Ποια adventures έχετε αφήσει ημιτελή;

... ή αλλιώς, η προσωπική μου "λίστα της ντροπής". Ντρέπομαι να αφήνω, γενικά, ανολοκλήρωτες δουλειές - ακόμα και αν αυτό συμπεριλαμβάνει adventure games.... .

Ιδού λοιπόν η δική μου λίστα. Από τα πιο πρόσφατα (κοινώς, έχω λίγες μέρες που τα παράτησα και η πιθανότητα να ασχοληθώ και πάλι μαζί τους στο εγγύς μέλλον είναι μεγάλη) μέχρι και τα πιο... παλιά (δεν φαίνεται ο τίτλος στο κουτί τους από τη σκόνη που έχουν μαζέψει)

1 Gilbert Goodmate and the mushroom of Phungoria (ας όψεται το Deponia...)
2 Chains of Satinav (Αν και το προχώρησα ως ένα βαθμό, το άφησα για λίγο καιρό λόγω έλλειψης χρόνου και τελικά το απεγκατέστησα, με την προοπτική να το ξεκινήσω και πάλι από την αρχή...)
3 Gemini Rue (Δυστυχώς η Science Fiction θεματολογια μου είναι η λιγότερο συμπαθής από κάθε άλλου είδους ιστορία...)
4 Captain Morgane and the Golden Tutrle (τι ήθελα και το πήρα για το Wii... εχω κολλήσει καπου, και ΠΩΣ βαριεμαι το Pixel Hunting Με το Wii Remote!!!)
5. Sam and Max - The Devils Playhouse (To βρηκα σε προσφορά, το παρήγγειλα, ήρθε και με παρακαλαει να το προσέξω...)
6 Back To the Future (Έφτασα μέχρι το Episode 3, κάπου με ψιλοκούρασε, αλλά θάθελα να το ολοκληρώσω)
7 Runaway 3 (ίσα που το έβαλα, και 'υποσχέθηκα' στον εαυτό μου να το ξεκινήσω ξανά κάαααποια στιγμή...)
8 Murder in the Abbey (έχει καιρό που ασχολήθηκα. Το λατρεψα για τα γραφικά του - αλλά κάπου κόλλησα, και, μοιραία....)

Θα το εκτιμούσα αν όσοι έχετε τερματίσει τα ανωτέρω μου δίνατε κάποιο κίνητρο να ασχοληθώ ... "άμεσα" με κάποιο - κίνητρο σχετικά με την ποιότητά τους, το ενδιαφέρον της ιστορίας τους κλπ. Εννοειται πως είναι ευπρόσδεκτα και σχόλια του τύπου "Καλά έκανες και το παράτησες, δεν εχω ξαναπαίξει πιο ανόητο παιχνίδι!", απλώς θα μειώσει δραστικά τις πιθανότητες να ασχοληθώ μαζί του και πάλι...

Έχω αφήσει ημιτελή κάποια παιχνίδια τα οποία στην κυριολεξία δεν σε "αφήνουν" να τα τελειώσεις. Όπως τα "Dive: The Conquest of the Silver Eye", "Quivering", "Alice: an Interactive Museum"...γενικώς παιχνίδια που έχουν παράδεκτο ή καθόλου σύστημα για saves ή που είναι αργά και ξενέρωτα.

Γενικά δεν αφήνω ανολοκληρώτα τα adventure. Αν κάποιο μου φανεί τόσο χάλια που δεν την παλεύω μαζί του, ανοίγω ένα walkthrough και τo πάω με fast-forward.

Themistoklis wrote: Θα το εκτιμούσα αν όσοι έχετε τερματίσει τα ανωτέρω μου δίνατε κάποιο κίνητρο να ασχοληθώ ...

