Jack the Ripper - New York 1901

Jack the Ripper
New York 1901

Ναι, ο γνωστός Jack, αλλά σε ποιο απ' όλα τα παιχνίδια; Γιατί πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα για παιχνίδια. Εγώ το πιο παλιό που ξέρω σε adventure είναι ένα 1st person του 1995 της Intergalactic Development Inc. με ακριβώς τον ίδιο τίτλο, που τώρα είναι abandonware.

Δε μιλάω όμως για τόσο παλιό παιχνίδι, αλλά για ένα πιο πρόσφατο της Microids / The Adventure Company. Για την ακρίβεια του 2003. Κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το Post Mortem. Τα παιχνίδια, αν εξαιρέσεις το σενάριο και τους χαρακτήρες, μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό.

Καλούμαστε να υποδηθούμε το ρόλο του James Palmer, ενός νεαρού δημοσιογράφου της εφημερίδας New York Today. Εκκολαπτόμενος αυτός, φιλόδοξος ο αρχισυντάκτης του κι η εφημερίδα πίσω στα νούμερα των πωλήσεων. Οι ανταγωνιστές τους έχουν χτυπήσει πρώτοι τη φλέβα χρυσού. Πρόκειται για μια σειρά φόνων που συμβαίνουν σε κακόφημη περιοχή της Ν.Υ. Τα θύματα αφορούν κορίτσια της νύχτας. Ο τρόπος δολοφονίας θυμίζει σε όλους την υπόθεση του Jack του αντεροβγάλτη που συνέβη το 1888 στο White Chapel του Λονδίνου μόλις 13 χρόνια νωρίτερα. Τα σενάρια ήδη οργιάζουν. Μήπως ο δολοφόνος είναι ο ίδιος; Δεν αποκλείεται, αφού η υπόθεση του 1888 μπήκε στο αρχείο χωρίς να διαλευκανθεί ποτέ. Ό,τι και να συμβαίνει, ο αρχισυντάκτης δε σηκώνει πολλά ? πολλά. Θέλει ζουμερές ιστορίες και τις θέλει ... χθες. Ο James πρέπει να φέρει τον κόσμο ανάποδα, να προλάβει τους ανταγωνιστές του, ακόμη και την ίδια την αστυνομία. Αρκεί η New York Today να ανέβει στην πρώτη θέση κυκλοφορίας ημερησίων εφημερίδων, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Στην προσπάθεια του αυτή ο James θα συναναστραφεί, εκτός από τους συναδέλφους του, με υπόκοσμο, αστυνομικούς, ιδιωτικούς ντετέκτιβ, καλλιτέχνες, κινέζους μαφιόζους και φυσικά τα ίδια τα κορίτσια, όσα τέλος πάντων από αυτά προλάβει και για όσο προλάβει.

Η διάρκεια του παιχνιδιού χωρίζεται σε ημέρες και νύχτες. Τη νύχτα ο James μαζεύει πληροφορίες από τον υπόκοσμο και τη μέρα τα λέει με συναδέλφους του στην εφημερίδα και με αστυνομικούς. Βέβαια, όποτε υπάρχει και τόπος νέου εγκλήματος κάνει και την απαραίτητη αυτοψία. Όπου έχει συμβεί έγκλημα, κάνει την εμφάνισή του κι ένα κοράκι. Όπως έχουν διαπιστώσει πολλοί μέχρι τώρα, έχει γίνει απόπειρα από τους σεναριογράφους να συνδεθεί η ιστορία του Jack με Το Κοράκι του E.A.Poe. Όχι όμως κάτι ιδιαίτερο. Τα κοράκια βρίσκονται εκεί απλά για να βρίσκονται, να κρώζουν και να φτιάχνουν ατμόσφαιρα. Γενικά η ιστορία έχει εξαιρετικό σασπένς. Όσο έπαιζα, τόσο ήθελα να δω αγωνιωδώς τι σκαρφίστηκαν πάλι εκεί στη Microids. Σ' αυτόν τον τομέα ειδικά δεν μπορώ να πω, τους βγάζω το καπέλο. Σε όλα τα αστυνομικού περιεχομένου παιχνίδια τους με έχουν κάνει να αγωνιώ.

