Agon: Lost Sword of Toledo

Της εταιρείας Private Moon Studios.

Το τέταρτο παιγνίδι της σειράς και όπως φημολογείται το παιγνίδι θα έχει συνολικά 14 επεισόδια.

Αυτή την φορά ο καθηγητής Hunt ταξιδεύει στο Τολέδο με μια άμαξα να επισκεφτεί την κόρη του καθηγητή ζωγραφικής της γυναίκας του Dorothy και να ψάξει να βρει την οικογένεια Candelas που είναι αυτοί που έχουνε το επιτραπέζιο παιγνίδι που ψάχνει. Με αρχή την κλασσική ιστορία του καθηγητή που ψάχνει να βρει χαμένα επιτραπέζια παιγνίδια μέσα στους αιώνες, θα πρέπει να ανακαλύψει και το χαμένο ξίφος του Τολέδου.

Τα γραφικά είναι λίγο παλαιοντολογικά για ένα μοντέρνο παιχνίδι, αλλά είναι τέλεια στη λεπτομέρεια και στον χρωματισμό..

Ο ήχος πανέμορφος και εάν αγαπάτε την κλασσική κιθάρα και τις Ισπανικές μελωδίες θα ξετρελαθείτε. Μάλιστα όταν για να ανοίξετε ένα μουσικό κουτί πρέπει να επιλέξετε την σωστή μουσική, ζητάτε από έναν περιπλανώμενο κιθαριστή να σας παίξει τις μελωδίες για να επιλέξετε ποια είναι η σωστή, απλώς θα ενθουσιαστείτε . Εγώ εντάξει έκλαψα.

Ο πιο τέλειος συγχρονισμός που έχω δει ομιλίας με την κίνηση των χειλιών των πρωταγωνιστών.

Ο χειρισμός λίγο αργός μέχρι εκνευριστικός μέχρι να βρεις το hot spot ή την έξοδο έπρεπε να γυρίζεις γύρω-γύρω. Μερικές φορές πραγματικά ζαλιζόμουνα.

Η ατμόσφαιρα γεμάτη μυστήριο, παλιά κρυμμένα μυστικά και αμαρτίες. Ποιος είναι ο αθώος και ποιος ο ένοχος. Μέχρι την τελευταία στιγμή ζεις μια αστυνομική περιπέτεια παρόλο που δεν είναι τέτοια, αλλά κάποιες στιγμές αγωνιούσα για να δω μα τι επιτέλους συμβαίνει εδώ.

Οι γρίφοι είναι το μεγάλο ατού του παιγνιδιού. Είναι πανδύσκολοι και χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να τους λύσεις. Δυστυχώς για εμένα που έχω πρόβλημα με τους μουσικούς γρίφους , ναι έχει τέτοιους. Με τους λαβύρινθους, ναι έχει και 2 μάλιστα. Και με την εμφάνιση και εκτύπωση φωτογραφιών, ναι έχει και τέτοιους. Πάντως όσοι πραγματικά δεν χαμπαριάζουν μπροστά σε τέτοιους γρίφους θα περάσουνε καλά.

Δείτε το είναι έξυπνο και θα αρέσει σε όλους τους fan των παιχνιδιών αυτού του είδους

Το επόμενο παιγνίδι της σειρά διαδραματίζεται στο μακρινό Πεκίνο και θα έχει τον τίτλο «Peking in Tale of the 4 Dragons»




<!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

Μου τη δινουν οι λαβυρινθοι (στρουμφακι-γκρινιαρης)

Είμαι λάτρης των μουσικών γρίφων και των λαβύρινθων (αρκεί βεβαίως να είναι σωστά σχεδιασμένοι)

@Giovanna

Πότε πρόλαβες να το παίξεις; Τώρα ήρθε στην Ελλάδα και ακόμα δεν το έχω καν αγοράσει. Από το εξωτερικό το είχες πάρει;

@odnorf

Ναι απο το εξωτερικό <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

@Elessar

Δεν είναι για εσένα αυτό το παιγνίδι. Εχει μέσα ότι μισείς. Εγώ 3 ημέρες προσπαθούσα να βγω απο τον πρώτο λαβύρινθο :shock:

Giovanna κάποιος που δεν έχει παίξει τα προηγούμενα 3, μπορεί να το παίξει αυτό ευχάριστα???

@kate,

Βεβαίως, κάθε παιγνίδι είναι μια αυτοτελή ιστορία, εξάλλου το παιγνίδι σου δείχνει πολλά που έχουν συμβεί στο παρελθόν, έτσι μην ανησυχείς. Μην κοιτάς που γκρινιάζω γιατί εγώ είχα προβλήματα με ορισμένους γρίφους το παιγνίδι είναι πανέμορφο, σε ιντριγκάρει και σε κάνει πραγματικά να παλέψεις για να το τελειώσεις. Εξάλλου στο τέλος θα παίξεις και ένα παιγνίδι board χαμένο μέσα στους αιώνες, τι άλλο θα ήθελες

Ok. Θα το δοκιμάσω!

Δεν έχω πολλά να προσθέσω στο πολύ περιεκτικό mini-review της Giovanna , απλά θα ήθελα να ενημερώσω όλους τους φίλους των adventures ότι το παιχνίδι μπορείτε να το βρείτε στα καταστήματα ΠΛΑΙΣΙΟ στην τιμή των 4 μόνον ευρώ , όσα περίπου πληρώνετε για το πρωινό σας καφεδάκι (εκτός αν το πίνετε σπίτι!). Πρόκειται για ένα αξιόλογο adventure το οποίο όμως -όπως συμβαίνει πολύ συχνά- επισκιάστηκε από πιο σημαντικούς και πολυαναμενόμενους τίτλους που κυκλοφόρησαν αυτήν τη χρονιά.
Δεν σκόπευα να ασχοληθώ μαζί του , αλλά πριν από δυο περίπου εβδομάδες , με αφορμή την εξευτελιστική τιμή του , το αγόρασα από περιέργεια. Το εγκατέστησα στον υπολογιστή μου , πιστεύοντας στην αρχή ότι επρόκειτο για άλλο ένα "παιχνίδι του σαββατοκύριακου" από αυτά που ξεκινάς να παίζεις Παρασκευή μεσημέρι και Κυριακή βράδυ τα έχεις τερματίσει (10-15 ώρες gameplay). Τελικά , αντί για 15 ώρες , μου πήρε περίπου 15 ημέρες (γύρω στις 30-35 ώρες) να το τερματίσω , το διπλάσιο απ' όσο αφιερώνω συνήθως σ' ένα μέσο adventure , όχι τόσο λόγω της μεγάλης διάρκειας της δράσης του , αλλά κυρίως εξ αιτίας της δυσκολίας ορισμένων γρίφων στους οποίους κόλλησα για αρκετή ώρα. Σε δυο-τρεις μάλιστα χρειάστηκε να καταφύγω σε walkthroughs για να τους λύσω.
Aν και δεν έχω παίξει τα προηγούμενα τρία επεισόδια , δεν είχα κανένα πρόβλημα να παρακολουθήσω το σενάριο , καθώς , όπως επισημαίνει η Giovanna , κάθε επεισόδιο είναι μία αυτοτελής ιστορία με τους δικούς της χαρακτήρες , γρίφους και τοποθεσίες. Eπίσης , το παιχνίδι παρέχει background πληροφοριακό υλικό που σας περιγράφει περιληπτικά τι έχει συμβεί στα 3 προηγούμενα κεφάλαια.
Τα γραφικά δεν μου φάνηκαν "παλαιοντολογικά" αλλά σίγουρα είναι λίγο "ντεμοντέ" , χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι χτυπούν άσχημα στο μάτι. Αντιθέτως , όλες οι τοποθεσίες είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένες , λεπτομερέστατες και με ρεαλιστικά χρώματα και αρχιτεκτονική που σας πείθουν ότι όντως βρίσκεστε σε μία ισπανική πόλη των αρχών του 20ού αιώνα. Τα 3D μοντέλα των χαρακτήρων που συναντάτε μου φάνηκαν κατώτερα των backgrounds αλλά δεν χαλούν την γενικά όμορφη εικόνα του παιχνιδιού. Το ίδιο προσεγμένη με τα γραφικά είναι και η μουσική , όπου αυτή ακούγεται. Δεν είμαι τόσο ευσυγκίνητος όσο η Giovanna , ώστε να με κάνει να δακρύσω (μόνον οι ταινίες της Disney με κάνουν να βάλω τα κλάματα ), αλλά αρκετές από τις μελωδίες μου άρεσαν πάρα πολύ.
Η ατμόσφαιρα είναι κατά τη γνώμη μου επιτυχημένη και οι λάτρεις των adventures μυστηρίου δεν θα απογοητευθούν.
Tους γρίφους δεν θα τους χαρακτήριζα "πανδύσκολους" , αλλά σίγουρα η δυσκολία ορισμένων είναι άνω του μετρίου (σε μία δεκαβάθμια κλίμακα θα έδινα στο Agon ένα 6-7) και απαιτούν αρκετή παρατηρητικότητα και σκέψη γι'αυτό και το παιχνίδι δεν συνιστάται σε gamers που βαριούνται ή εκνευρίζονται εύκολα όταν κολλάνε για αρκετή ώρα σε κάποιο σημείο. Το Αgon μάλλον απευθύνεται σε έμπειρους παίκτες , αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι εχθρικό προς έναν μέσο παίκτη ο οποίος είναι μεθοδικός , υπομονετικός και λίγο πεισματάρης! Επίσης , οι λαβύρινθοι στους οποίους αναφέρεται η Giovanna ίσως ταλαιπωρήσουν μερικούς παίκτες , αλλά προσωπικά δεν με δυσκόλεψαν ιδιαίτερα , αν και παραδέχομαι ότι τους βρήκα κάπως κουραστικούς (ειδικά τον πρώτο).
Kάποιες λεπτομέρειες με ενόχλησαν , π.χ. δεν μπορείς να προσπεράσεις τους διαλόγους , κάποιοι από τους οποίους μάλιστα είναι αρκετά μεγάλοι και λίγο ανιαροί , υπάρχουν λίγες θέσεις save , δεν μπορείς να ονομάσεις τα savegames σου , ενώ παρατήρησα και κάποια μικρά bugs , αλλά όπως είπα είναι λεπτομέρειες και αλλοιώνουν ελάχιστα τη θετική εντύπωση που μου άφησε το παιχνίδι.
Συνοψίζοντας , όπως έγραψα και σε άλλο post , το Agon:The Lost Sword of Toledo δεν είναι το adventure που θα αφήσει εποχή. Είναι όμως ένας αρκετά καλός τίτλος με ενδιαφέρον σενάριο , μυστηριώδη ατμόσφαιρα και έξυπνους γρίφους που στην τιμή των 4 Ευρώ αξίζει την προσοχή σας. Άλλο ένα θετικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι οι πολύ χαμηλές απαιτήσεις του (Pentium III/800 MHz, 256 MB RAM , 32 MB video card) , ειδικά σε μια εποχή που χρειάζεσαι διπύρηνο επεξεργαστή για να παίξεις...PacMan.
Το παιχνίδι μάλιστα μου άρεσε αρκετά ώστε να παραγγείλω μέσω Internet και το Agon:The Mysterious Codex , μία συλλογή που περιλαμβάνει τα τρία πρώτα επεισόδια της σειράς και η οποία έχει ήδη παρουσιαστεί από τη Giovanna σε προηγούμενο mini-review (αν ενδιαφέρεστε , μπορείτε να τη βρείτε σε πολλά βρετανικά on-line shops του amazon και του Ebay σε πολύ χαμηλές τιμές , μόνον 12-13 Ευρώ μαζί με τα έξοδα αποστολής).

Μην μου πείτε που το θυμήθηκα σας παρακαλώ. Μόλις το τελείωσα. Ένα μεγάλο μέρος του με walkthrough. Νομίζω πως είναι ένα από τα δυσκολότερα παιχνίδια που έχω ποτέ παίξει. Μάλλον μπαίνει στην κατηγορία δυσκολίας τύπου Myst (ενώ σαφώς δεν είναι του ιδίου στυλ). Σε πολλά σημεία καταλάβαινα τι πρέπει να κάνω και δεν μπορούσα να εκτελέσω τη σκέψη μου. Από την άλλη η ιστορία του μου φάνηκε αρκετά καλή για να το παρατήσω. Αντιθέτως ήθελα να το τελειώσω χωρίς ανάσα.
Γι' αυτό και ήδη ψάχνω να παίξω το Codex. Νομίζω πως έχω εθιστεί... Μάλλον πρέπει να ψάξω και για το walkthrough ...