Monkey Island 2

1991 Lucas Arts Entertainment

Tο δεύτερο παιγνίδι της σειράς που μας άφησε άφωνους, που μας έκανε να πούμε Παναγία και Χριστέ μου τι παιγνίδι είναι αυτό.

Μια φορά τον χρόνο έτσι για προσκύνημα όπως λέμε στην Τήνο, καμιά σχέση παίζω ένα παιγνίδι της σειράς αυτής που λατρεύω, απλώς και μόνο για να ξαναζήσω όλες τις τρελές στιγμές του Guybrush Treepwood (τι όνομα και αυτό).

Όταν αρχίζει το παιγνίδι,, ο Guybrush, κρέμεται από ένα σκοινί πάνω από ένα γκρεμό, δίπλα του είναι είναι η Elaine (την θυμάστε) Elaine Marley (Governor) προσπαθεί να τον σώσει από τον γκρεμό, αλλά σαν γυναίκα περίεργη τον ρωτάει προτού τον σώσει πως κατέληξε εκεί, και ο αγαπημένος μας Guybrush, αρχίζει να τις εξηγεί και έτσι αρχίζει η ιστορία μας που είναι πολύ μεγάλη και πολύ περίεργη.

Ο Guybrush, τις εξηγεί ότι ναύλωσε ένα καράβι, και ότι προσπαθεί να βρει τον τεράστιο θησαυρό του Big Whoop, και ναι ξαναβγαίνει στην επιφάνεια ο παλιός μας πεθαμένος εχθρός Le Chuck.

Και μπλα..μπλα..

Τι βλέπουμε ένα παιγνίδι που εξαπατούμε τους πάντες για να τους πάρουμε τα αντικείμενα που θέλουμε, λαμβάνουμε μέρος σε διαγωνισμούς φτυσίματος, (μπλιαχ), φτιάχνουμε κούκλες voodoo, ταξιδεύομε σε διάφορα νησιά, εξερευνούμε, ζούγκλες, ανοίγουμε τάφους. Και όλα αυτά κάτω από μια υπέροχη μουσική.

Φωνές δεν είχα στην κόπια μου και δεν μπορώ να πω τίποτα, αλλά αυτή η υπέροχη μουσική που με συνόδευε στο παιγνίδι απλώς ήτανε τέλεια.

Σε όλες τις τοποθεσίες που ήθελα να κινηθώ, είχα στην διάθεση μου ένα υπέροχο χάρτη. Point & Click, και Voilla, όλα ήτανε τόσα εύκολα.

Είναι ένα παιγνίδι μεγάλο σε διάρκεια, γεμάτο από ευρηματικούς διαλόγους, μερικοί μέσα στην βλακείας… και άλλοι μέσα στην τρέλλα..αλλά εντάξει. Το κυριότερο οι γρίφοι μερικές φορές είναι τελείως τρελοί, αλλά το βασικό είναι ότι δεν πεθαίνεις ποτέ. Πάντα έχεις μια άλλη προσπάθεια.

Οι Cut scenes είναι όλα τα λεφτά. Υπέροχοι, θεαματικοί σαν κινηματογραφική ταινία.

Σκεφτείτε ότι για να ξεφύγετε από την φυλακή πρέπει να φτύσετε μέσα σε ένα τηγάνι, τι να πω αυτό τα λέει όλα.

Οι περισσότεροι γρίφοι έχουν την δικιά τους τρελή λογική. Για δείτε πως κερδίζουμε τον τροχό της τύχης!!

Το παιγνίδι είναι 2D, τρίτου προσώπου, point and click.

Τα γραφικά μέσα στα pixels, αλλά τι πειράζει, το παιγνίδι είναι ένα αριστούργημα

Είναι ευρηματικό, είναι πανέξυπνο, είναι χιουμοριστικό, εν πάσει περιπτώσει είναι συλλεκτικό, και εσείς πρέπει σίγουρα να το αποκτήσετε., και όσο για το τέλος του, τι να σχολιάσω το πιο ευρηματικό που έχω δεί ποτέ στην ζωή μου.

Δείτε το!! Είναι απλώς ανεπάληπτο

Ουφ, τι σου αρεσε στο τελος του;; Ηταν το χειροτερο σημειο ολης της σειρας

Εξαιρετικο παιχνιδι πραγματικα... καποιες σκηνες απλα σε αφηναν αφωνο με τις κινησεις τους.