Ας δούμε λίγο τα τεχνικά.

Πρώτα ο χειρισμός και το gameplay. Είπαμε είναι πρώτου προσώπου. Όπως σε όλα σχεδόν του είδους κινείσαι προς προκαθορισμένες θέσεις. Μπορείς να περιστρέφεις το βλέμα σου αριστερά ? δεξιά και πάνω ? κάτω. Στο κέντρο της οθόνης ο κέρσορας έχει τη μορφή μπίλιας και μετατρέπεται σε χεράκι όταν έχεις να πάρεις κάτι ή να κάνεις κάτι. Σε εξόδους παίρνει τη μορφή χάρτη. Είτε κάνοντας κλικ ααριστερό στο χάρτη είτε με δεξί κλικ ανοίγει το inventory. Αυτό καταλαμβάνει όλη την οθόνη και χωρίζετα στα δυο. Αριστερά βρίσκεται ο χάρτης από όπου επιλέγεις τοποθεσίες για να μεταφερθείς και δεξιά βρίσκεται ο χώρος αποθήκευσης. Στον τελευταίο αποθηκεύονται ελάχιστα πράγματα. Γενικά στο παιχνίδι έχεις λίγη επαφή με αντικείμενα. Όμως από πάνω υπάρχει η επιλογή ν' ανοίξεις τη ?2η σελίδα? στην οποία βρίσκεται το αρχείο της υπόθεσης. Σ' αυτό αποθηκεύονται μηνύματα και γράμματα των δολοφόνων του Λονδίνου και της Ν.Υ., αποκόμματα εφημερίδων, σκίτσα από τους τόπους των εγκλημάτων και γενικά έγγραφα που αφορούν στις δυο υποθέσεις. Μέρος της δράσης εκτυλίσσεται μέσω διαλόγων. Τίποτα ιδιαίτερο κι εδώ. Όταν ο κέρσορας πάρει τη μορφή σύννεφου ομιλίας (όπως στα κόμικς) ξεκινάς ένα διάλογο στον οποίο σου ανοίγουν επάνω αριστερά μέχρι και τέσσερις μονολεκτικές επιλογές. Αυτές είναι πάντα ίδιες, αλλά κάθε φορά αντιστοιχούν σε άλλους διαλόγους. Μικρή σημασία όμως έχουν, τους επιλέγεις πάντα όλους για να μάθεις τα απαράιτητα και προχωράς. Θα έλεγα γενικά πως το gameplay είναι λιτό, καθαρό και διεκπεραιωτικό.

Γραφικά. Πείτε απλά ότι δεν υπάρχουν. Αν τα βγάλουμε από τη σούμα, το παιχνίδι μπορεί να μπει στα πολύ καλά. Οι άθλιοι 3d χαρακτήρες που συναντήσαμε στο Post Mortem μαζί με τους κακούς περιβάλλοντες χώρους. Ίσως για το 2003 να ήταν καλά, αλλά εγώ έχω επιφυλάξεις για το αν ήταν καλά και για το '98. Δε θα χαλαστώ όμως σε ένα adventure για τα γραφικά. Πάμε παρακάτω.

Ήχος. Τι έχουμε εδώ; Ομιλίες, εξαιρετικές. Λίγοι διάλογοι, αλλά όλα ηχούν τέλεια. Μουσική. Βασικά πρόκειται για 2 κανονικά τραγούδια. Λίγα και πολύ καλά. Σχετικά, δε, με την ατμόσφαιρα και το σενάριο.Υπόλοιποι ήχοι. Πείτε κι εδώ πως δεν υπάρχουν. Κάτι λίγοι εδώ κι εκεί με προεξάρχοντες ααυτόν που προκαλεί αγωνία στις τοποθεσίες των εγκλημάτων και τον τελείως εκνευριστικό, μετά από κάποιο σημείο, θόρυβο του τρένου. Ωστόσο αυτός ο τελευταίος είναι σημαντικός για το παιχνίδι, οπότε κάνω τα κουφά αυτιά, κατά το στραβά μάτια.

