Lost Files of Sher.Holmes 1:The case of the serrated scalpel

Ενα παιχνίδι διαμάντι αν σκεφτούμε ότι είναι παιχνίδι του 92. Από γραφικά έιχαμε δει και καλύτερα ακόμα και εκείνη την εποχή, αν και έχουν επίπεδο και δεν απογοητεύουν. Μουσική-Ηχος ό,τι μπορούσε να γίνει πριν 13 χρόνια. Υπόθεση φανταστική, καλύτερη και από πολλά βιβλία του Ντόιλ. Παμπολες μεριές του λονδίνου, πολλά άτομα για να μιλήσεις πολλά πράγματα να κάνεις. Οχι ιδιαίτερα δύσκολο παιχνίδι, αφού οι "γρίφοι" του έχουν να κάνουν κυρίως με αλληλεπίδραση με άτομα, αλλά τουλάχιστον πρέπει να ψάξεις σαν σωστός Σέρλοκ διεξοδικά όλους τους χώρους και να μην αφήσεις να σου ξεφύγει τίποτα. Ατμόσφαιρα Λονδρέζικη και αρκετό χρονικά παιχνίδι με πολύ ψάξιμο σε βάζουν στο πετσί του ρόλου και αποζημιώνουν για οποιεσδήποτε ελλείψεις που η εποχή είχε.

5,85/10 κυρίως λόγω των όχι τόσο δυνατών γρίφων του

καιρό είχε να με καθηλώσει παιχνίδι έτσι. Όχι πως πρόκειται για καμιά παιχνιδάρα, αλλά είναι αρκετά αξιόλογο και γενικά γουστάρω τα αστυνομικά adventure =).

Ξεκινάς με τον αρκετά αναμενόμενο τρόπο θα έλεγα της πρόσκλησης από την Scotland Yard για να τη βοηθήσεις σε μια υπόθεση φόνου. Ερευνάς περιοχές, ανακρίνεις υπόπτους, συγγενείς, μαζεύεις στοιχεία αναλύεις δεδομένα και η ιστορία προχωράει. Κλασσικά πράγματα για το είδος του με λίγα λόγια, αρκετά όμορφα δωσμένα δε, χωρίς να σε κουράζει.

Τα γραφικά είναι αρκετά καλά για δεδομένα εποχής 1992 που βγήκε. Με το απαραίτητο pixelιασμά τους, χωρίς όμως να καταντούν σε καμιά περίπτωση ενοχλητικά και να μην είναι γεμάτα λεπτομέρειες, από αυτές που δεν σε βοηθούν πρακτικά στην εξέλιξη του παιχνιδιού αλλά δημιουργούν ένα πιο αληθοφανές περιβάλλον. Pixel hunting δε θα έλεγα ότι υπάρχει αφού άμα έχεις καταλάβει τι παίζει στο κάθε μέρος δε ψάχνεσαι άδικα για λεπτομέρειες. Η μουσική ταιριαστή, βοηθά στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας. Ομιλίες στο 99% του παιχνιδιού δεν υπάρχουν, μόνο κείμενο (για το οποίο υπάρχει κι option επιλογής γραμματοσειράς!!).

Το θέμα γρίφων θα έλεγα αποτελεί μια σχετικά εύκολη υπόθεση αφού οι περισσότεροι βασίζονται στην παρατηρητικότητά και τη σωστή εξερεύνηση των χώρων που επισκέπτεσαι. Η χρήση του inventory είναι περιορισμένη και μάλιστα δεν μπορείς να συνδυάσεις αντικείμενα μεταξύ τους. Άνετα θα το πρότεινα για κάποιον αμύητο στο είδος.

Γενικά ένα παιχνιδι που κυλά ευχάριστα και σχετικά απροβλημάτιστα, με χορταστική διάρκεια. Για νέους και για αυτούς που θέλουν ένα διάλειμμα από τα παιχνίδια-σπαζοκεφαλιές με μια καλοειπωμένη αστυνομική ιστορία.

3/5

...

adreasnaxos wrote: Κι όπως γίνεται πολύ συχνά στα παιχνίδια με την ίδια δομή, δεν είναι και δύσκολο να βρεθείς σε κάποιο σημείο εγκλωβισμένος, μόνο και μόνο επειδή στον σχεδιασμό του δεν είχε προβλεφθεί ότι υπάρχουν και άλλα δρομολόγια πού μπορεί ν' ακολουθήσει κάποιος.

τι εννοείς;

Ναί, δέν τά πάω καλά μέ τίς αγγλικές ορολογίες καί δέν μού πολυαρέσει νά τίς χρησιμοποιώ, απλά επειδή προχώρησες πιό κάτω από κεί πού είχαν σκεφτεί, ο τύπος στό μπιλλιάρδο συμπεριφέρεται σά νά σού έχει πεί ήδη τήν διεύθυνση πού περιμένεις νά σού δώσει κι ό,τι κι άν κάνεις πλέον, δέν αλλάζει τίποτα. Πρέπει νά τό ξαναπαίξεις από κάποιο σημείο πιό πάνω -- αφού βέβαια σέ στείλει στό λυσσάρι πρώτα γιά νά δείς τί δέν πάει καλά.

Αυτό με το μπιλιαρδάδικο έχεις δίκιο, δεν ξέρω τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους.. Δεν είμαι σίγουρος ότι έχει dead end. Κι εγώ είχα κολλήσει στο σημείο αυτό, αναγκάστηκα όπως λες να πάω σε walktrhough να δω τι συμβαίνει, κι έβλεπα ότι είχα ήδη κάνει αυτά που έπρεπε να κάνω ωστόσο δεν είχα πάρει την απάντηση ώστε να προχωρήσω. Ωστόσο δεν χρειάστηκε να κάνω load από παλιό save, απλά επέμεινα, μίλησα, ξαναμίλησα, ξαναμίλησα σε όλους και τελικά πήρα αυτό που ήθελα. Δε νομίζω ότι έκαναν κάτι λάθος από θέμα σχεδιασμού γρίφων, απλά μια ασσυνενοησία στις εντολές του προγραμματισμού του παιχνιδιου (;; )

Αν έχεις ήδη πάει στό Μansion κι έχεις μπεί μέσα, ο διάλογος γιά τήν γυναίκα τού παίχτη δέν εμφανίζεται μέ τίποτα.

Νομίζω είχα ήδη πάει, πριν μου δώσει ο άλλος την διεύθυνση. Whatever, ας μη ζορίσουμε άλλο το θέμα =)