Για όσους έχουν παίξει αρκετά RPG's

Trabookizmo wrote:

Real NC wrote: Τι "πιο πολύ σε strategy" ρε συ. Αυτό [WarCraft 3] καθαρό RTS είναι. Πέρασε η πρωταπριλιά, μη λες τέτοια τώρα. <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!

Σιγά, θα μας πάθεις τίποτα και θα τρέχουμε...

Κόψε κάτι, κόψε κάτι! Καθαρό RTS το Warcraft III? Το Starcraft τι είναι τότε;

Καθαρότερο RTS!!!

Σοβαρά τώρα, έχω και τα δύο (ή μάλλον τρία: Warcraft 2, Starcraft, Warcraft 3), και είναι όλα RTS. Το W3 έχει απλώς φοβερό story, αλλά γενικώς RTS είναι, δεν "πάει" απλώς προς RTS.

Καλά RTS Real NC δεν είναι ακριβώς με το Hero development που έχει αλλά τελοοσπάντων, δεν θα αγχωθώ με την Blizzard τώρα.

aiRness wrote: Καλά RTS Real NC δεν είναι ακριβώς με το Hero development που έχει αλλά τελοοσπάντων, δεν θα αγχωθώ με την Blizzard τώρα.

Να συμπληρώσω κάτι ακόμη Airness σε λιγότερο συνοπτική έκδοση. [Εντάξει, το είπαμε και στην κουβέντα μας χαλαρά! ] Επέμεινα δίχως να επιμείνω στην επιμονή μου(tm) Real NC για έναν λόγο, έχω παίξει τόσο westwood (Dune όλα, CNC όλα - 2) οπότε και σε αυτά έχω καταλήξει ως definining games για το είδος RTS, απο εκεί και μετά η Blizzard στο μικρό μου βιβλίο του Gaming αποφάσισε να παντρέψει την ταχύτητα του RTS με την ιστορία του RPG προσθέτωντας Quests (Missions κατα RTS) μέσα σε μπουντρούμια και άμυνα πόλεων με resource gathering, και character building σε άλλο βαθμό και με ίσως περισσότερη χαλαρότητα. Πως λέγαμε τον Πρίγκηπα που είχε το δικό του inventory ή την Witch ή και άλλους χαρακτήρες (τώρα το θυμήθηκα πως είχε inventory Air ); Inventory σε άλλο RTS ακόμη πάντως δεν μπορώ να το θυμηθώ! Τώρα θα μου πείς πως πρόκειται για μια πολύ ιδιόμορφη διαστάυρωση, που μπλέκει πολύ κόσμο στην αρπάγη της Blizzard! Τέσπα λάθη είμαστε ανθρώποι κάνουμε! (Όχι δεν το ξανάπαιξα)

Mortal, η φιλοσοφία ενός CRPG είναι τελείως διαφορετική. Τα λιγοστά στοιχεία που χρησιμοποιεί το W3, αν και τυχαίνει να τα έχουν και τα RPG, δεν το κάνουν RPG.

Βρε Νίκο, εντάξει δεν είπαμε πως είναι RPG μοναδικό και πως προσδιορίζει και τον όρο, αλλά πως απλά διαφοροποιείται. Ούτως η άλλως αν το δούμε αντικειμενικά δεν υπάρχει RPG πέραν απο το μολύβι και χαρτί, τα υπόλοιπα είναι adventures με δράση (κοινώς spells, swords, και ότι κατέβει στην φαντασία του σεναριογράφου) και βάλε και λίγο strategy μέσα.

Ας πούμε εγώ θεωρώ το Morrowind ένα εξαίσιο RPG άλλος θα μου πει πως είναι δράσης! Ε και; Απο την στιγμή που το αγόρασα (που αγοράζει ένα παιχνίδι ο καθένας μας) έγινε ότι είδος παιχνιδιού μου αρέσει. 'Η δεν μου αρέσει. Μην τρελένεσαι με τέτοια πράγματα. Κουβέντα κάνουμε! Υπερσύνολα ειδών δεν γίνονται τα παιχνίδια, ε θα το υποστούμε πλέον.

Πάντως πλάκα πλάκα, τα πρώτου προσώπου CRPG σε φέρνουν πιο κοντά σε adventure από όσο τα ισομετρικά (σωστός ο όρος?).

