Gomo

In a land far, far away... the end.

Υπό τη σφραγίδα ποιότητας της Daedalic κυκλοφορεί το νέο adventure των Σλοβάκων Fishcow Studio, το οποίο θυμίζει αρκετά τα flash adventures Samorost, τόσο ως προς το εικαστικό και το σχεδιασμό όσο κι ως προς τη λογική των γρίφων του. Δυστυχώς, όμως, κάθε άλλο παρά εγγύηση-Daedalic συναντάμε τελικά στο παιχνίδι μιας και πιο εύκολα θα το χαρακτηρίζαμε ως demo παρά ως ολοκληρωμένο τίτλο.

Σενάριο

Κάπου μακριά, πολύ μακριά, σε μια καλά κρυμμένη κοιλάδα, ζουν ο Gomo με το σκύλο του το Dingo. Η ζωή τους είναι απλή, ήσυχη και ανέμελη. Η γαλήνη τους, όμως, διαταράσσεται μια αποφράδα ημέρα όταν εξωγήινοι απαγάγουν το Dingo. Για να τον επιστρέψουν, οι εξωγήινοι ζητούν από το Gomo να τους παραδώσει ένα σπάνιο κρύσταλλο που φυλάσσεται σε κάποιο υπόγειο ορυχείο. Ο ήρωάς μας δεν έχει άλλη επιλογή, πρέπει να φτάσει στα πέρατα του κόσμου για να αποκτήσει τον κρύσταλλο και να απελευθερώσει τον τετράποδο φίλο του.

Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν στο πρώτο λεπτό του παιχνιδιού. Κι έκτοτε... δε συμβαίνει τίποτε άλλο. Τίποτε απολύτως. Μέχρι το τέλος. Το σενάριο μόνο ως απογοητευτικά υποτυπώδες μπορεί να χαρακτηριστεί, ειδικότερα αν αναλογιστούμε αφενός πως η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι μηδενική (όχι πως υπάρχουν και πολλοί άλλοι πέραν του ήρωα) κι αφετέρου πως δε μας γεννάται κανένα ιδιαίτερο συναίσθημα παίζοντας αυτή την περιπέτεια. Απλώς προχωράμε λύνοντας γρίφους.

(Δίνω πετράδι, παίρνω σκύλο. Απλούστατον!)

Gameplay

Προφανώς, λοιπόν, το παιχνίδι βασίζεται στους γρίφους του. Ίσως όχι στην ευρηματικότητα και την πρωτοτυπία των γρίφων του, ίσως ούτε στη λογική τους ή την ομαλή ενσωμάτωσή τους στην ιστορία. Σίγουρα, όμως, στο πλήθος τους μιας και διαδέχονται διαρκώς ο ένας τον άλλο.

Συνολικά διασχίζουμε λιγότερα από 15 επίπεδα. Σε καθένα από αυτά υπάρχουν 5-6 ενεργά hotspots τα οποία συνθέτουν είτε έναν ενιαίο γρίφο είτε μικρότερους, επιμέρους γρίφους που πρέπει να επιλύσουμε προκειμένου να μας επιτραπεί να προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο. Τα σημεία αλληλεπίδρασης είναι πραγματικά ελάχιστα ανά οθόνη, ενώ και οι ίδιοι οι γρίφοι είναι πάντοτε απλοί, ξεκάθαροι και διόλου απαιτητικοί. Γενικά, το παιχνίδι είναι ντροπιαστικά εύκολο. Μας παίρνει από το χεράκι και μας οδηγεί σε έναν πολύ περιορισμένο χώρο δράσης, με ελάχιστα ενεργά αντικείμενα προς αλληλεπίδραση. Πραγματικά, είναι πρακτικά αδύνατον να κολλήσετε κάπου για περισσότερο από λίγα (δευτερό)λεπτα.

Ορισμένοι γρίφοι ανήκουν σε εκείνους που μας αρέσει να καταπιανόμαστε μαζί τους (συνδυασμός αντικειμένων, αλληλουχία μηχανικών λειτουργιών, puzzles όπως π.χ. το ‘Unblock Me’), ενώ άλλοι δε βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις μας (όπως ένα μικρό slider 3x3, ή ένας pixel hunting γρίφος). Ορισμένοι είναι από συμπαθητικοί έως ευχάριστοι, ενώ άλλοι αποδεικνύονται παντελώς παράλογοι και λύνονται μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν άλλα ενεργά hotpots στο συγκεκριμένο επίπεδο οπότε αργά ή γρήγορα οδηγούμαστε αναγκαστικά στη λύση τους.