Sam and Max - The Devils Playhouse
Είναι ίσως το καλύτερο adventure της Telltalegames με απίστευτα διασκεδαστικούς γρίφους, διασκεδαστικό σενάριο και φοβερά γραφικά. Είναι σχετικά εύκολο αλλά είναι σίγουρα adventure. Και αποτελεί πραγματικά το μεγάλο φινάλε στην τριλογία των Sam and Max της Telltale, αφού συνδέει και κλείνει όλα τα αφηγηματικά νήματα από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια.

Gemini Rue
Έχει φοβερό story και μια ανατροπή που πραγματικά δεν θα την περιμένεις με τίποτα (εκτός κι αν δεις κατά λάθος κανένα spoiler σε κάποιο κείμενο στο δίκτυο όπως το έπαθα εγώ).

Runaway 3
Πανέμορφα γραφικά, ωραίοι γρίφοι, πολύ διασκεδαστικό και το τελευταίο παιχνίδι της Pendulo με πραγματικά χορταστική διάρκεια. Επίσης για μεγάλο μέρος του παιχνιδιού χειρίζεσαι τη Gina.

skoros wrote: Εγώ που παίζω τώρα για πρώτη φορά το The Longest Journey και είμαι στο τέταρτο κεφάλαιο και μου φαίνεται μέχρι στιγμής αδιάφορο θα πρεπε να ντρέπομαι;

Α πα πα, μόλις τσαλαπάτησες τις νεανικές μου αναμνήσεις. Πάντως προσπάθησε να του δώσεις μια ευκαιρία. Από τη στιγμή που το παιχνίδι αρχίζει να ακροβατεί μεταξύ Stark και Arcadia είναι πραγματικά μια μαγική εμπειρία. Μου κάνει εντύπωση που από το κεφάλαιο 3 και μετά δεν άρχισε να σου αρέσει. Βέβαια γούστα είναι αυτά, τι να πεις...

Castledoque wrote: Γενικά δεν αφήνω ανολοκληρώτα τα adventure. Αν κάποιο μου φανεί τόσο χάλια που δεν την παλεύω μαζί του, ανοίγω ένα walkthrough και τo πάω με fast-forward.

Κι εγώ ακριβώς το ίδιο κάνω, και έκανα με τα παραπάνω, αλλά όταν το save σύστημα δεν βοηθά ούτε έτσι μπορείς να το τελειώσεις. Επίσης σκέτη κοπριά είναι το "Silverload" της Psygnosis. Ούτε και αυτό παλεύεται ακόμη και με λύση.

tsampikos wrote: "Silverload" της Psygnosis"..."Dive: The Conquest of the Silver Eye", "Quivering", "Alice: an Interactive Museum"...

Πως και ασχολήθηκες με τα συγκεκριμένα παιχνίδια; Ειλικρινά πρώτη φορά τα ακούω. Τα αναζήτησα από περιέργεια στο διαδίκτυο και βρήκα ελάχιστες αναφορές, οι περισσότερες από τις οποίες δεν μπορώ να πω ότι ήταν και πολύ κολακευτικές.

Βασικά δεν θεωρώ κανένα παιχνίδι κακό πριν το παίξω εγώ ο ίδιος. Επίσης δύσκολα θα θάψω κάποιο παιχνίδι. Όλα έχουν κάτι να προσφέρουν όσο και αν κάποια δεν μας αρέσουν όπως κάποια άλλα. Το Quivering δεν είναι κακό παιχνίδι, όπως έχει ένα εντελώς αρνητικά πρωτότυπο σύστημα για saves, που στην κυριολεξία μου έσπασε τα νεύρα. Το Alice an Interactive Museum είναι πρωτότυπο σαν ιδέα, αλλά δεν έχει καθόλου saves option! Κι έτσι, ακόμα και με Walkthrough, το πιο πιθανό είναι ή να μην σου φτάνει ο χρόνος να τα τελειώσεις οπότε άντε πάλι από την αρχή ή να σου....τελειώσουν τα Saves(όπως γίνεται στο Quivering), χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να τα ανενώσεις!

Το Silverload είναι ένα παιχνίδι σκέτη αθλιότητα....Μακριά....Το δε Dive δεν είναι και τόσο κακό, είναι όμως απελπιστικά αργό, άτονο και κουραστικό. Λίγες φορές με έχει "ταλαιπωρίσει" έτσι παιχνίδι. Λες και αυτοί που το σχεδίαζαν είχαν καταπιεί 100 μυοχαλαρωτικά ο καθένας και βρίσκονταν σε αφασία. Το Αlice και το Quivering πάντως με Walkthrough και υπομονή μπορούν να βγούν, αλλά χρειάζεται πολύς διαθέσιμος χρόνος για να συμβεί αυτό. Γι αυτό και τα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου να τα ξαναπίασω όποτε δοθεί η ευκαιρία.

Βασικά διευκρίνηση.
Γράφουμε 'λίστες ντροπής' γιατί αφήσαμε παιχνίδια στη μέση για τον έναν ή αλλο λόγο αλλά θα θέλαμε να ξανασχοληθούμε ή γιατί αφήσαμε παιχνίδια στη μέση και δεν σκοπεύουμε να τα ξαναπιάσουμε για να τα ολοκληρώσουμε;
Γιατί έχει διαφορά το ένα από το άλλο!

Έχω αφήσει στη μέση το πρώτο Συνομωσίες λόγω bug αλλά θέλω να το ξαναπιάσω, οπότε δεν ντρέπομαι.
Έχω αφήσει στη μέση το Experience 112 γιατί δεν το σήκωνε άλλο το pc μου αλλά θέλω να το ξαναπιάσω, οπότε πάλι δεν ντρέπομαι.
Έχω αφήσει στη μέση το filmaker, γιατί δεν είχα την ανάλογη διάθεση και μάλλον θέλω να το ξαναπιάσω, οπότε ούτε και τώρα ντρέπομαι.
Έχω αφήσει στη μέση το Sherlock Holmes vs Jack the Ripper, γιατί βαρέθηκα οικτρά, οπότε εδώ και αν δεν ντρέπομαι....

Γενικά, όπως ορισμένοι προλαλήσαντες, θα έλεγα ότι συνήθως μαζοχίζομαι και δεν αφήνω στη μέση ούτε ταινίες ούτες παιχνίδια...και ότι γενικά δεν ντρέπομαι.

Τι ωραίο θέμα...

Λοιπόν για να δούμε.....
Simon 3D και δεν ντρέπομαι (μα καθόλου...).
Experience 112 (τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται... ), δεν θυμάμαι γιατί αλλά what the f@#% πάλι δεν ντρέπομαι.
Sherlock Holmes: Case of the rose tatoo, είχα κολλήσει χοντρά κάπου και το παιδί που μου το είχε δανείσει το ζήταγε επίμονα πίσω. Ντρέπομαι γιατί ποτέ δεν έμαθα το τέλος.
Feeble Files (δεύτερο παιχνίδι της Adventure Soft ). Εδώ ψιλοντρέπομαι... εκνευρίστηκα πολύ όταν έφτασα σε ένα χωριό, θα το ξαναδοκιμάσω...
In cold blood. Κατηγορία Simon 3D... τουλάχιστον το Simon είχε χιούμορ. Αυτό ούτε καν... εννοείται ότι δεν ντρέπομαι...

Ειδική κατηγορία: Uru, Rhem 1 (τα άλλα δεν τα έχω ακουμπήσει). Το πρώτο με εκνεύρισε γιατί ήμουν άτυχος (δεν φταίει αποκλειστικά αυτό αν και δεν αντέχω όταν πέφτεις στο χάος και σε γυρνά πίσω) και το άλλο.... ε είναι το άλλο....
Ειδική κατηγορία γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να μου γλυτώσουν, το έχω πάρει πατριωτικά...

Edit: Βάλε και εμένα στην τελευταία κατηγορία με το Silver Lining, Praetorian