CASTLEABRA

Καταρχήν να ευχαριστήσω το AD-AD που μου χάρισε το παιγνίδι σε έναν διαγωνισμό.

Όταν για πρώτη φορά πήγα να το παίξω είπα βρε αυτό πολύ παιδικό μου φαίνεται, αλλά μετά από λίγο άρχισα να το βρίσκω ενδιαφέρον να ανοίγω πόρτες κλειστές, να βρίσκω διάφορα τερατάκια να με περιμένουνε σε όλες τις μορφές, σαν γάτες σκύλους μέδουσες κλπ. αλλά μετά από λίγο τα νεύρα μου κουρέλια. Ο μοναδικός κέρσορας που είχα ήτανε ένα χέρι αυτό δεν άλλαζε χρώμα ή κάτι άλλο ώστε να μου πει πήγαινε από εκεί ή εκεί είναι ή έξοδος. Όλο και πιο πολύ δυσκολεύομουνα να βρω καινούργια δωμάτια ή τοποθεσίες ειδικά κάτω από την θάλασσα ή στο χιόνι που τις βρήκα τελείως τυχαία. Δεν θα ήτανε ωραίο να υπήρχε ένας χάρτης ο οποίος να συμπληρωνόταν σιγά-σιγά κάθε φορά που θα πήγαινες σε μια τοποθεσία και έτσι θα μπορούσες να επιστρέψεις σε αυτήν με ένα απλό κλικ.

Με κούρασε αφάνταστα και με άγχωσε και παρόλο που πέθαινα όταν ήμουνα αρκετή περίεργη να πάω στα σκοτάδια με ξανάφερνε πίσω στο σημείο πριν πεθάνω κάτι είναι και αυτό.

Ας μου εξηγήσει όμως κάποιος το να πεθαίνεις σε ένα παιγνίδι από λάθος επιλογή τι είναι μαγκιά, εξυπνάδα, ή κάτι άλλο που ποτέ εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω, με τιμωρείς δημιουργέ ότι εγώ δεν ξέρω την πλοκή του παιγνιδιού σου εκ των προτέρων ή έτσι το κάνουμε παιγνίδι περιπέτειας. Λυπάμαι είναι ξεπερασμένο κλισέ!!! <!-- s:o --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_surprised.gif" alt="" title="Surprised" /><!-- s:o -->

@akarasi.....

Εκεί ξαναζωντανεύεις ή φτού πάλι απο την αρχή? :shock:

@tsampikos

Μωρέ επειδή εγώ γέρασα και δεν θυμάμαι στα Siera ξανάρχιζα απο την αρχή ή όχι, έχουν περάσει και 30 χρόνια και λίγα λέω, Οταν πέθανα στον Larry (μωρό μου τέλειο) επειδή δεν φορούσα προφυλακτικό όταν πηδούσε την τέτοια, απο που ξανάρχιζα?