SENTINEL: DESCENDANTS IN TIME

SENTINEL: DESCENDANTS IN TIME
Φανταστικό Adventure Πρώτου Προσώπου
Κατασκευαστής: Detalion / Κυκλοφορία: 2004

Από μικρός είχες ακούσει γιά τους θρύλους και τις δοξασίες πού πλανιόνταν γύρω από τις σπηλιές Tastan. Κάποιοι μιλούσαν για ανεκτίμητους θησαυρούς πού βρίσκονταν καλά κρυμμένοι, κάποιοι άλλοι για τα τεχνολογικά επιτεύγματα μιάς ανώτερης φυλής ανθρώπων. Εχοντας μεγαλώσει πιά, η εξαφάνιση τής μικρής αδερφής σου θά σέ αναγκάσει νά πάρεις τήν απόφαση γιά τήν εξερεύνηση τής πιό επικίνδυνης σπηλιάς, τής Tomb 35...

Μέσα σ' ένα εντυπωσιακό 3D περιβάλλον, ξεκινάς το μεγάλο ταξίδι. Το πρώτο πράγμα πού θά σού κάνει εντύπωση είναι η παρεμφερής με το Uru κίνηση. Μετακινείσαι χρησιμοποιώντας το πληκτρολόγιο ή έχοντας πατημένο το δεξί πλήκτρο του ποντικιού. Μέσα στις δυνατότητές σου καί τά άλματα. Καί τό πρώτο πράγμα πού θά σ' ενοχλήσει είναι η ιδέα τών κατασκευαστών νά μήν σ' αφήνουν μόνο γιά πολύν ώρα. Θέλοντας νά δημιουργήσουν ατμόσφαιρα μυστηρίου, συχνά πυκνά θά κάνει καί τήν εμφάνισή της τό ολόγραμμα μιάς γυναίκας, τής φρουρού τού σπηλαίου, μέ τήν οποία θά πιάνεις καί κουβέντα. Οχι γιά τίποτα σπουδαίο, απλά γιά νά σπάει η μονοτονία.

Κι είναι αλήθεια ότι η μονοτονία γίνεται φανερή μετά από λίγες ώρες παιχνιδιού, όταν ήδη έχεις καταλάβει όλο το πρόγραμμα μελλοντικής δράσης. Τηλεμεταφορά σε κάποιον φανταστικό κόσμο, ευθεία κίνηση, λύση ενός puzzle πού θα κατεβάσει την γέφυρα, ευθεία κίνηση, λύση ενός puzzle πού θά κινήσει τό ασανσέρ, παίρνεις τό κρύσταλλο, επιστροφή στήν βάση. Πάμε γιά τόν άλλον κόσμο. Οταν μάλιστα τά παζλάκια είναι από τά γνωστά, απ' αυτά πού θά σέ παιδέψουν μέ τίς σημειώσεις πού θά πρέπει νά κρατάς, κι όχι τόσο μέ τήν κατανόηση τής λειτουργίας τους, τά πράγματα χειροτερεύουν.

Βαθμολογία: Οταν τελειώσει

Το Sentinel: Descendants in Time είναι ένα 3D 1st person adventure στο στυλ του Myst, δημιούργημα της πολωνικής Detalion που μας έχει δώσει και τα πολύ καλά (και πολύ δύσκολα) Schizm και Schizm 2: Mysterious Journey. Δυστυχώς, έμελλε να είναι και το τελευταίο της, καθώς η εταιρία έκλεισε λίγο αργότερα.


Σενάριο

Το παιχνίδι μας τοποθετεί πολλούς αιώνες στο μέλλον, όταν τo προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου αγγίζει τα 550 έτη (ωραίες εποχές). Εξελίσσεται στον τύμβο 35, έναν από τους 85 σωζόμενους τύμβους του πανάρχαιου και υπερεξελιγμένου πολιτισμού των Tastans. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή το σενάριο ελάχιστη εντύπωση κάνει, καθώς οι δημιουργοί επιλέγουν φανερά να δώσουν τον πρώτο λόγο στους γρίφους. Στην πορεία, όμως, προκαλεί το ενδιαφέρον του παίκτη, εξελισσόμενο στο background, για να κορυφωθεί στο φινάλε που επιφυλάσσει μια αναπάντεχη ανατροπή. Δυστυχώς το τελευταίο αυτό κομμάτι δεν εξηγείται επαρκώς, δείχνει προχειροφτιαγμένο (σε αντίθεση με το υπόλοιπο παιχνίδι) και γενικά φαίνεται κατώτερο της ποιότητας του παιχνιδιού. Στη βαθμολογία κόβω 1 μονάδα μόνο και μόνο για το κακό φινάλε?


