Η πιο όμορφη

Donnie_D wrote: Εγω θα διάλεγα την τύπισα (που δεν θυμάμαι το ονομά της) στο Grim Fandago που τραγουδάει στο bar (που δεν θυμάμαι το ονομά του) στην πόλη του καζίνου και λέει το φοβερό εκέινο ποιηματάκι...

Η Olivia από το "The Blue Casket"! Τι μου θύμισες τώρα! Γουστάρεις κοκκαλιάρες και σύ ε??

ΑΑαααααα, αυτή που λέει το ποιηματάκι:
Ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to you.
To ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes....

Δεν λεεί μόνο αυτό! Λεέι 3-4 διαφόρετικά...
Με αγαπημένο μου (δεν θυμάμαι τους στοιχους) εκέινο που πετάει μέσα και ένα "... this Grim Fandago..." Αν θυμάται κανείς να γράψει τους στοίχους plz...!

Γουστάρεις κοκκαλιάρες και σύ ε??

Ενοείται! Αφου το αγαπημενο μου μέρος για βόλτα είναι το νεκροταφείο του χωριού μου



P.S
Αλήθεια, "Grim Fandago" τι σήμαίνει? Ξέρει κανείς?

Donnie_D wrote: Αλήθεια, "Grim Fandago" τι σήμαίνει? Ξέρει κανείς?

Μια προσωπική ερμηνεία :

Μία έννοια του Grim έχει να κάνει με το μακάβριο, το αποκρουστικό, αυτό που εμπνέει τρόμο.

Από την άλλη, Fandango (θέλει κι ένα n) είναι ένας ισπανικός χορός ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα (που παίζει καστανιέτες).

Κάτι σαν Μακάβριος Χορός δηλαδή, μάλιστα ο τίτλος που ήθελαν αρχικά να του δώσουν ήταν Deeds of the Dead (τα έργα των νεκρών). Καλύτερο το GRIM FANDANGO βέβαια!!!

Η τύπισσα που λες είναι η Olivia,αν θυμάμαι καλά και το μπαράκι λεγόταν Blue Casket. Πολύ μοιραία γυναίκα...

Trabookizmo wrote: ΑΑαααααα, αυτή που λέει το ποιηματάκι:
Ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to you.
To ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes to ashes....

Το πρώτο poem που έλεγε ήταν αντιγραφή αυτού του Manny.

(Λεπτομέρεια, αλλά το θυμάμαι...)

Δεν ξέρω τι λέτε, πάντως εγώ δεν θα ξεχάσω τη φωνή της...

Ksexasate wre thn April Ryane tha sas deirw,egw pali tha parw thn galida kai tha fugw alla epeidh eimai kakos tha parw thn petra,thn nico alwste thn exei kaparwsei allos!!!

Yg:Oso gia thn miche xixiixixixixi!!!

Φίλε knightmare, να την πω την αμαρτία μου... το Longest Journey δεν το έχω παίξει ακόμα..! (κάτι είχες πει ότι θα μου το έφερνες εσύ... καλά που πήρα το PC Master Gold) οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την April Ryan, πόσο μάλλον να την βάλω σε δημοσκόπηση. Πάντως έχω διαβάσει το review του Τσουρινάκη και είχε και κάτι pictures (καλά, κλασσικός Τσουρινάκης: η April η θεά, η κουκλάρα κ.λ.π. Η μόνη φορά που δεν εκθείασε γυναίκα σε adventure ήταν στο Grim Fandango!)

Αν θυμάμαι καλά κάτι είχε ζητήσει o Donnie D:

"With bony hands I hold my partner
On soulles feet we cross the floor
The music stops as if to answer
an empty knocking at the door.

It seems his skin was sweet as mango
when i last held him to my breast
but now we dance this GRIM FANDANGO
and will four years before we rest"

Φίλε Trabookizmo thanx!

Πάνε γύρω στα 4 χρόνια που το τέλειωσα το παιχνίδι και δεν μπορείς να φανταστείς τι αναμνήσεις ξυπνάνε αυτοί οι στοίχοι... (Αποφεύγω να ξαναπαίζω παιχνίδια, ακριβώς για να μην χάνω την συναισθηματική αποτύπωση της "πρώτης φοράς" -if you know what i mean-)

Τhanx again...

Η απλά τα ξαναπαίζεις για να νιώσεις ακριβώς την πρώτη αυτή συναισθηματική εντύπωση.

Δεν είναι έτσι (για 'μένα τουλάχιστον)...
Την δεύτερη φορά που παίζεις ενα παιχνίδι, ναι μέν ξαναζείς τα συναισθήματα, αλλα αυτό λειτουργεί προσωρινά (όσο δηλαδή διαρκεί το παιχνίδι). Στο θυμικό, η εικόνα λίγο ξεθωριάζει.
Αυτο που πρωσοπικά με συγκινεί, είναι το συναίσθημα -η ανάμνηση, αν θές- της πρώτης φοράς. Αυτό δεν θέλω να χάνω. Κάτι που νομίζω οτι συμβαίνει οταν παίζεις και ξαναπαίζεις ενα παιχνίδι...

Εγώ πάντως όταν ξανάπαιξα το Grim (και το ξανάπαιξα αρκετές φορές, όχι αστεία...) δεν ένιωσα ότι έχασα κάτι. Ένιωσα τα ίδια συναισθήματα και μου δόθηκε η ευκαιρία να βρω σημεία (με examine σε αντικείμενα ιδίως) που δεν τα είχα δει την πρώτη φορά.
Πάντως τώρα, μετά από 4 ολόκληρα χρόνια, νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να το ξαναπαίξεις. Σίγουρα δεν το έχεις ξεχάσει;

Εγώ θα επιμήνω σε αυτό που είπα παραπάνω πάντως αν και το θέμα είναι πιο προσωπικό. Δεν έχω κάποιο άλλο επιχείρημα μου φτάνει αυτό που ανέφερα και συμφωνώ και με τον Trabookizmo.

Guys, αυτο που έγραψα, είναι το πως λειτουργεί το θέμα με εμένα πρωσοπικά. Δεν διεκδικώ οτι είναι και ο σωστός τρόπος αντιμετόπισης του θέματος. Kαι εγώ συμφωνώ με τον Trabookizmo οτι σε κάθε επανάληψη ανακαλύπτεις νέα στοιχέια που ίσως σου διέφυγαν την πρώτη φορά και γενικά εμβαθύνεις περισσότερο στην ιστορία, αλλά τελικά, η δικιά μου "ζυγαριά", γερνεί περισσότερο προς την πλευρά που έγραψα στο πιο πάνω post.

Αυτά και ας βάλουμε τέλος στο το θέμα που ούτως ή αλλος ανήκει σε άλλο thread...