Mortal wrote: Βρε Νίκο, εντάξει δεν είπαμε πως είναι RPG μοναδικό και πως προσδιορίζει και τον όρο, αλλά πως απλά διαφοροποιείται.

Δεν είναι RPG, δεν είναι RPG, δεν είναι RPG, δεν είναι RPG, δεν είναι RPG, δεν είναι RPG, δεν είναι ...

Ούτως η άλλως αν το δούμε αντικειμενικά δεν υπάρχει RPG πέραν απο το μολύβι και χαρτί, τα υπόλοιπα είναι adventures με δράση (κοινώς spells, swords, και ότι κατέβει στην φαντασία του σεναριογράφου) και βάλε και λίγο strategy μέσα.

Είπα "ενός CRPG". Ναι, υπάρχει διαφορά. Το ένα είναι video-game, το άλλο "επιτραπέζιο".

Πάντως πλάκα πλάκα, τα πρώτου προσώπου CRPG σε φέρνουν πιο κοντά σε adventure από όσο τα ισομετρικά (σωστός ο όρος?).

Σωστός. Τα ισομετρικά (Baldur's Gate) κάπως δεν σε βάζουν στον κόσμο του παιχνιδιού όσο θα έπρεπε.

Εμένα πάλι το Baldur's Gate και το Fallout μια χαρά με έβαλαν στον κόσμο του παιχνιδιού από κάτι Morrorwind &amp; Neverwinter Nights. Τώρα θα μου πείτε υπάρχει π.χ. και το Eye of the Beholder όπως και άλλα πολλά, αλλά...η ιστορία, ιστορία. Τουλάχιστο τα 2 RPG που ανέφερα έχουν ανώτερο σενάριο από τα υπόλοιπα παρακάτω.

Συμφωνώ με τον Airness! Τα Baldurs Gate και τα Fallout είναι κορυφαία!
Αν και για μένα καλύτερο είναι το BAldurs Gate 2 με to Τhrone of Bhaal και μετά το Fallout 2!
ΑΧ, θα μας λείψει η Black Isle Studios! Κούφι αη ώρα και η στιγμή που τη κλείσανε!

achilleas wrote: Συμφωνώ με τον Airness! Τα Baldurs Gate και τα Fallout είναι κορυφαία!
Αν και για μένα καλύτερο είναι το BAldurs Gate 2 με to Τhrone of Bhaal και μετά το Fallout 2!
ΑΧ, θα μας λείψει η Black Isle Studios! Κούφι αη ώρα και η στιγμή που τη κλείσανε!

Γενικά τα ισομετρικά όπως το βλέπω σε αποστασιοποιούν απο την ιδέα του χαρακτήρα-παίκτη δίνωντας σου μια ομάδα και κάνωντας σε να το βλέπεις σαν strategy περισσότερο. Το RPG, τουλάχιστον όπως το έχω στο μυαλό μου είναι πιο character oriented και όπου μπορείς να δουλέψεις βλέπωντας το σκηνικό και διαλέγοντας ποιος χαρακτήρας θα δράσει αφού σιγά σιγά χτίζεις την ομάδα σου, τους οπλίζεις, τους βάζεις στην κατάλληλη θέση. Ξεκίνησα αν θυμάμαι καλά με LOL2 : Guardians Of Destiny και μου προσέφερε μια υπέροχη εμπειρία, οπότε εξού και η τρέλλα με την προοπτική πρώτου προσώπου.

Νοιώθεις την ιστορία και ίσως σε κάποια σημεία να αφήνεσαι περισσότερο σε αυτήν, να της δίνεσαι και να μην παίζεις για να μαζέψεις Experience Points αλλά για να προχωρήσεις βαθύτερα εντός της.

Το Fallout το έπαιξα μόλις πριν απο λίγες μέρες και ήταν το πρώτο SF RPG που έπαιξα, αλλά δεν είχε τόσο πολύ ιστορία (όχι αρκετή) για να με τραβήξει περισσότερο μέσα του. Σαν παιχνίδι πάντως ήταν πολύ καλό και πολύ εύχρηστο.

