Linear ή Non-Linear adventures?

Για παράδειγμα;

Πολύ σωστό το θέμα που έθεσες grious! Πιστέυω όμως ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα με το ποιά είναι linear και ποιά όχι :

Linear : π.χ. Day of the Tentacle, η πορεία(εξέλιξη της ιστορίας) που θα ακολουθήσει ο gamer είναι μία και προδιαγεγραμμένη και προχωρά με την λύση γρίφων.

Non Linear ή mutlipath : Pandora Directive, η πορεία που θα ακολουθήσει ο gamer εξαρτάται από τις επιλογές του μέσα στο παιχνίδι.

Προσωπικά προτιμώ και εγώ τα linear (χωρίς να είμαι ενάντια στα non-linear αν και ίσως το πιο λογικό θα ήταν να προτιμώ αυτά γιατί έχουν μεγαλύτερο replayability) γιατί θέλω να τα βλέπω όλα σε ένα adventure.

Επίσης είναι πολύ πιο δύσκολο να φτιαχτεί ένα καλό non-linear adventure χωρίς να έχει ελαττώματα και κενά στην ιστορία του (βλ. Ripper που και καλά έχει 4 πορείες που μπορείς να ακολουθήσεις αλλά δεν στηρίζονται καλά και χάνει το πράγμα) Προτιμώ μια πορεία και καλοστημένη

Ένα παιχνίδι linear εξέλιξης ωστόσο (imho) δεν σε τραβάει πάντα να το ξαναπαίξεις. Όταν υπάρχουν περισσότερες επιλογές (multipath) και άλλοι τρόποι προσσέγγισης του τελικού στόχου (non-linear) υπάρχει και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, εντάξει δεν μιλάμε και για την ουτοπία των απόλυτων παιχνιδιών που μπορείς να κάνεις τα πάντα, αλλά για τίτλους που σου επιτρέπουν να κάνεις μερικές επιλογές σχετικά με την λύση και τον τρόπο με τον οποίο θέλεις να την επιτύχεις. (χαζό παράδειγμα τα Silent Hill, καλά το ξέρω πως είναι περισσότερο δράσης, αλλά ωστόσο έχουν και μια υποτυπώδη ιστορία ).

Ενώ δες τα RPG που είναι σχετικά ανοικτά και έχουν καλές ιστορίες (καποιος θα μπορούσε σε ορισμένες περιπτώσεις να τα αποκαλέσει και adventure), όπως το Morrowind, το Stonekeep, το Arx Fatalis (τα LOL ήταν πιο "κλειδωμένα") και άλλα. Πολλοί είναι εκείνοι που τα παίζουν πολλές φορές (ακόμη και ο πληκτρολογών) μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν κάτι το οποίο δεν βρήκαν την πρώτη ή την προηγούμενη φορά ( ). Έτσι με την μια έχεις και replayability και έξτρα ενδιαφέρον.

Αντικειμενικά το βλέπω υποκειμενικά!

Προσωπικά αν ένα adventure είναι καλό, είτε non-linear, είτε linear θα το ξαναπαίξω 100%. Για να απαντήσω όπως και στον φίλο μου τον qrious, μου αρέσουν και τα 2. Όλοι αναφέρονται στο εκπληκτικό Pandora Directive, εγώ θα αναφερθώ και στο Fate of Altantis όμως για τα περί non-linear. Πρώτη φορά το τελείωσα χωρίς την Sophia πάντως .

Δυο διαφορετικές προσεγγίσεις υπήρχαν, ένα μαζί με την Σοφία, και ένα με την Σοφία νεκρή??? Δεν το θυμάμαι καν.

Όσο για αυτό που είπες σχετικά με το ότι και να είναι αν είναι καλό θα το ξαναπαίξεις, είναι ίσως η πιο ορθή αντιμετώπιση, αλλά βλέπεις υπάρχουν και τα κολλήματα (μουσική, eye candy, πχ 11th Hour, αποτυχία αλλά μου άρεσε η μουσική και η εικόνα οπότε το έπαιξα άλλη μια φορά (αλλά μάλλον δεν θα το ξανατολμήσω)).

Ωστόσο αν είσαι της κατηγορίας που παίρνεις το παιχνίδι σαν μια μορφή επένδυσης σε διασκέδαση θα προτιμήσεις το non-linear που θα έχει αυτό το replayability που μας πιπιλάνε τα αυτιά για να πουλήσουν! Καλά δηλαδή τα βιβλία έχουν rereadability;;;΄(ανάλογα με την διάθεση που έχεις, αυτό θα πάρεις πίσω, και το ίδιο ισχύει και για το παιχνίδι) Αλλά να μην το ξεφτυλίσουμε κιόλας όπως διαφορετικά ρούχα στην ηρωίδα για να ξαναπαίξεις το παιχνίδι (SH3)!!!

