αγαπημενα fmv adventure

@Constantine_R με παρεξηγησες ολο το παιχνιδι το βαρεθηκα απο την αρχη. Απλα ο τελευταιος γριφος επετεινε την βαρεμαρα μου. Να προσπαθησω να εξηγησω καπως αυτο που ενιωσα. Σχεδον απο την αρχη βαρεθηκα το περιβαλλον (πχ) την Marrianplatz ή οπως αλλιως λεγεται) περα δωθε χωρις νοημα και να ακους και τους μουσικους.... Γελοια και βαρετα puzzle πχ εκανα 20 φορες κλικ στα κρεατα και μονο οταν ηταν ο καιρος (δεν θυμαμαι την μερα) ευτυχως που θυμηθηκα οτι ειχα και πορτοφολι μαζι μου!! ημαρτον!! Πολλα λαθη στα hotspot μου ξεφυγαν αρκετα απο την αρχη λογω κακου σχεδιασμου με αποτελεσμα να καθυστερησω ανευ λογου και αιτιας. Γενικα πολλα μα πολλα χαζα και ευκολα puzzle (ακομα δεν καταλαβαινω απο που μπορει να συμπεραινει κανεις οτι το ρολοι κουκος εχει αυτη τη χρησιμοτητα , ασε που αλλη δουλεια δεν εχεις ενω ψαχνεις αυτα που ψαχνεις (σαν G N) na αγορασεις εναν κουκο ΗΜΑΡΤΟΝ. Στα περισσοτερα καλα adventure στην περιγραφη του αντικειμενου, σου εχει ενα tip που να δενει με την ιστορια και να σε κανει να σκεφτεις τι το θελεις!!
Τελος παντων πολυ ευκολοι και χαζοι γριφοι , που ο λαθος σχεδιασμος του παιχνιδιου τους εκανε να φαινονται δυσκολοι. Οπως ο τελευταιος (οχι δεν βαρεθηκα εξαιτιας του γριφου αλλα ελεγα αμαν να τελειωσω το μαρτυριο που περναγα παιζοντας ενα old time classic game για να αποκτησω αποψη.
Τωρα να πω για τον γριφο στο υπογειο του θεατρου
μπορει να μου πει καποιος γιατι κυνηγαμε εμεις τον κακο και οχι αυτος εμας? επεσα μια φορα πανω του και με εφαγε, αλλα οταν αρχισα να κλεινω πορτες αυτος με απεφευγε!!!!! οπως φυσικα στο τελος που τον "σπρωχνεις" στο δωματιο με τον καυστηρα (ε οχι ρε παιδια!!!)
Τι να πρωτοθυμηθω απο βαρετους γριφους ?!
Βαρετοι γριφοι, βαρετο gameplay, βαρετοτατο travelling ,καλη αλλα λιγο ρηχη ιστορια (γιαυτο ηξερα περιπου τι θα γινει στο τελος εννοω φυσικα το μυστηριο), ελειψη υποτιτλων με αποτελεσμα να χανεις πολλα (πχ εγω δεν καταλαβα ποτε πως ανακαλυψε ο Wagner τι κανουν οι κρυσταλλοι (αν το καταλαβα καλα και αυτο λολ) φοβερη μουσικη, καλη ηθοποιια εμ πασει περιπτωση καλη ιστορια ΑΛΛΑ βαρεθηκα μεχρι να δω την ταινια να ξεπροβαλει ολοκληρη μπροστα μου.
Μροστα στα πραγματικα διαμαντια (Βlack Dahlia , Pandora Directive, Ripper) δυστυχως ειναι ενα πολυ κακο adventure. Και να ξεκαθαρισω οτι ΝΑΙ βαριεμαι τα περισσοτερα (μην πω ολα) καινουργια adventures, τι να συγκρινω με τα 3 που ειπα και τα Myst series( τεραστιο story backround ktl), Μοnkey island 1,2, Black Mirror ( oxi to 2 το 3 δεν το εχω παιξει) και καποια αλλα που δεν εχω παιξει ακομα οπως το obsidian (το εχω!) κτλ..
Τελος να πω οτι ξεκινησα το Under a killing Moon και μονο η αρχη με εκανε να ξαναχαμογελασω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και να ΞΕΒΑΡΕΘΩ (φαινεται απο την αρχη ενα καλο adventure).

Εχεις δικιο αναφορικα με το Gabriel Knight ενταξει το οτι για μενα δεν λεει και πολλα δεν σημαινει οτι για αλλους ειναι το ιδιο. Παντως μακαρι να φτιαχναν τετοια παιχνιδια σημερα (δεν εχω παιξει ακομα τα Conspiracies lol).
Oσο για το Under και αυτο και το Gabriel ειναι Gog versions . Επιτελους βρηκα ενα τροπο να παιζω τα αγαπημενα μου.
Ρε συ δεν το ειχα σκεφτει οτι το αποτυχημενο χιουμορ συνεβαλλε στο να μου χαλασει την εμπειρια! δικιο εχεις και σε αυτο. Παντως εγω και η Sierra μαλλον δεν τα παμε καλα.α! να σου θυμησω την μαυρη ταινια στο θεατρο που δεν φαινοταν με τιποτα απο τυχη την βρηκα κανοντας κλικ παντου και αυτο γιατι μου εδινε προσβαση ξανα στον χωρο αυτο (χαχα αυτο ειναι που λεμε εμπειρια).

Μροστα στα πραγματικα διαμαντια (Βlack Dahlia , Pandora Directive, Ripper) δυστυχως ειναι ενα πολυ κακο adventure.

Αυτά είχαν υπότιτλους?
Οι γρίφοι τους ήταν απόλυτα συνδεδεμένοι με την ιστορία?Ή μήπως ήταν δύσκολοι επειδή ήταν έξυπνοι?
Εγώ κάπως αλλιώς τα θυμάμαι, παρόλο που προτιμώ το Black Dahlia απ'το Gabriel Knight 2.

Το Black Dahlia με το patch ειχε (ευτυχως). Τα αλλα ειχαν απλα ξεκαθαρους φωνητικα διαλογους. οσο για τον Βαρονο εχει και αυτος οσφρηση! Δεν λεω οτι ολοι οι γριφοι ηταν πετυχημενοι στα αλλα (μαλιστα ειδικα στο Black Dahla καποιοι ηταν*$$##@) αλλα τι να λεμε μιλαμε για παιχνιδαρες, ισως να ειχαν καλυτερο "ρυθμο" και σταδιακη κορυφωση, παντως σε κανενα δεν καταλαβαινεις σχεδον απο την αρχη τι θα γινει στο τελος..ε αυτο που το πας?

F2bnp wrote: Και όμως στην αρχή του Broken Sword 2 γίνεται να πεθάνεις...

:shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock:
Γι' αυτό δε βρίσκω ποτέ τα easter eggs; Γιατί βαριέμαι να περιμένω κι αρχίζω τα κλικ εδώ κι εκεί;

Constantine_R wrote: Να υποθέσω ότι σε μερικούς αρέσει περισσότερο να μην υπάρχει χρονικό περιθώριο

Άσχετα αν κατάλαβα το συγκεκριμένο και μου άρεσε, είμαι φανατικά αντίθετος με τους χρονικούς περιορισμούς. Μπορεί σε κάποια παιχνίδια να ταιριάζουν και ν' "ανεβάζουν την αδρεναλίνη", αλλά όταν παίζω adventures (το έχω χιλιοπεί ξέρω), θέλω να διασκεδάζω με το πάσο μου. Δε μ' αρέσει ούτε να μου τσεκάρουν τ' αντανακλαστικά, ούτε την ταχύτητα σκέψης, ούτε την ικανότητα να πατάω γρήγορα κουμπάκια. Φτάνει με το ηλίθιο άγχος της καθημερινότητας!!!

outcry wrote: Spoiler: Εμφάνιση

Κι εγώ έτσι το κατάλαβα.

fijidreamer wrote: Παντως εγω και η Sierra μαλλον δεν τα παμε καλα

Ναι,συμφωνώ απολύτως. Κι εγώ νομίζω ότι η μεγαλύτερη απώλεια του χώρου είναι ότι η Lucas δεν έκανε ποτέ FMV. Τώρα θα μιλούσαμε με άλλους όρους. Τι να κάνουμε όμως; Συμβιβαζόμαστε

