The Clockwork Man

Εγώ, που λέτε, δεν άντεξα να περιμένω να κυκλοφορήσουν οι εκδόσεις στα ελληνικά για να παίξω και το #1. Για να είμαι ειλικρινής όταν το πήρα δεν ήξερα για το σχέδιο της εταιρείας για ελληνικές εκδόσεις. Έτσι έπαιξα την πρωτότυπη αγγλική έκδοση. Ήταν λίγο περίεργο βέβαια να τα παίξω ανάποδα. Θα προσπαθήσω να μην κάνω αναφορές στο #2, αν και φοβάμαι πως δεν μπορώ να το αποφύγω.

Η Miranda, η πρωταγωνίστριά μας, είναι μια νεαρή κοπέλα, καθώς πρέπει, με αψεγάδιαστη βρετανική προφορά και με πλούσιο οικογενειακό ιστορικό στο χώρο της μηχανικής. Ο παππούς της είναι ένας διάσημος, απ' ό,τι φαίνεται, μηχανικός. Αυτός της έχει φτιάξει και το μηχανικό της σύντροφο το Sprocket (για όσους δε διαβάσατε το άλλο review). Ως Miranda και ξεκινώντας λίγο απότομα, ψάχνουμε να βρούμε κάτι γράμματα του παππού, του οποίου τα ίχνη έχουμε επίσης χάσει. Απ' αυτά μαθαίνουμε ότι ο παππούς χρειάζεται τη βοήθειά μας. Ενώ ψάχνουμε να βρούμε τον ίδιο, πρέπει να του βρούμε και κάποια απωλεσθέντα αντικείμενα, πολύτιμα για ένα πείραμα - εφεύρεσή του. Ταιριαστό όλο αυτό σεναριακά για hidden object game, δε νομίζετε; Στα τρία κεφάλαια στα οποία χωρίζεται το παιχνίδι ερευνούμε σε διάφορα μέρη και προαπαθούμε να ξεπέράσουμε κάποιες "αντιξοότητες "μέχρι να φτάσουμε στον παππού.

Το παιχνίδι είναι περισσότερο hidden object, αλλά εξεπλάγην ευχάριστα που κι εδώ υπήρχαν κάποιοι γρίφοι. Για κάποιο λόγο πίστευα πριν το παίξω ότι αυτό θα ήταν αμιγώς hidden object. Είχα φτιάξει στο μυαλό μου το σενάριο ότι μόνο στο 2 υπήρχαν γρίφοι - δεν ξέρω γιατί ... Τέλος πάντων. Υπάρχουν κάποιοι εύκολοι σχετικά γρίφοι, μερικούς από τους οποίους, κάποιος αν θέλει, μπορεί να κάνει skip ( skip τους γρίφους ;;; ).

Τα κρυμμένα αντικείμενα, που αποτελούν και το κύριο πιάτο του μενού, μερικές φορές είναι ζόρικα. Όπου κόλλησα με βοήθησε ο Sprocket, ο οποίος με τα προσαρτήματα που δέχεται σταδιακά στο παιχνίδι, εξελίσσεται σε ολοένα και πιο καλό ανιχνευτή αντικειμένων. Χρονικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν. Χρόνος μετράει μόνο στην περίπτωση μιας "μπάρας" δίπλα στο εικονίδιο του Sprocket. Πρόκειται για ένδειξη της "ανιχνευτικής ενέργειας" του Sprocket. Όσο ζητάς βοήθειες, η ένδειξη χαμηλώνει. Όταν πια τελειώσει ... ανοίγεις τα στραβά σου κι αρχίζεις και ψάχνεις και λίγο μόνος / μόνη σου ... περιμένοντας να αναπληρωθεί η χαμένη ενέργεια. Σημειωτέον πως κάθε μια από τις τέσσερεις διαφορετικές βοήθειες που παρέχονται καταναλώνει διαφορετική ποσότητα ενέργειας. Υπάρχουν κι εδώ τα ενδιαφέροντα στοιχεία της κίνησης της οθόνης. Κάποιες φορές μπορείς και χρειάζεται να την κυλίσεις αριστερά - δεξιά και κάποιες φορές υπάρχει η δυνατότητα zoom. Πάνω - κάτω εδώ δεν έχει. Μόνο στο #2. Θυμίζω ότι ειδικά η πρώτη κατάσταση κάνει το ψάξιμο κομματάκι πιο απαιτητικό, γιατί οι αλληλοεπικαλύψεις εικόνων που υπάρχουν, ανάλογα με την κίνηση μπορεί να κρύβουν αντικείμενα.

Τα γραφικά είναι τα ίδια πολύ καλά που υπάρχουν και στο #2. Ο ήχος εξαιρετικός. Μουσική υπόκρουση με ποικιλία που δένει με το περιβάλλον και την κατάσταση που αντικρύζεις κάθε φορά. Ομιλίες ... από τις καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ σε παιχνίδι, γεγονός που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει. Για το χειρισμό δε χρειάζεται και πολλά. Όλα εξηγούνται συνεχώς στο παιχνίδι.

Συνολικά, θα έλεγα πως πρόκειται για ένα πολύ καλό casual παιχνίδι. Με μια απλή ιστορία, η οποία όμως έχει και τις ψιλοανατροπές της. Χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρος, θα έλεγα πως είναι μικρότερο του Hidden World. Μάλλον πρόκειται για 2 εξίσου καλά παιχνίδια με το δέυτερο της σειράς να υπερέχει λιγάκι σε δυο - τρεις τομείς. Αλλά νομίζω πως κάτι τέτοιο θεωρείται φυσιολογικό και δε μειώνει την αξίοα του πρώτου μέρους. Στους τίτλους τέλους αυτήν τη φορά βλέπουμε τις καρικατούρες των συντελεστών, τις οποίες θεωρώ πολύ όμορφα δοσμένες κι επιτυχημένες (αν κρίνω από τις φωτογραφίες που είδα στους τίτλους του #2). Θα περιμένω εναγωνίως την παρουσίαση κάποιου που θα παίξει την ελληνική έκδοση (βασικά έχω περιέργεια να μάθω ποιος θα κάνει τις ελληνικές ομιλίες).