Mortal wrote: Δυο διαφορετικές προσεγγίσεις υπήρχαν, ένα μαζί με την Σοφία, και ένα με την Σοφία νεκρή??? Δεν το θυμάμαι καν.

Όχι και νεκρή... Απλώς σε κάποιο σημείο σε ρωτούσε πως θέλεις να συνεχήσεις (εκεί που έκανε κάτι περίεργα voodoo με τα χέρια.)

Edit:

Ξέχασα και γω να πω τι προτιμώ. Λοιπόν, όπως είπε και ο Lazy, αν είναι καλό, τότε είναι καλό. Από εκεί και πέρα, προτιμώ ελαφρώς τα linear με non-linear puzzles (Monkey, Simon, etc). Τα υπερβολικά non-linear (π.χ. Blade Runner) δεν μου γεμίζουν και πολύ το μάτι. Απλά plot-twists (Ιndy4) μου αρέσουν. Τα απολύτως linear (π.χ. Shannara, Deathgate) μου αρέσουν, αλλά είναι πολύ εύκολα (το Shannara το τερμάτισα σε μία μέρα).

Όχι και νεκρή... Απλώς σε κάποιο σημείο σε ρωτούσε πως θέλεις να συνεχήσεις (εκεί που έκανε κάτι περίεργα voodoo με τα χέρια.)

Και όμως! Αν στην Ατλαντίδα την άφηνες στο κλουβί όπου ήταν φυλακισμένη, τότε πέθαινε όταν καταστρεφόταν η Ατλαντίδα στο τέλος, και στα credits ο Indy είναι μόνος του πάνω στο υποβρύχιο!

Αν και βέβαια στα paths δεν ήταν νεκρη, εκεί είχες τρεις επιλογές (Fists - more fighting, Wits - more difficult puzzles, Team - team-up /w Sophia).

(edit)
Ξέχασα να πω τι προτιμάω, doh. Όπως είπε και ο Airness, άμα είναι καλό, δεν πα να 'ναι ό,τι θέλει! Γενικά προτιμάω τα παιχνίδια με linear storylines, αλλά με κάπως non-linear gameplay, όπως π.χ. τα 3 trials στο Monkey Island.

Lazy Z wrote: Και όμως! Αν στην Ατλαντίδα την άφηνες στο κλουβί όπου ήταν φυλακισμένη, τότε πέθαινε όταν καταστρεφόταν η Ατλαντίδα στο τέλος, και στα credits ο Indy είναι μόνος του πάνω στο υποβρύχιο!

Αν και βέβαια στα paths δεν ήταν νεκρη, εκεί είχες τρεις επιλογές (Fists - more fighting, Wits - more difficult puzzles, Team - team-up /w Sophia).

Τελικά έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι... Και να σκεφθείς πως άνηκε στα παιχνίδια που με είχαν εντυπωσιάσει εκείνη την εποχή, ακόμη θυμάμαι το intro που ψάχνεις για κάποιο artifact μέσα στο μουσείο!

Lazy Z wrote: Ξέχασα να πω τι προτιμάω, doh. Όπως είπε και ο Airness, άμα είναι καλό, δεν πα να 'ναι ό,τι θέλει! Γενικά προτιμάω τα παιχνίδια με linear storylines, αλλά με κάπως non-linear gameplay, όπως π.χ. τα 3 trials στο Monkey Island.

Βασικά υπάρχει noν-linear παιχνίδι που να σχεδιάζεται εκείνη την στιγμή η πλοκή του; Όπως διάβαζα τα μυνήματα και το ξανασκεφτόμουν, υπάρχει ένας σεναριογράφος που γράφει μια ιστορία, ότι και να γίνει μπορεί να προσθέσει μερικούς διαλόγους παραπάνω, μερικούς γρίφους, και μερικά (συνήθως 2 ή 3) εναλλακτικά τέλη. Γενικά το non-linear σαν ιδέα είναι ουτοπία, όσοι το επιχείρησαν έβγαζαν για καιρό patches!! (RPG - Arx Fatalis, έχεις ένα τέλος, αλλά μπορείς να φτάσεις απο πολλές οδούς, και μέσω πολλών bugs! ) Άντε να κάνεις quality assurance με τους Beta testers!?! Το χειρότερο ακόμη να είσαι ο beta-tester!

Βασικά υπάρχει noν-linear παιχνίδι που να σχεδιάζεται εκείνη την στιγμή η πλοκή του;

Βασικά, όχι . Απλά, μπορεί να έχει διαφορετικά paths ανάλογα με τι κάνεις στο παιχνίδι, αν και συνήθως η διαφορά φαίνεται μοναχά στο φιναλε. Π.χ: Under a Killing Moon, Planescape: Torment, αν δεν κάνω λάθος το Knights of the Old Republic και άλλα. Αναφέρω μόνο ένα adventure, και αυτό δεν είναι σύμπτωση (και δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι έχω alzheimer ). Το Fable θεωρητικά θα είναι το υπέρτατο μη-γραμμικό (για να το πούμε και στα Ελληνικά ) παιχνίδι, ακόμα και από πλευρά πλοκής, θα δείξει...

Lazy Z wrote:

Βασικά υπάρχει noν-linear παιχνίδι που να σχεδιάζεται εκείνη την στιγμή η πλοκή του;

Βασικά, όχι . Απλά, μπορεί να έχει διαφορετικά paths ανάλογα με τι κάνεις στο παιχνίδι, αν και συνήθως η διαφορά φαίνεται μοναχά στο φιναλε. Π.χ: Under a Killing Moon, Planescape: Torment, αν δεν κάνω λάθος το Knights of the Old Republic και άλλα. Αναφέρω μόνο ένα adventure, και αυτό δεν είναι σύμπτωση (και δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι έχω alzheimer ). Το Fable θεωρητικά θα είναι το υπέρτατο μη-γραμμικό (για να το πούμε και στα Ελληνικά ) παιχνίδι, ακόμα και από πλευρά πλοκής, θα δείξει...

Καλώς, είπαμε για το Fate of Atlantis (Η Σοφία αποτελεί τον συνδετικό κρίκο), το Under A Killing Moon (που δεν το έχω παίξει ποτέ!) και θα μπορούσα να προσθέσω και ίσως το 11th hour (απλοϊκό τέλος που διαλέγεις τα κουτιά ή την κουρτίνα ), απο εκεί και μετά το χάος. RPG-Actionάδικα δεν είναι τα υπόλοιπα; Κάτι στριφοργυρίζει στο μυαλό μου, αλλά δεν έρχεται στην επιφάνεια, θα το θυμηθώ όμως που θα πάει! Α! Και το fable ποιός που πότε;;;; Τι είναι; Κακό πράμα το Alzheimer νέε μου!

Μιας και μιλάγαμε στο άλλο thread για το Prisoner of Ice, και εκεί μπορούσες να διαλέξεις φινάλε, αλλά μόνο στο τέλος του παιχνιδιού, δεν είχε να κάνει με το πως είχες παίξει μέχρι εκείνο το σημείο. Yup, τo PT και το ΚΟΤΟR είναι RPG, αction-αδικα (το ΚΟΤΟR έχει και turn-based στοιχεία).

Το Fable θα είναι ένα RPG, μόνο για Xbox, ρίξε ένα βλέφαρο εδώ:

www.gamespot.com/xbox/rpg/fable/index.html

Mortal wrote: Βασικά υπάρχει noν-linear παιχνίδι που να σχεδιάζεται εκείνη την στιγμή η πλοκή του;

Το Blade Runner το επιχείρησε, αλλά δεν νομίζω να πέτυχε το πείραμα. Επιδή η πλοκή του ήταν real time (ή τουλάχιστον προσπαθούσε να είναι), το σενάριο δεν είχε και πολύ λεπτομέρεια ή βάθος. Είχες την εντύπωση πως κάποια στοιχεία ήταν random (τυχαία). Πολύ ρυχό.

(Edit)
Και κάτι ακόμα. Με τη σημερινή τεχνολογία, θεωρώ αδύνατο τη δημιουργία ενός "true non-linear adventure". Παλιά που δεν είχαμε speech και videos, ήταν ευκολότερο. Σήμερα τι θα κάνεις; Θα γυρίσεις 100 ώρες video και 800 ώρες speech για κάθε δυνατό συνδυασμό των κινήσεων του παίχτη; I don't think so.

Ε καλά δεν βγαίνουν και FMV adventures όπως παλιά.

aiRness wrote: Ε καλά δεν βγαίνουν και FMV adventures όπως παλιά.

Ας το αφήσουμε στο speech τότε.