THE LOST CROWN A GHOST-HUNTING ADVENTURE

Το τελείωσα και εγώ επιτέλους και το επιτέλους δεν είναι υποτιμητικό απλώς εκφράζει την μεγάλη διάρκεια του παιγνιδιού. Πραγματικά έχω ξεχάσει από πότε το έχω αρχίσει και ναι Jonathan Bakes συγχαρητήρια για μια άλλη φορά μας έστειλες κανονικά. Τέτοια τρομακτική ατμόσφαιρα, τόσα πολλά φαντάσματα, τόσα φαινόμενα paranormal δηλαδή έλεος.

Τρόμαξα με αυτό το παιγνίδι, φοβόμουν να κάνω το επόμενο βήμα γιατί δεν ήξερα τι με περίμενε στο τέλος του δρόμου.

Σε αυτό συνέβαλε και η ιδέα τα χρώματα του παιγνιδιού να είναι μαυρόασπρα αλλά σε μερικά σημεία μπορούσες να δεις μια πινελιά χρώματος, ένα κόκκινο σωσίβιο, λίγο μπλε ουρανός, τα γαλάζια μάτια του πιτσιρικά, ο κόκκινος τηλεφωνικός θάλαμος. όλα ήτανε τόσο τέλεια σχεδιασμένα ώστε να είσαι συνέχεια στην τσίτα.

Η απουσία χάρτη της περιοχής όπου θα μπορούσα να κινηθώ αυτόματα με δυσκόλεψε πάρα πολύ γιατί αναγκάστηκα να χρησιμοποιώ αυτόν που υπήρχε στο manual, αλλά πολλές φορές χάθηκα και χάθηκα και να το χαμένο τελείως τυχαία έβρισκα την σωστή τοποθεσία.

Με ενόχλησαν οι λίγες θέσεις που είχε για σωσίματα, κανονικά για ένα τέτοιο μεγάλο παιγνίδι σε διάρκεια πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχουνε απεριόριστες θέσεις για να το σώζεις.

Οι ήχοι του περιβάλλοντος είναι πολύ καλοί ενώ δεν μου άρεσε καθόλου η φωνή Nigel την οποία ντουμπλάρει ο Jonathan Bakes.

Μου άρεσε ότι κατά την διάρκεια της έρευνας μου χρησιμοποιούσα διάφορα gadgets υψηλής τεχνολογίας.

Δυσκολεύτηκα αρκετά στους μουσικούς γρίφους καθότι κουφάλογο δεν μπορώ να τους περάσω με τίποτα αλλά μετά από αρκετό τυφλοσούρτη τα κατάφερα.

Το τέλος με άφησε κάγκελο, δεν μου έδωσε αρκετές εξηγήσεις και αρκετά γιατί, γιατί μείνανε αναπάντητα

Δείτε το μην το χάσετε με τίποτα. Παρόλα τα προβληματάκια που έχει είναι μια δουλειά ενός ανθρώπου που είμαι σίγουρη ότι έχει να μας δώσει και άλλα τέτοια παιγνίδια,που είμαι σίγουρη ότι θα διορθώσει όλες τις παραβλέψεις για να δούμε ένα πραγματικό αστέρι.

Θα περιμένουμε.

Giovanna, χαίρομαι τόσο για το ότι σου άρεσε, όσο και για το ότι "φοβόσουν να κάνεις το επόμενο βήμα". Μα αναρωτιόμουν τόσο καιρό, καλά μόνο εγώ είμαι φοβιτσιάρης; Όσο για τους μουσικούς γρίφους, εγώ απλά το έπαιξα μερικές φορές στο πιάνο μέχρι να το καταλάβω (καλά δεν ήταν και τόσο απλό). Για το τέλος του, θα πω μόνο ότι μου αρκούσε που το τελείωσα. Δεν άντεχα άλλο, τα νεύρα μου ...

Δεν ήξερα που να βάλω το παρακάτω link. Θεώρησα ότι αφού είναι για το Saxton καλό είναι να μπει εδώ. Λοιπόν, ο τύπος αυτός προφανώς επηρεασμένος από τη δουλειά του Boakes, ταξιδεύει στην Κορνουάλη και ειδικά στο Saxton και τραβάει βιντεάκια με τοποθεσίες από τα παιχνίδια του Boakes και μετά τα ανεβάζει στο blog του. Βρείτε το link μέσα στο φόρουμ του JA και πάθετε πλάκα όπως εγώ (ή όχι):

justadventure.com/yabb/YaBB.pl?num=1289483637

^

Τέλειο.
Κάτι αντίστοιχο είχα βρει στο forum του AG για τις τοποθεσίες στο GK 2.

www.adventuregamers.com/forums/s ... iel+knight

Πολύ καλό! Ειδικά εκεί που ο τύπος φωνάζει το λύκο. Ή πρέπει να έχει παίξει το Beast Within τόσες φορές που ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά τις σκηνές ή το είχε σε laptop και το έπαιζε εν κινήσει από μέρος σε μέρος (εκπαιδευτικό ταξίδι). Πραγματικά πολύ καλό!

