Alien Isolation (Nostromo Edition ps4)

Το παιχνίδι κυριολεκτικά τα σπάει.

Είναι πολύ ισορροπημένο σε αγωνία, ένταση και μπόλικο άγχος, με τον dts ήχο να σε εκτινάσσει στο άγνωστο και στην φρίκη, διαπιστώνοντας πόσο μόνος είσαι στο σύμπαν αν θυμηθούμε τον Κοπέρνικο. Το έπαιξα σε 48'' οθόνη, με την μουσική σε αρκετά ντεσιμπέλ και απόλαυσα ώρες τρόμου, δεδομένου ότι η μύηση στο κυνήγι της απόδρασης γίνεται σταδιακά (το μεγάλο ατού του παιχνιδιού κατά την άποψή μου), με ισόποσες δόσεις εκπλήξεων και μπόλικης αδρεναλίνης. Εξερεύνηση, κρύψιμο, έντονη κινητικότητα (η ταχύτητα τιμωρείται σκληρά στο παιχνίδι) για να ολοκληρώσεις αμέτρητες αποστολές, συν οι αποζημιώσεις σε δύο σκηνές του παιχνιδιού όπου τα γραφικά στο playstation 4 πιάνουν την κορυφή. Έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει στην κυριολεξία τον περιβάλλοντα χώρο ενώ γύρω μου όλα κατέρρεαν· συν του γεγονότος ότι το Alien δεν είναι ο μόνος εχθρός στο διαστημόπλοιο. Πολίτες, androids, επιζήσαντες, τεχνικοί, επιστήμονες κάνουν τα πάντα για να ζήσουν, δραπετεύοντας από τον εφιάλτη της Sevastapol Station.

Οι περισσότεροι το βαθμολογούν με 9.5/10 αλλά προσωπικά του βάζω ένα 8+ διότι το έπαιξα μεν σε μεσαία δυσκολία και με δυσκόλεψε αρκετά-πράμα επιθυμητό και υγιές, αλλά καθεαυτό το παίγνιο δε, είχε μερικά bugs και μια επαναληπτικότητα σε χώρους και αποστολές που η τελευταία με ψιλοκούρασε. Ευτυχώς η ατμοσφαιρικότητα είναι τόσο έντονη που μπορώ να πω ότι οι τελευταίες ώρες με βρήκαν κάθιδρο μπροστά στην tv, συνειδητοποιώντας ότι αν ήμουν στην θέση της Amanda Ripley, κόρη της Ellen Ripley, θα τα είχα κακαρώσει.

Η έκδοση που αγόρασα περιλαμβάνει το DLC Nostromo το οποίο δεν ξέρω πόση διάρκεια έχει αλλά είναι εξίσου αγωνιώδες και ωμό. Θα ασχοληθώ μαζί του σε λίγο καιρό, κάνοντας ένα διάλειμμα με το Until Dawn- το οποίο παρεμπιπτόντως αγόρασα προς 69€ (έλεος με την τιμή).