Road to India: Between Hell and Nirvana.

To Road to India είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά παιχνίδια της Microids. Κυκλοφόρησε το 2001. Ας δούμε τι έχει να μας πει.

Σενάριο:
O Fred Reynolds είναι ένας νεαρός Αμερικάνος, του οποίου η αρραβωνιαστικιά Annusha, η οποία είναι από την Ινδία, πέφτει θύμα απαγωγής κι ενώ ο Fred μόλις έχει φθάσει στο Νέο Δελχί για να την επισκευθεί. Τώρα η επίσκεψή του θα μετατραπεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια, σε μία άγνωστη για τον ίδιο χώρα, ανεύρεσης και απελευθέρωσης της Annusha πριν να είναι πολύ αργά.
Η ιστορία φαίνεται πρωτότυπη, υπό την έννοια ότι η Ινδία δεν μας έχει δώσει πολλά δείγματα γραφής σε Advenure Games. Mια αγωνιώδης περιπλάνηση, λοιπόν σε αυτή τη χώρα φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα.

Βαθμός: 8/10

Γραφικά-Ήχος:
Στον τεχνικό τομέα το Road to India δείχνει την ηλικία του. Τα γραφικά δεν είναι άσχημα, ωστόσο τους λείπει η λεπτομέρια, τουλάχιστον στους εξωτερικούς χώρους. Αντιθέτως οι ενδιάμεσες σκηνές βίντεο αλλά και η δράση εντός μιας μεγάλης έπαυλης στο τέλος είναι ιδιαίτερα λεπτομερείς και καθαρές. Γενικά το παιχνίδι είναι εμπλουτισμένο με σκούρα χρώματα, ενώ ίσως και ο φωτισμός-ευκρίνεια, να μην βρίσκεται στα καλύτερα δυνατά επίπεδα. Ο ήχος συμπεριλαμβάνει 3-4 κομμάτια ινδικού στυλ. Θα μπορούσαν να είναι ευχάριστα και να συμβάλλουν πολύ θετικά στην δράση και την εξέλιξη του παιχνιδιού αν δεν ήταν τόσο μονότονα και κουραστικά. Ειδικά το πρώτο κομμάτι το οποίο παίζει ακατάπαυστα μέχρι την μέση του παιχνιδιού είναι απίστευτα μονότονο, αγχώδες και προκαλεί στον παίκτη μια αίσθηση βιασύνης και πανικού με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να γίνεται εκνευριστικό. Ευτυχώς που με τα υπόλοιπα 2-3 ακούσματα σώζεται η κατάσταση, προσδίδοντας στο παιχνίδι έναν πιο ευχάριστο χαρακτήρα, χωρίς, πάντως, σε τελική ανάλυση ο ήχος να διεκδικεί δάφνες για τα όσα καταφέρνει εντός του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα η συνολική εικόνα του τεχνικού τομέα να ζημιώνεται τη στιγμή που τουλάχιστον στον τομέα των γραφικών το παιχνίδι τα καταφέρνει αξιοπρεπώς.

Βαθμός: 6/10

Πλοκή-δράση:
Το παιχνίδι είναι οπτικής πρώτου προσωπου, περιστροφής 360 μοιρών. Ο χειρισμός είναι point'n'click και γενικά πολύ απλός. Οι γρίφοι του δεν μπορούν να χαρακτηριστουν περίπλοκοι. Εφόσον το παιχνίδι έχει μια τελείως ευθύγραμμη υπόθεση εύκολα ο παίκτης μπορεί να "μαντέψει" την εξέληξη της δράσης. Οι γρίφοι του περιορίζονται σε χρήση αντικειμένων για την επίτευξη συγκεκριμένού σκοπού αλλα σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει και η δημιουργία σύνθετων αντικειμένων στο inventory με σκοπό να χρησειμοποιηθούν στη συνέχεια. Σε δύο περιπτώσεις ο παίκτης καλείται να περάσει μέσα από δαιδαλώδη περάσματα σε στυλ λαβύρινθου. Και πάλι όμως το παιχνίδι βοηθάει από μόνο του τον παίκτη ώστε να βρει την άκρη σχετικά εύκολα. Οι θέσεις για saves είναι απεριόριστες, το αρχικό μενού απλό, όπως πρέπει και περιλαμβάνει τα βασικά. Η διάρκειά του πιαχνιδιού είναι σχετικά σύντομη. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα από τα εύκολα παιχνίδια πρώτου προσώπου και ο μέσος adventurer φτάνει αρκετά εύκολα στην ολοκλήρωσή του. Είναι ευχάριστο και ανάλαφρο. Δεν είναι ένα παιχνίδι συναρπαστικων προκλήσεων, αλλά τουλάχιστον η εδιαφέρουσα ιστορία με το ινδικό φόντο διατηρούν σε κάποιο βαθμό το ενδιαφέρον.

Βαθμός: 7/10

Σύνολική εικόνα:
Ένα εύκολο και ευχάριστο παιχνίδι πρώτου προσώπου, που δείχνει τα χρόνια του και προσφέρεται για κάποιες ευχάριστες ώρες παιχνιδιού. Αν είχε δοθεί περισσότερο βάρος στη δημιουργία του θα μιλούσαμε για ένα πολύ καλό παιχνίδι. Τώρα όμως είναι ένα μέσης ποιότητας παιχνίδι. Δεν είναι κακό, όμως η απλοϊκότητά της δράσης του σε συνδιασμό με κάποιες εμφανείς τεχνικές ατέλειες το αποτρέπουν από το να καταταχθεί στα πρωτοκλασσάτα του είδους.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ:7/10

Καλά Τσαμπίκο Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟ!!!
Χτες το πρωί εκεί που βαριόμουνα, έπεσε το μάτι μου στο κουτί του Road to India και με συνοπτικές διαδικασίες το εγκατέστησα και εγώ...Το μεσημεράκι μάλιστα ξεκίνησα να γράφω και review...
Τι να πω ρε παιδιά εσείς εδώ μέσα για μένα δουλεύετε...Μου φαίνεται θα αρχίσω και εγώ τις αγάπες, το αξίζετε...

Λοιπόν για το παιχνίδι, αγαπητέ Τσαμπίκο σε βρίσκω χουβαρντά...εγώ θα του έβαζα ένα 2,5/5.
Εξηγώ...
Ενώ η υπόθεσή του είχε τα φόντα να εξελιχθεί σε κάτι πολύ ωραίο, με πολύ καλή ιδέα την εναλλαγή μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, προκειμένου να εξελιχθεί η δράση εμπλουτιζόταν άγαρμπα από διάφορα γεγονότα που δικαιολογούνταν αφελώς ή και καθόλου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά και ερωτηματικά...
Επίσης οι περιοχές έμειναν σχεδόν ανεκμετάλλευτες...και ούτε ένας άνθρωπος να τις γεμίσει...να καταλάβεις ότι βρίσκεσαι στην Ινδία βρε αδερφέ...
Και η Ινδία και αν προσφέρεται για κόσμο, χρώματα, αρώματα κτλ... Εντωμετάξυ δεν θυμάμαι κάποιο άλλο παιχνίδι να διαδραματίζεται σε παρόμοιο setting.
Ε οι γρίφοι εντάξει, βατοί χωρίς πνευματικές προκλήσεις.
Πάντως υποψιάζομαι ότι πριν κυκλοφορήσει το παιχνίδι πρέπει να κόψανε αρκετά και στους γρίφους, γιατί μαζέψαμε αρκετά inventory items που δεν τα χρησιμοποιήσαμε πουθενά. Μπορεί βέβαια να τα μαζέψαμε και απλώς για το flavor.
Η μουσική επένδυση εμένα μου άρεσε. Και το γεγονός ότι καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού σε συνόδευε ένα ενδεικτικό της κατάστασης θέμα.
Τέλος, ακόμα κάτι. Εξαιρετικά μικρή η διάρκειά του. Σε ένα απόγευμα, τέσσερις πέντε ώρες μπορεί κάποιος να το ολοκληρώσει. Δεν το αναφέρω πάντως σαν μείον. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί και να θέλεις να παίξεις κάτι σύντομο και ολοκληρωμένο.

Πάντως ρε παιδί μου, επαναλαμβάνω, μεγάλη σύμπτωση να ασχοληθήκαμε με το ίδιο παιχνίδι την ίδια μέρα χωρίς καμία πρότερη αναφορά.

Βασικά το σκέφτηκα λίγο για το βαθμό. Του έδωσα το 7/10 γιατί κλείνει περισσότερο προς το καλό παρά προς το κακό, ενώ και η γενική αύρα για το παιχνίδι από τότε που κυκλοφόρησε ήταν θετική. Έχει τα τρωτά του σημεία κυρίως σε διάρκεια και τεχνικό τομέα που θα μπορούσε να είναι καλύτερος, με αποτέλεσμα να χάνει αυτό το 3/10.