Nostradamus The Last Prophecy

Απο την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε. Ητανε οι πολλοί γρίφοι με αστρικά σύμβολα. με ζωόδια, θα μου πεις αφού ο Νοστράδαμος ήτανε μάγος, κάτι από αστεροσκοπεία και τέτοια σίγουρα θα έπρεπε να υπήρχανε, αλλά το μεγαλείο είναι ότι είχε ότι μισώ σε ένα παιγνίδι adventure, στο τέλος ποτισμένη δηλητήριο θα πρέπει να λύσεις γρίφους timing και όχι ένα ή δύο αλλά 5!!!

Και όχι απλοί πατάμε ένα κουμπάκι και όλα καλά, αλλά δύσκολους γρίφους.

Δεν μου άρεσε καθόλου έπληξα μέχρι αηδίας και παρόλο που το τελειωσα με σκορ 345 δεν θα περιμένω με καθόλου αγωνία τον επόμενο τίτλο.

Μήπως θα έπρεπε η εταιρεία να αναθεωρήσει το concept της. Γιατί και οι παίκτες έχουν τα όρια τους.

Και νόμιζα ότι θα ήταν πολύ καλύτερο από αυτά που γράφεις!

Ούτε σε μενα αρεσε το παιχνίδι, αλλά για άλλους λόγους. Μικρή διάρκεια, ελάχιστοι οι χώροι που μπορούσες να κινηθείς, με απότέλεσμα να βαριέσαι να πηγαινεις στα ίδια και στα ίδια και γενικά "λίγο" σχεδον σε όλα του...
Μου φάνηκε σχετικά απλό (εκτός του τελευταίου γριφου στις κολώνες με τους καθρέπτες κλπ).
Πάντως για χαλαρό παιξιμο σε περιπτωση ανάγκης ΟΚ! Kheops ειναι, γνωστα λημερια, απλώς ειναι κριμα μιας και θα μπορούσε να ειναι κλασεις ανωτερο αν το προσεχαν λίγο περισσότερο <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@istar,

Πολλές φορές μας έχουν μάθει η εταιρείες όπως αυτή της Kheops να περιμένουμε διαμάντια, αλλά τέτοια βαρεμάρα είχα χρόνια να ζήσω σε ένα παιγνίδι, μικρό, άρπα κόλα με περίεργους στρυφνούς γρίφους που για να τους λύσεις θα έπρεπε να ήσουνα εσύ ο Νοστράδαμος ή ο θείος του. Εγώ στο γρίφο που έπρεπε να μετατρέψω όλο το αλφάβητο στα Αγγλικά τα είδα όλα. Αγχώθηκα, και δεν μου αρέσει να αγχώνομαι. Παίζω παιγνίδι για να ευχαριστιέμαι όχι για να κόβω φλέβες.

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Θεωρώ ότι πρέπει να μας διασκεδάζει πρώτα ένα παιχνίδι και συνάμα να μας προβληματίζει με τις φιλοσοφικές του προεκτάσεις. Ειδικά τα adventure έχουν δώσει -ευτυχώς- πολλά τέτοια δείγματα ειδικά στο παρελθόν. Παρόλα αυτά προβληματίζομαι γιατί αρκετές εταιρείες βγάζουν παιχνίδια μόνο και μόνο γιατί πρέπει ή γιατί είθισται να γίνεται για λόγους εμπορικότητας ή prestige της εκάστοτε βιομηχανίας παραγωγής παιχνιδιών. Το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι την ώρα που θα απλώνουμε το χέρι για να αγοράσουμε το πολυπόθητο game ενστικτωδώς πρέπει να αναρωτιόμαστε για την πολυτιμότητα του περιεχομένου.

Eragon εσύ εισαι?

Ναι μόνο που μεταλλάχθηκα σε ξωτικό!