Ceville

Συνεχώς λέγεται ότι τα adventures είναι είδος υπο εξαφάνιση στις μέρες μας. Παίζοντας (και τερματίζοντας φυσικα!) το Ceville όμως κατάλαβα ότι αυτό το είδος έχει ακόμα πολλά να προσφέρει στους gamers! Παρότι τα 3d γραφικά εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν ταιριάζουν στα adventure games, είδα ότι τα τελευταία χρόνια βγαίνουν αρκετά καλά παιχνίδια με τρισδιάστατα γραφικά.

Ας εξηγήσουμε υπόθεση του παιχνιδιού, η οποία διαδραματίζεται στην Faeryanis, μια περιοχή όπου ο Ceville ήταν για πολύ καιρό τύραννος και οι κάτοικοι τον αντιπαθούσαν για αυτά που τους έκανε. Έτσι αντέδρασαν και τον έπιασαν βάζοντάς τον σε μια φυλακή. Ο Basilius επωφελήθηκε από την κατάσταση αυτή και πήρε την θέση του Ceville στην ηγεσία του τόπου, αλλά αποδείχθηκε πολύ χειρότερος τύραννος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Ceville με την βοήθεια ενός μικρού κοριτσιού, της Lilly, να πρέπει να γίνει ο "καλός" της ιστορίας για να σώσει τον τόπο του από τα μυστικά σχέδια του Basilius!

Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι πολύ απλός (κλασικό point & click) χρησιμοποιώντας το αριστερό κλικ του ποντικιού για να κάνετε interact σε ένα αντικείμενο ή hotspot, και το δεξί κλικ για να το παρατηρήσετε. Υπάρχουν τρεις playable χαρακτήρες ο Ceville, η Lilly, και σε ένα μικρό μέρος του παιχνιδιού ο Ambrosius.

Η ιστορία είναι καλοδουλεμένη και πολύ ενδιαφέρουσα (αν και προχωράει αρκετά αργά), με τους αστείους διαλόγους να έχουν κυρίαρχη θέση στο παιχνίδι! Οι γρίφοι είναι λογικοί και έξυπνοι και στηρίζονται στην χρήση του inventory συνδυάζοντας αντικείμενα μεταξύ τους ή αντικείμενα με hotspots.

Τα τρασδιάστατα γραφικά είναι πολύ όμορφα με έντονα χρώματα, θυμίζοντας παιχνίδια όπως το Ankh, το Jack Keane, και το Westerner. Επίσης κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα συναντήσετε πολλούς καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, οι οποίοι θα σας κινήσουν το ενδιαφέρον σε συνδυασμό φυσικά με το καταπληκτικό voice-acting που έκαναν οι δημιουργοί του Ceville!

Γενικά: Δεν ξέρω αν το Ceville έχει την ικανότητα να γίνει θρύλος για τα adventure games, αλλά σίγουρα είναι ένα πάρα πολύ καλο χιουμοριστικό παιχνίδι, το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε αυτούς που τους αρέσουν τα adventures και θέλουν να περάσουν πολλές ώρες ευχάριστα!

γουστα είναι αυτα. εγώ το βρήκα ένα καλουτσικο παιχνίδι, που είχε δυνατότητες να πάει πολύ καλά, αλλά με την προβληματική του κάμερα και κυρίως με τους ανουσια τραβηγμενους γρίφους κ το backtracking τους, που απλα κουραζει τον παιχτη.

αναφερω τον αγαπημενο μου γριφο (τον χρησιμοποιω τελευταια για παραδειγμα για το πως ΔΕΝ πρεπει να ειναι οι γριφοι )

ε ένα σημείο στο παιχνίδι, πρέπει να μασκαρευθούμε και είναι αμέσως εμφανές το που θα βρούμε το κοστούμι. Όμως, ο τρόπος για να το πάρουμε πάσχει από έλλειψη κοινής λογικής.

