Baron Wittard: Nemesis of Ragnarok

Από την Wax Lyrical Games

Είναι ένα παιγνίδι πρώτου προσώπου point and click

Ο εκκεντρικός αρχιτέκτονας Baron Wittard έκτισε κάτι πολύ ασυνήθιστο μια ολόκληρη πολιτεία μέσα σε ένα κτίριο που το ονόμασε Utopia. Περιελάμβανε 1000 διαμερίσματα, ένα Εμπορικό Κέντρο, εκατοντάδες γραφεία, πισίνες ακόμα και αστεροσκοπείο. Τα εγκαίνια θα έπρεπε να είχανε γίνει πριν από 2 χρόνια. Αλλά ποτέ δεν έγιναν. Μια σειρά από περίεργα φαινόμενα έχουνε γίνει εκεί, άνθρωποι έχουνε εξαφανισθεί χωρίς να αφήσουνε κανένα ίχνος, τα ηλεκτρομαγνητικά περιστατικά όλο αυξάνονται. Εσύ σαν φωτογράφος με το μοναδικό σου όπλο την φωτογραφική σου μηχανή πρέπει να μπεις μέσα στην Ουτοπία και να περιπλανηθείς στους δαιδαλώδες διαδρόμους, στα υπέροχα σαλόνια για να φωτογραφήσεις ότι σου φαίνεται περίεργο. Οι ντόπιοι λένε ότι ο Wittard έκρυβε ένα θανατηφόρο μυστικό το οποίο ζει μέσα στην Ουτοπία και κάθε ημέρα που περνάει αυτό δυναμώνει όλο και πιο πολύ.

Είχα πολύ καιρό να παίξω ένα τέτοιο παιγνίδι, απλώς το λάτρεψα. Έχει όλα μα όλα τα πράγματα που μου αρέσουνε στα παιγνίδια περιπέτειας.

Η ατμόσφαιρα θα σας τρελάνει. Φανταστείτε ένα τέτοιο κτίριο έρημο, και εσύ να περπατάς να ακούς τα βήματα σου, το τρίξιμο της σκάλας αλλά και ανάσες που απλώς δεν ξέρεις από προέρχονται. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια του παιγνιδιού άνοιξα μία πόρτα λύνοντας ένα γρίφο, μπαίνω μέσα, τα φώτα σβήνουν, και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι καταλαβαίνω ότι κάτι με πλησιάζει, ακούω κραυγές και όταν τα φώτα ξανανάβουνε το φάντασμα μπροστά μου φεύγει γελώντας, Καταλαβαίνετε λοιπόν τι θα ζήσετε.

Τα γραφικά είναι υπέροχα και τόσο ρεαλιστικοί οι χώροι που πραγματικά αισθάνεσαι την αίγλη που βγαίνει από ένα τέτοιο κτίριο έστω και εγκαταλειμμένο.

Ο ήχος εξαιρετικός και η μουσική πολύ καλή.

Ο Χειρισμός πολύ απλός. Κλικ με το ποντικάκι και το χεράκι σας δείχνει προς πια κατεύθυνση να κινηθείτε. Ο μεγεθυντικός φακός σας πλησιάζει κοντά για να εξετάσετε ένα γρίφο, και η χουφτίτσα για να το πάρετε. Το Inventory σας είναι στο κάτω μέρος της οθόνης, αλλά δεν θα το χρειαστείτε και πολύ γιατί κατά την διάρκεια του παιγνιδιού το μόνο που μαζεύεται είναι 6 Runes και τους χρησιμοποιείται άμεσα σε συγκεκριμένα σημεία και μπορώ να πω ότι τόσο ελαφρό Inventory, είχα χρόνια να δω. Στο επάνω αριστερό μέρος της οθόνης σας είναι το menu του παιγνιδιού όπου μπορείτε να σώσετε το παιγνίδι σας, η να φορτώστε μια άλλη θέση σας. Δυστυχώς οι θέσεις σωσίματος είναι μόνο 5, που για ένα τέτοιο παιγνίδι είναι ένα τίποτα, όπου αναγκαστικά σώζεις συνέχεια το παιγνίδι, γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει στο επόμενο βήμα. Εκεί βρίσκεις επίσης την φωτογραφική σου μηχανή αλλά και τους χάρτες της Ουτοπίας που όταν τους βρεις θα είναι το χρησιμότερο πράγμα για να μπορείς να μεταφέρεσαι σε ένα χώρο αυτόματα, γιατί πιστέψτε με δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσους χώρους θα πρέπει να επισκευθήτε μέχρι να φτάσετε στην λύση του.

Η δράση είναι κάτι που θα σας μείνει αξέχαστη, παρόλο που είστε μόνοι σας κατά την διάρκεια του παιγνιδιού δεν σας μένει καμία στιγμή χαλάρωσης όλο κάτι ακούγεται, όλο κάτι συμβαίνει. Περίεργα χρωματιστά σύμβολα στους τοίχους, επάνω σε κολώνες κάτω από γλάστρες σας ξενίζουνε τι σημαίνουν, που οδηγούν.

Όταν κατάφερα τελικά και μπήκα μέσα στην Ουτοπία αισθάνθηκα περίεργα, δεν ήξερε γιατί έψαχνα τι έπρεπε να βρω, πώς να ανοίξω τις κλειστές πόρτες, να αποκαταστήσω το ρεύμα αλλά ευτυχώς μπροστά μου παρουσιάστηκε ένα amulet με την μορφή του Baron Wittard, και άρχισε σιγά να με καθοδηγεί στο τι πρέπει να κάνω, αλλιώς θα ήμουνα χαμένη. Μην νομίσετε ότι σας δίνει την λύση των γρίφων, απλώς σας εξηγεί τι έχει συμβεί στην Ουτοπία και τι πρέπει να κάνετε για να μείνετε ζωντανός αλλά και να εξοντώσετε αυτή την περίεργη οντότητα που έχει καταλάβει την Ουτοπία.

Πόσους γρίφους έχετε λύσει σε όλα μα όλα τα παιγνίδι που έχετε παίξει μέχρι τώρα, θα του βρείτε σε αυτό το παιγνίδι. Sliders, χρηματοκιβώτια, γρίφους μνήμης, γρίφους τύπου Myst, ξέρετε πατάω κουμπάκι στην αυλή ανοίγει το παράθυρο στο αστεροσκοπείο κ.λπ. αλλά στην πιο δύσκολη μορφή τους και ένα περίεργο μα πολύ περίεργο γρίφο σκακιού . Ευτυχώς δεν έχει μουσικούς γρίφους. Οπλιστείτε με υπομονή μολύβι και χαρτί και σημειώνετε ότι συνδυασμό βρείτε είτε είναι χρωμάτων, ή αριθμών, να είστε σίγουροι ότι κάπου θα σας είναι χρήσιμοι. Οι γρίφοι δεν τους βρίσκεις έτσι εύκολα, είναι χωμένοι μέσα σε ντουλάπια, πλακάκια, πισίνες και σε μερικούς πρεπει πρώτα πρέπει να λύσεις ένα γρίφο για να σου εμφανιστούν, δηλαδή ο γρίφος κρυμμένος μέσα στον γρίφο, άστα να πάνε..

Είναι πολύ μεγάλο σε διάρκεια. Πιστεύω ότι είναι ένα παιγνίδι για απαιτητικούς παίκτες, γιατί θέλει υπομονή, ψυχραιμία, ανοικτό φως, και καλή παρέα, μόνο του δεν αντέχεται είναι πολύ τρομακτικό. Δείτε το μην το χάσετε. :shock:

Μπράβο θηρίο! Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω κάποια πράγματα. Αν και δεν έχω δει ακόμη το φάντασμα, η ατμόσφαιρα μου ανεβάζει παλμούς κάθε λίγο. Την πρώτη φορά που μου μίλησε το μενταγιόν, έτρεχα σα χαζός. Αντιδρούσα στο παιχνίδι σα να το ζούσα. Καλά, μεταξύ μας, δεν αποτελώ και υπόδειγμα θάρρους. Για κάποιους (που παίζουν amnesia) μπορεί και να φαίνεται αστείο, δεν ξέρω.

@crocark

Μωρό μου μιλάμε για την τελειότητα του φόβου, θα τα δεις όλα και γα εμένα που ποτέ δεν θα παίξω Amnesia για τους γνωστούς λόγους με αυτό είμαι καλυμμένη.

Μου θύμισες μια τρελή ατάκα του Σιντ του βραδύποδα από την εποχή των παγετώνων:
" Ωχ, κάτι μου ξέφυγε ... και μυρίζει ..."
Μπορεί να γίνομαι λίγο παραπάνω παραστατικός απ' όσο αντέχει το φόρουμ, αλλά κάτι μου λέει ότι, αν καταφέρω και συνεχίσω, όχι μόνο θα τα δω όλα, αλλά θα τα μυρίσω κιόλας

Λυπάμαι που το λέω αλλά προσωπικά το Baron Wittard δεν με τρόμαξε καθόλου. Βρήκα εντελώς εκτός κλίματος το μεταγιόν και τη φωνή που ακούς και μόνο σε ένα-δύο σημεία κατάφερε το παιχνίδι να με ψιλοτρομάξει. Γενικά, η ατμοσφαιρά του παιχνιδιού είναι αρκετά ωραία, αν και μιμείται εμφανώς τους προκατόχους του, και οι γρίφοι καλοί, αν και οι περισσότερες ιδέες θα σας φανούν εξαιρετικά οικείες. Πάντως Τσαμπίκο να ασχοληθείς μαζί του, θα περάσεις αρκετά καλά.

Ξανάρχισα το Baron Wittard. Τελικά, ίσως ο Τάσος να 'χει δίκιο. Ήμουν κλειδωμένος σ' ένα δωμάτιο χθες με το Fenrir επί μια ώρα. Επί μια ώρα φοβόμουν ότι θα με φάει Βασικά είχα καταλάβει λάθος το σκοπό και το γρίφο. Δεν πάω καλά ... Το προχώρησα και αρκετά, αλλά το βρίσκω αρκετά δύσκολο. Η διαφορά όμως είναι η εξής: πλέον έχω καταλάβει ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας γρίφος για τον οποίο δε δίνονται hints ή και λύσεις ολόκληρες καμιά φορά. Το θέμα είναι να τα βρεις όλ' αυτά Συν τo pixel hunting κάποιες φορές. Επί μια βδομάδα κολλημένος στο ίδιο σημείο όταν το είχα αρχίσει το Μάρτιο και μέσα σε 3 ώρες μόλις, 10 φορές την πρόοδο την αρχική. Να γιατί κάποια παιχνίδια χρειάζονται παράτημα - όχι απλώς διάλειμμα Είμαι σίγουρος ότι αν δεν το είχα παρατήσει τότε, ακόμα στον ίδιο γρίφο θα ήμουν κολλημένος.

Edit: Και κάτι ακόμη. Είναι από τα παιχνίδια που θα έπρεπε να έχουν άπειρα saves