Λοιπόν, έχουν μία έκφραση οι Άγγλοι... "eating humble pie" λένε... Δηλαδή καταπίνω τη γλώσσα μου. Γκρίνιαξα σε άλλο thread για τα αρνητικά του τίτλου (να μην τα ξαναγράφω). Και επιμένω σε αυτά, πολλά από τα οποία θεωρώ αδικαιολόγητα, ενώ άλλα ίσως είναι θέματα χαμηλού budget. Σε αυτά προσθέτω και το λίγο "μπουρδουκλωμένο" φινάλε που αφήνει αρκετά ερωτήματα αναπάντητα, ειδικά μέσα στην παραζάλη στην οποία βρίσκεσαι τελειώνοντας το παιχνίδι.

ΑΛΛΑ (με τόνο στο δεύτερο "α")

το παιχνίδι είναι ΕΠΟΣ! Σε εξουθενώνει, σε κάνει να υποφέρεις και δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Η ατμόσφαιρα είναι κορυφαία, τα γραφικά είναι μοναδικά, η κλιμάκωση της αγωνίας ανεπανάληπτη. Αρχίζεις πολύ χαλαρά και παίζοντας νιώθεις ένα γιγαντιαίο αόρατο χέρι γύρω σου να κλείνει τα δάχτυλα σιγά σιγά... και έχεις πλέον παγιδευτεί. Θα τελειώσεις το παιχνίδι ή θα πεθάνεις... Η δράση του είναι απίστευτα πλούσια, η διάρκειά του τεράστια και όχι επειδή κολλάς για μέρες σε κάποια κλειδαριά όπως σε άλλα adventures. Οι γρίφοι εξαιρετικοί, ποικίλης δυσκολίας και για όλα τα γούστα. Το σενάριο δεν είναι μονοδιάστατο, έχει παρακλάδια και αρκετό βάθος. Ένα παιχνίδι που παρά τα ενοχλητικά μειονεκτήματα του, τελικά ξεχειλίζει από adventurίστικη ουσία, κάτι σπάνιο.

Ναι, είχα τις αμφιβολίες μου για τον Boakes. Ήξερα ότι ήταν ταλαντούχος, αλλά πίστευα ότι παιχνίδια στο στυλ των Darkfall (στα οποία μάλλον πρέπει να δώσω μία δεύτερη ευκαιρία) ήταν το ταβάνι του. Το Lost Crown, όμως, είναι όχι ένα αλλά πολλά βήματα πιο πέρα. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι ιδιοφυία, ότι καλύτερο έχουν τα adventures εκεί έξω. Περιμένω να βρεθεί κάποια εταιρία να του δώσει ένα πιο δυνατό budget και ένα καλό cast... και πραγματικά αναρωτιέμαι τι μπορεί να φτιάξει.

Τα Χριστούγεννα θα κάτσω με καθαρό μυαλό να ξαναπαίξω το παιχνίδι, ίσως με λύση πλέον, για να επικεντρωθώ στο σενάριο. Αισθάνομαι, ότι υπάρχουν αρκετά σημεία τα οποία δεν έχω "πιάσει". Επίσης όταν το Φλεβάρη με το καλό πιάσω στα χέρια μου το Gray Matter, δε θα χρειαστεί να ανατρέχω στα παλιά για συγκρίσεις με τα αραχνιασμένα Gabriel Knight. Θα είναι καλύτερο από το Lost Crown? Βλέπω ξαφνικά την καλή μου Jane να μην κάθεται και τόσο αναπαυτικά στην πολυθρόνα της...

Όντως πολύ καλό παιχνίδι. Αν είχε και τερματισμό.

Κακίες. Δυστυχώς η μόδα του "αφήνω 200 ερωτήματα αναπάντητα για να μπορώ να κάνω sequel αν πάει καλά το παιχνίδι" καλά κρατεί. C'est la vie (ή κάπως έτσι) που λέτε και σεις οι γαλλομαθείς...

Ευτυχώς στην περίπτωση του Lost Crown το sequel είναι ήδη υπό διαμόρφωση και μάλιστα, σύμφωνα με τα σχόλια του κυρίου Boakes, θα εμπλέκει και λίγα στοιχεία rpg σε ένα όχι τόσο γραμμικό storyline!

Ναι αυτά τα στοιχεία rpg που όπως τα περιγράφει ο ίδιος αλλάζουν πάρα πολύ το gameplay σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει στο χώρο