Για να πάρουμε το κοστούμι πρέπει να πάμε πολύ πίσω, να πάρουμε μια τομάτα από ένα φυτό (αν καταφέρουμε να το δούμε γιατί η κάμερα δεν πηγαίνει κοντά του), να πάμε πίσω, να την πετάξουμε πάνω στο άτομο που φοράει το κουστούμι, αυτή να το βγάλει για πλύσιμο, να βρούμε έναν άνδρα που θα του δώσουμε κάτι για να μας προσφέρει ένα λοστό, να χρησιμοποιήσουμε το λοστό για να ανοίξουμε μια ταμειακή μηχανή, να πάρουμε τα χρήματα και να τα βάλουμε σε ένα τζουκ μποξ που, όταν αρχίσει να παίζει μουσική, θα οδηγήσει την κυρία στο να χορέψει.
Στη συνέχεια, πρέπει να πάμε κοντά της, να μετακινήσουμε ένα φως ώστε να δείξει μα καταπακτή, να πέσει η κυρία που χορεύει μέσα της, να της πάρουμε το χαρτάκι για το καθαριστήριο, να πάρουμε τη στολή, να πάμε πάλι πολύ πίσω σε έναν άλλο χώρο, να ξεγελάσουμε έναν άλλο χαρακτήρα, να του δώσουμε υπνωτικό και να του κλέψουμε αυτό που χρειαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε το κοστούμι μας...

να φωναξω τωρα ή μετα

και δυστυχως έχει πολλά τετοια περιεργα το παιχνιδι.


τελπαν, οπως ειπαμε, γουστα ειναι αυτα, ο καθενας το βλεπει διαφορετικα. απλα στην σημερινη εποχη δεν δεχομαι ευκολα τετοια puzzles, θεωρω πως πρέπει να προσφερουμε κατι ανωτερο απο το backtracking και την τρελα των king's quest

Το σημαντικότερο σημείο που δεν μου άρεσε και θεωρώ τραβηγμένο είναι οι χιουμοριστικές αναφορές σε άλλα παιχνίδια/ταινίες/κ.λπ. Μου φάνηκαν το λιγότερο βιαστικές και ανούσιες.

Αντίθετα οι inventory based γρίφοι ταιριάζουν απόλυτα στο ύφος του παιχνιδιού και το σημαντικότερο έχουν πάρα πολύ σωστά hints. Στο γρίφο με την ενδυμασία που αναφέρεται για παράδειγμα ξέρεις ότι χρειάζεσαι 3 αντικείμενα για να την ολοκληρώσεις, ξέρεις που είναι και ξέρεις τι ακριβώς πρέπει να κάνεις γιατί παίρνεις hint στα πάντα (από τους διαλόγους μέχρι την χρησιμοποίηση αντικειμένων στο χώρο) κάτι που είναι ιδιαίτερα σπάνιο για τέτοιου είδους παιχνίδια που οδηγούν τις περισσότερες φορές τον παίκτη σε τυχαίες ενέργειες μέχρι να βρει την σωστή. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στο τελευταίο (και καλύτερο) τμήμα του παιχνιδιού όπου χειρίζεσαι ταυτόχρονα (σε στιλ day of the tentacle) 3 χαρακτήρες και παρότι έχεις πολλά αντικείμενα και υπάρχουν διαθέσιμα πολλά hotspots δύσκολα θα βρεθείς σε κατάσταση όπου να μην ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

δεν ειπα οτι δεν σε κατευθηνει καλή ή πως ειναι δυσκολο. απλα ειπα πως ειναι ανουσιο να τραβας ενα γριφο απο τα μαλια για τοση πολυ ωρα και να σε παει μπρος πισω στις περιοχες συνεχεια. οσο αστειος κ να είναι κ οσο καλα κ να σε κατευθηνει, δεν παυει να ειναι ενοχλητικο

sky333: καταρχήν συγχαρητήρια για το άρθρο σου στο gameover, και θέλω να σου πω ότι εσύ ουσιαστικά με ανάγκασες (με την καλή έννοια) να παίξω το Ceville!

Όσο για τον συγκεκριμένο γρίφο πιστεύω ότι δεν είναι τόσο υπερβολικός, και δεν νομίζω ότι κάνεις backtracking αφού σε εκείνη τη χρονική στιγμή μπορείς να μετακινηθείς σε πολύ λίγα μέρη. Αν θέλεις μπορώ να σου θυμήσω ανούσιους γρίφους στο (καταπληκτικό για μένα κατα τα άλλα) Runaway 1, ή και backtracking στο Monkey 2 που περιφερόμουν απο νησί σε νησί ψάχνοντας την λύση ενός γρίφου χωρίς να ξέρω σε ποια από τις 20 περίπου διαφορετικές τοποθεσίες πρέπει να πάω. Και όπως βλέπεις σου δίνω παραδείγματα απο πρωτοκλασάτα παιχνίδια!

Στα adventures τέτοιοι γρίφοι είναι πολύ συχνοί! Ειδικά σε εσένα, που φαντάζομαι ότι έχεις παίξει πολλά, δεν θα έπρεπε να σου κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση..

δεν μου κανει εντυπωση, το ειπα κ παραπανω
και οπως ειπα, το παιχνιδι ειναι καλο.
απλα εμενα με κουραζουν πλεον αυτα τα τραβηγμενα κολπα με γριφους που κρατανε ωρες.
απλα λεω οτι στην εποχη μας, δεν ειναι ωραιο να βλεπεις αυτα τα παλια τρικ, θεωρω πως τα εχουμε ξεπερασει.
ξαναλεω παντως, γουστα ειναι αυτα

Έχεις δίκιο.. σε άλλους αρέσουν, σε άλλους δεν αρέσουν! Ο καθένας μπορεί να παίξει το παιχνίδι και να πει την γνώμη του! Ίσως εγώ που είμαι σχετικά καινούργιος adventure gamer να τα βλέπω αλλιώς! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Μόλις το τελείωσα και εγώ.

Μου άφησε περίεργα συναισθήματα. Το λάτρεψα γιατί είναι ενός τρίτου προσώπου point και click παιγνιδιού που μου θύμισε πολλά παλιά παιγνίδια της Sierra, με υπέροχα καρτουνίστικα γραφικά.

Απλοϊκό σενάριο το οποίο όμως εξελίσσεται σε μια τρελή περιπέτεια με όλα τα επακόλουθα της.

Όμορφο να χειρίζεσαι 3 χαρακτήρες έτσι δεν πλήττεις ποτέ και χαίρεσαι το χιούμορ τους, ό Ceville o τέλειος σαρκαστής, O Αμβρόσιος λατρεύει τον εαυτό του και τα υπέροχα μαλλιά του και η μικρή Lilly ένα υπέροχο συναισθηματικό κοριτσάκι.

Με ξένισαν οι σκηνές που έπρεπε να τελειώσεις κάτι πολύ γρήγορα γιατί θυμάμαι τα ατελείωτα βράδια που περνούσα πάνω στον υπολογιστή για να λύσω τέτοιες σκηνές όπως στο Discworld. Δεν περίμενα να το ξαναζήσω και όμως το έζησα. Ευτυχώς που μπορείς να τις ξαναπαίξεις ξανά και ξανά μέχρι να βγει το τελικό αποτέλεσμα.

Η φωνή του Ceville απλώς απαράδεκτη, μου έσπασε τα νεύρα.

Παρόλο που είχα περάσει το patch του παιγνιδιού στο τέλος ήτανε αδύνατο να κόψω το καρφί που κρατούσε την μάσκα του δαίμονα μετά από διάφορες αλχημείες και βοήθεια από φιλαράκια τα κατάφερα.

Στις Cut-scenes στο κάτω μέρος της οθόνης μπερδευόταν τα αντικείμενα του inventory μεταξύ τους και γινόντουσαν ένας αχταρμάς από λέξεις η μία πάνω στην άλλη.

Απατή κατάλαβα έπεται και συνέχεια για να δούμε.

Δείτε και μερικές φωτογραφίες που τράβηξα από το παιγνίδι

Να δω πότε θα βγάλουν ένα adventure με ριζοσπαστικό σενάριο.

Πάντως νομίζω πως ούτε η προπαγάνδα της χούντας δε θα μπορούσε να σκεφτεί ιστορία σαν αυτή του ceville.

@spyros

Δες το από την χιουμοριστική πλευρά του. Εξάλλου τι να φοβηθεί κάποιος από έναν χάρτινο δικτάτορα?

Άν είναι να πληρώνω 20&#8364; για να παίξω το ρόλο ενός αδικημένου δικτάτορα που θέλει να ξαναπάρει τα ηνία, να μου λείπει.

Έλα βρε φίλε,γίνεσαι λίγο υπερβολικός τώρα,θα μου επιτρέψεις να σου πω...
Δηλαδή σε άλλα games (FPS) που σκοτώνεις τον κόσμο όλο,κάνεις ίδιους συνειρμούς/παραλληλισμούς ;