GK2: The beast within

Δεν έχει σημασία mortal(παρά μόνο για σένα και την εκτίμησή σου)πότε το έπαιξες , αλλά πότε βγήκε κ πότε το έπαιξε το σύνολο των gamers όσων το πρόλαβαν όταν έβγαινε.Οι σημερινοί adventurάδες κρίνοντας από γραφικά του , δεν θα λάτρευαν ποτέ το all time classic loom
Όσο για το θέμα των voodoo εμένα μου αρέσει περισσότερο από το θέμα των λυκανθρώπων εν αντιθέσει με εσένα.Άρα κ εδώ τίθενται υποκειμενικά κριτήρια.

Χωρίς την σειρά Gabriel Knight το είδος θα ήταν "μικρότερο", μην λέμε ότι θέλουμε τώρα. Το ίδιο ισχύει και για την σειρά Myst, Monkey Island κοκ. Το να βρίσκουν μερικοί ψεγάδια για το καθετί καταντάει σίγουρα κλισέ.

Καλά κανείς δεν λέει κάτι διαφορετικό, Άκη, απλά μιλήσαμε υποκειμενικά για τις προτιμήσεις μας. Ας μην ξεχνάμε πως ότι και να πει ο καθένας μας, δύσκολα θα το δει αντικειμενικά. Σωστά? Όπως ο enwsiths και όλοι μας αναφέρουμε κατα καιρούς. Αλλά και λίγη "υγιή" υποκειμενικότητα δεν βλάπτει, ούτως ή άλλως σας επιτρέπεται ως γνωστό να έχετε τα βίτσια σας! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δεν είναι, πάντως, μόνο τα γραφικά γιατί αλλιώς δεν θα έπρεπε να παίζουμε τα free, οπότε έχει να κάνει με την ιστορία (που εκεί μπορείς να αφεθείς για λίγο), τους γρίφους (αν σου εξάπτουν την φαντασία, και κάνουν το μυαλό σου να λειτουργήσει συσχετιστικά), και εν συνεχεία την μουσική (που αν δεν κολλάει σε στέλνει εκτός ιστορίας).

Δεν είναι ψεγάδι ότι δεν αρέσει σε όλους μας η ιστορία ενός παιχνιδιού, είναι γούστο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

aiRness wrote: Χωρίς την σειρά Gabriel Knight το είδος θα ήταν "μικρότερο", μην λέμε ότι θέλουμε τώρα. Το ίδιο ισχύει και για την σειρά Myst, Monkey Island κοκ. Το να βρίσκουν μερικοί ψεγάδια για το καθετί καταντάει σίγουρα κλισέ.

Ενώ το να μεροληπτούν/ εθελοτυφλούν ορισμένοι προς όφελος των αγαπημένων τους παιχνιδιών όχι;

Το γεγονός ότι θεωρείς (σε όλους αναφέρομαι) ένα game εξαιρετικό ή μεγαλειώδες δεν σημαίνει ότι αυτό δεν έχει ελαττώματα (συχνά και "αντικειμενικά όπως είναι η διάρκεια ή τα bugs) απλά ότι εσύ έχεις την ικανότητα να τα παραβλέπεις ή να τα συγχωρείς στο εν λόγω παιχνίδι.

Επαναλαμβάνομαι αλλά, νομίζω, αρμόζει στην περίσταση να υπενθυμίσω τη "θεωρία της γνωστικής ασυμφωνίας", κατά την οποία ο κάθε άνθρωπος επιζητά και επιλέγει να προσλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες εκείνες που συνάδουν με τις ήδη διαμορφωμένες απόψεις του. Εξυπακούεται ότι και ο υποφαινόμενος "πάσχει" από αυτήν τη, σχεδόν υποσυνείδητη, νοητική διεργασία, συνεπώς αν μιλούσαμε τώρα για κάποιο άλλο παιχνίδι ενδεχομένως να αντιδρούσα αναλόγως επιχειρώντας την υπεράσπισή του.

Επιπλέον, όταν καταπιανόμαστε με τίτλους που στη συνείδηση των περισσοτέρων καταλαμβάνουν διαστάσεις θρύλου (εν προκειμένω τα Gabriel Knight games) ενώ για εμάς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αναδύεται μια τάση υπέρμετρης αυστηρότητας απέναντί τους, η οποία με τη σειρά της εκπορεύεται από το σύμπλεγμα κατωτερότητας που μας εξουσιάζει σε ανάλογες περιπτώσεις.
Εξηγώ: αδυνατώντας να εκτιμήσεις το εξεταζόμενο προϊόν στο βαθμό της αναγνωρισμένης από τρίτους αξίας του, η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση είναι είτε η υπονόμευση της αξιοπιστίας των τρίτων είτε η προσπάθεια απομυθοποίησης του αντικειμένου με επίκληση, κατά το δυνατόν, αντικειμενικών επιχειρημάτων. Διαφορετικά, είσαι αναγκασμένος να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι τα κριτήρια αισθητικής ή/ και το εύρος του γνωστικού σου πεδίου αναφορικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο, υστερούν έναντι των υπολοίπων. Παραδοχή με την οποία ο εγωισμός μας αρνείται, συνήθως, να συμβιβαστεί.

Εκεί έρχεται σαν από μηχανής θεός η έννοια των προτιμήσεων, του γούστου ή του "βίτσιου", σύμφωνα με το Μεγάλο Βιβλίο Mortalικής Θεώρησης τους Σύμπαντος, για να δώσει τη λύση και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, αφού η σωστή απάντηση είναι πάντοτε 42.

Είμαι άρρωστος με 30C και διαβάζω... Δεν μπορώ να διαβάσω το παραλήρημά σου, με συγχωρείς , κάνε κάτι και δώσε το ρεζουμέ. (αλλιώς θα απαντήσω όταν γίνω καλά)

Εξουδετέρωσε πρώτα τον Virus Within και διάβασε το παραλήρημά μου εν καιρώ, διότι τότε προβλέπω να ξυπνάει το Beast Within και εμπύρετος ίσως χάσεις τον έλεγχο (αλήθεια, 30C είναι πυρετός; σαν υποθερμία ακούγεται). :shock:

Καλή ανάρρωση.

Είμαι άρρωστος και έχει *έξω* 30C εννοώ.

I stand corrected...and a little embarassed.

@aiRness

Περαστικά σου.

aiRness wrote: Είμαι άρρωστος με 30C και διαβάζω... Δεν μπορώ να διαβάσω το παραλήρημά σου, με συγχωρείς , κάνε κάτι και δώσε το ρεζουμέ. (αλλιώς θα απαντήσω όταν γίνω καλά)

Σεπτεμβριάτικο, οκ! Καλό κουράγιο και πολλά αντιπυρετικά! Τελικά σαν πιο καινούργιο μοντέλο δεν σου έδωσαν καλές κατασκευαστικές προδιαγραφές! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και μακριά από airco, μην πάρεις και καμιά ψύξη μαζί με την θέρμανση! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

maladroid wrote: Ενώ το να μεροληπτούν/ εθελοτυφλούν ορισμένοι προς όφελος των αγαπημένων τους παιχνιδιών όχι;

Κρύβε λόγια... <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

maladroid wrote: Το γεγονός ότι θεωρείς (σε όλους αναφέρομαι) ένα game εξαιρετικό ή μεγαλειώδες δεν σημαίνει ότι αυτό δεν έχει ελαττώματα (συχνά και "αντικειμενικά όπως είναι η διάρκεια ή τα bugs) απλά ότι εσύ έχεις την ικανότητα να τα παραβλέπεις ή να τα συγχωρείς στο εν λόγω παιχνίδι.