Με χαλασανπολυ ομως καποια σουρεαλιστικα παζλ, και καποιες εντελως καφρικες και gory σκηνες

@Boston Low

Πάντα όταν ένα παιγνίδι έχει τρελλό τέλος ενθουσιάζομαι, έτσι απλά <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

καφρικες σκηνες εννοω αυτh που πρεπει να σκαψεις ενα ταφο για να παρεις το κοκκαλο του πεθαμενου κλπ

Οσο για το τελος, δεν αρεσε σε αρκετους, απλα επειδη κατεστρεφε ολη την ιστορια της σειρας, παρουσιαζοντας την ως φαντασιωση... Το μονο που εσωζε την κατασταση ειναι οταν εδειξε το μικρο ΛιΤσακ να παραμορφωνεται, και την Ελαιν να περιμενει ακομα τον Γκαιμπρας. Παντως τιποτα δεν εδειχνε σηκουελ και αναρωτιεμουν αν οι ιδιοι οι σχεδιαστες, ειχαν αποφασισει τι ηταν αυτο που εδειξαν η ηθελαν απλα να σε πιασουν κωτσο!!

Απο όσα διάβασα αργότερα, πιστεύω οτι ο Γκίλμπερτ ήξερε τί έκανε, γιατί σχεδίαζε τριλογία. Μετά την αποχώρησή του όμως απο την εταιρεία, το CMI (που έγινε χωρίς τον Γκίλμπερτ) δεν 'διόρθωσε' ούτε εξήγησε επαρκώς το τί έγινε στο φινάλε...

Να διορθώσω την άποψη σου για τα πίκσελ. Ο Πέτρακος Chan ο οποίος έχει επιμέληθει μερικά απο τα καλύτερα backgrounds της Λούκας Αρτς, και είναι διακεκριμένος. Αναφορικά το παιχνίδι το έπαιξα αφού είχα παιξει σαν πρώτο παιχνιδι της σειρας το Escape From MI. Kai afou epaiksa kai to secret of Monkey Island έκανα το καλύτερο. άνοιξα το exe. Μου πήρε ενα μήνα και σχεδόν φώναξα όταν ο Τριπξυλος κάρφωνε την κούκλα βουντου του Λαργκο. Και οταν εκεινος του ειπε ποιος εισαι εκεινος απαντησε με την πιν στο χερι "People don't always recognise me, that;s why I carry this." Επίσης ποιος δεν έμεινε μαλακ$% οταν ανεβηκε με το ασανσερ. Αφηστε τα γιατι παω να το ξαναπαιξω.

Μια απλη ερωτηση, σε ποιον δεν σπανε τα νευρα οταν λενε καποιοι οτι ο Jack Sparrow ειναι ο πιο ατζαμης πειρατης? Μαλλον καποιοι δεν ειδαν τον Guybrush να ζει αλλα και να πεθαινει για να βγει στο PS2....A pirate he was meant to be , trim the sales and roam the seas. Αναφορικα ποσες φορες παταγατε Escape στους διαλογους με τον Σταν? Εγω το σπασα το κουμπι.

Παιδιά για το τέλος του MI2 έχουν γραφτεί πάρα πολλά, τα περισσότερα όχι πολύ κολακευτικά... Εγώ απλά θέλω να πω ότι για να το κατανοήσουμε πρέπει να θυμηθούμε ποιας εταιρείας ήταν το adventure. Και για να γίνω πιο σαφής, σε κάποιον που δεν μεγάλωσε συμπληρώνοντας τα αλμπουμάκια με αυτοκόλλητα των Star Wars είναι λογικό να φαντάζει ακατανόητο.

Για μένα ήταν και παραμένει το αγαπημένο μου adventure, ας μην ξεχνάμε πως ήταν το σημείο αναφοράς της εποχής που τα AGs ήταν το πιο δημοφιλές είδος και καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν τα υπόλοιπα για πάρα πολλά χρόνια.

@alkis21

Πόσο δίκιο έχεις, για όλους ήτανε το αγαπημένο μας και ...μοναδικό

Ζωντανός είναι και βασικά επανέρχεται στον χώρο με ένα game.