Κρίμα φυσικά για την εταιρεία, αλλά μάλλον, δυστυχώς, θα το δούμε για πολλές εταιρείες και για πολλά είδη παιχνιδιού στο μέλλον. Ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός και μόνο όσες εταιρείες δημιουργούν πραγματικά αφοσιωμένο κοινό θα επικρατήσουν. Βέβαια και αυτό παίζεται.

Να κάνω κι εγώ μια μικρή παρένθεση στην συζήτησή σας! Αν και γενικά άσχετος με τα RPG (έχω παίξει κάτι λίγα - π.χ. Stonekeep που ήταν κορυφαίο!) θέλω να πω για το Baldur's το οποίο είναι και το μόνο που έχω ότι είναι πραγματικά εκπληκτικό και για μένα ίσως θα έπρεπε να είναι ο ορισμός των AD&amp;D παιχνιδιών για υπολογιστές.

Atrus wrote: Να κάνω κι εγώ μια μικρή παρένθεση στην συζήτησή σας! Αν και γενικά άσχετος με τα RPG (έχω παίξει κάτι λίγα - π.χ. Stonekeep που ήταν κορυφαίο!) θέλω να πω για το Baldur's το οποίο είναι και το μόνο που έχω ότι είναι πραγματικά εκπληκτικό και για μένα ίσως θα έπρεπε να είναι ο ορισμός των AD&D παιχνιδιών για υπολογιστές.

Βασικά το Stonekeep απο όσο θυμάμαι είχε πάρει γύρω στα τέσσερα χρόνια να σχεδιασθεί, και είχε πολύ δουλειά, αλλά όταν είχε βγει στο εμπόριο έδειχνε σημάδια ηλικίας. Αλλά ότι και να πει κάποιος είναι απο τα ελάχιστα παιχνίδια που με τράβηξαν τόσο πολύ για να τα ξαναπαίξω. Είχε ένα ωραίο σενάριο, καλό επίσης ότι δεν είχε περιορισμούς με τα αντικείμενα (χάρη στο "μαγικό" πάπυρο του inventory).

Όσο σκέφτομαι το ξεκίνημα με την όμορφη κυρά να περπατάει προς το Stonekeep να χαμογελά στο σιδερά(?) και να πετά το μήλο στο μικρό και μετά να κοιτάζουν όλοι έντρομοι την σκιά που έρχεται να πέσει απο την πόλη (Khul Kum?) είναι άλλη φάση. Και η ιδέα του "αστρικού" σώματος που αποστέλεται (απο την Terra) στην βυθισμένη πόλη ήταν ωραία ιδέα. Ακόμη και οι ηθοποιοί είχαν παίξει καλύτερα, απο πολλά σύγχρονα παιχνίδια, τους ρόλους τους, το τραγούδι των fairies, o Wackazooka(?), η Lady Dragon, η Terra, από όσο θυμάμαι στην πρώτη σκέψη.

Το Baldur's 1 ίσως να το παίξω (θα το παίξω) κάποια στιγμή, αλλά αν θυμάμαι είναι με κάποιο set κανόνων της AD&D όπου αντί να παίζεις χτυπάς διαρκώς πάνω στους περιορισμούς των κανόνων (2.0?). Γενικά οι πολλοί κανόνες για εμένα χαλάνε το παιχνίδι, ένας multi-class χαρακτήρας σε γενικές γραμμές σου προσφέρει περισσότερες προοπτικές στο να προωθήσεις έναν χαρακτήρα και να δώσεις λύσεις σε κάποια quests. Άλλο να έχεις έναν ψιλοκλευτάκο πολεμιστή με μαγικές δυνάμεις, και άλλο να πήζεις στα μυνήματα του τύπου (ο χαρακτήρας δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό, το άλλο, το τάδε, το δείνα). Βέβαια σε αυτό μπορεί να κάνω και λάθος οπότε το λέω με επιφυλάξεις.

Αρης

Σοβαρά τώρα, έχω και τα δύο (ή μάλλον τρία: Warcraft 2, Starcraft, Warcraft 3), και είναι όλα RTS. Το W3 έχει απλώς φοβερό story, αλλά γενικώς RTS είναι, δεν "πάει" απλώς προς RTS.

Στρατηγική δεν είναι να παίρνεις τον super-duper ήρωά σου και να βγαίνεις παγανιά και να παίρνεις σβάρνα 150 αντίπαλα units. Όχι, αυτό είναι ταινία του Steven Seagal. Στρατηγική είναι εκεί που στη βάση των Terran όλοι είναι απασχολημένοι με το να μαζεύουν minerals και οι marines πίνουν μπύρες στο Academy (???) ξαφνικά να σκάνε απο το πουθενά 5 arbiters που έχουν cloack-αρισμένους απο κάτω 5 ντουζίνες zealot-ες ενώ την ίδια στιγμή να κάνουν recall σε 20 carriers... Κόλαση!!
Όσο για το σενάριο του W3, μάλλον δεν έχεις προσέξει το σενάριο του Starcraft και κυρίως του Brood War. Μα γιατί το Starcraft δεν έγινε adventure, ή έστω... ταίνία (και μην ακούσω τίποτα για Starship Troopers, ε; )

Trabookizmo wrote: Στρατηγική δεν είναι να παίρνεις τον super-duper ήρωά σου και να βγαίνεις παγανιά και να παίρνεις σβάρνα 150 αντίπαλα units.

Γκουχ...γκουχ...Χμ..χμ..βασικά είναι αν το παιδί έχει full ammo το οποίο παράγεται απο την αρχή της άπειρης ενέργειας για κάθε σημείο του σύμπαντος ή αλλιώς ενέργεια μηδενικού σημείου και βγαίνει παγανιά με έναν BFG9000 για να καθαρίσει λίγο το σπίτι του!

Trabookizmo wrote: Όχι, αυτό είναι ταινία του Steven Seagal.

Αυτό κι αν είναι εφιάλτης. Είπαμε, αν είναι να μιλάμε και για ηθοποιούς, να μιλάμε για ηθοποιούς!

Trabookizmo wrote: Στρατηγική είναι εκεί που στη βάση των Terran όλοι είναι απασχολημένοι με το να μαζεύουν minerals και οι marines πίνουν μπύρες στο Academy (???) ξαφνικά να σκάνε απο το πουθενά 5 arbiters που έχουν cloack-αρισμένους απο κάτω 5 ντουζίνες zealot-ες ενώ την ίδια στιγμή να κάνουν recall σε 20 carriers... Κόλαση!!

Καλά κάνε μια επίθεση στο GLA και σου λέω εγώ, ή τόλμα να φυλάξεις τις διαβάσεις για να μην στην κοπανήσουν απο το προτελευταίο επίπεδο του Generals Zero Hour, χωρίς cheat!!! Το δοκίμασα 10 φορές...11η δεν υπήρξε!

Δοκίμασε και το Dune Emperor!!!

Trabookizmo wrote: Μα γιατί το Starcraft δεν έγινε adventure, ή έστω... ταίνία (και μην ακούσω τίποτα για Starship Troopers, ε; )

Γκρρρρρρρρρρρρρρρ! Στο βιβλίο αναφέρθηκα! Στο βιβλίο αναφέρθηκα!....καλά έχω και την ταινία στην συλλογή μου αλλά δεν πιάνεται, πρώτα διάβασα το βιβλίο καμιά 10αριά χρονάκια νωρίτερα και μετά βγήκε η ταινία!

Αρης

Mortal wrote: Γκρρρρρρρρρρρρρρρ! Στο βιβλίο αναφέρθηκα! Στο βιβλίο αναφέρθηκα!....

Mortal wrote: Sorry! Βασικά εγώ αναφέρομαι στο βιβλίο, το οποίο ήταν 90% σκέψη και αναζήτηση και 10% δράση για προώθηση ιστορίας. Η ταινία απλά για παλαιολιθική δουλειά ήταν επιεικώς μετριότατη (κοντεύει 8ετία).

