The Vanishing Of Ethan Carter (ps4)

Ο συγκεκριμένος τίτλος μού προξένησε πολλά συναισθήματα μελαγχολίας και μία εντύπωση ματαιότητας χωρίς ν' ασχοληθώ καν με το παιχνίδι- τότε που πρωτοδιάβασα για τον τίτλο το μακρινό 2014. Χαζεύοντας τις εικόνες από το Wisconsin, τα υπέροχα χρώματα και την χροιά της φωνής του πρωταγωνιστή, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι πρέπει να καταπιαστώ in time με το παίγνιο διότι κάτι μου' λεγε ότι αξίζει τον κόπο, τον χρόνο και την επένδυση σε αυτό, προσθέτοντάς το ως πολύτιμο λίθο στις αποσκευές ποιότητας που αποκομίζουμε με αμιγώς υπέροχα παιχνίδια.

Ίσως γίνομαι κουραστικός αλλά επιμένω ότι το παίγνιο οφείλουμε να το απολαύσουμε σε όσο γίνεται μεγαλύτερη οθόνη από το σύνηθες καθώς η περιπλάνηση είναι μεγάλη, η ζωντάνια της φύσης ασύλληπτη και οι ώρες αρκετές, αν θέλουμε να δούμε τα πάντα. Η γοητεία του παιχνιδιού κρύβεται στο... περπάτημα. Είναι έτσι φτιαγμένο που μπορείς με την μεγαλύτερη άνεση να περιδιαβαίνεις μονοπάτια, να εξερευνείς σπίτια, να ατενίζεις τον ορίζοντα και να στοχάζεσαι πάνω στο άπειρο του κόσμου χωρίς άγχος για τον επόμενο γρίφο. Ο κόσμος του είναι τόσο ανοιχτός που ναι μεν θες να μάθεις τι κρύβεται πίσω από την Red Creek Valley, γενέτειρα του δωδεκάχρονου Ethan Carter ο οποίος στέλνει μία επιστολή στον ερευνητή του παραφυσικού Paul Prospero, ζητώντας την βοήθειά του για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα σε ένα χωριό γεμάτο ορυχεία αλλά η υπέροχη μουσική που το συνοδεύει και οι ambient ήχοι είναι τόσο σαγηνευτικοί δε, που θες δεν θες συνδυάζεις το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Εξερεύνηση και προσήλωση στην ομορφιά του τοπίου, snapshots και μία περίεργη ηρεμία που σε παροτρύνει να χαλαρώσεις και να χαζέψεις τα πάντα γύρω σου.

Το παιχνίδι κατέβηκε ψηφιακά στην ps4 κονσόλα, με την Unreal Engine 4 (είχε πρωτοκυκλοφορήσει για PC με την Unreal Engine 3) να πρωτοστατεί και να βγάζει φυσικά μάτι! Τα γραφικά είναι εξαιρετικά, υπάρχει επιλογή το παιχνίδι να παίξει σε unlimited frames και όχι στην άχαρη επιλογή των κλειδωμένων 30 frames/sec, ενώ υπάρχουν επιλογές για τον ήχο (ο 5.1 dolby απλά τα σπάει) και αλλαγές στο σύστημα save του παιχνιδιού που ήταν από τα βασικά cons καθώς έκανε αυτόματο save εφόσον ο παίκτης ολοκλήρωνε τον κάθε κύκλο εξιχνίασης- κάτι που ήταν επιεικώς απαράδεκτο αλλά διορθώθηκε στην παρούσα έκδοση με την νέα μηχανή γραφικών που εξακολουθεί να κάνει αυτόματα saves αλλά πολύ συχνότερα. Προσωπικά δεν με ενόχλησε καθόλου αυτό. Η πλειονότητα που έχει PC μπορεί ν' ασχοληθεί μαζί του επιλέγοντας τον τίτλο The Vanishing of Ethan Carter Redux ενώ και το ενοχλητικό backtracking εξαλείφεται στην παρούσα έκδοση.