Δεν υπάρχει μεγαλειώδες φίλτατε, αλλά μόνο εκείνο το οποίο σου αρέσει και το θεωρείς ικανοποιητικό (και μετά από αυτό απλά περιμένεις το επόμενο να είναι καλύτερο). Ωστόσο στο παράδειγμα των GK είδαμε τρεις διαφορετικές εποχές σχεδιασμού και υλοποίησης (P&C, FMV P&C, 3D P&C).

Το πρώτο ήταν καλό για την εποχή του, και καλά σχεδιασμένο (η ιδέα του adventure engine της Sierra βρισκόταν σε εξαιρετικό επίπεδο όταν γράφτηκε), το δεύτερο ήταν εξαιρετικά refined τόσο σε υλικό όσο και σε υλοποίηση (πέρα από τα κολλήματα των χαρακτήρων όπου έπρεπε να δένει το film, εξού και τα πολλά backtracking (αυτός είναι ο όρος αλλά το μυαλό...) των χαρακτήρων στην αρχική θέση), και το τρίτο ήταν απλά ελατωματικό 3D (όταν έβλεπες τα πολύγωνα του χαρακτήρα ή κάποια αντικείμενα να περνάν μέσα από τοίχους κάτι είχε πάει στραβά) με μια ευφάνταστη ιστορία από διάφορα συνωμοσιολογικά βιβλία.

Το να τα συγχωρείς, γίνεται και είναι εύκολο, αλλά το θέμα είναι να συγχωρείς όταν υπάρχει βάσιμος λόγος. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

maladroid wrote: Επαναλαμβάνομαι αλλά, νομίζω, αρμόζει στην περίσταση να υπενθυμίσω τη "θεωρία της γνωστικής ασυμφωνίας", κατά την οποία ο κάθε άνθρωπος επιζητά και επιλέγει να προσλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες εκείνες που συνάδουν με τις ήδη διαμορφωμένες απόψεις του. Εξυπακούεται ότι και ο υποφαινόμενος "πάσχει" από αυτήν τη, σχεδόν υποσυνείδητη, νοητική διεργασία, συνεπώς αν μιλούσαμε τώρα για κάποιο άλλο παιχνίδι ενδεχομένως να αντιδρούσα αναλόγως επιχειρώντας την υπεράσπισή του.

Μαθήματα σύγχρονης υπολογιστικής φιλοσοφίας να κάνεις όταν θα 'χω βρει κανά σοβαρό βιβλίο που να την αναλύει σε βάθος, ύψος, πλάτος (όπως βολεύει τον καθένα <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Αλλά αυτό όντως έχει να κάνει με τις βαρύτητες που πέφτουν στα νευρωνικά δίκτυα του εγκεφάλου σου. Συνεπώς κάθε σκέψη σου έχει επηρεαστεί αντίστοιχα από τις βαρύτητες που έδωσες, ανα ηλικία, ανα θεματολογία, ανα ψυχολογική (καλά βιοχημική) κατάσταση και λοιπά, και λοιπά. Οπότε είναι σαν να λες σε αυτόν που έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου ότι δεν υπάρχει πλύση εγκεφάλου πως υπάρχει πλύση εγκεφάλου. Δύσκολο δεν σου φαίνεται να γίνει αποδεκτό? Άλλο να προσπαθείς να το κατανοήσεις συνειδητά και άλλο τώρα να σχολιάζεις εν θερμώ! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

maladroid wrote: Επιπλέον, όταν καταπιανόμαστε με τίτλους που στη συνείδηση των περισσοτέρων καταλαμβάνουν διαστάσεις θρύλου (εν προκειμένω τα Gabriel Knight games) ενώ για εμάς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αναδύεται μια τάση υπέρμετρης αυστηρότητας απέναντί τους, η οποία με τη σειρά της εκπορεύεται από το σύμπλεγμα κατωτερότητας που μας εξουσιάζει σε ανάλογες περιπτώσεις.
Εξηγώ: αδυνατώντας να εκτιμήσεις το εξεταζόμενο προϊόν στο βαθμό της αναγνωρισμένης από τρίτους αξίας του, η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση είναι είτε η υπονόμευση της αξιοπιστίας των τρίτων είτε η προσπάθεια απομυθοποίησης του αντικειμένου με επίκληση, κατά το δυνατόν, αντικειμενικών επιχειρημάτων. Διαφορετικά, είσαι αναγκασμένος να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι τα κριτήρια αισθητικής ή/ και το εύρος του γνωστικού σου πεδίου αναφορικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο, υστερούν έναντι των υπολοίπων. Παραδοχή με την οποία ο εγωισμός μας αρνείται, συνήθως, να συμβιβαστεί.

Θρύλος καλώς ή κακώς γίνεται πάντα αυτός που φαίνεται περισσότερο και συζητιέται περισσότερο, και αυτό ισχύει σχεδόν παντού, δυστυχώς ή ευτυχώς (πρέπει να αρχίσει και η διαδικασία του μιμιτισμού ώστε αν κάτι είναι καλό να βελτιωθεί και να συνεχίσει να υπάρχει). Αν τα adventures δεν είχαν θρύλους, δεν θα 'χαν εντυπωσιάσει τόσους πολλούς από εμάς ώστε να φτάνουμε σήμερα να τα κουβεντιάζουμε. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

maladroid wrote: Εκεί έρχεται σαν από μηχανής θεός η έννοια των προτιμήσεων, του γούστου ή του "βίτσιου", σύμφωνα με το Μεγάλο Βιβλίο Mortalικής Θεώρησης τους Σύμπαντος, για να δώσει τη λύση και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, αφού η σωστή απάντηση είναι πάντοτε 42.

Μα καλά δεν ήταν 42,333666999369693936369????? Τσκ! Τσκ!

Μπράβο, έτσι λοιπόν βάση της ειδικής θεωρίας του γούστου, το σωστό γούστο υπερισχύει όλων! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Μάλλον ασχοληθήκατε όλοι σας κατα λάθος με το άλλο μεγάλο βιβλίο της ειδικής θεωρίας των βίτσιων! (Ο καθένας φέρνει τα εργαλεία για τα πειράματα του και τις ψυχώσεις του!) <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Παρεμπιπτόντως, στα πλαίσια μιας προσπάθειας να διατηρήσω τη πορεία της συζήτησης εντός γηπέδου, οφείλω να επεκταθώ λίγο παραπάνω στην τοποθέτησή μου επί των GK (ακούω κάτι γκρίνιες από τη γαλαρία..).

Το Sins of the Fathers, με γοήτευσε όχι μόνο με τον μυστικισμό του voodoo το οποίο μέχρι τότε σχεδόν αγνοούσα σαν φαινόμενο και πρακτική, αλλά και με το ταξίδι αυτογνωσίας του Gabriel που αντιλαμβάνεται σταδιακά το προορισμό του μέσα από τη μύηση στον κόσμο του υπερφυσικού. Αν θέλω να είμαι δίκαιος, βέβαια, πρέπει να σημειώσω ότι στο παιχνίδι φωλιάζουν και ουκ ολίγα bugs.

Mortal, μια και θεωρείς το θέμα του voodoo αρκετά τετριμμένο στον χώρο της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου, να ζητήσω μερικούς τίτλους ταινιών οι οποίες καταπιάνονται σχολαστικά με το εν λόγω θέμα; Γιατί, προσωπικά, η μοναδική που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Angel Heart (Δαιμονισμένος Άγγελος) με τους Mickey Rourke και Robert De Niro. Με λογοτεχνία τρόμου έχω ασχοληθεί επιδερμικά μόνο οπότε υποχρεούμαι να εμπιστευτώ τα λεγόμενά σου.

Στο Beast Within ομολογώ ότι η Jane τόλμησε μια "αριστοκρατική" προσέγγιση των λυκανθρώπων που, προσωπικά, δεν έχω ξανασυναντήσει σε άλλη δημιουργία η οποία άπτεται του θέματος warewolf. Τα στάνταρ παραγωγής (με εξαίρεση τις ερμηνείες) κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα μεν, δεν στάθηκαν αρκετά για να με θαμπώσουν δε, μια και, όπως προανέφερα, ο σχεδιασμός της δράσης δεν είναι αντίστοιχης ποιότητας, κατά τη γνώμη μου.

Το Blood of The Sacred Blood of the Damned πάλι χρησιμοποίησε κάπως πρώιμα (άλλοι θα έλεγαν τολμηρά) μια μηχανή 3D με πλήρη ελευθερία κίνησης που προσωπικά με κούρασε. Για τους γρίφους την παρτίδα έσωζε σαφώς το Le Serpent Rouge ενώ όσον αφορά το σενάριο (***possible spoiler ahead***) με ενόχλησε αρκετά η προσπάθεια αποπροσανατολισμού των adventurers προς την κατεύθυνση των vampires τα οποία κατά κάποιο τρόπο φτερουγίζουν γύρω από την υπόθεση αλλά σε καμιά περίπτωση δεν επιτίθενται στον πυρήνα της.

Βιαστικό λίγο! Λοιπόν τίτλους δεν μπορώ να σου πω (πλέον δεν κρατάω όπως παλιά τους τίτλους των ταινιών που έβλεπα, αλλά μόνο αυτές που αγοράζω) αλλά κοίτα εδώ για να δεις πως έχει το θέμα www.religioustolerance.org/voodoo.htm (οπότε να πάρεις και μια ιδέα του πόσο έχει παρεισφρύσει (μη ζητάς ορθογραφίες) το θέμα στον κινηματογράφο). Ωστόσο αυτή που έχω δει πιο πρόσφατη πέρα από το Angel Heart (το οποίο πιο πολύ έπαιζε με την ιδέα της χειραγώγησης και της ανακάλυψης της ταυτότητας του ήρωα μας, παρά με το voodoo (ένα απλό ξεσκόνισμα ήταν)) ήταν μια ταινία που κάποιος πηγαίνει στην Αϊτή (νομίζω) και επιχειρεί να ανακαλύψει κάποια επιστημονική βάση στο voodoo (όλα όσα δεν θέλατε να μάθετε και δεν θέλατε να ρωτήσετε!). Από εκεί και μετά πολλά New Orleans voodoo με τις μιγάδες (κρεολές) και τους Loa και τους ιερούς (δεν θυμάμαι καν πως τους λέμε! Ευτυχία!), και από εκεί και μετά άπειρες ζομποκαταστάσεις της κακιάς ώρας (και του κακού σπλάτερ). Η λογοτεχνία χρησιμοποιεί το θέμα (ρίξε μια ματιά σε αυτό το search . Μέχρι και στην μουσική έχω album του King Diamond με θεματολογία voodoo! Όχι άλλο!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Μακάρι, κάποιος να μπορούσε να καταλάβει τι θέλετε να πείτε? Είστε πολύ δύσκολοι για μας τους απλούς ανθρώπους. Η φιλολογία σας έφαγε. Αμαν βρε άνθρωποι, δεν μπορείτε να πείτε κάτι απλά, θα πρέπει πάντα, να κάνετε το τόσο...τόσο, έλεος!!!

[offtopic]Χεχε, οκ! Μάλλον δεν θα 'θελες να με ακούσεις να μιλάω (το μοτεράκι που λένε παραείναι αργό και τα σαρδάμ παραείναι πολλά (μερικά τα έχεις δει και γραπτώς) γιατί εκεί κάπου θα έχανες εντελώς την μπάλα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και ως γνωστό μέσα στη μια σκέψη τρυπώνει η επόμενη και ούτως καθεξείς! Και στις σκέψεις όποτε είμαστε τυχεροί να τις έχουμε δεν κάνουμε έξωση, αλλά τις καλοδεχόμαστε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->[/offtopic]