Αυτό είναι το πρόβλημα με τις ταινίες. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει το Dune, ήταν ακριβώς στα ίδια ποσοστά που λες για το Starship Troopers. Στην ταινία (την παλιά, του Lynch) κρατήσαν μόνο τη δράση και ξέφευγε σε ελάχιστα μόνο σημεία, κυρίως στην αρχή. Στην πιο πρόσφατη ταινία (η οποία είναι 5ωρη) έγινε προσπάθεια να αποτυπωθούν και οι σκέψεις του συγγραφέα. Γι αυτό και η ταινία ήταν πολύ βαρετή. Για να μην αναφέρω το τέλος του "Άρχοντα":Η επιστροφή του βασιλιά, το οποίο ήταν για γέλια ενώ στο αντίστοιχο μέρος στο βιβλίο μου είχε φύγει ένα "ζουμάκι"

Trabookizmo wrote: Αυτό είναι το πρόβλημα με τις ταινίες. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει το Dune, ήταν ακριβώς στα ίδια ποσοστά που λες για το Starship Troopers. Στην ταινία (την παλιά, του Lynch) κρατήσαν μόνο τη δράση και ξέφευγε σε ελάχιστα μόνο σημεία, κυρίως στην αρχή. Στην πιο πρόσφατη ταινία (η οποία είναι 5ωρη) έγινε προσπάθεια να αποτυπωθούν και οι σκέψεις του συγγραφέα. Γι αυτό και η ταινία ήταν πολύ βαρετή. Για να μην αναφέρω το τέλος του "Άρχοντα":Η επιστροφή του βασιλιά, το οποίο ήταν για γέλια ενώ στο αντίστοιχο μέρος στο βιβλίο μου είχε φύγει ένα "ζουμάκι"

Το Θεϊκό Βιβλίο!!! Αγαπητέ μου, πιτσίρικας το είχα πάρει στα δυο μέρη που είχε βγει απο τις εκδόσεις Κόσμος τότε, και το είχα κυριολεκτικά ρουφήξει περί τις 7 φορές! Το Βιβλίο, Η Ιστορία, Η Δολοπλοκία, Το Τέλειο. Το ξαναδιαβάζω αργά αυτή την φορά απο την Anubis. (Ο ψυχωτικός)

Βέβαια τις ταινίες τίς έχω δει όλες (Dune-Lynch, Dune-TV, Dune-TV2 (Messiah, Children of Dune), Άρχοντες όλους και ειδικές με εξαίρεση την τελευταία ειδική που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη ). Καμία σχέση με την δυναμική του βιβλίου, αλλά όλες οι υπόλοιπες, με εξαίρεση την ταινία του Lynch που θεωρείται Cult για τον τρόπο που το προσέγγισε, είναι εξαιρετικά καλές δουλειές έως άριστες όσον αφορά την εικόνα και τον τρόπο με τον οποίο παραμείνανε σε μεγάλο βαθμό πιστές στα βιβλία. Τις έχω δει αρκετές φορές, και κάθε φορά νοιώθω ικανοποιημένος, άλλα όχι τόσο όσο το βιβλίο. Φυσικά γούστα θα μου πεις.

Όσο για τον Άρχοντα έχω διαβάσει το μισό απο το πρώτο (Μέση και μετά), το 2ο, και το 3ο μέχρι περίπου την 120 σελίδα, καμία σχέση αλλά η ταινία δεν βιάζει το βιβλίο απλά δεν το ακολουθεί γιατί αλλιώς θα ήταν υπερβολικά μεγαλύτερα, με πολλά flashbacks, και σε κάποια σημεία αργή. Ωστόσο απο εικόνα η ταινία για εμένα έθεσε τόσο υψηλά standards ποιότητας παραγωγής που πλέον δυσκολεύομαι να δω άλλες ταινίες.

Αν ψάχνεις για βιασμό βιβλίου ρίξε μια ματιά στο Dracula του γνωστού Copola. Το γαργάλησε (αλλάζεις μερικές συλαβές ) το βιβλίο, κυριολεκτικά. Αν ζούσε ο Bram θα τον πήγαινε σε όλα τα δικαστήρια του πλανήτη ή θα τον σκότωνε. Το έχω διαβάσει στην παλιά έκδοση του Στοχαστή (αν θυμάμαι καλά) και είναι εξαιρετικό, υπερσύνολο όλων των παλαιότερων (και ίσως λίγο βαρετών) θρύλλων και ιστοριών. Αν θέλεις κυκλοφορεί free σε Αγγλική έκδοση απο site αρχεία M$-Reader (.lit).

Αρης