Το παιχνίδι έχει γρίφους, πολύ περπάτημα, αρκετή ψυχεδέλεια και πολλή μοναξιά. Αυτό που κάνεις ουσιαστικά είναι να ανακαλύπτεις τοποθεσίες και να βρίσκεις αντικείμενα, να τα τοποθετείς στην θέση από την οποία λείπουν και να "τακτοποιείς" με χρονολογική σειρά κάποια γεγονότα, ούτως ώστε να μαζέψεις στοιχεία για το τι έγινε στην συγκεκριμένη περιοχή και να προχωρήσεις παρακάτω. Υπάρχει η αίσθηση ωστόσο ότι κάτι δεν κάνεις καλά ή κάτι ίσως σου έχει ξεφύγει, δεδομένου ότι το παιχνίδι δεν σε παίρνει από το χέρι για να σε καθοδηγήσει στο τι πρέπει να κάνεις πρώτα. Μπορεί φερειπείν να ασχοληθείς με κάτι που προηγείται από κάτι άλλο με το οποίο πρέπει να καταπιαστείς και να το φέρεις εις πέρας αλλά σας καθησυχάζω. Ακολουθείστε το ένστικτό σας και εξερευνήστε όσο γίνεται διεξοδικότερα τις περιοχές και δεν θα μπερδευτείτε καθόλου. Αν όμως ξεχάσετε κάτι το παιχνίδι θα σε αναγκάσει να περιηγηθείς εκεί που δεν έψαξες καθόλου και να λύσεις όλα τα puzzles για να βγεις νικητής από την walking simulator περιπέτεια. Τουτέστιν, θα λύσετε τα πάντα· διαφορετικά δεν πρόκειται να δείτε το τέλος του παιχνιδιού.

Αυτό που χαρακτηρίζει το παιχνίδι καθ' όλη την διάρκειά του (η οποία παρεμπιπτόντως θα έπρεπε να είναι διπλάσια), είναι αυτή η αίσθηση ότι ενώ όλα γύρω σου είναι στατικά και όμορφα, πολυ όμορφα, ουσιαστικά κινείσαι πάνω σε ένα ηφαίστειο προκαταλήψεων, χωριάτικου έθους και ηθελημένης επιλογής να αγκιστρώνεσαι σε κάτι το οποίο ουσιαστικά έχει παρέλθει αλλά εσύ δεν θέλεις να απορρίψεις επειδή φοβάσαι να εξαιρεθείς αυτοβούλως από το Zeitgeist- από την αγέλη, με τον φόβο του αποσυνάγωγου· την απόρριψη από την ομάδα και το στίγμα του προδότη. Το μάθημα που δίνεται από το ίδιο το παιχνίδι είναι σοφό και παραδίδεται την κατάλληλη στιγμή στον παίκτη, συνδυάζοντας οπαδικές μυθολογίες και κοινωνικές εναντιώσεις με στόχο την αφύπνιση και την ψυχαγωγία.

Αν δεν έχετε καταπιαστεί ακόμα με τον τίτλο του παρόντος thread, είναι καιρός να το κάνετε. Παίρνοντας μέρος στην επίλυση του γρίφου της εξαφάνισης του Ethan Carter.

Μου πήρε γύρω στις πέντε ώρες για να το τελειώσω αλλά εξερεύνησα τα πάντα και το παιχνίδι σε ανταμείβει γι' αυτό. Αλλά και πάλι η διάρκειά του είναι μικρή.

Πολύ ωραία γραφικά / ήχος.

Το open world με κούρασε λίγο, είναι εύκολο να παραλήψεις διάφορες ιστορίες - γρίφους τα οποία αναγκαστικά θα γυρίσεις πίσω για να τα βρείς.

Το στόρυ αρκετά ενδιαφέρον, που δυστηχώς απογοητεύει. Θα μπορούσαν να είχαν σκεφτεί κάτι διαφορετικό για φινάλε.

Η επίλυση / σχεδίαση των crime scene γρίφων μου θύμησε πολύ το Murdered: Soul Suspect.

Εν τέλη, ποιό πολύ έμεινε στο μυαλό μου ο αστροναύτης στο δάσος, παρά το ίδιο το main story.