Δράση - Χειρισμός

Η δράση του παιχνιδιού εξελίσσεται κατά κύριο λόγο στους 7 κόσμους στους οποίους έζησε η «ένοικος» του τύμβου 35, η πανέμορφη Tamara, η οποία σας συντροφεύει κατά τη διάρκεια της περιπέτειας και βοηθάει στο ξετύλιγμα της πλοκής. Ο παίκτης μεταφέρεται από τον τύμβο στους κόσμους μέσω portals. Σε κάθε κόσμο καλείται να λύσει μερικούς γρίφους και να πάρει έναν κρύσταλλο, τον οποίο επιστρέφει στον τύμβο 35.

Ο χειρισμός είναι πολύ απλός. Η δράση είναι πρώτου προσώπου και γίνεται εξ ολοκλήρου με το αριστερό πλήκτρο του mouse, όπου υπάρχει κάποιο hotspot. Ο χαρακτήρας κινείται ελεύθερα στο περιβάλλον με τα πλήκτρα WASD ή με το δεξί πλήκτρο του mouse. Υπάρχει και ένα πλήκτρο για άλμα, το οποίο, όμως, είναι παντελώς άχρηστο. Γενικά, μετά από σύντομη ενασχόληση με το παιχνίδι, καταλαβαίνει κανείς ότι ο χειρισμός δεν είναι τόσο «ελεύθερος» όσο φαίνεται στην αρχή, καθώς οι δημιουργοί σας αφήνουν να κινηθείτε εντός προκαθορισμένων ορίων κάθε φορά. Στον τομέα αυτό θα μπορούσε να γίνει λίγο καλύτερη δουλειά που θα προσέθετε στην αληθοφάνεια του τίτλου.


Γρίφοι

Το παιχνίδι διαθέτει ένα εκπληκτικό σύνολο γρίφων, από τα καλύτερα που έχω συναντήσει ποτέ σε adventure. Οι γρίφοι που είναι εξ ολοκλήρου στο στυλ του Myst, είναι πολλοί σε αριθμό, ιδιαίτερα ευρηματικοί, απόλυτα λογικοί και έχουν μεγάλη ποικιλία, άσχετα αν ο τελικός στόχος είναι συνήθως ο ίδιος, δηλαδή να φτάσετε στον κρύσταλλο του εκάστοτε κόσμου. Inventory δεν υπάρχει, pixel hunting δεν υπάρχει ούτε, βέβαια, συνδυασμός του Χ με το Ψ αντικείμενο. Το παιχνίδι αποκλείει τους ανεπιθύμητους περισπασμούς και ξεκαθαρίζει εξ αρχής στον παίκτη ότι για να προχωρήσει πρέπει να εξερευνήσει, να παρατηρήσει, να καταγράψει και να παράγει συλλογισμό. Η ουσία, δηλαδή, του adventure gaming.

Ταυτόχρονα, οι γρίφοι ισορροπούν τέλεια κατά τη γνώμη μου ανάμεσα στην μέση και την ανώτερη δυσκολία. Κανένας δε θα κάνει τα νεύρα σας κλωστές εάν είστε συγκεντρωμένοι, αλλά μην περιμένετε και να λύσετε κανέναν με μερικά κλικ και λίγα λεπτά σκέψης. Το παιχνίδι σας βάζει να «δουλέψετε τίμια» σε κάθε γρίφο και στον τομέα αυτό κατά τη γνώμη μου παραδίδει μαθήματα. Μοναδικό ψεγάδι που βρήκα είναι ότι σε 2-3 περιπτώσεις απαιτείται από τον παίκτη να επιστρατεύσει τακτικές trial-and-error. Τα σημεία αυτά είναι μικρά και δε θα σας ταλαιπωρήσουν ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να αποφευχθούν.


Ατμόσφαιρα - Τεχνικός Τομέας

Κάθε κόσμος που θα επισκεφθείτε, είναι διαφορετικός από τους άλλους, έχει τους δικούς του μοναδικούς χρωματισμούς, τους δικούς του ήχους περιβάλλοντος, το δικό του χαρακτήρα και ταυτότητα. Τα 3d γραφικά είναι στην πλειονότητά τους πολύ καλά για το 2005 που κυκλοφόρησε το παιχνίδι και μαζί με τους λιγοστούς είναι η αλήθεια ambient ήχους, δημιουργούν αρκετά καλή ατμόσφαιρα. Γενικά στο παιχνίδι, πάντως, κυριαρχεί η σιγή, καθώς πολλές φορές θα χρειαστεί να λύσετε γρίφους που βασίζονται σε ήχους. Αραιά και που, ακούγονται 1-2 μουσικά θέματα, τα οποία βρήκα αρκετά συμπαθητικά.

