Καλύτερο σενάριο σε adventure;

Σκέφτηκα ακόμα ένα ερώτημα που θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσουμε, παραπλήσιο με εκείνο για το καλύτερο φινάλε σε adventure, αλλά κάπως γενικότερο. Ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα adventure με τα καλύτερα και πιο δυνατά σενάρια; Εκείνα δηλαδή που αφηγούνται επιτυχημένα μια ολοκληρωμένη και συναρπαστική ιστορία και όταν τελείωσαν σας άφησαν μια αίσθηση σαν καλή ταινία ή καλό βιβλίο; Δεν είναι απαραίτητο στους υπόλοιπους τομείς να ανήκουν στα καλύτερα ή τα πιο επιυχημένα.

Ας αρχίσω εγώ με τυχαία σειρά:
Gabriel Knight 2: Ενόσο έπαιζα το παιχνίδι δεν το πίστευα ότι τα video-games μπορούν να φτάσουν σε τέτοιο επίπεδο αφήγησης μιας ιστορίας όσον αφορά την ποιότητα του σεναρίου, την κλιμάκωση της πλοκής, το περιεχόμενο και την παρουσίαση ολοκληρωμένων χαρακτήρων, οι οποίοι μάλιστα εξελισσονται στη διάρκεια της ιστορίας. Για τους ίδιους πάνω κάτω λόγους θα μπορούσα να αναφέρω και τα Gabriel Knight 1 και ίσως το Gabriel Knight 3 (Το τελευταίο όμως πρέπει να το ξαναπαίξω).

Phantasmagoria 1: Σεναριακά το παιχνίδι είναι ένοχη απόλαυση, αφού θυμίζει πολύ έντονα τα αμερικάνικα και ιταλίκα horror b-movies της δεκαετίας του 80, στα οποία ομολογώ ότι έχω αδυναμία.

Tex Murphy: Overseer: Στην πραγματικότητα θυμάμαι πολύ λίγα για αυτό το παιχνίδι και πρέπει κάποια στιγμή να ξαναασχοληθώ μαζί του (με όλη τη σειρά εννοείται). Αυτό που θυμάμαι ακόμα και τώρα όμως είναι πως όσο το έπαιζα είχα την αίσθηση ότι η πλοκη ξεδιπλωνόταν και κλιμακώνονταν άψογα κι ότι όταν εμφανίστηκε ο Michael York είχα ανατριχιάσει.

Syberia 1 και 2: Αν εξαιρέσουμε το φινάλε του 2, που σεναριακά η ενότητα των δύο αυτών παιχνιδιών είναι υποδειγματική και άψογη με πολύ ωραία κλιμάκωση και θεματική ενότητα, όσες ενστάσεις κι αν έχει κανείς όσον αφορά τους υπόλοιπους τομείς τους (πχ gameplay).

Still life 2: Κλειστοφοβικό και σφιχτό σενάριο με διαρκείς εναλλαγές, έξυπνες ανατροπές και συνεχή αγωνία με μόνο μειονέκτημα την κάπως προβλέψιμη ταυτότητα του δολοφόνου.

Scratches: Πανέξυπνο και διφορούμενο σενάριο, ασφυκτική ατμόσφαιρα, μια εξαιρετική παραλλαγή πάνω στο κλασικό θέμα του στοιχειωμένου σπιτιού.

The longest journey: Δε θα μπορούσε να λείπει από μια τέτοια λίστα. Ένα από τα πιο ταξιδιάρικα adventure που έχω παίξει ποτέ, περιγράφει έναν μαγικό κόσμο (μάλλον δύο κόσμους) και στήνει μέσα σε αυτούς μια ιστορία που κλιμακώνεται μαγευτικά και σε οδηγεί σε απρόσμενους προορισμούς. Θα ανέφερα εδώ και την εξίσου μαγευτική και συγκινητική συνέχεια στο Dreamfall (παρά το κακό gameplay του) αν δεν τέλειωνε με ένα επιεικώς απαράδεκτο cliffhanger.

Ίσως το Sanitarium αλλά το θυμάμαι ελάχιστα και δεν είμαι σίγουρος. Το concept πάντως ήταν σίγουρα εξαιρετικό.

Θα είναι κι άλλα, προς το παρόν όμως αυτά μου έρχονται.

Κοίτα τώρα τι μου κάνεις....

