Dead Reefs

Και εκεί που οι μήνες του 2007 περνούσαν, φθάσαμε πια στο καλοκαίρι, και κανένα καινούριο adventure δεν είχε κυκλοφορήσει στην αγορά – ένα καυτό πρωινό του Ιούνη πληροφορήθηκα ότι κυκλοφόρησε το νέο adventure της Streko – Graphics, Dead Reefs. Καθότι δεν θυμόμουν και πολλά σχετικά με το εν λόγο παιχνίδι έκανα μία μικρή έρευνα και το αποτέλεσμα μου κίνησε την περιέργεια, καθώς το θέμα του παιχνιδιού φαινόταν αρκετά σκοτεινό και μυστηριώδης και σε συνδυασμό με την παρούσα κακή λόγω εξεταστικής διάθεση μου ήθελα ένα παιχνίδι που θα με κρατούσε λίγο μακριά από τα πεζά θέματα των βιβλιογραφικών αναζητήσεων και της συγγραφής εργασιών για την σχολή. Βέβαια, η ενασχόληση μου με το παιχνίδι γρήγορα μετατράπηκε σε εκνευρισμό αλλά καλύτερα να μην προτρέχω…
 
Τέλη 18ου αιώνα και είσαι ο Sir Amadey Finvinerro, ντετέκτιβ – ερευνητής στην υπηρεσία του Βασιλιά, και επισκέπτεσαι μετά από πρόσκληση των τοπικών αρχών, το νησάκι Dead Reefs για να διαλευκάνεις την μυστηριώδη δολοφονία του γιου του τοπικού άρχοντα του νησιού, Patrick Wyndham. Το νησί Dead Reefs, στο οποίο διαδραματίζεται η περιπέτεια έχει ένα όχι και τόσο ειδυλλιακό παρελθόν καθώς αποτέλεσε άντρο πειρατών οι οποίοι τις βραδιές μεγάλων σε ένταση καταιγίδων άναβαν παραπλανητικές φωτιές στους βράχους προκειμένου να προκαλέσουν το ναυάγιο διερχόμενων πλοίων τα οποία στην συνέχεια πλιατσικολογούσαν σκοτώνοντας παράλληλα και το πλήρωμα τους. Η αιματοβαμμένη ιστορία του νησιού όμως στοιχειώνει και το παρόν αφού σύντομα θα διαπιστώσεις πως τα πράγματα σχετικά με την δολοφονία του Patrick περιπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που ξεφεύγουν από τα όρια ενός φόνου. Το να βρεις απλά τον δολοφόνο δεν λήγει την υπόθεση αφού από πίσω κρύβονται και άλλα πράγματα. Μια πανάρχαια δύναμη δραστηριοποιείται στο νησί και πολύ σημαντικά γεγονότα πρόκειται να συμβούν…
 
Το γραφικό περιβάλλον του Dead Reefs είναι πλήρως τρισδιάστατο, στην κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε η μηχανή Virtools, και βλέπουμε την δράση κυρίως πάνω από τον ώμο του ήρωα, με εξαίρεση τους εσωτερικούς χώρους όπου η απεικόνιση είναι παρόμοια με αυτή των Alone in the dark, δηλαδή ο ήρωας κινείται κανονικά μέσα στην οθόνη ενώ αναλόγως που βρισκόμαστε αλλάζουν και οι γωνίες θέασης. Τα γραφικά του παιχνιδιού αν και όμορφα μου φάνηκαν σε μερικά σημεία λίγο «ξύλινα» με την έννοια ότι η «τρισδιαστοσύνη» δεν αποτυπώνεται όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα κάποια αντικείμενα να φαίνονται τοποθετημένα λίγο ξεκάρφωτα στον χώρο. Το ίδιο ισχύει και με τα πρόσωπα των χαρακτήρων, τα οποία φαίνονται λίγο άκαμπτα λόγω του ότι οι εκφράσεις που αυτά παίρνουν δεν έχουν και ιδιαίτερη κίνηση ή πλαστικότητα.

 
Σε γενικές γραμμές όμως τα γραφικά μου άρεσαν λόγω του ότι είναι αρκετά καλοσχεδιασμένα, η κίνηση σου μέσα σε αυτά είναι ιδιαίτερα ομαλή ενώ και οι χρωματισμοί, κυρίως τόνοι του καφέ και του γκρι, ήταν ιδιαίτερα ευχάριστοι. Το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει, είναι όπως και στα Alone in the dark, είναι ότι η γωνία θέασης είναι τέτοια που δεν σου επιτρέπει να βλέπεις ολοκληρωτικά τον χώρο στον οποίο βρίσκεσαι. Αυτό πάντως διορθώνεται με την χρήση του πλήκτρου TAB το οποίο και εναλλάσσει τις γωνίες θέασης, πράγματι μια εξαιρετική λειτουργία. Η μουσική του τίτλου είναι όμορφα παιγμένη και καλαίσθητη ενώ τα μουσικά θέματα που παίζουν στο backround ταιριάζουν με τις καταστάσεις και την δράση που διαδραματίζεται εκείνη την στιγμή στο παιχνίδι. Οι ομιλίες των χαρακτήρων είναι πολύ όμορφες και καταφέρνουν να σε μπάσουν για τα καλά στον κόσμο του παιχνιδιού καθώς είναι πιστές στην χρονική περίοδο που διαδραματίζεται η ιστορία. Πραγματικά στον συγκεκριμένο τομέα έγινε πολύ καλή δουλειά από τους δημιουργούς.
 
Ο χειρισμός χρειάζεται μiα μικρή επεξήγηση καθώς στο Dead Reefs δεν υποστηρίζεται καθόλου το mouse, ούτε καν στα μενού του παιχνιδιού, και τα πάντα γίνονται με τα πλήκτρα. Ο χαρακτήρας κινείται με τα πλήκτρα WASD (W – μπροστά, Α/D – περιστροφή αριστερά/ δεξιά, S – στροφή 180 μοιρών) ενώ στο κάτω δεξί μέρος της οθόνης υπάρχει ένα μικρό panel στο οποίο εμφανίζονται οι ενέργειες που μπορείς να κάνεις και η κάθε μία αντιστοιχεί σε ένα βελάκι του πληκτρολογίου. Έτσι, αν πλησιάσεις έναν χαρακτήρα θα ενεργοποιηθεί το ρήμα ‘talk’ (πάνω βελάκι), αν πλησιάσεις ένα αντικείμενο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις θα ενεργοποιηθούν τα ‘look’ (αριστερό βελάκι) και ενδεχομένως το ‘take’ (δεξί βελάκι), ενώ το κάτω βελάκι ανοίγει το inventory. Μέσα στο inventory εναλλάσσεις τα αντικείμενα με το A και το D ενώ σημειώστε ότι αν πατήσεις το W ενώ έχεις επιλέξεις ένα αντικείμενο ενεργοποιείται η εντολή combine. Έτσι, αν μετά την ενεργοποίηση του combine επιλέξεις ένα άλλο αντικείμενο θα δεις αν τα δύο που διάλεξες μπορούν ή όχι να συνδυαστούν. Τέλος, για να κάνετε use ένα αντικείμενο κάπου, πρέπει να ανοίξετε το inventory, να επιλέξετε το αντικείμενο που θέλετε να χρησιμοποιήσετε και να πατήσετε το δεξί βελάκι που αντιστοιχεί στο use, όντας μέσα στο inventory βέβαια.
 
Ο χειρισμός του παιχνιδιού με ξένισε λίγο στην αρχή αλλά τελικά συνηθίζεται σχετικά γρήγορα αν και εμφανίζει δύο προβλήματα που έχουν να κάνουν με την λειτουργικότητα του. Το πρώτο είναι ότι πολλές φορές για να ‘αντιληφθεί’ το πρόγραμμα ένα αντικείμενο πρέπει να σταθείς ακριβώς μπροστά του, με αποτέλεσμα να βολοδέρνεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του χώρου που βρίσκεσαι μπας και σου ξέφυγε κανένα hotspot, γεγονός ιδιαίτερα κουραστικό. Το δεύτερο πρόβλημα αφορά το pathfinding του ήρωα, το οποίο είναι λίγο περίεργο, με την έννοια ότι για να περάσεις από μερικά εμπόδια που σου φράζουν τον δρόμο είτε πρέπει να κάνεις περίπλοκες μανούβρες είτε να πάς περιμετρικά κάνοντας κύκλους. Πέρα από αυτά τα προβλήματα όμως ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι ικανοποιητικός και δεν θα σας δυσκολέψει ιδιαίτερα.