Τέλος, ο τομέας των ομιλιών αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Από τη μία έχουμε τη φωνή του πρωταγωνιστή, η οποία είναι μετριότατη και σπάνια συντονίζεται με τη γενικότερη ατμόσφαιρα του τίτλου. Από την άλλη, η φωνή της Tamara τσακίζει κόκκαλα, συμπληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την όμορφη εμφάνισή της (κόκκινα μαλλιά, χλωμό δέρμα, αδύνατη σιλουέτα? ah, well ) και τη γενικότερα γοητευτική παρουσία της στο παιχνίδι.


Επίλογος

Το Sentinel είναι ένα παιχνίδι που προσφέρει εκπληκτικούς γρίφους μοναδικής σύλληψης και ισορροπίας σε συνδυασμό με ένα «χαλαρό» σενάριο το οποίο καταφέρνει μεν να κρατήσει το ενδιαφέρον χάρη στην εκπληκτική Tamara, αλλά χαντακώνεται από το φινάλε του. Προσφέρει πολλές ώρες διασκέδασης και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους fans παιχνιδιών παρόμοιων με το Myst, αλλά και γενικότερα στους fans των καλών γρίφων.

Βαθμολογία 8/10

Πρώτον. Πολύ καλή δουλειά στο review
Δεύτερον. Το αδικείς. Γιατί δεν του χάρισες μια καινούρια γωνιά; Αν δεν το κάνεις μόνος σου, εγώ ψηφίζω να το κάνει κάποιος άλλος για σένα. Αλλά κάν' το, μην ντρέπεσαι ...
Τρίτον. Θα με κάνεις να το ξαναπιάσω. Άραγε οι δραμαμίνες βοηθούν καθόλου;
Τέταρτον. Με την υποσημείωση ότι δεν το έχω τελειώσει και ίσως καταλαβαίνω λάθος, νομίζω ότι χρειαζόμαστε κατεπειγόντως εδώ μέσα μια συζήτηση για το τι είναι trial & error. Προφανώς, μέχρι εκεί που έφτασα, δε μου φάνηκε να έχει τέτοια χαρακτηριστικά.
Πέμπτον. Θα το πρότεινα κι εγώ ανεπιφύλακτα. Μόνο και μόνο για τη συγκέντρωση γρίφων που έχει. Θεωρώ κι εγώ ότι είναι μια από τις καλύτερες συλλογές (γρίφων) που έχω συναντήσει ποτέ. Σου λέω, δεν ήξερα γιατί με τραβούσε, τι περίμενα να δω τελικά, αλλά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Και μιλάμε για το τελείως αντίθετο από όλες μου τις προτιμήσεις: "δε μ' αρέσουν τα πρώτου προσώπου", δε μ' αρέσουν τα Myst clones, δε μ' αρέσουν καν οι κοκκινομάλλες (μ' αρέσουν, αλλά το έγραψα για έμφαση ... εντάξει ... δε μ' αρέσουν οι τόοοοσο κοκκινομάλλες).

Χμ, δεν ξέρω. Εννοείς να βάλω το review σε διαφορετικό link; Μπορώ να το κάνω αυτό; Δεν ξέρω πως γίνεται. Και απ την άλλη γίνεται να έχει δύο links για ένα παιχνίδι; Δε θα ναι και τόσο ωραίο. Καλύτερα να είναι όλα συγκεντρωμένα σε ένα.

Κατά τα άλλα είναι από τα λίγα adventures που έχω παίξει, που οι γρίφοι του είναι πραγματικά εθιστικοί. Λες "θα λύσω έναν ακόμη και θα πάω για ύπνο", αλλά δύσκολα το κάνεις.

Όσο για trial & error, έχει 2-3 σημεία νομίζω, που ενώ έχεις καταλάβει τι πρέπει να κάνεις, το παιχνίδι σε αναγκάζει να δοκιμάσεις αρκετούς συνδυασμούς για να προχωρήσεις. Είναι τα μοναδικά σημεία που εισέπραξα την αίσθηση ότι οι σχεδιαστές προσπαθούν να με καθυστερήσουν και να αυξήσουν πλασματικά τη διάρκεια. Όλο το υπόλοιπο κομμάτι των γρίφων "βγαίνει" εντελώς ομαλά και πραγματικά σε απορροφάει. Βέβαια για να τα λέμε όλα, ίσως υπήρχε κάτι που εγώ δεν είδα, μια λογική που να μείωνε τις απαιτούμενες δοκιμές στα σημεία αυτά... αλλά δε νομίζω.

Πολύ ωραιο το Review σου WickedMan και το Sentinel ειναι ενα, δεν θα πω από τα αγαπημενα μου adventures, αλλα ένα από τα ιδιαιτερα παιχνιδια που εχω παίξει. Ναι, μπορει να φανταζει λίγο μονοτονο σε κάποιες περιπτώσεις, αλλα έχει παρα πολυ καλούς γριφους που δενουν με το όλο στορι και περιβάλλον.