Black Dahlia

Τα FMV Adventure Games, ειδικά όταν είναι καλοφτιαγμένα, αποτελούν άριστους πρεσβευτές του αγαπημένου μας είδους παιχνιδιών. Μπορεί σήμερα να μην τα συναντούμε με τη συχνότητα που τα συναντούσαμε κάποτε, ωστόσο τα "διαμάντια" που κατά καιρους έχουν δει το φως της ημέρας διατηρούν τη λάμψη τους στο ακέραιο ακόμη και σήμερα, βάζοντας τα"γυαλιά" σε πολλά σύχρονα παιχνίδια. Ένα από αυτά , το "Black Dahlia", θα το εξετάσουμε σήμερα και θα δούμε τι περιλαμβάνει η όμορφη κασετίνα με τα 8 CDs, της οποίας έχω την ευτυχία να είμαι κάτοχος.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Το παιχνίδι βασίζει κατά ένα μέρος την υπόθεσή του στην πραγματική ιστορία της ανεξιχνίαστης δολοφονίας της Elizabeth Short, η οποία λόγω της προτίμησής της στα μαύρα ρούχα είχε αποκτήσει το προσωνύμιο "Black Dahlia".

Cleveland: Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1940 με τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε εξέληξη.Ο παίκτης παίρνει τον ρόλο του Jim Pearson, ένος νέου και ελπιδοφόρου μυστικού πράκτορα. Η υπόθεση που του έχει ανατεθεί είναι να παρακολουθήσει μια μυστική αδερφότητα Ναζι με δράση στην πόλη του Cleveland. Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο ακούγονται καθώς σύντομα ο Jim θα ανακαλύψει ότι η υπόθεσή του συνδέεται με αυτήν του "Torso Killer" ενός μανιακού δολοφόνου που εκείνο τον καιρό έχει σοκάρει την Αμερική με τις αποτρόπαιες πράξεις του. Κατά τη διάρκεια της έρευνας και καθώς ο Jim προσπαθεί να ρίξει φώς στη σκοτεινή ιστορία, θα ανακαλύψει ότι τα πάντα σχετίζονται μέ ένα μαύρο πετράδι που ονομάζεται 'Black Dahlia" . Σϋμφωνα με το μύθο που το ακολουθεί, όποιος το κατέχει, αποκτά τη δύναμη να εξουσιάζει τον κόσμο. Οι Ναζί, που είχαν μανία με τις υπερφυσικές δυνάμεις, το αναζητούν. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να συμβεί. Μέσα σε ένα διάστημα 6 ετών, ως το 1946, ακολουθούμε την προσπάθεια του Jim, στο κυνήγι για την απόκτηση της "Black Dahlia", κάτι που έχει ουσιαστικά γίνει για τον ίδιο σκοπός ζωής και στην προσπάθεια του να δώσει μια εξήγηση σε όσα συνέβησαν στο διάστημα που πέρασε. Παράλληλα, κατόπιν απίστευτων περιπετειών και αναζητήσεων, πρέπει να καταφέρει να βγει σώος και νικητής από αυτή την ιστορία, άφθαρτος και καθαρός.

Βαθμός: 10/10

ΓΡΑΦΙΚΑ

Έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι Full Motion Video, δηλαδή παιχνίδι που έχει δημιουργηθεί με πραγματικούς ηθοποιούς και βασίζει τα γραφικά του στο Video. Στο καστ συμπεριλαμβάνονται κάποιοι διάσημοι ηθοποιοί, όπως ο αείμνηστος Dennis Hopper, που περιορίζεται δυστυχώς, σε έναν ελάχιστο ρόλο μέσα στο παιχνίδι. ΤΟ Full Motion Video είναι άριστης ποιότητας και όλες οι σκηνές πολύ όμορφες και καθαρές. Έχουμε να κάνουμε με ένα ποιοτικό παιχνίδι του είδους. Τα γραφικά, ενώ παίζουμε, είναι κατά τρόπο τέτοιο φτιαγμένα, ώστε να μην αποκλέινουν και πολύ από το αληθινό Video που παρακολουθούμε στις ενδιάμεσες σκηνές. Τα πάντα είναι δωσμένα με καθαρότητα και πειστικότητα. Το ίδιο ισχύει και για την αναπαράσταση της εποχής του Β' Παγκοσμίου πολέμου όπου υποτίθεται ότι εξελίσσεται η ιστορία. Αν και παλιό παιχνίδι (κυκλοφόρησε το 1998) δεν μπορείς να πεις κάτι αρνητικό για τα γραφικά του. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε πως ο όρος "ξεπερασμένα" που πολλοί θα χρησιμοποιήσουν για να χαρακτηρίσουν τα γραφικά ενός τέτοιου παιχνιδιού είναι ατυχής. Δεν υπάρχουν "ξεπερασμένα" γραφικά. Υπάρχουν μόνο καλά και κακοφτιαγμένα γραφικά. Και το Black Dahlia ανηκει ξεκάθαρα στην πρώτη κατηγορία.

Βαθμός:10/10

ΗΧΟΣ:

Υπέροχα μουσικά θέματα,κατά κύριο λόγο "σκοτεινά και μυστηριώδη", μας ακολουθούν καθ'ολη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Καλύτερα δεν γινόταν. Η μουσική παίζει μεγάλο ρόλο στην ατμόσφαιρα και στην απόλαυση του συγκεκριμένου παιχνιδιού. ΟΙ φωνητικές αφηγήσεις κατά τη διάρκεια των video σκηνών είναι άριστες όπως και η ποιότητα της φωνής των ηθοποιών.

Βαθμός:10/10

GAMEPLAY:

To παιχνίδι είναι οπτικής πρώτου προσώπου. Πατώντας το δεξί πλήκτρο του ποντικιού εμφανίζεται ένα μενού που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων το inventory, την επιλογή για save/resume, ένα σημειωματάριο που χρησιμοποιεί ο Jim, έξοδο από το παιχνίδι κλπ. Ομολογουμένως πολύ βολικό. Με το αριστερό κουμπί του ποντικιού περιστρεφόμαστε και κινούμαστε ελεύθερα στον εκάστωτε χώρο που βρισκόμαστε, όπου και μπορούμε να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, η οποία μας υποδεικνύεται με ένα βελάκι. Ο χειρισμός του είναι εύκολος και δεν χρειάζεται να περάσει πολλή ώρα για να τον συνηθήσουμε. Όταν μπορούμε να δούμε ή να πάρουμε ένα αντικείμενο το βελάκι αλλάζει κατέυθυνση και δείχνει προς το εν λόγω μέρος ή αντικείμενο, ενώ αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο χρησιμοποιούμε την εντολή "USE", που βρίσκουμε στο Inventory όταν κάνουμε κλικ πάνω σε ένα από τα αντικείμενα που έχουμε στη διάθεσή μας. Για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα αντικείμενο πάνω σε κάποιο άλλο πρέπει να στεκόμαστε μπροστά από το εν λόγω μέρος ή αντικείμενο, κατόπιν να ανοίξουμε το inventory,να βρούμε το αντικείμενο με το οποίο θέλουμε να το συνδιάσουμε και να δώσουμε την εντολή "USE". Συνήθως όταν ανακαλύψουμε κάτι σημαντικό ή αν λύσουμε κάποιον γρίφο, ακολουθεί μια σκηνή βίντεο η οποία συνεχίζει την ιστορία μέχρι το επόμενο σημείο που θα αναλάβουμε και πάλι εμείς. Πραγματικά ο συνδιασμός παιχνιδιού και βίντεο είναι άριστος καθώς οι σκηνές σινεμά που βλέπουμε συμβάλλουν πολύ θετικά στο παιχνίδι χωρίς να λειτουργούν βλαπτικά για την πραγματική δράση όπου τον έλεγχο έχει ο παίκτης. To παιχνίδι συνολικά έρχεται σε 8 CDs. Ευτυχώς, όμως, οι αλλαγές δεν είναι ούτε συνεχείς ούτε κουραστικές. Νοητά το παιχνίδι χωρίζεται σε "τμήματα". Έτσι όταν παίξουμε μια μεγάλη ενότητα παιχνιδιού, τότε ειδοποιούμαστε να εισαγάγουμε στον οδηγό το επόμενο CD. Κάθε CD to εισάγουμε μόνο από μία φορά, πράγμα αρκετά βολικό, με εξαίρεση δύο-τρεις περιπτώσεις προς το τέλος της περιπέτειας. Γενικά το βάζε-βγάζε κάθε άλλο παρά πονοκέφαλο αποτελεί στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Στις επιλογές που εμφανίζονται όταν πατάμε το δεξί πλήκτρο του ποντικιού υπάρχει μια που ονομάζεται "WORLD MAP". Σε αυτήν βρίσκουμε τις τοποθεσίες τις οποίες μπορούμε να επισκεφθούμε, π.χ. ξενοδοχείο, γραφείο, κάτι που είναι ιδιαίτερα βολικό και βοηθά στην φιλικότητα απένανι στον παίκτη. Ο διάλογος με τα πρόσωπα γίνεται ως εξής: Έχουμε τον ηθοποιό φάτσα-κάρτα και πατώντας το βελάκι πάνω του εμφανίζονται οι πιθανές ερωτήσεις που μπορούμε να του θέσουμε και τις οποίες, φυσικά, απαντά. Ακόμα, σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει να κάνουμε μια φορά ακόμα κλικ πάνω στο άτομο που συνομιλήσαμε (μετά το πέρας των ερωτήσεων) για να λήξει η συγκεκριμένη σκηνή-συνομιλία και να εξελιχθεί το παιχνίδι.
Θέσεις για Save υπάρχουν ατελείωτες, κάτι που είναι αρκετά θετικό. Επιπλέον ο παίκτης μπορεί να πεθάνει κιόλας, με αποτέλεσμα να τελειώνει..άδοξα η περιπέτειά του (συμβαίνει σε τουλάχιστον 3 καίρια σημεία του παιχνιδιού), υπάρχει όμως η δυνατότητα για επιστροφή στην ίδια θέση είτε με την εντολή "RESUME" του αρχικού μενού είτε αν έχουμε σώσει τη θέση μας.

