Sherlock Holmes vs. Jack the Ripper

Ασχολούμαι εδώ και κάποιες μέρες με το συγκεκριμένο παιχνίδι και το βρίσκω και εγώ...απογοητευτικό!!!
Το παιχνίδι δεν έχει ρυθμό, οι γρίφοι είναι 'εγκάθετοι' (δεν βρίσκω άλλη λέξη αυτή τη στιγμή για να τους περιγράψω), η ιστορία σέρνεται και έχει ανάγει το 'για να σου δώσω το τάδε θα πρέπει να μου κάνεις τη δείνα εξυπηρέτηση' σε επιστήμη.
Το μόνο λίγο που με κρατάει είναι πως έχω διαβάσει ότι δίνει μια ενδιαφέρουσα τροπή στην ιστορία του αντεροβγάλτη, οπότε κάνω υπομονή.

Αυτό ακριβώς, τεράστια ήττα-σοκ το παιχνίδι.
Θυμάμαι με τι προσδοκίες το είχα ξεκινήσει και πόσο ξενέρωσα όταν - από την αρχή κιόλας - ο τεράστιος Σέρλοκ αναλώνεται σε fetch quests. - "Για να σου πω αυτό φέρε μου το τάδε αντικείμενο" κλπ. Η συνέχεια είναι ακόμα χειρότερη με κακούς και ασύνδετους γρίφους, χαζούς διαλόγους και εντελώς παράταιρη δομή.

Το είχα προχωρήσει αρκετά μα όταν έφτασα πια σε μία βαλίτσα που το κλείδωμα της αφορούσε τον...αμερικάνικο εμφύλιο - ε εκεί πια σήκωσα τα χέρια ψηλά.

ΥΓ. dream, ο χαρακτηρισμός "εγκάθετοι γρίφοι" πραγματικά μπαίνει στο πάνθεον

Το παιχνιδάκι το αγόρασα προσφάτως και πιστεύω ότι δεν θα με απογοητεύσει. Μου αρέσουν τέτοιου είδους παιχνίδια και όλες οι σχετικές ταινίες φυσικά. Ο Σέρλοκ (ο οποίος παρεμπιπτόντως "σνίφαρε" κιόλας), έρχεται δεύτερος στη σειρά μετά τον καλύτερο όλων, τον Ηρακλή Πουαρό.

elessar wrote: Το είχα προχωρήσει αρκετά μα όταν έφτασα πια σε μία βαλίτσα που το κλείδωμα της αφορούσε τον...αμερικάνικο εμφύλιο - ε εκεί πια σήκωσα τα χέρια ψηλά

Πώπω άκυρος και ...εγκάθετος .
Υπάρχει πάνω σε μια ντουλάπα και δεν κολλάει πουθενά απολύτως. Αν δεν είσαι Αμερικάνος ιστορικός, θέλει internet για να λυθεί... και πολύ τύχη.

Τάσο, ευχαριστώ θα το έχω υπόψιν μου.
Πραγματεύεται τα γνωστά;

Τέτοιους ελεεινούς γρίφους ανοίγεις τη λύση και τους περνάς με συνοπτικές διαδικασίες, Δεν είναι δυνατόν να πληρώνει ο παίκτης τις...άσχημες νύχτες τωνξ προγραμματιστών!

Μόλις τέλειωσα το παιχνίδι. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα παιχνίδι της Frogwares, οπότε δεν ξέρω πως είναι σε σχέση με τα υπόλοιπα παιχνίδια της ίδιας εταιρίας. Πάντως μου κάνει εντύπωση που τα περισσότερα σχόλια στο thread είναι αρνητικά. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το παιχνίδι είναι φοβερό, αν και άνισο. Κατάρχήν τα γραφικά του για adventure είναι σχεδόν επαναστατικά. Full 3D ελεύθερη περιπλάνηση σε αμιγές adventure είναι πάρα πολύ σπάνια. Η αναπαράσταση του Whitechapel είναι εξαιρετική! Μακάρι να υπήρχαν και άλλες τέτοιες περιοχές στο παιχνίδι. Την πρώτη ώρα που το έπαιζα αντί να προχωρήσω την υπόθεση έκοβα βόλτες στην πόλη και μιλούσα με τους περαστικούς. Εντάξει θα μπορούσε να κάνει κανείς παράπονα για τα animations και την έλλειψη εκφραστικότητας στα πρόσωπα, αλλά σε γενικές γραμμές τέτοια δουλειά σε adventure δεν τη βλέπεις συχνά. Εκτός κι αν θεωρήσει κανείς adventures, παιχνίδια όπως τα Portal 1 και 2 ή το L.A. Noire (που κατά τη γνώμη μου είναι μεν καταπληκτικά παιχνίδια, αλλά δεν μπορούν να θεωρηθούν καθαρόαιμα adventures). Εννοείται πως το παιχνίδι το έπαιξα με την free-roaming κάμερα πρώτου προσώπου και όχι με την fixed-view point and click κάμερα τρίτου προσώπου, που κατά τη γνώμη μου περιορίζει το παιχνίδι, κρύβει τη λεπτομέρειά του και μειώνει αισθητά το immersion (μιλάω πάντα για το συγκεκριμένο παιχνίδι). Κρίμα πάντως που δεν υπάρχει και free-roaming κάμερα τρίτου προσώπου. Αν ειχε, αυτή θα χρησιμοποιούσα. Το σενάριο είναι εξαιρετικό και το φινάλε το βρήκα ανατριχιαστικό. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε που (μην κοιτάξετε αν δεν το έχετε παίξει) Πετυχημένο το voice acting (με λίγα προβληματάκια στο lip-syncing προς το τέλος), απλώς ικανοποιητική η μουσική. (Ωραία πάντως η χρήση και κομματιών κλασικής μουσικής.)
Γιατί θεωρώ το παιχνίδι άνισο; Οι γρίφοι του. Στο πρώτο μισό του παιχνιδιού πραγματικά το χαντακώνουν. Όχι πως δεν είναι διασκεδαστικοί ή έξυπνοι, κάθε άλλο. Απλώς θεωρώ πως στο πρώτο μισό του παιχνιδιού είναι κατά κάποιο τρόπο εκτός θέματος. Όλα αυτά τα fetch quests και τα ξεκλειδώματα μηχανισμών-ασκήσεις λογικής θα είχαν θέση σε ένα ανάλαφρο περιπετειώδες παιχνίδι, τι δουλειά όμως έχουν σε ένα adventure μυστηρίου και αστυνομικής έρευνας; Πραγματικά θα προτιμούσα χίλιες φορές να υπάρχουν λιγότεροι γρίφοι και να περιπλανηθώ στον ατμοσφαιρικό κόσμο του Whitechapel ανακρίνοντας μάρτυρες και ενδεχόμενους υπόπτους (όπως στο επίσης εξαιρετικό -παλαιότερο βέβαια και άλλης εταιρίας- Case of the Rose Tattoo). Με τον τρόπο αυτό θα γίνονταν και κάτι παραπάνω από απλώς διακοσμητικοί όλοι αυτοί οι non-playable characters που περιφέρονταν γύρω από τον Holmes. Είναι κρίμα, ειδικά δεδομένου ότι στα σημεία όπου το παιχνίδι γίνεται πραγματικά adventure αστυνομικής έρευνας (πχ στους τόπους των φόνων), οι γρίφοι και οι μηχανισμοί έρευνας (εύρεση στοιχείων, deduction, time of events) λειτουργούν άψογα. Λες και οι δημιουργοί του παιχνιδιού δεν είχαν εμπιστοσύνη στο δημιούργημά τους και το μπόλιασαν τεχνητά με πιο παραδοσιακά, αλλά τελικά παράταιρα στοιχεία. Ευτυχώς στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού (νομίζω αμέσως μετά από τον διαβόητο γρίφο του εμφυλίου πολέμου) οι άσχετοι γρίφοι περιορίζονται αισθητά και αρχίζει να κυριαρχεί επιτέλους το στοιχείο της εξερεύνησης και της αστυνομικής έρευνας, όποτε το παιχνίδι επιτέλους απογειώνεται, μέχρι το υποβλητικό και ευτυχώς ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ(!!!) φινάλε.
Γενικά ένα εξαιρετικό παιχνίδι με κάποια προβλήματα σε ορισμένους τομείς, αλλά και ιδιαίτερα εντυπωσιακό σε κάποιους άλλους. Πάντως θα περίμενα να συζητηθεί περισσότερο η εκπληκτική full-3D απεικόνιση του Whitechapel. Θεωρώ ότι είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για τα σύγχρονα adventure, που σε μεγάλο βαθμό εγκαταλήφθηκε μετά τις πρώτες όχι απόλυτα επιτυχημένες προσπάθειες στα τέλη της δεκαετίας του 90. Εκτός και αν έχουν κυκλοφορήσει και άλλοι παρόμοιοι τίτλοι που τους αγνοώ, πιστεύω ότι αυτού του τύπου η γραφική απεικόνιση σε adventure είναι εξαιρετικά σπάνια, τη στιγμή που είναι αυτονόητη σε άλλα είδη παιχνιδιών. Και το βρίσκω τουλάχιστον παράδοξο, το κατεξοχήν είδος παιχνιδιών εξερεύνησης να χρησιμοποιεί από σπάνια έως καθόλου ακριβώς εκείνη τη μορφή γραφικής απεικόνισης που ταιριάζει περισσότερο στην εξερεύνηση. (Όλα αυτά τα λέω, χωρίς να υποτιμώ την αξία και την ομορφιά ένος καλοστημένου 2D point and click adventure τίτλου.)
Ουαου, μυθιστόρημα έγραψα!