την ιδια απορια ειχε και ενας φιλος τοτε σχετικα με τα Phantasmagoria.ως επιχειρημα προβαλε το γεγονος οτι δεν ειχαν γριφους και οτι ουσιαστικα ηταν 2 interactive προγραμματα.ισως να ειχε δικιο,ωστοσο τα αγαπω και τα 2 αυτα παιχνιδια γιατι προσφεραν μια μοναδικη ατμοσφαιρα.το ιδιο συμβαινει και με το gabriel knight 2.δεν εχει τους τρελους γριφους αλλα σου προσφερει στιγμες που σου μενουν για παντα.το gaming γενικα δεν νομιζω οτι χωραει σε καλουπια.αλλο παιχνιδι το 11th hour αλλο το Grim Fandango.το καθενα προσφερει αυτο που θελει ο δημιουργος του.το δε pandora directive θα παραμεινει για μενα το all time favourite game γιατι συνδυαζει τα παντα(γριφους,σεναριο,χιουμορ κυνικο πολλες φορες,χειρισμο,ηθοποιια και αλλα).τελος δεν ντρεπομαι καθολου μα καθολου να πω οτι βαριεμαι κι εγω πολλες φορες τα καινουργια adventures...

Νομίζω πρέπει να κάνουμε επιτέλους μια διάκριση του τι είναι fmv adventure και τι interactive movie. To Gabriel έχει γρίφους (και μάλιστα κλασικούς). Αν ήταν, αντί με ηθοποιούς, με sprites θα το λέγαμε adventure; Το θέμα της δυσκολίας είναι υποκειμενικό. Για μένα είναι αρκετά δύσκολο, γι' άλλους εύκολο. Αλλά είναι κλασικό adventure. Interactive πρόγραμμα ή movie πιο συνηθισμένα, θα πούμε ένα "παιχνίδι" που δεν απαιτεί καθόλου σκέψη για επίλυση γρίφων. Δε μιλάμε δηλαδή για εύκολους ή δύσκολους γρίφους πλέον, αλλά για πλήρη απουσία τους ή ύπαρξη ελάχιστου αριθμού π.χ. ένας ή δυο. Το adventure για να το απολαύσεις πρέπει να το παίξεις. To interactive movie κάθεσαι και το χαζεύεις. Το tender loving care που έπαιξα σχετικά πρόσφατα το χαζεύεις. Όλες σου οι επιλογές έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την εξέλιξη της ιστορίας, χωρίς όμως να χρειάζεται να λύσεις τον παραμικρό γρίφο. Στα interactive movies όλη η δουλειά πρακτικά είναι, αντί να δεις μια ταινία στην οποία δεν μπορείς ν' αλλάξεις το τέλος, να έχεις 2-3 εναλλακτικά. Το interactive movie μπορείς να το δεις μονοκοπανιά αν έχεις χρόνο. Στο Fmv adventure όσο καλός "λύτης" και να είσαι κάπου θα κολλήσεις να σκεφτείς πέντε πράγματα.

Κι ένα σχόλιο για πιο πριν:

Constantine_R wrote: για θυμίσου γενικά το χειρισμό σε 3D παιχνίδια εκείνη την εποχή με πληκτρολόγιο, ήταν ακόμα στα σπάργανα

... ακόμα στα σπάργανα είναι ...

Για adventures ... Γενικά τα πάει άριστα. Στα adventures προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχει θέση. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να παίζω 3d τα πάντα κι όταν παίζω το αγαπημένο μου είδος, να το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σε 2d περιβάλλοντα, όχι γιατί μου θυμίζουν τις παλιές καλές ημέρες - για να προλάβω μερικούς, αλλά γιατί σε 2d όλα λειτουργούν τέλεια και σε 3d όλα γίνονται χάλια. Και σε σχέση με τη συζήτηση που έχουμε για το beast within, προσωπικά βρίσκω ότι μετά την ιστορία και πριν απ' ό,τιδήποτε άλλο, το ατού του παιχνιδιού είναι ο χειρισμός. Το ότι είναι σαν ένα κλασικό (τέλειο) 2,5d παιχνίδι με τα περιβάλλοντα φωτογραφημένα και τους χαρακτήρες κινηματογραφημένους.

Αυτά τα 2 τα ξέρει κανείς;
Fox Hunt
Don't Quit Your Day Job