Γρίφοι. Δε θέλω να μπω σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Δεν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο πάλι. Αφού είναι κυρίως inventorικοί και είπαμε το inventory είναι μικρό. Δυο ? τρεις μ' άρεσαν λίγο παραπάνω, αλλά δε λέω τίποτα για δαύτους. Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω θα διερωτάται κανείς γιατί μου πήρε 3 βδομάδες. Είναι εξαιρετικά απλό. Το pixel hunting σ' αυτό το παιχνίδι δεν έχει προηγούμενο. Ίσως να υπερβάλλω, αλλά ειλικρινά δε μου 'ρχεται στο μυαλό άλλο τόσο σπαστικό παράδειγμα. Και εννοείται ξεχάστε βοήθειες τύπου Show Hotspots κλπ. Για 2003 μιλάμε. Βεβαίως αυτό δε σημαίνει τίποτα. Μπορεί κάποιος να βρει τα hotspots με τη μια. Εμένα όμως ο τελευταίος γρίφος μου πήρε πάρα πολές ώρες.

Ας προσπαθήσω τώρα να βγάλω ένα συμπέρασμα. Το παιχνίδι έχει αρκετά πλην (-). Κάποια δικαιολογούνται με το που προσέξει κανείς τη χρονολογία κυκλοφορίας, άλλα όμως, για μένα, όχι. Παρ' όλ' αυτά, ομολογώ πως η πλοκή του μου φάνηκε τόσο ενδιαφέρουσα που στο περισσότερο διάστημα με είχε απορροφήσει. Προσωπικά δε με χάλασε το ανακάτεμα της αυθεντικής υπόθεσης του Jack the Ripper με τη Νέα Υόρκη. Ούτε και με τα κοράκια. Αν αφήσω και το θέμα με τα hotspots κατά μέρος, μένει ένα πράγμα για το οποίο δεν έχω πει λέξη μέχρι τώρα. Φινάλε. Αλλά θα κρατηθώ και δε θα πω τίποτε συγκεκριμένο, γιατί θα spoilerιάσω στο μέγιστο βαθμό. Απλά θα σας θυμίσω το όνομα της εταιρείας ανάπτυξης του τίτλου. Microids. Κανά ? δυο παιχνίδια της να έχετε παίξει μέχρι τώρα θα είστε κι εσείς μαθημένοι.

ναι και γω έχω παίξει παιχνίδια της Microids αλλά δεν κατάλαβα τι εννοείς τελικά...

Still Life.

cliffhanger;

Το παιχνίδι βασικά έχει 3 τραγουδάκια
The three ravens: Αγγλική φολκ μπαλάντα
Come live with me: ποίημα του Christopher Marlowe
και το Irish Rover: Ιρλανδικό παραδοσιακό, τα τραγουδάει η Djazia Satour .
Φοβερή. Τα κομμάτια τα έχω κρατήσει από το παιχνίδι.

@ Τριπτόλεμο

3; Μωρέ λες; Εγώ βασικά θυμάμαι τα κοράκια. Τα άλλα τα ξέχασα, αλλά σε πιστεύω. Συγγνώμη, γράψτε λαθος

Dream_specialist wrote: Έχει φινάλε απογοητευτικό, δυνατό ή..to be continued;

Ε, καλά. Αν ήταν να έχει συνέχεια, θα έπρεπε να μας την είχαν ήδη δείξει μετά από 7 χρόνια. Τόσο πολύ ούτε η κολλητή μας η Jane πια

Όχι παιδιά. Μην τρελαίνεστε. Υπάρχει φινάλε κανονικό, αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι έχουμε ένα θέμα με τα φινάλε της Microids. Θα το βάλω με spoiler protection κι αποφασίστε μόνοι σας ...

Τσ, τσ, τσ ... Dream_ Δεν ήταν για σένα η περιγραφή. Ήταν γι' αυτού που έχουν παίξει το παιχνίδι

Ξανά με προστασία: