Reah:Face the Unknown

Δε συνηθίζω να γράφω reviews γιατί προτιμώ να τα κριτικάρω, συνήθως αρνητικά, ή να μη μπαίνω καν στο κόπο να τα διαβάσω.
Ωστόσο, επειδή αφενός δύο πολύ αγαπημένα (μεταξύ τους κυρίως) πρόσωπα του forum ζήτησαν τη περαιτέρω γνώμη μου και αφετέρου επειδή το παιχνίδι διαθέτει το πιο διαβολεμένο slider style puzzle που χει βγει ποτέ θα κάνω μια παρασπονδία. Στο ψητό.

Τα βασικά και θεμελιώδη, μέρος α' (Σενάριο)
Reah είναι ένας πλανήτης ο οποίος επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει μια επιστημονική βάση με άγνωστο, στους πολλούς, σκοπό. Τίποτα στο πλανήτη δεν αιτιολογεί το γιατί επιλέχθηκε αυτός και όχι κάποιος άλλος. Έτσι λοιπόν μια ομάδα δημοσιογράφων, από επιστημονικό ενδιαφέρον (όλοι οι δημοσιογράφοι είναι και λίγο επιστήμονες), επισκέπτεται τον Reah για να αποσπάσει περαιτέρω πληροφορίες. Μη τα πολυλογώ, οι τύποι μαθαίνουν ότι μέσω του Reah και του "sister planet" του οι επιστήμονες προσπαθούν, και έχουν πετύχει σε ένα βαθμό, να εφαρμόσουν μεθόδους τηλεμεταφοράς σε "εναλλακτικούς-φανταστικούς" κόσμους, alternative worlds όπως αναφέρονται. Ο τάδε ατρόμητος δημοσιογράφος αποφασίζει να τους ακολουθήσει στην επόμενη τηλεμεταφορά. Προφανώς εσύ είσαι ο τάδε ατρόμητος δημοσιογράφος και προφανέστατα η τηλεμεταφορά δε πάει κατευχήν και βρίσκεσαι έξω από μία άγνωστη, μυστηριώδη, περιβαλλόμενη από έρημο, πόλη χωρίς τρόπο διαφυγής. Τα υπόλοιπα θα τα μάθουν όσοι ασχοληθούν.
Το σύνηθες πρόβλημα σε παιχνίδια τέτοιου είδους είναι πως έχουν τόσους γρίφους που ξεχνάς γιατί παίζεις στο τέλος. Όπως και να χει, μη περιμένετε ανάπτυξη χαρακτήρων, χιούμορ, δακρύβρεχτες καταστάσεις και πολλούς πολλούς διαλόγους. Υπάρχει καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ένα μυστήριο που στο τερματισμό ε, λύνεται και δε λύνεται.

Οπτικοακουστικά θεάματα
Ούτε υπολογιστές έχω τελειώσει, ούτε γραφίστας είμαι, ούτε από "είδη" γραφικών κατέχω. Το μόνο που ξέρω είναι αν μου αρέσει αυτό που βλέπω ή όχι (εντάξει και την ανάλυση, 640x480). Όμορφα γραφικά ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, με κάποιες στιγμές pixelιάσματος, αλλά και με κάποιες μαγευτικές εικόνες όπως η flooded city (δική μου ονομασία, δε ξέρω αν έχουν κάπου κάποιο όνομα τα μέρη που επισκέπτεσαι, φαντάζομαι αν είχαν θα το βλεπα).
Μουσική για όσκαρ (ή για grammy). Σε καθηλώνει χωρίς να το παρακάνει και χωρίς να γίνεται κουραστική.
Φωνές για χρυσό βατόμουρο. Μηδέν οξέα μηδέν λιπαρά που λένε.

Γύρω-γύρω
Βολευτείτε στη πολυθρόνα σας, βάλτε το χεράκι στο ποντίκι και αυτό ήταν. Όλα γίνονται από εκεί, συν το spacebar που κάνει pause. Ενδιαφέρον έχει η περιστροφική κίνηση. Έστω ότι είναι ένα βάζο στη μέση ενός δωματίου, αν κάνετε στροφή προς τα αριστερά τότε η κάμερα θα πάει στ' αριστερά του βάζου. Με απλά λόγια δε κάνεις γύρω γύρω απ' τον εαυτό σου αλλά απ' το κάθε αντικείμενο. Για κάποιο άγνωστο λόγο μπορείτε να κάνετε μέχρι 16 saves, χωρίς να τα ονομάσετε βλέποντας όμως ξεκάθαρη εικόνα απ'το σημείο.

Τα βασικά και θεμελιώδη, μέρος β' (Γρίφοι)
Ψυχασθενικές, αρρωστημένες προσωπικότητες. Αυτή είναι η μία πλευρά.
Δαιμόνια μυαλά που παίζουν με το δικό σου. Αυτή είναι η άλλη.
Υπάρχουν ότι γρίφοι μπορεί να φανταστεί κανείς, εκτός από mazes και timed sequences. Μουσικοί, μαθηματικοί, μνήμης, παρατηρητικότητας, κοινής λογικής,pixel hunting (λίγο), sliders, inventory, απλοί, σύνθετοι, πολυσύνθετοι κ.ά. Τα στοιχεία είναι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις εκεί (κάποιες φορές είναι λίγο θολά βέβαια) και περιμένουν να τα ερμηνεύσεις. Σε έναν γρίφο, πάντως, βρήκα τη λύση με ανελέητο trial and error.
Και εκεί που είχα φτάσει κοντά στο τέλος χθες το βράδυ κατά τις 12 λέω ωραία θα το τερματίσω τώρα. Εντέλει το τερμάτισα 25 ώρες μετά. Τις 10 από αυτές (μετρημένες) τις έφαγα με ένα τύπου slider puzzle. Γενικώς ενώ μέχρι εκεί παλεύεται, στο τέλος το παιχνίδι γίνεται πολύ δύσκολο χρησιμοποιώντας βρώμικα μέσα. Για την ακρίβεια έχει τρεις γρίφους με τρία επίπεδα ο καθένας αλλά δε μπορείς να κάνεις save από επίπεδο σε επίπεδο. Είχα αφήσει ανοιχτό το παιχνίδι 4 ώρες χθες το βράδυ και 6 σήμερα το απόγευμα ενώ πάλευα να λύσω το 3ο επίπεδο του γρίφου με χαρτί και στυλό(8 σελίδες γεμάτες μπρος-πίσω). Πιστεύω ότι αν κάποιος δε πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα όπως εγώ, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να δει walkthrough χωρίς ντροπή. Μ'αυτά και μ'αυτά πάντως ένα 25-30αρι ώρες τις θέλει.

All in all
Πρώτου προσώπου
Υποτυπώδες σενάριο
Βλέπεται καλά, ακούγεται εξαιρετικά
Γρίφοι "και των γονέων"
Το πρώτο δημιούργημα των ανθρώπων που έφτιαξαν το Schizm
Έτος κυκλοφορίας 1999
6 CDs, τρέχει χωρίς προβλήματα με virtual pc σε περιβάλλον win98

Όντως, το "πιο να 'ούμε". και παρ' ότι δεν του φαίνεται, βλέπω να φτιάχνει σχολή. Δε θα 'ταν κακό

outcry wrote: Δε συνηθίζω να γράφω reviews γιατί προτιμώ να τα κριτικάρω, συνήθως αρνητικά, ή να μη μπαίνω καν στο κόπο να τα διαβάσω.

Βρε αγόρι μου γλυκό ... Μερικά πράγματα χρειάζονται γαλαντομία. Έχουμε καταλάβει πέντε πράγματα, αλλά άμα το ακούς στα ίσια, όπως και να το κάνουμε, σοκάρει λιγάκι...

outcry wrote: Το πρώτο δημιούργημα των ανθρώπων που έφτιαξαν το Schizm

Καλά ρε φίλε... Τόσο καιρό μας λες για το Reah και στην τελική γραμμή του review έβαλες το σημαντικότερο όλων; Αυτοί οι άνθρωποι που λες, είναι για τα σίδερα. Ξέρεις τι γίνεται άμα ένας ημίτρελος κάνει παρέα με σίδερα; Άσε καλύτερα ... Είπαμε πρόκληση ... αυτό όμως είναι άνω ποταμών! Πάντως, αν αποφασίσω να το ρισκάρω, σε πληροφορώ...

outcry wrote: Πιστεύω ότι αν κάποιος δε πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα όπως εγώ, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να δει walkthrough χωρίς ντροπή.

...πως και τα ψυχολογικά προβλήματα έχουν όρια. Αυτό που περιγράφεις εγώ θα το 'λεγα αλλιώς, αλλά διαβάζουν και μικρά παιδιά. Γιατί να μην μπορείς να κάνεις save; Έχουν κάνει συμβόλαιο με τη ΔΕΗ; (κόλλημα, ξέρω...)

Constantine_R wrote: θεωρώ τις 25-30 ώρες κατόρθωμα, υποκλίνομαι.

Πάντως φαίνεται να λέει αλήθεια. 4 το πρωί!!! Δεν είναι καλά ... Πως να μην τον ευχαριστήσεις ιδιαιτέρως μετά; Και προσωπικής χρήσης review και στις 4 το πρωί. Υπόκλιση κι από μένα (ναι, μπορώ πλέον και χαμογελάω μέχρι και τ' αυτιά)

Το πιο "να 'ούμε" για να μη βρεθεί κανένας "μάγκας" και αρχίσει να "το κριτικάρει αρνητικά"
@Constantine_R
Πολύ σωστά κατάλαβες, είναι σχεδόν όσο πιο γραμμικό γίνεται. Κάποιους γρίφους μπορείς να τους δεις εξαρχής αλλά η σειρά με την οποία λύνονται είναι πάντα συγκεκριμένη.
@crocark
Μη με παρεξηγείς, δεν εννοούσα τα mini reviews που γράφουμε εδώ, εννοούσα τα reviews σε μεγάλα sites και περιοδικά τα οποία δε τα συμπαθώ για συγκεκριμένους λόγους.
Το πρώτο πράγμα που είπα για το Reah είναι πως είναι των δημιουργών των Schizm-Sentinel αλλά το είπα στο άλλο νήμα
Αν το ρισκάρεις εγώ και το πμ μου εδώ είμαστε
Μπορείς να κάνεις save από επίπεδο σε επίπεδο απλώς μετά ξεκινάς πάλι απ' το πρώτο
Γιατί να λέω ψέμματα για το πόσες ώρες μου πήρε? Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ίσως να φαντάζεστε (το Schizm είναι κάπου 10 φορές δυσκολότερο και οποιοδήποτε Rhem κάπου 100), τουλάχιστον μέχρι τους τελευταίους γρίφους.

outcry wrote: Το πρώτο πράγμα που είπα για το Reah είναι πως είναι των δημιουργών των Schizm-Sentinel αλλά το είπα στο άλλο νήμα

Ναι ...
Κοίτα πως μπορείς να παίξεις με την ψυχολογία:
1. ... των δημιουργών Schizm - Sentinel ...
- α, ωραία! Ενδιαφέρον θα είναι. Και λίγο απαιτητικό...
2. ... το παιχνίδι που φτιάξανε πριν φτιάξουν το Schizm ...
- Ωχ! Ποιος ξέρει τι τρελά θα ζητάνε; Άμα το πιάσω, θα κοιτάζω την οθόνη σα χάνος ...