Αρχαιολογία ή επιστημονική φαντασία

[Offtopic]Ναι αλλά αν πρόσεξες το κανάμε ολίγον τι ... (το αρχαιότερο επάγγελμα στην σύγχρονη εκδοχή του... <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) το thread ζηλιαρόγατα, αυτά κράτα τα για το private (για περισσότερα αναμένω στο PM μου, το οποίο πιάνει αράχνες τον τελευταίο καιρό. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->, αλλά ζήλια, αυτό κι αν είναι καινούργιο! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), γιατί ήδη έχω αρχίσει να νοιώθω την ατμόσφαιρα να βαραίνει, και ακούω αχνά μέσα από την απόσταση τις κραυγές του εξαγριωμένου πλήθους.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα παιδιά να συνεχίσουν την κατάθεση των παιχνιδιών που τους σημάδεψαν (ε, καλά δεν τους άφησαν και μόνιμα τραύματα!) και ας παρακολουθήσουμε την κουβέντα (σαν τους γέρους του muppet show), που ως γνωστό όλο και κάποια άσχετη διαδρομή θα ακολουθήσει στο τέλος. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
[/Offtopic]

Τέλος της Threadοπειρατίας!

Αλήθεια, τώρα που το ξανασκέφτηκα (ναι, κάνω και λάθη πως να το κάνουμε!), τι εννοούσες βασικά με τον τίτλο σου; Θεματολογική διάκριση, χρονολογική, ή κάτι άλλο που δεν σκέφτηκα; Και ήθελες όντως την κλασσική λίστα που όλοι έχουμε κάποια στιγμή παραθέσει ή κάποιο μεγαλύτερο σχολιασμό για παιχνίδια που μας άφησαν κάποια πράγματα;

Θα το θέσω απλά ..με ξενερώνουν εντελώς τα πολύ πολύ επιστιμονικής φαντασίας περιβάλοντα-γραφικά παιχνιδιών, με εξωπραγματικά τοπία ακαταλαβίστικα σχήματα (ανευ ουσίας για μένα) και τα περίπλοκα μηχανικά τερτίπια-puzzles. Aντίθετα πορώνομαι με ρεαλιστικά γραφικά από ..συνήθως αρχαιολογικούς χώρους - μουσεία ή και τοποθεσίες γενικώς που έχουν κάποια άλλα. (omega stone-αν και ιδιαίτερα δύσκολο ο ρεαλισμός στους χώρους ..κάτι μου έκανε! Είδα ντοκυμαντέρ στην tv και αισθανόμουν ότι ήμουν εκεί σαν σε ανάμνηση εκδρομής).
Προς αυτή την κατεύθυνση ήταν το ερώτημά μου.
Από και πέρα ..όλες οι απόψεις ..λίστες ή οτι άλλο έχει το ενδιαφέρον του.

Οκ! Διαμετρικά αντίθετος! Η Επιστημονική φαντασία λοιπόν είναι η μητέρα κάθε σοβαρού φανταστικού έργου (σε κάθε μορφή πλην (με ελάχιστες εξαιρέσεις) της τηλεοπτικής ΕΦ) και των χαρακτήρων του που φυσικά για να επιβιώσουν σε ένα hitech περιβάλλον χρειάζονται άπειρα περισσότερα προσόντα από ένα καθαρά συμβατικό (άρα πιό σύνθετοι διάλογοι, περισσότεροι γρίφοι που έχουν να κάνουν με λογική) το οποίο έχει να πει κάτι περισσότερο από τα τετριμμένα και χιλιοειπωμένα κλισέ! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Το MoS ήταν ένα ικανοποιητικό παράδειγμα. (Αν αυτά πάντως που λες είναι ακαταλαβίστικα τότε πήγαινε στην σελίδα της MENSA και θα δεις πραγματικά τι σημαίνει ακαταλαβίστικο <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Κατά τα άλλα και τα αρχαιολογικά παιχνίδια δεν είναι άσχημα (όταν ωστόσο έχουν μέσα κάτι από φαντασία). Άλλο ένα παιχνίδι είναι το Echo που μας μεταφέρει στην Παλαιολιθική εποχή του Lascaux. Τα Incas που ανέφερα απλά ανέμειξαν ΕΦ με Incaικούς μύθους (Θεοί-πολεμιστές-παραδόσεις), και δημιούργησαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα όταν κυκλοφόρησαν. Θα μπορούσες να παίξεις κάποια παιχνίδια της Cryo (από τα παλιά της) αλλά να προειδοποιήσω πως το interface της ήταν συνήθως σπαστικό.

[Ένας μικρός διαχωρισμός που χρησιμοποιούμε για να χωρίσουμε το φανταστικό είναι:
- ΕΦ - όπου για να ανάψεις ένα φως χρειάζεται ένα υπολογιστικό σύστημα (πιστεύω ότι σε λίγο θα αλλάξουμε την εξήγηση γιατί αυτό είναι παλιό και το πιάσαμε μέσα σε 20-30 χρόνια από την ώρα που ειπώθηκε). Όταν ισχύει το Ε λειτουργεί ως μελέτη, όταν ισχύει το δεύτερο απλά περνάς καλά.
- Φαντασίας - όπου για να ανάψεις ένα φως χρειάζονται πέντε μύρια δεήσεις στην θεότητα του συστήματος, να κόψεις μερικά κεφάλια, άντε να βρεις και 300 βότανα, και ότι άλλο παράδοξο και μαγικό σκεφτεί ο σεναριογράφος.
- Φαντασία της Βαρεμάρας και μάλιστα θανάσιμη όλα τα υπόλοιπα. Όταν πρέπει να βρεις τον copycat serial killer που σκοτώνει με την καρδιά ενός μαρουλιού και αφήνει παράλογα κρυπτικά μυνήματα, και ότι άλλο ελλείψη φαντασίας προσθέσει ο σεναριογράφος. (Εδώ βρίσκεις τον περισσότερο κατιμά (ή όπως αλλιώς το γράφουν)).

[ από τα τετριμμένα και χιλιοειπωμένα κλισέ! ]

Ενα παιχνίδι ρεαλισμού, δεν είναι απαραίτητο να είναι χιλιοειπωμένο ή κλισέ!
Η φαντασία τελικά δεν έχει καμία θέση σε ένα απλά γήινο-ανθρώπινο περιβάλον?
Πρέπει ντε και καλά η φαντασία να είναι εξωπραγματική?
Προσωπικά, η φαντασία χωράει.. και ένα ποτήρι με νερό..αν ..τελικά την έχεις!(γενικά μιλάω!).

Χμ...κοίτα επειδή έχω δει για κάπου 23 χρόνια (τουλάχιστον) την "εξωπραγματική" φαντασία, και έχω συναντήσει ιδέες αυτής της φαντασίας που πλέον αποτελούν πραγματικότητα και θέμα ειδήσεων, δεν μπορώ να πω ότι ένα ρεαλιστικό ανθρώπινο περιβάλλον μπορεί να είναι πρωτοποριακό.

Nibiru (demi ρεαλιστικό περιβάλλον) - Ναζιστές και λοιπά (μυστική συνομωσία). Boring.
Still Life (ρεαλιστικό περιβάλλον, εποχής) - Serial Killer. More boring.
Dreamfall - Ένα "ρεαλιστικό" περιβάλλον με μια μηδαμινή δόση φαντασίας και εκβιαστικό συναίσθημα. Even more boring.

Ι have no mouth and I must scream (καθαρή ΕΦ). Παιχνίδι ιδιόρυθμο, με 5 (αν θυμάμαι καλά) διαφορετικούς χαρακτήρες, σε έναν μετά τον όλεθρο κόσμο (γράφτηκε την περίοδο του πυρηνικού φόβου) και το κερασάκι στην τούρτα ένας υπολογιστής/TN (έθεσε ένα θέμα (το βιβλίο φυσικά), σε ένα νέο επίπεδο) που προσπαθεί να επιβιώσει από αυτούς που προσπαθούν να τερματίσουν την λειτουργία του. (Ωστόσο δεν εμπιστεύομαι απόλυτα την μνήμη μου σε αυτό).