Και περνάμε στους γρίφους. Έχουμε να κάνουμε με τριών ειδών "προβλήματα".

Α) Γρίφους Παζλ, που αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των γρίφων. Πολλοί από αυτούς λύνονται με υπομονή, άλλοι πάλι είναι πανδύσκολοι. Συνήθως έχουν να κάνουν με με αντικείμενα τα οποία πρέπει να τροποιήσουμε κατά τρόπο τέτοιο ώστε να μας δωθεί μια λύση. Πχ. να ανοίξει ένα μυστικό πέρασμα, να ανοίξει ένα πορτάκι, να διαβάσουμε ένα μήνυμα. Πραγματικά αρκετοί απο αυτούς χρειάζονται χρόνο και τύχη για να λυθούν΄. Για όσους δεν έχουν υπομονή, υπαρχουν διαθέσιμοι στο διαδίκτυο ειδικοί κωδικοι για κάθε τέτοιο γρίφο, τους οποίους μπορούμε να πληκτρολογίσουμε και έτσι αυτόματα να ξεπεράσουμε το "βάσανο"-πρόκληση της επίλυσής του.

Β) Λαβύρινθοι.

Μεγάλος πονοκέφαλος. Υπάρχουν δύο μέσα στο παιχνίδι και είναι δύσκολοι. Ειδικά ο δεύτερος μέσα στους αρχαίους ναούς είναι χαώδης. Οφείλω να ομολογήσω, ότι μέσα σε αυτούς, αλλά και σε άλλα σημεία του παιχνιδιού, συμβουλεύτικα τη λύση για να μπορέσω να τα φέρω βόλτα, γιατί δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο το τι ψάχνεις ή αν έχεις τελειώσει και μπορείς να φύγεις. Πραγματικά τα έφερα αρκετά σκούρα και δεδομένου ότι τα Adventures πρώτου προσώπου δεν είναι και το φόρτε μου, το πρόβλημα για εμένα γινόταν ακόμη μεγαλύτερο.

Γ) Χρήση αντικειμένων με τον περιβάλλοντα χώρο και ανακάλυψη αντικειμένων. Το πιο έυκολο κομμάτι στην εξέληξη του παιχνιδιού. Όταν βρισκόμαστε σε έναν χώρο που επισκεπτόμαστε για πρώτη φορά, αρχίζουμε την εξερεύνηση. Σχεδόν πάντα υπάρχει κάποιο αντικείμενο που μπορούμε να πάρουμε και θα χρειαστούμε για τη συνέχεια. Μια άλλη περίπτωση είναι να πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα αντικείμενο που ήδη έχουμε πάνω σε κάποιο αντικείμενο του μέρους που βρισκόμαστε για να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε μερικές περιπτώσεις τα αντικείμενα που πρέπει να ανακαλύψουμε είναι καλά κρυμμένα με αποτέλεσμα, να κολλάμε, το παιχνίδι να μην εξελίσσεται και να περιπλανιόμαστε από μέρος σε μέρος προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τι μας έχει ξεφύγει. Εμένα προσωπικά μου συνέβη 3-4 φορές.

Σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού η λύση σε ένα πρόβλημα δίνεται βάσει μιας πληροφορίας ή στοιχείου που έχουμε δει ή διαβάσει σε κάποιο άλλο σημείο του παιχνιδιού, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να προσέχουμε. Επιπλέον υπάρχουν και 2-3 μαθηματικοί γρίφοι, οι οποίοι, για ατόμα που δεν τα πάνε καλά με τα....μαθηματικά όπως εγώ, είναι περιττό βάσανο. Είναι πάντως έξυπνη προσθήκη και γενικά ένα είδος γρίφων που δεν συναντάμε συχνά.

Το παιχνίδι χωρίζεται ουσιαστικά σε τρεις ενότητες.
Α) Στην πρώτη που λαμβάνει χώρα στο Κλίβελαντ του 1941, όπου ερευνούμε τη σχέση των Ναζιστών που παρακολουθούμε με τις δολοφονίες.

Β) Στο ταξίδι για την Ευρώπη του 1946 και την περιπλανησή μας μέσα σε αρχαίους ναούς και άβατα μέρη όπου αναζητούμε την Black Dahlia καθώς και την πηγή της δύναμής της. Το τμήμα αυτό του παιχνιδιού είναι μακράν το πιο δύσκολο ενώ θυμίζει καταπληκτικά το έργο "Indiana Jones and the Last Crusade" στο μέρος όπου ψάχνει το δισκοπότηρο στον αρχαίο ναό. Οι ομοιότητες είναι τεράστιες, εντυπωσιάκες και προσθέτουν ομορφιά στο παιχνίδι.

Γ) Στο Λος Αντζελες, όπου ξετυλίγεται το μυστήριο μέχρι τέλους ενώ παράλληλα είμαστε στο κατόπι του αρχιδολοφόνου και κατόχου της Black Dahlia.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι που το επίπεδο δυσκολίας του είναι μέσο εώς ανώτερο. Η πιθανότητα να κολλήσουμε σε κάποιο σημείο είναι μεγάλη. Σε εμένα συνέβη και αρκετές φορές κατέφυγα στη λύση.

Βαθμός: 8/10.

ΓΕΝΙΚΑ:

Ένα άψογο Adventure από κάθε αποψη. Τι και αν πέρασαν 13 χρόνια από το 1998 που κυκλοφόρησε. Το Black Dahlia παραμένει παιχνίδι πρώτου μεγέθους ακόμη και σήμερα και άξιος πρεσβευτής της κατηγορίας που αντιπροσωπεύει. Καιρό είχα να ευχαριστηθώ ένα παιχνίδι πρώτου προσώπου τόσο πολύ όσο αυτό. Σε απορροφά όπως μια καλογυρισμένη ταινία. Θα έλεγα ότι το παιχνίδι αποτελεί την επιτομή του αστυνομικού Adventure ενώ για την ανωτερότητά του με όλα τα αντίστοιχα σημερινά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Θεωρώ αδικαιολόγητη την απουσία του από την συλλογή ενός Adventurer που σέβεται τον εαυτό του. Η καταπληκτική ιστορία του, σε συνδιασμό με το άψογο τεχνικό τομέα του αλλά και την τρομερή πλοκή και ατμόσφαιρά του, συμβάλουν στην διατήρηση του συγκεκριμένου παιχνιδιού στις κορυφαίες θέσεις του είδους, όσα χρόνια κα αν περάσουν.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ: 9/10

System requirements:
Windows 95, Pentium 90 (120 recommended), 16 MB RAM, 85 MB Free Hard disk space, 4 speed CD ROM, DirectX Compatible Sound Card, DirectX compatible Video Card (1MB recommended), Windows compatible Mouse.

Ούφ, δεν το έχω παίξει..(κι αυτό)
Πίστευω όμως ότι μια μέρα το gog θα με θυμηθεί/λυπηθεί.

Πολύ ωραίο review.
Μου το είχε δάνίσει ένας φίλος και το έπαιξα γύρω στο 2000. Να πω την αλήθεια το θυμάμαι πολύ αμιδρά γιατί η δυσκολία του δεν με άφησε να το χαρώ.

Πίστευω όμως ότι μια μέρα το gog θα με θυμηθεί/λυπηθεί.

Αμήν, του χρωστάω ρεβάνς...

Δεν υπάρχουν "ξεπερασμένα" γραφικά. Υπάρχουν μόνο καλά και κακοφτιαγμένα γραφικά.

Πόσο δίκιο έχεις...

Δεν γυρίζει σαν τρελό το δωμάτιο! Δεν αντιμετώπισα κανένα τέτοιο πρόβλημα. Όλα ήταν πολύ όμορφα και βολικά. Το δωμάτιο γυρίζει γρήγορα, μόνο αν έχεις συνεχώς πατημένο το mouse και το κολλήσεις σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση οπότε στρυφογυρίζει ακατάπαυστα.

Εγώ το έπαιξα σε Windows 95 μέσω Virtualbox, έχοντας εγκαταστήσει και το ειδικό Patch που κάνει τα Windows 95 να ρολάρουν σε σύγχρονα μηχανήματα. Το αποτέλεσμα ήταν άψογο, λες κι έπαιζα σε κανονικό Windows 95 υπολογιστή.

@WickedMan

Καμία σχέση με την βαρετή και κοιμισμένη ταινία. Μιλάμε για παιχνίδι της Ελίτ του είδους!

Πολύ κακό παιχνίδι κατά τη γνώμη μου.

Η ιστορία έχει κάποιο ενδιαφέρον και η ηθοποιία δεν είναι και άσχημη αλλά τα puzzles είναι από τα χειρότερα που έχω συναντήσει σε adventure. Είναι ξεκομμένα από το περιβάλλον του παιχνιδιού (εμφανίζονται δλδ σε αυτόνομη οθόνη) και η δυσκολία πολλών από αυτών είναι σχεδόν μαζοχιστική.

Αν θέλετε να δείτε απλά το παιχνίδι, υπάρχουν passwords για όλα τα puzzles, όπου με την εισαγωγή μιας λέξης το λύνετε αυτόματα.

Εγώ το εφάρμοσα αυτό σε 1-2 απάλευτους γρίφους μόνο. Στόχος μου ήταν να τα λύσω όλα μόνος μου και όντως στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα κατάφερα. Πράγματι υπάρχουν μερικοί γρίφοι που παίζον με τα νεύρα σου. Κάποιους τους έλυσα και από καθαρή τύχη. Γι αυτό είναι καλό που υπάρχουν οι κωδικοί αυτοί. Επίσης, σε αντίθεση με τον φίλο Elessar, δεν θεωρώ μειονέκτημα τον τρόπο παρουσίασης των γρίφων. Ίσα ίσα που πιστεύω ότι είναι ο ενδεδειγμένος για πολύπλοκους γρύφους όπως αυτοί.

Το έκανα σε κάποια puzzles ακριβώς γιατί θεώρησα πως αυτά ήταν εντελώς άσχετα με το θέμα του παιχνιδιού και το να τα λύσω δεν θα μου προσέφερε καμία ικανοποίηση ή ανταμοιβή. Αν θέλω να κάνω κολλάζ, να ενώσω λέξεις ή να βρω τις διαφορές δεν θα παίξω adventure, θα προτιμήσω κανένα περιοδικό του τύπου "σταυρο-λύνω"!