LBA

Καιρος περασε απο οταν ειχα γραψει review... σας προσφερω ενα:

Το Little Big Adventur ειναι απο τα πιο παραξενα και ενδιαφεροντα παιχνιδια που εχω παιξει.

Εχοντας υπερβολικα πολλη 'δραση' για να θεωρηθει adventure, μπορει να θυμισει Alone in the Dark (αλλωστε η ομαδα των δυο παιχνιδιων ηταν κοινη). Το χαρακτηρηστικο του ΛΒΑ ομως ειναι το 'παιδικο' του υφος (οπως και η ελλειψη ρεαλισμου) που θυμιζει μαλλον arcade ηλεκτρονικο

ΥΠΟΘΕΣΗ
ο Twinsun ειναι ενας μικροσκοπικος πλανητης αναμεσα σε δυο ηλιους. Αποτελεσμα: παγωμενος ισημερινος και δυο πολους-ερημους. το ωραιο ειναι οτι με ενα χαρτη, θα ταξιδεψετε σε ολα τα νησια και τις ηπειρους του! Στον πλανητη κατοικουν 4 νοημονα οντα. Ο Dr Funfrock τα υποδουλωσε ολα και εγινε παγκοσμιος δικτατορας. Γεμισε τον πλανητη με κυβερνιτικα τροποποιημενους κλωνους τους οποιους τους τηλεμετεφερε οπου χρειαζονταν με αποτελεσμα απολυτη αστυνομοκρατια.

Υπηρχε ομως ενας προαιωνιος θρυλος, οτι θα ερθει ενας 'μεσσιας' και θα επαναφερει την ελευθερια στον πλανητη. Ο δικτατορας απαγορευσε καθε πιστη και αναφορα στο θρυλο αυτο. καθε αλλο παρα δεν πιστευε στο θρυλο: απλα ηθελε να τον ξεχασει ο κοσμος για να εμποδισει την ελευση του μεσσια και να καπηλευτει τη δυναμη της θεας Σεντελ.

Ο Twinsen, ενα 'παληκαρι' που ανηκει στην ιδια φυλη με τον Funfrock εβλεπε παραξενα ονειρα. Ειναι (ναι, το καταλαβατε) ο μεσσιας του μυθου, και οι προγονοι του προετοιμαζονταν γιαυτον. Η πιστη του στον θρυλο τον κατεστησε στοχο για τις δυναμεις του δικτατορα και τον φυλακισαν.

Και εδω αρχιζει η ιστορια.

ΣΕΝΑΡΙΟ
Πρωτη σας δουλεια, να δραπετευσετε απο το κελι και να γυρισετε στη γυναικα σας. Δυστυχως ομως σας ανακαλυπτουν και την απαγαγουν (οδηγουμαστε λοιπον σε ενα damsel in distress σεναριο). Στο υπογειιο του σπιτιου σας ομως βρισκετε μια σπηλια που μιλαει για την προετοιμασια των προγονων σας για την ελευση σας. Θα ανακαλυψετε το ρολο σας και την αποστολη σας να ανακαλυψετε μαγικα αντικειμενα που σχετιζονται με το Μυθο της Σεντελ.

Θα ταξιδεψετε σε ολα τα μηκη και τα πλατη του πλανητη, θα περασετε απο βασεις του Funfrock οι οποιες αποσκοπουν στην απομονοση και καταστροφη καθε τοποθεσιας και αντικειμενου που σχετιζεται με τη Σεντελ. Αρχίζετε απο το νότιο ημισφαίριο, θα περάσετε από την άβατη παγωμένη οροσειρά του ισημερινού, μέσα απο υπόγεια, μυστικές βάσεις και τούνελ μέχρι να βρεθείτε στο βόρειο ημισφαίριο και στο πηγάδι της Σέντελ. Εκτος απο εχθρους θα συναντησετε και NPCs με τους οποιους μπορειτε να μιλησετε και να ακουσετε τι συμβαινει στον κοσμο η να σας ζητησουν χαρη με αμοιβη η να παρετε hints.

Η υποθεση ειναι γραμμικη ('ανοιγουν' νεα μερη οσο προχωραει το σεναριο) αλλα ειναι και ανοιχτη εφοσον επειτα μπορειτε να ξαναπατε οπου επιθυμειτε (εκτος αν περασετε καποια Points of no return). Οσο προχωρατε, αποκτατε νεες δυνατοτες και μπορειτε να πολεματε με ολο και πιο ισχυρους κλωνους (στην αρχη οι εξελιγμενοι κλωνοι εχουν 'ανοσια' στα χτυπηματα σας μεχρι να ανεβει επιπεδο η μαγικη σας μπαλα) και κατα συνεπεια να επισκεφτεστε μερη που δεν μπορουσατε

Οι δυνατοτητες τοσο της μπαλας οσο και οι δικες σας ανεβαινουν (πχ αποκτατε δυνατοτητα ομιλιας με τα ζωα) οταν ανακαλυπτετε τα ιερα κειμηλια της Σεντελ. Θα πρεπει να επισκεπτεστε μερη απο οπου εχετε ξαναπερασει, γιατι με τις νεες σας δυναμεις θα εχετε προσβαση σε μερη που δεν ειχατε πριν, ανεβαζοντας ετσι τη διαρκεια και το βαθος του παιχνιδιου

Απλα εχω να πω οτι ειναι ενα ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ παιχνιδι και οταν το τελειωσετε θα νιωσετε απολυτη ικανοποιηση. Σε αντιθεση με αλλα παιχνιδια, δεν μπορειτε να το τελειωσετε σε μια μερα, οσο καλα και να το ξερετε.

ΓΡΑΦΙΚΑ
Τα γραφικα ισως χαλασουν μερικους. Ειναι πληρως 3δ (τα σκηνικα ειναι pre-rendered) και εντελως καρτουνιστικα και 'στρογγυλα' και παραπεμπουν σε platform arcade. Ενιοτε υπαρχουν και ταινιουλες οι οποιες ειναι κι αυτες pre-rendered 3d οχι και τοσο καλης ποιοτητας (η οποια ομως ειναι κλασικη ποιοτητα για ολα τα παιχνιδια της εποχης 95-96). Αποψη μου οτι το σεναριο ειναι τοσο καλοφτιαγμενο που εξισορροπει καπως την παιδικοτητα.

ΗΧΟΣ
Εκτος απο καρτουνιστικους ηχους, δεν υπαρχει κατι το περιεργο και συγκλονιστικο. Η μουσικη παιζεται απο το cd (υπαρχει ομως και εκδοση δισκετων). Κατα τη γνωμη μου η κεντρικη μουσικη θυμιζει ιαπωνεζικες σειρες κινουμενων σχεδιων της δεκαετιας του 80 και ισως υπερβολικα... λύπημενη. Σε αλλες φασεις ομως τα κοματια ειναι συμπαθητικα

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ
Ο χειρισμος ειναι περιπλοκος και ιδιαζων. Εχοντας τη φιλοσοφια κλασικου 3δ παιχνιδιου, η φιλοσοφια του εγκειται σε 3 'διαθεσεις' που επιελεγετε στο χαρακτηρα. Με αυτες μπορειτε να κρυφτειτε, να ριξετε φαπες, να τρεξετε και να πηδατε. θα χρειαστειτε ολες αυτες τις ενεργειες για να περασετε γριφους.

Ο ηρωας σας εχει 2 μπαρες: υγειας και μαγειας. Η μαγεια σας καταναλωνεται οποτε ριχνετε τη μαγικη μπαλα. Οσο αναλωνεται, τοσο λιγοτερα 'γκελ' θα κανει η μπαλα. Αυτο το παραξενο 'οπλο' σας πρεπει να το μαθετε καλα για να αντιμετωπισετε τους κλώνους. Πρεπει να συνηθισετε τη φυση της μπαλας, τα γκελια και τις κινησεις της για να τη χειριστειτε, και να χτυπατε τους εχθρους ακομα και απο γωνιες!! Δεν ειναι παντα ευκολο καθοτι το ισομετρικο πλανο του παιχνιδιου μας κανει να χανουμε την αισθηση της αποστασης. Εκτος απο τη μπαλα θα βρειτε και σπαθι

Οποτε σκοτωσετε εναν εχθρο, αυτος θα σκασει και θα αντικατασταθει απο ενα μπονους (πολυ arcade, ετσι?) που ειναι ειτε χρηματα, ειτε ζωη, ειτε μαγεια. Χρηματα; Α βεβαια: πρεπει ΚΑΙ να αγορασετε αντικειμενα κατα τη διαρκεια της περιπετειας σας


TA KATA
Επειδη παντα πρεπει να εχουμε παραπονα, υπαρχουν καποια πραγματακια που θα θελα να ήταν αλλιώς:

Το παιχνιδι ειναι τοσο μεγαλο που θα ηθελα περισσοτερη 'οργανωση': Πχ ενα log η journal η διαιρεση σε κεφαλαια ωστε να μη ξεχνατε σε ποιο σημειο ειστε και τι αποστολες εχετε να κανετε (πχ σε περιπτωση που σταματησετε το παιχνιδι για πολυ καιρο και θελετε να το συνεχισετε).

Το συστημα save ειναι καπως αλλοκοτο: αντι για save υπαρχει μονο autosave (οποτε αλλαζετε οθονη). Αν θελετε να κρατησετε ενα slot, πρεπει να χρησιμοποιησετε την εντολη ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ του, προκειμενου να μη χαθει με το επομενο autosave. Σε μια μεγαλη οθονη γεματη απο εχθρους ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να κανετε save. Πρεπει να τους σκοτωσετε ολους η/και να περασετε οθονη προκειμενου να σωθει η προοδος και αυτο ειναι ενας τροπος των προγραμματιστων για να αυξησουν κατακορυφα την προκληση σε καποια επικινδυνα σημεια.

Επισης οπως ειπα, βρηκα την κεντρικη μουσικη πολυ 'καταθληπτικη'