To MoS είναι πρόσφατο οπότε θα βρεις σχεδόν παντού, και εδώ και σε άλλα forum συζητήσεις ή αναλύσεις σχετικά. Θέτει θέματα που μολονότι ορισμένοι τα σκεφτόμαστε και τα δεχόμαστε ως, δυστυχώς, μια μετεξέλιξη της κοινωνίας και στα οποία αρκετός κόσμος έχει μάυρα μεσάνυχτα. (Ή απλά δεν θέλει να το σκέφτεται).

Dark Seed - Πέρα από τα εξαίσια έργα (σύλληψη ενός Ελβετού γραφίστα ονόματι Giger, υπεύθυνου και για τα σκηνικά του Alien, όπως και Art Books (BioMechanoids αν θυμάμαι καλά). Σκοτεινή και εξαιρετική εικόνα.

Starship Titanic, διαφορετικό και χιουμοριστικό (αν και το παιχνίδι ήταν πιο μέτριο) από τον Douglas Adams (Επισκέπτες στον πλανήτη γη, Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ).

The Dig, ελάχιστα παιχνίδια δημιούργησαν πιο δυναμική ατμόσφαιρα από εκείνον τον ιδιόρρυθμο αστεροειδή/αρχαίο διαστημόπλοιο ως ιδέα.

Η φαντασία μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη για να συμπεριλάβει το σύμπαν (και μάλιστα να προσπαθήσει και να το καταλάβει), και πολύ μικρή για μην μπορεί να δεί τι γίνεται δίπλα της (και να βγάλει και τα μάτια της γιατί το φοβάται). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Τα πάντα έχουν να κάνουν με τάξεις μεγεθών ευτυχώς ή δυστυχώς.

Αν το ποτήρι με το νερό είναι η είσοδος σε έναν νέο γαλαξία θαυμάτων, ναι μπορεί, αν είναι απλά ένα ποτήρι νερό, τότε δεν χρειάζεται φαντασία αλλά είτε να το πιεις είτε να τους κάνεις χημική ανάλυση! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[Αν το ποτήρι με το νερό είναι η είσοδος σε έναν νέο γαλαξία θαυμάτων, ναι μπορεί, αν είναι απλά ένα ποτήρι νερό, τότε δεν χρειάζεται φαντασία αλλά είτε να το πιεις είτε να τους κάνεις χημική ανάλυση! ]
Δεν μπορώ να έχω γκάμα παιχνιδιών για να αντιπαραθέσω παραδείγματα ..ως νέα σχετικά gamer.
Παρόλα αυτά είμαι πάντα ανοιχτή για το παιχνίδι ''E.Φ'' που θα μου αλλάξει την 'αποψη.
Θα μελετήσω τις προτάσεις σου, εις το επανιδείν...

Οσο αφορά το ποτήρι...θα μπορούσε να πει κανείς φαντασία και παραμέτρους όπως ..γιατί νερό..πού είναι ..γιατί είναι...ποιος το έβαλε..πόσο επηρεάζει ένα σεναριο-συνέχεια και πόσα άλλα!!!!
[πύλη ή το πίνεις ή το αναλύεις???.... ποιός στερήται φαντασίας??? ]

Δεν είπα ποτέ πως έχω φαντασία! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ωστόσο αφού δεν την έχω απλά ψάχνω για την καλύτερη! Τα υπόλοιπα τα αναλύει η φυσική (αφού συμπεριλαμβάνει και την κβαντική φύση των χημικών στοιχείων), η κοινωνιολογία (αν ήταν ανθρώπινο ον), η εξω/Xenoκοινωνιολογία (ή και η Εξωβιολογία (αν ήταν εξωγήινο) αν δεν είχε άκρα για να κρατήσει το ποτήρι), ο κατασκευαστής του ποτηριού που βγάζει τα royalties, πιθανόν ο πωλητής αν του κλάπηκε η παρτίδα, ενδεχομένως η εφορία γιατί ο πωλητής ή ο κατασκευαστής την έκλεψαν οπότε πρέπει να τα κατάσχει, και για το που είναι τώρα αν ήταν πάνω σε ένα πολυτελή διαστημικό σταθμό θα ήταν ενδιαφέρον, οπουδήποτε αλλού θα ήταν ασήμαντο. Και γιατί νερό δηλαδή! Ρατσίστρια!!! Χάθηκε ο καφές! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όπως πρόσεξες σε μεγάλο βαθμό η πραγματικότητα είναι ξερά δεδομένα που υπάγονται σε διάφορες επιστήμες, η ΕΦ δημιουργεί νέους νόμους, κανόνες, υπερσύνολα κοινωνιών και χρησιμοποιεί πιο σύνθετα μοτίβα σκέψης.