(Παρότι υπάρχει ποικιλία puzzles και γρίφων, όλοι τους ακολουθούν την πεπατημένη)

Το interface είναι επίσης απλό: το γνωστό μας point 'n' click. Όπου υπάρχει η δυνατότητα για interaction με κάποιο hotspot, εμφανίζεται ένα βελάκι για να μας το υποδείξει, ενώ εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο από το inventory σε ένα hotspot, αυτό θα φωτίζεται για να μας το δηλώσει. Ωστόσο, θέλει λίγη προσοχή (ειδικά εάν παίζετε στο «Easy Mode») επειδή αν ο χαρακτήρας στέκεται μακριά από το σημείο αλληλεπίδρασης, δε θα φωτιστεί το αντικείμενο κι ίσως νομίσετε πως δε λύνεται ο γρίφος με τον τρόπο που δοκιμάζετε. Να θυμάστε πως σε αρκετές περιπτώσεις αρκεί να φέρετε το χαρακτήρα πιο κοντά, για να αποδειχθεί πως η αρχική σας σκέψη ήταν κι η σωστή.

Η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού δεν ξεπερνά τη 1,5 ώρα, γεγονός που όχι μόνο μας απογοήτευσε, αλλά μας αναγκάζει να χαρακτηρίσουμε το Gomo ως demo κι όχι ολοκληρωμένο παιχνίδι. Ορισμένες ιδέες των δημιουργών που ενσωματώθηκαν για να μας ενθαρρύνουν να το ξαναπαίξουμε από την αρχή ή να επιμηκύνουν τεχνητά τη διάρκειά του, μάλλον ως κατακριτέες χαρακτηρίζονται τελικά μιας και ενοχλούν. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε πως δεν υπάρχουν saved games και μπορούμε μόνο να προχωρήσουμε από το τελευταίο σημείο όπου βρισκόμασταν, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ξεκλειδώσουμε ορισμένα bonus αν δεν ξαναρχίσουμε το παιχνίδι από την αρχή.

Γραφικά / Διάλογοι-Ήχος

Τα παράξενα 2D τοπία παρουσιάζουν επιτυχημένα το σουρεαλιστικό κόσμο του παιχνιδιού, ο οποίος δε διαθέτει καμία συνέπεια ή συνέχεια, αλλά είναι διάχυτος με διακριτικό και σκοτεινό χιούμορ, καθώς και πολύ έξυπνες ιδέες. Σε αυτό συμβάλουν και τα animations στο background: βλέπουμε ορειβάτες να κατακτούν βουνοκορφές κι έπειτα να τις κατεβαίνουν κάνοντας σκι, ενώ αλλού παρακολουθούμε λύκους και τζεντάι κοκινοσκουφίτσες να κυκλοφορούν ανέμελοι. Και ο ίδιος ο Gomo καταφέρνει, όμως, να κερδίσει τις εντυπώσεις τόσο με την απλότητά του, όσο και με τη χαριτωμένη κίνηση των χεριών και του σώματός του.

(Παρακολουθώντας τον πόλεμο των κόσμων υπό την υπόκρουση γαλλικής μουσικής)

Ωστόσο, οι περιορισμένες δυνατότητες των δημιουργών είναι έκδηλες και ο αρκετά αναχρονιστικός τεχνικός τομέας που αντικρίζουμε μάλλον μας ζητά σιωπηλά να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες του (flash σχεδιασμού). Καταρχάς, το παιχνίδι τρέχει σε 800x600 ανάλυση, η οποία μεταφράζεται σε ένα τετράγωνο στη μέση μιας μαύρης οθόνης. Επίσης, δεν υπάρχει καθόλου speech, ενώ οι ελάχιστες ανάγκες για διάλογο και λεκτική αλληλεπίδραση μεταξύ των ηρώων καλύπτονται με συννεφάκια ομιλίας. Τέλος, πρέπει να πατάμε σε συγκεκριμένα μόνο σημεία της οθόνης προκειμένου να κινηθεί ο χαρακτήρας και δεν μπορούμε να τον πηγαίνουμε ελεύθερα όπου θέλουμε, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να κάνουμε την ίδια διαδικασία έως και τρεις φορές για να διασχίσουμε συνολικά πέντε εκατοστά οθόνης.

Συμπεράσματα

Παρότι είναι γενικά ευχάριστο, γεμάτο γρίφους και με γραφικά ιδιαίτερης τεχνοτροπίας που του προσδίδουν χαρακτήρα, το Gomo δεν καταφέρνει να ξεπεράσει την ένδειξη του μετρίου για ένα μέσο, ενήλικα gamer. Η ανυπαρξία ουσιαστικής ιστορίας και πλοκής, η αποτρεπτικά μικρή του διάρκεια, η ανιαρή ευκολία των γρίφων του, τα αναχρονιστικά τεχνολογικά χαρακτηριστικά του και η τιμή του, δημιουργούν ένα μέτριο συνολικά παιχνίδι που δε θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. Ωστόσο, ενδείκνυται για παιδιά κι αναμφίβολα αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για να τα μυήσετε σιγά-σιγά στον κόσμο των adventures.