Λέω να ξεκινήσω με τα βασικά:
Grim Fandango: Ας το καπαρώσω εγώ πρώτος. Εντάξει η ιδέα είναι τουλάχιστον πρωτότυπη. Εταιρία "Χάρων" που πουλά πακέτα ταξιδιών για τον Άλλο Κόσμο δοσμένη κάτω από το "σκοτάδι" των νουάρ ταινιών (βλέπε Casablanca). Στο ίδιο επίπεδο βάζω και το Discworld Noir.

Tex Murphy: The Pandora Directive: Νομίζω σεναριακά το καλύτερο της σειράς (και γενικά δηλαδή το καλύτερο) καθώς το σενάριο του του, συνωμοσίες-γυναίκες-εξωγήινοι, ταιριάζει πολύ περισσότερο στο sci-fi νουάρ αχταρμά του Tex.

The Dig: Απλά μοναδικό, τι να μας πει και το Saw (η ταινία έτσι όταν χρειάστηκε να κόψει κάποιος το χέρι του;

Full Throttle: Τα έχουμε ξαναπεί... Hevy Metal φλωράκια!!!!

Darkstar: Σαν παιχνίδι έχει πολλά προβλήματα αλλά το σενάριο του ξεχωρίζει από το σωρό. Πρωτότυπη sci-fi με αρκετή δόση "αληθοφάνειας". (Καταλαβαίνετε ότι αυτό το έβαλα για να μου πει ο croc μπράβο... )

Blackwell Series: Από τις πιο πρωτότυπες ιδέες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Το πιο ανορθόδοξο ζευγάρι ντετέκτιβς που έχω συναντήσει ποτέ. Μια φιλόδοξη νέα σεναριογράφος και ένα φάντασμα-οδηγός της λύνουν τα προβλήματα των "χαμένων" ψυχών. Παρόλα τα "πενιχρά" μέσα που χρησιμοποιεί το παιχνίδι (indie γαρ), καταφέρνει να σε παρασύρει στο κόσμο του και σε κάνει να δεθείς με τους ήρωές του.

Από αυτά που έγραψε ο Castle... εννοείται ότι συμφωνώ με τα The longest journey, Sanitarium (τρελό κυριολεκτικά) και Gabriel Knight 2 και 3. Για το Scratches δεν μπορώ να πω ότι τρέφω τα ίδια αισθήματα, ωραία ιδέα αλλά ένιωθα ότι αυτά που περιγράφονταν ήταν "μακρυά" από τον ήρωα. Δεν ένιωσα την απειλή αν θέλετε.

Θα επανέλθω....

Guys, διαπιστώνω ότι τον τελευταίο καιρό αλλά σκέφτομαι και άλλα γράφω. Μία ο Jones, μία ο Φουρτούνης, μία τώρα και το Blackwell.
Συγγραφέας προσπαθεί να γίνει η κοπέλα και όχι σεναριογράφος, just for the record....
.
.
.
.
Πάει το χάνω......

Εγώ επίσης να βάλω στο τραπέζι Day of the Tentacle και Culpa Innata!
Τι να πω για το ένα τώρα, τι να πω και για το άλλο...
Καταπληκτικές ολοκληρωμένες ιστορίες που ανέπτυξαν, στήριξαν και εξέλιξαν κόσμους υπερπλήρεις με ζωντανούς χαρακτήρες, η καθε μία στο είδος της βέβαια.

Ωραίο σενάριο έχει και το Blade runner, αλλά εντάξει τα εύσημα πάνε στη ταινία.

Castledoque, Still life 2;;;
Really;;;
Με περισσότερες τρύπες κι από κόσκινο;

Dream_specialist wrote: Εγώ επίσης να βάλω στο τραπέζι Day of the Tentacle και Culpa Innata!

Culpa Innata; Μιλάμε πρώτη φορά το ακούω! Αξίζει;

Για μένα τα καλύτερα σενάρια είναι τα "τρελά" βλ. Lucasarts, Pendulo Studios.... Επίσης αυτά που έχουν καλή ιστορία βασισμένη σε ιστορικά-μυθικά στοιχεία όπως Chronicles of Mystery, Βroken Sword. Επείσης τα παιχνίδια με θέμα αστυνομική ιστορία είναι κατά μεγάλο ποσοστό "τα ίδια" οπότε δεν δημιουργούν και ιδαίτερη αίσθηση.

Castledoque wrote:

Dream_specialist wrote: Εγώ επίσης να βάλω στο τραπέζι Day of the Tentacle και Culpa Innata!

Culpa Innata; Μιλάμε πρώτη φορά το ακούω! Αξίζει;

Κα-τα-πλη-κτι-κό!
Βρες το και ξεκίνα το..χτες. Απλά.