Σχετικά με το ότι είσαι νέα, εντάξει δικαιολογείσαι. Ωστόσο πλέον δεν σε βλέπω να προλαβαίνεις να κάνεις επανάλληψη γιατί και είναι δυσκολότερο να διατηρήσουμε την επαφή με το παρελθόν μέσω τον καινούργιων λειτουργικών συστημάτων που αρχίζουν να απομακρύνονται από τις ρίζες τους (DOS), και χάρη στην πληθώρα των νέων τίτλων που μας βομβαρδίζουν με καταιγιστικό ρυθμό.

Δεν αντέχω πλασματάκια ..χωρίς χεράκια..ούτε εξωγηϊνάκια με κείνα τα τεράστια ματια να σε κοιτάνε! (....""δε θα το φάω το σάντουίτσ ..παρ΄το...'')... άσχετο

Άλλη προσέγγιση θέματος... Πώς αισθάνεται ο gamer παίζοντας ένα παιχνίδι?
ποιός ο ρόλος του?
ερευνητικός? θεός? μαθητής? επιστήμονας? ..(βγάζει απωθημένα ίσως??)(γενικά μιλαω ..πάντα!!)

Όλα και τίποτα? Πως θα το έβλεπες αυτό? Βάζεις μέσα την ηλικιά του gamer? Πόσες εμπειρίες έχει ένας μικρότερος gamer απο έναν μεγαλύτερο? Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, ωστόσο τα παιχνίδια κατορθώνουν πολύ περισσότερα.

Αν θελήσεις να δεις από την πλευρά της έρευνας, τότε το παιχνίδι μπορεί να γίνει είτε αναζωγονητικό εργαλείο για το μυαλό, για τον συντονισμό των κινήσεων, για την εκπαίδευση της μνήμης, για, πιθανόν, περισσότερους συσχετισμούς (βάθος σκέψης) εντός και εκτός παιχνιδιού. Και πάλι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και σαν εργαλείο (τουλάχιστον κάποιος ψυχολόγος) για να δει πως λειτουργεί κάποιος σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, σε σχέση με την ομάδα του και ότι άλλο είναι δυνατόν να εξαχθεί από αυτά.

Θεός. Γιατί όχι, ούτως ή άλλως είσαι ο Θεός του υπολογιστικού σου συστήματος. Και όταν παίζεις το strategy είσαι υπεύθυνος για μονάδες που θεωρητικά ζουν στο φανταστικό σύστημα του παιχνιδιού, οπότε είσαι ο Θεός.

Μαθητής? Εκπαιδευτικά εργαλεία σίγουρα είναι. Αν σκεφθείς πως τα action εκπαιδεύουν το μυαλό στην καλύτερη αντίληψη του χώρου, την άμεση αναγνώριση εχθρικών μονάδων. Ή ακόμη μπορούν να σου προσφέρουν πληροφορίες με πιο ευχάριστο τρόπο, όπως στο ECHO. Δεν έχω ψάξει ωστόσο περισσότερο.

Τα απωθημένα θα βγουν όπως και να 'χει, οπότε είναι καλύτερα να βγουν σε ένα παιχνίδι παρά σε κάποιο δικό σου. Προσωπικά μέσω Doom, Quake και Wolfenstein ξέδωσα αρκετές φορές, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, οπότε μπορώ να το θεωρήσω ως το καλύτερο εργαλείο.

Ο ρόλος του λοιπόν όπως βλέπεις περιορίζεται μόνο από την φαντασία του γραφοντα. Είτε την έλλειψη της! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Ε??

[στην καλύτερη αντίληψη του χώρου]

....μμμμμμ αν ειναι να το γυρίσω σε action για να αποκτήσω καλυτερη αίσθηση χώρου..να το κάνω..(ως γυναίκα ..δικαιούμαι να μην την έχω απόλυτα!!)..στα action δε ... δεν αντέχω τόσο εξευτελισμό από τις πρώτες ..(πιστες ..δεν το λεν έτσι εκεί?) ..δε θα μπορέσω ..νομίζω.
Προσωπικά..βρίσκω ελκυστικό το ρόλο του ερευνητή....(Ρε.. θούστη(γενικώς)..απωθημένα βγάζω..γουστάρω τελικά αρχαιολογία?...!!Ως σπουδές εννοώ...σκαθα τα πήγαινα στα αρχαία!! )


Ας είναι λοιπόν...

Τελικά γιατί παίζουμε adventure-εξερεύνηση?

[Όλα και τίποτα? Πως θα το έβλεπες αυτό? Βάζεις μέσα την ηλικιά του gamer?]
Υ.Γ 'ολα και τίποτα? .. ηλικία gamer..(σα δε ντρέπεσαι!!)

@Giovanna

Δεν πιστεύω να έχεις παράπονο πάλι!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@Bgtzk

Χμ, δεν ξέρω αν εκεί όντως βρίσκεται η διαφορά γυναικείου-αντρικού μυαλού, μιας και υπήρξε εξαιρετικά ικανή παίκτρια η οποία είχε κερδίσει διαγωνισμούς στο εξωτερικό την περίοδο που υπήρχε και ο κλασσικός fatality. Καλά το πίστες πάει στους κερματοδέκτες, γενικά μιλάμε για επίπεδα πλέον, αλλά δεν τίθεται θέμα. Το adventure είναι έρευνα, ωστόσο δεν έχει να κάνει μόνο με τον χώρο αλλά και τις ιδέες που βγαίνουν μέσα από τους διαλόγους και την ιστορία. Σε ποιό σημείο είσαι διατεθειμένη να φτάσεις, αυτό είναι δικό σου θέμα.

Αρχαιολογία, δεν είναι κακό. Χαρά στο κουράγιο σου. Ωστόσο από όσα έχω δει σε documentaries, θα έχει πολύ υπομονή, και μόνο μια στις τόσες (μπορεί και γενιές) θα βρίσκεται κάτι το τόσο σημαντικό το οποίο να ταράξει τα στάσιμα νερά του κλάδου. Εκτός αν μπεις σε κάτι πιο θεωρητικό? Τέσπα, τα παιχνίδια που σχετίζονται με αρχαιολογία συνήθως βάζουν κάποιο μαγικό στοιχείο, ίσως αυτό να ψάχνεις και να σε συναρπάζει.

Όσο για το Υ.Γ. το γνωρίζω εκ πείρας γιατί άλλα παιχνίδια έπαιζα στα 15 μου (spectrum και αργότερα commodore) και άλλα παίζω τώρα στα 37 μου, οπότε δεν μπορώ καν να το δω σαν αστείο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όταν βλέπω τον πιτσιρικά να έχει παίξει ένα lineage ή να παίζει ένα actionάδικο (και κει μας τελείωσε το παιχνίδι) και να νοιώθει θεός πως να μην φρικάρω όταν έχω γνωρίσει τόσα παιχνίδια μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια και έχω μεγαλώσει μέσα από όλα αυτά (όχι δεν μιλάω για την πνευματική ηλικία, με άφησα κάπου εκεί πίσω στα 15 <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->).

@mortal

Εγώ παράπονο. Οχι βέβαια, απλώς, δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν πειράζει, γενικά εγώ κάπου χάνω να καταλάβω τις περίπλοκες σας απόψεις. Εγώ στο πιό απλό το έχω καταλάβει!!

Γκρρρρρρρ! Δοκίμασες να διαβάσεις τα μηνύματα μας με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω αφού πρώτα θα έχεις κάνει για μερικές ωρές περιστροφές γύρω από τον εαυτό σου απαγγέλωντας Shakespear στο πρωτότυπο? Για κάνε ένα πείραμα! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> [Παράλληλα ενεργοποίησε και το κέντρο αναγραμματισμών του εγκεφάλου καθώς θα ψάχνεις εκεί τον κρυπτικό κώδικα του μυστικού της τέλειας παράνοιας!]

Και έχε στο μυαλό πως τίποτα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, αλλά και πάλι τίποτα δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο πιστεύεις!