the ninth car - ελληνικό experimental adventure

καλημέρα fellow adventurers

Είμαι μέλος μίας μικρής ομάδας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, και κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στο χώρο του game development. Καθώς μετά από αναμονή μηνών κατάφερα τελικά να κάνω το account μου στο aa (!), θέλησα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, κάνοντας μία μίνι παρουσίαση του πρώτου μας εγχειρήματος, με την επωνυμία The Ninth Car. (όπου car το βαγόνι, και όχι το αμάξι, προς αποφυγή παρεξηγήσεων )

Πρόκειται για ένα adventure game, προοπτικής και χειρισμού πρώτου προσώπου, επηρρεασμένο από πρόσφατες δημιουργίες όπως τα Dear Esther και Amnesia. Όπως τα προαναφερθέντα παιχνίδια, και σε αντίθεση με τα περισσότερα adventures, δε προβλέπεται η ύπαρξη γρίφων, τουλάχιστον όχι με την κλασσική έννοια. Στόχος μας με την προσέγγιση αυτή είναι να προκαλέσουμε την συναισθηματική συμμετοχή και καθήλωση του παίκτη, χωρίς να τον αναγκάζουμε να ξεπερνά άμεσα εμπόδια προκειμένου να προχωρήσει, ενώ παράλληλα κρατάμε το βαθμό δυσκολίας της υλοποίησης σε βατά επίπεδα.

Το σενάριο, προσωπικής μας δημιουργίας, τοποθετεί τον παίκτη σε ένα κινούμενο, εγκαταλελειμμένο τραίνο, το οποίο πρέπει να εξερευνήσει σε αναζήτηση απαντήσεων. Η κίνηση του παίκτη κατά μήκος της αμαξοστοιχίας συνοδεύεται από μία σταδιακή μετάβαση του περιβάλλοντος από το ατμοσφαιρικό μυστήριο προς το σουρρεαλιστικό τρόμο. Κατά την πορεία του, θα βρεθεί αντιμέτωπος με όλο και πιο περίεργες καταστάσεις και εξίσου παράδοξους συνεπιβάτες. Ανάλογα με την προσωπική κρίση και την παρατηρικότητα του κάθε παίκτη, τα ερεθίσματα αυτά αποκτούν διαφορετικές ερμηνείες, οδηγώντας σε αντίστοιχα διαφοροποιημένες εξηγήσεις για τη φύση του τραίνου και την ταυτότητα των χαρακτήρων.

Το παιχνίδι βρίσκεται υπό σχεδιασμό από το Μάρτιο, και πέρασε στη φάση της ανάπτυξης μόλις τον Ιούνιο. Η υλοποίηση του γίνεται με χρήση της UnrealEngine 3, ενώ για τη μουσική του επένδυση γίνεται σύνθεση ενός συνόλου γνησίων κομματιών. Η ολοκλήρωση του τοποθετείται χρονικά κοντά στο τέλος του χρόνου (βέλτιστα πριν το τέλος του κόσμου). Άμεσος στόχος μας είναι η δημιουργία ενός κλειστού πυρήνα ατόμων, υπεύθυνων για το playtesting (τόσο σε τεχνικό, όσο και θεωρητικό και αισθητικό επίπεδο), από τα πρώτα ακόμα τεχνικά πρωτότυπα.

Αυτά εν ολίγοις, αν σας τράβηξε το ενδιαφέρον μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του project, ninthcar.com για παραπάνω πληροφορίες, τακτικές ενημερώσεις, media, contact info, και λοιπές χαζομάρες.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας, οποιαδήποτε σχόλια και ερωτήσεις είναι ευπρόσδεκτα!

thanks guys
Constantine, θα έλεγα ότι άπο άποψη ατμόσφαιρας κινούμαστε προς το Amnesia, ενώ το gameplay (ή μάλλον η έλλειψη αυτού) τείνει προς το Dear Esther. Σχετικά με τους γρίφους, τώρα, αναφερόμουν στις δυσκολίες που θα είχαμε εμείς να αντιμετωπίσουμε, προσπαθώντας να τους σχεδιάσουμε και ενσωματώσουμε στο παιχνίδι (τους εαυτούς μας δηλαδή λυπηθήκαμε περισσότερα, παρά εσάς )

@mez....

Λυπήσου μας και μην μας βάλεις μουσικούς γρίφους, κατακόμβες, κιβώτια, λαβύρινθους, και slides.

Dream_specialist wrote: Αλό,
καλώς τον κι απ'εδώ.

Καλή επιτυχία και καλή τύχη στη δουλειά σας, απλά έχω μια ερώτηση γενικής φύσεως.
Πώς αντιλαμβάνεστε τον σουρεάλ τρόμο;

Όχι τίποτα άλλο, μπας και αποσπάσουμε καμιά πληροφορία παραπάνω για την υπόθεση...

θενκ γιου!
Χμμ, δύσκολη ερώτηση..
Θα έλεγα ότι τα κύρια συναισθήματα που προσπαθούμε να αποδώσουμε είναι αυτά της αβεβαιότητας και της απόγνωσης. Το τραίνο είναι γεμάτο στοιχεία που παραπέμπουν σε όνειρο (ή μάλλον εφιάλτη), όπως ετερόκλητα αντικείμενα και πρόσωπα, οπτικά παράδοξα, παράλογες συμπεριφορές, χρονικές ασυνέχειες κτλ. Σκοπός μας ουσιαστικά με τέτοιου είδους "out of place" αναφορές, είναι να οδηγήσουμε τον παίκτη σε αμφισβήτηση της ικανότητας αντίληψης του χαρακτήρα και της πραγματικότητας που του παρουσιάζεται. Έτσι, ενώ χρησιμοποιούμε κάποια λίγα σκηνοθετικά κλισέ (παιχνίδια με φωτισμούς και σκιάσεις, απότομα σοκ κτλ), θα έλεγα ότι δεν στηριζόμαστε αποκλειστικά σε αυτά για να προκαλέσουμε φόβο. Αντίθετα, η ίδια η κατάσταση στην οποία είναι παγιδευμένος ο χαρακτήρας, και ο άμεσος αντίκτυπος της πάνω στην ψυχολογία του, μου φαίνονται πολλάκις τρομακτικότερα. Επίσης, το ίδιο το σενάριο παίζει με έννοιες (δε θα πω συγκεκριμένα ποιές) που απασχόλησαν συχνά πυνκά πολλούς καλλιτέχνες με τάσεις προς την ψυχεδέλεια και το σουρρεαλισμό, όπως ο D.Lynch.
Ελπίζω να κάλυψα την ερώτησή κάπως.. Ξέρω ήμουν μάλλον αόριστος, αλλά δε μου επιτρέπεται να κάνω spoil

ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια
θα σας ενημερώσουμε όταν ξεκινήσουμε την αναζήτηση testers (κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους δύο μήνες, εκτός απροόπτων)

Μπράβο σας παιδιά για την προσπάθεια πού κάνετε και ελπίζω να μην έχετε την
τύχη ενώς άλλου πολλά υποσχόμενου Ελληνικού παιχνιδιού του thessis που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων.