Αγαπημένο adventure 2014

mkllds wrote: Προς το τέλος του 2013;

Μάιο.

Praetorian, Alkis προστέθηκαν οι παραλείψεις!
Thanx!

Προστέθηκε κι αυτό!

57 τίτλοι...Τι να πω;

Dream_specialist wrote: 57 τίτλοι...Τι να πω;

Τρελά καλή χρονιά για τα adventure. Ελπίζω να μην είναι peak και να αρχίσει μετά η πτώση...

Λοιπόν τι είδα φέτος:
*Broken Sword 5: the Serpent’s *Gabriel Knight: Sins of the Fathers 20th anniversary edition *Memento Mori 2 *Moebius: Empire Rising *Randal's Monday *Sherlock Holmes: Crimes and Punishments *Tesla Effect: A Tex Murphy adventure
(7/10 από το top 10 μας)
*A Golden Wake *Blackwell Epiphany *Fract OSC *The Last Door Collectors’ Edition

Πολύ καλή χρονιά. Για καλύτερο (ή πιο ολοκληρωμένο σε όλους τους τομείς) έβαλα το Memento Mori 2. Το τερμάτισα σήμερα το πρωί για αυτό το λόγο. Φοβερό. Έχει τα λαθάκια του και μερικές πολύ μικρές αδυναμίες αλλά σίγουρα είναι το πιο πλούσιο adventure της χρονιάς. Σενάριο-γρίφοι-gameplay όλα.
Από 'κει και πέρα. Δυο πάρα πολύ καλά KS. BS5, ίσως και το καλύτερο BS, και Tex. Νομίζω ότι το mini review του holdyourlight περιγράφει πολύ καλά πως νιώθει κάποιος που δεν έχει ξαναπαίξει Tex παρόλα αυτά όμως ήταν το πιο εθιστικό παιχνίδι της χρονιάς χαλαρά. Ειδικά εγώ που δεν μπορώ να παίζω συνεχόμενα πολλές ώρες, δεν ήθελα να το αφήσω. Αν αυτό το παιχνίδι είχε τους μισούς γρίφους του ΜΜ2... θα μιλάγαμε σε άλλο επίπεδο.
Φοβερό επίσης και το Sherlock. Το καλύτερο immersion. Αν αποφασίσουν να γίνουν και λίγο τολμηροί στη δυσκολία του gameplay, θα δούμε παπάδες στα επόμενα.
Για το Gabriel θα σταθώ μόνο στο remake. Σενάριο-γρίφοι ήταν γνωστά (σε εσάς ) και θα ήταν άδικο θα συγκριθούν ξανά. Όχι γιατί υστερούν, ίσα-ίσα. Μιλάω μόνο για την επανάληψη του θέματος. Σαν remake λοιπόν ήταν πάρα πολύ καλό. Η συζήτηση που είχαμε για τις οθόνες με το AstronautDown με έκανε να δω και κάποια πράγματα λίγο διαφορετικά. Αναγνωρίζω τις υπερβολές (υποθέτω λόγο έλλειψης εμπειρίας από μεριά της Phoenix) αλλά το σύνολο ήταν πολύ καλό. Μέχρι και τη φωνή του Gabriel συνήθισα.
Πολύ καλή χρονιά, πραγματικά.

Constantine_R wrote: Πολύ καλή χρονιά.

Όντως φίλε! Και το λέω εγώ που είμαι πολύ γκρίνιας...

Constantine_R wrote: Για καλύτερο (ή πιο ολοκληρωμένο σε όλους τους τομείς) έβαλα το Memento Mori 2. Το τερμάτισα σήμερα το πρωί για αυτό το λόγο. Φοβερό. Έχει τα λαθάκια του και μερικές πολύ μικρές αδυναμίες αλλά σίγουρα είναι το πιο πλούσιο adventure της χρονιάς. Σενάριο-γρίφοι-gameplay όλα.

Είχα δίκιο λοιπόν που σε έπρηζα να το παίξεις... Ειδικά στους γρίφους η ποικιλία, η ενσωμάτωση, ο βαθμός δυσκολίας και η επιβράβευση με cut-scene στο τέλος κάθε απαιτητικού γρίφου ήταν υποδειγματικά! Είπα για την απίστευτη ποικιλία. Το παιχνίδι εισήγαγε μηχανισμούς που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται κατ'επανάληψη για να στηθεί ολόκληρο παιχνίδι και τους χρησιμοποιούσε μόνο μία φορά και μετά προχωρούσε στον επόμενο! Απίστευτο μεράκι!
Άσχετο... Ποιο φινάλε είδες φίλε; (Έχει δύο τελείως διαφορετικά, όπου τα τεκταινόμενα εξηγούνται με δύο διαφορετικούς τρόπους - πολύ Lynch και Twin Peaks φάση αυτό...)

Constantine_R wrote: Αναγνωρίζω τις υπερβολές (υποθέτω λόγο έλλειψης εμπειρίας από μεριά της Phoenix) αλλά το σύνολο ήταν πολύ καλό.

Νομίζω αυτό είναι περισσότερο θέμα της Jensen παρά της Phoenix (αν κρίνω από την αισθητική του Cognition). Μάλλον στην Jensen αρέσει το μπαρόκ στυλ των κλασσικών εικονογραφημένων. (Δεν έχω πρόβλημα μαζί του. Όταν γίνεται καλά όπως εδώ, είναι ευχάριστο στο μάτι και κατά κάποιον τρόπο ατμοσφαιρικό. Σίγουρα πάντως θα προτιμούσα μια πιο εξπρεσιονιστική προσέγγιση- βλέπε Cognition)

Castledoque wrote: Νομίζω αυτό είναι περισσότερο θέμα της Jensen παρά της Phoenix (αν κρίνω από την αισθητική του Cognition). Μάλλον στην Jensen αρέσει το μπαρόκ στυλ των κλασσικών εικονογραφημένων.

Ναι... μπορεί. Για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι... μιλάω περισσότερο για τις οθόνες του φινάλε όπου πραγματικά αυτό το ροζ/μωβ μου έβγαλε τα μάτια. Βέβαια δεν είχα δει αυτές του αυθεντικού (που μου έστειλες ) οπότε και κατάλαβα ότι ουσιαστικά ακολουθούν το πρωτότυπο. Όπως και να έχει... πωωωω... μεγάλο ζόρι. Βέβαια μιλάμε για μικρό κακό μπροστά στο πολύ καλό σύνολο.
Για το ΜΜ2 αλλού...