Μέχρι εδώ όλα καλά λοιπόν. Το Dead Reefs διαθέτει όμορφα γραφικά και ήχο, μία υφέρπουσα σκοτεινή ατμόσφαιρα και έναν κάπως περίεργο χειρισμό, ο οποίος όμως συνηθίζεται εύκολα. Που ακριβώς λοιπόν είναι το πρόβλημα και η βαθμολογία είναι τόσο χαμηλή; Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι είναι εμφανές στον παίκτη που τελείωσε το παιχνίδι ότι ο τίτλος δεν προσέχθηκε όσο θα έπρεπε από τους δημιουργούς του και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προκύπτουν πολλά προβλήματα τόσο στην λειτουργικότητα όσο και στην δομή του. Καταρχήν, το παιχνίδι είναι απίστευτα γραμμικό και κατευθύνει σε απόλυτα βαθμό τα βήματα σου. Παρόλο που η περιοχή στην οποία κινείσαι είναι σχετικά μεγάλη και σε αυτήν υπάρχουν αρκετές τοποθεσίες τις οποίες μπορείς να επισκεφτείς, είναι σου καθίσταται προφανές ότι πρέπει να κάνεις πολύ συγκεκριμένα πράγματα για να προχωρήσεις. Συν τοις άλλοις ο ήρωας, μέσα από τις σημειώσεις που κρατάει, σου λέει που πρέπει να πας μετά και έτσι χάνεται εντελώς η χαρά της εξερεύνησης αφού τα βήματα σου είναι κατευθυνόμενα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
 
Το χειρότερο όλων είναι ότι αντιμετώπισα ένα dead end στο παιχνίδι, το οποίο οφείλεται ακριβώς σε αυτήν την γραμμικότητα του παιχνιδιού και στο ότι μάλλον έκανα κάποια πράγματα με άλλη σειρά από ότι προβλεπόταν από το παιχνίδι. Ξόδεψα πάρα πολύ χρόνο μέχρι να καταλάβω τι είχε γίνει και αφότου είδα πάλι όλα τα saves μου κατάφερα, φορτώνοντας ένα πολύ πρώιμο από αυτά, να συνεχίσω κανονικά το παιχνίδι. Το dead – end glitch αφορά την μάγισσα και θα καταλάβετε ότι έχετε πέσει επάνω του αν όταν πάτε σπίτι της την πρώτη φορά, αυτή είναι στο κρεβάτι, ενώ το ξύλο που ανακατεύει την χύτρα που είναι δίπλα στην πόρτα της εισόδου κινείται από μόνο του! Δεν θα σας πω περισσότερα για να μην σας αποκαλύψω πως εξελίσσεται η ιστορία αλλά για να αποφύγετε το dead end καλό θα ήταν να επισκεφτείτε για πρώτη φορά τον Tirrel μόνο αφού πάτε πρώτα στο σπίτι της μάγισσας και αυτή ξεκινήσει τις διαδικασίες για να σας ετοιμάσει το φίλτρο. Πέρασα απίστευτο εκνευρισμό με αυτό το πρόβλημα και σχεδόν μου κατέστρεψε την εμπειρία του παιχνιδιού καθώς εφεξής όποτε κολλούσα σε ένα σημείο δεν ήξερα αν δεν είχα κάνει κάτι σωστά ή αν συνάντησα και άλλο dead – end! Στο παιχνίδι υπάρχει τουλάχιστον ένα ακόμα dead end, πριν πειράξετε το ρολόι στο σπίτι του Hooke κάντε οπωσδήποτε save, ενώ θα συναντήσετε και άλλα μικρότερης σημασίας bugs. Για παράδειγμα ενώ έχετε πάρει την πρώτη φορά τα κλειδιά από τον νεκροθάφτη, μπορείτε να πάτε πάλι στο σπίτι του και να τα ξαναπάρετε (!), στα documents που έχετε υπάρχουν έγγραφα που δεν έχετε πάρει ακόμα καθώς η απόκτηση τους αφορά μεταγενέστερους γρίφους κ.λ.π. Τέλος σημειώστε ότι bug υπάρχει και στον τελικό γρίφο του παιχνιδιού εκεί όπου πρέπει να χρησιμοποιήσετε τρία runes για να κάνετε κάτι σε κάποιον, φυσικά δεν θα σας το αποκαλύψω για να μην προδώσω την εξέλιξη της ιστορίας. Το τραγελαφικό εδώ είναι ότι ενώ έχετε δύο ξεκάθαρα hints για τα ποια runes είναι τα σωστά, το παιχνίδι δέχεται ως σωστά διαφορετικά runes από αυτά που το ίδιο σας έχει ήδη υποδείξει! Παιδευόμουν ώρες για να καταλάβω γιατί ενώ βάζω τα σωστά runes δεν βλέπω το «καλό» φινάλε και μέσω τυχαίων δοκιμών διαπίστωσα το γελοίο της υπόθεσης. Η κατασκευάστρια εταιρεία παραδέχθηκε ότι όντως υπάρχει αυτό το λάθος λογικής στον τελικό γρίφο και υποσχέθηκε να το διορθώσει με μελλοντικό patch. Μιλάμε για εντελώς πρωτάκουστα πράγματα…
 
Οι γρίφοι, και η δομή τους, στο Dead Reefs είναι κάπως άνισοι, καθώς εδώ χρησιμοποιούνται μερικά κλασικά puzzles λογικής που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε σε παιχνίδια του είδους. Έτσι υπάρχει το puzzle με τα σπιρτόξυλα, το puzzle όπου έχουμε τρία δοχεία με υγρό και προσπαθούμε να γεμίσουμε το ένα από αυτά με μία συγκεκριμένη ποσότητα, το puzzle όπου πρέπει να τραβήξουμε τρεις γραμμές για να απομονώσουμε κάποια σχέδια σε ένα κομμάτι χαρτί κλπ. Λίγη πρωτοτυπία δεν βλάπτει…Πάλι καλά που δεν υπήρχε ο υπερ-κλασσικός γρίφος με την κλειδωμένη πόρτα, το κλειδί που είναι από την εσωτερική μεριά της κλειδαριάς και την εφημερίδα…Βέβαια, υπάρχουν και άλλα είδη γρίφων, οι οποίοι είναι κυρίως inventory based, αλλά δεν πρόκειται να σας δυσκολέψουν και ιδιαίτερα. Σημειώστε ότι στο παιχνίδι υπάρχει και ένα είδος maze, αλλά η λογική του είναι έξυπνη και δεν θα παιδευτείτε με το να πρέπει να κάνετε χάρτη για να βγείτε από αυτόν. Σε γενικές γραμμές πάντως οι γρίφοι έχουν έναν βαθμό λογικής και δεν πρόκειται να συναντήσετε κάτι το τελείως ξεκάρφωτο – με εξαίρεση βέβαια το τελικό γρίφο του φινάλε.

 
Τέλος, το σενάριο δεν εκπληρώνει τα όσα υπόσχεται αφού σε αυτό ενσωματώνονται εντελώς κλισέ στοιχεία με αρχαίες αδελφότητες και δαίμονες με αποτέλεσμα η τροπή που αυτό παίρνει από ένα σημείο και μετά είναι τελείως προβλέψιμη. Αυτό έχει σαν επακόλουθο να συνεχίζεις το adventure μηχανικά μόνο και μόνο για να ξεμπερδέψεις με αυτό και να δεις το φινάλε. Θα έπρεπε να είχαν δουλέψει περισσότερο το θέμα του σεναρίου κατά την γνώμη μου πάντως, καθώς αυτό χάνει την αρχική του λάμψη και καταντάει κουραστικό.
 
Καταλήγοντας, πραγματικά ήθελα πάρα πολύ να μου αρέσει το παιχνίδι καθώς αυτό ήρθε σε μία εποχή που υπάρχει σχετική ‘ξηρασία’ από νέες παραγωγές. Το ξεκίνησα με μεγάλες προσδοκίες αλλά το χτύπημα που δέχθηκα με το dead – end ήταν πραγματικά κάτω από την μέση και με έκανε να χάσω όλη την διάθεση μου για αυτό. Είναι εμφανές ότι το Dead Reefs δεν προσέχθηκε όσο θα έπρεπε – τόσο σε επίπεδο beta testing όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού – από τους δημιουργούς, κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό και από τον χρήστη που ασχολείται μαζί του. Δεν χάνετε τίποτα να το δείτε, αλλά ίσως θα ήταν καλύτερα να περιμένετε να κυκλοφορήσει πρώτα ένα patch που θα διορθώνει τουλάχιστον τα bugs του παιχνιδιού. Μην λέτε μετά ότι δεν σας προειδοποίησα. Πάντως, αν δεν υπήρχαν τόσα πολλά - και σημαντικά - bugs το παιχνίδι ίσως έπαιρνε ένα 3/5.