρχε η δυνατότητα να δω πανοραμικά μια τοποθεσία και να αποκτήσω έτσι έναν καλύτερο προσανατολισμό του χώρου.

(Κακός χωρίς κλειστό μάτι, δεν είναι κακός)

Στο τομέα τώρα των γρίφων και του gameplay, το Syberia 3 είναι όσο πιο Benoit Sokal γίνεται. Όσοι έχετε παίξει τις προηγούμενες δημιουργίες του Γάλλου σχεδιαστή καταλαβαίνετε τι εννοώ. Το ταξίδι μας πηγαίνει από περιοχή σε περιοχή όπου πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που τυχαίνουν στο δρόμο μας για να συνεχίσουμε, είτε αυτό είναι μια συσκευή που χρειάζεται καλιμπράρισμα, είτε ένα καπρίτσιο που, δε μπα να καίγεται ο κόσμος, πρέπει να εκπληρώσουμε (adventure παίζεται, τι θέλετε;). Οι γρίφοι δεν είναι φτιαγμένοι για να σας σπαζοκεφαλιάσουν, είναι λογικοί και έχουν ενσωματωθεί πολύ καλά στην ιστορία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι τα έχετε και όλα στο πιάτο και καλό θα ήταν να έχετε και ένα χαρτάκι δίπλα σας μήπως χρειαστεί να σημειώσετε κάτι. Τεχνηέντως, η διάρκεια έχει αυξηθεί με μπόλικο πήγαινε-έλα αλλά κάτι τέτοια ποσώς μας απασχολούν.

Όπως σε όλα σε Syebria έχετε δυο inventory, ένα με τα αντικείμενά σας που μπορείτε να επεξεργαστείτε σε τρισδιάστατο περιβάλλον και ένα για τα έγγραφα που σας τράβηξαν την προσοχή. Τα μενού των inventory ανοίγουν στα πλάγια της οθόνης και η περιήγηση είναι κάπως χρονοβόρα ένεκα του gamepad. Εκτός από τους κλασικούς γρίφους, υπάρχουν και συσκευές που μπορείτε να επεξεργαστείτε από κοντά και αρκετές φορές θα αναγκαστείτε να ψαχουλεύετε ανάμεσα σε διάφορα αντικείμενα για να βρείτε αυτό που χρειάζεστε. Όσο ωραία είναι η πρώτη προσθήκη άλλο τόσο ανούσια και εκνευριστική είναι η δεύτερη.

Δόκτορας Sokal και Κύριος Microids

Το ξέραμε από τη συνέντευξη που μας είχε δώσει: ο Sokal δεν είχε τον πλήρη έλεγχο στην υλοποίηση του Syberia 3 και δυστυχώς η Microids έπρεπε να ήταν πολύ πιο προσεκτική στο τελικό προϊόν που παρέδωσε. Αν δεν είχε όλα αυτά τα τεχνικά προβλήματα και το ερασιτεχνικό αγγλικό localization το παιχνίδι θα έχαιρε πολύ καλύτερων αρχικών εκτιμήσεων. Στον πυρήνα του είναι ένα τίμιο Syberia, όχι το καλύτερο της σειράς αλλά σίγουρα το ύφος του θυμίζει τους δυο προγόνους του. Παραβλέψτε τις κριτικές που προσπαθούν να επιβεβαιώσουν τη νοσταλγία τους. Το Syberia 3 δεν είναι απογοήτευση αλλά θα το ευχαριστηθείτε μόνο όσοι έχετε αρκετά δυνατά συστήματα... η κονσόλα, υποθέτω.