Nostradamus

Indeed...Απομενει να παρει σβαρνα τους Ελληνες

καλο φαινεται!

Dream_specialist wrote: Εγώ προσωπικά λέω ευτυχώς που υπάρχει και αυτή η ομάδα που έχει πάρει σοβαρά το θέμα adventures, είναι δημιουργική και συνεπής και ευτυχώς βγάζει δέκα ποιοτικότατα adventures το δίμηνο.

Εκ των πραγματων οι φρασεις '' δεκα ποιοτικα adventures '' και η φραση '' διμηνο '' δεν συναδουν.Και να ξερεις οτι κανει καλο στο ειδος να βγαινουν π.χ. 3 και ποιοτικα adventures παρα 10 και μετρια (αφου η μετριοτητα ως γνωστον οδηγει στην απαξιωση).

Γιατί το παιδεύετε? Αφού κορυφαία δεν βγαίνουν κάθε μέρα άντε 1 κάθε 3 με 4 χρόνια και όχι πάντοτε στο ίδιο είδος παιχνιδιού). Ορισμένες ιδέες απλά πρέπει να ωριμάσουν και κατόπιν να βγουν στο κοινό, οπότε πέφτουμε στο λούκι της επανάληψης και της ανατροφοδότησης με μικροδιαφοροποιήσεις (κάτι γίνεται αλλά πολύ...πολύ...πολύ αργά). Δεν μπορεί κάθε μέρα να έχουμε ένα Dig, ένα Beast Within ή ένα Moment of Silence, ή έστω ένα Atlantis. Καλώς ή κακώς τα Πρωτότυπα (τονίζω το κεφαλαίο) παιχνίδια δυστυχώς είναι ελάχιστα (άσε που δημιουργούν τους άπειρους κλώνους μετά που όσοι έρχονται αργότερα δεν μπορούν να αντιληφθούν την έννοια με ευκολία και να αντιληφθούν (όπως και ο καθένας σε άλλα θέματα) πως όταν ο πρώτος έχει χαράξει το μονοπάτι απλά οι υπόλοιποι το ακολουθούν και το παταν περισσότερο (αναφορά σε ένα σχόλιο (αν θυμάμαι καλά) στο Sacred Rings review)), οπότε οι εταιρείες στρέφονται στα γνωστά και τετριμένα θέματα (όπως (κακή ώρα) ο Νοστράδαμος (πολλά έχουν δει τα μάτια μου και ουδεμία διάθεση έχω να ασχοληθώ με το θέμα συγκεκριμένα)), που θα φέρουν ένα σίγουρο εισόδημα στο ταμείο τους. Αν κάποια στιγμή κάνουν την έκπληξη τότε θα τους περιμένουμε, ειδάλλως καλά ήταν πάει και πέρασε και πάμε για άλλα.

Η προαναφερθείσα εταιρεία απλά λειτουργεί στο επίπεδο του σίγουρου, σε άλλους από μας κάνει, σε άλλους δεν κάνει. Αλλά φυσικά θα πρέπει να δεχθούμε και το γεγονός ότι οι ανάγκες των παικτών δεν είναι ίδιες, και κάθε ηλικία θέλει τα δικά της ή έχει αποκτήσει ήδη τις συνήθειες που αλλάζουν δύσκολα. Άσε που ορισμένοι βαριόμαστε και ευκολότερα κάτι. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Κοίτα, βασικά Πρωτότυπο όπως έχω συνηθίσει να το σκέφτομαι είναι αυτό που φέρνει τα πάνω κάτω σε μια ολόκληρη εποχή παιχνιδιών, π.χ. (αναφερόμενος σε περισσότερα είδη παιχνιδιών) όταν βγήκε το Lands Of Lore 1 άλλαξε τα πάντα στα CRPG (και οι απόγονοι του (2,3) συνέχισαν), ή το stonekeep (έφερε το stealth, θεατρικό, τους σύνθετους γρίφους, τα μυστικά με καλό περιβάλλον, ηχητικά, αγωνία), το Doom (πριν από αυτό τα 3D (καλά 2 1/2) δεν υπήρχαν ως ιδέα (τουλάχιστον έτσι όπως την εδραίωσε)), όταν βγήκε το Dig, το Myst, το Phantasmagoria, το 7th guest άλλαξαν τον τρόπο που βλέπαμε τα παιχνίδια γενικότερα μέχρι τότε. Ή ακόμη τα Dune που μόνα τους στην ουσία δημιούργησαν αυτό που σήμερα αποκαλούμε RTS (αν και τα turnbased επιμένουν ακόμη). Από τα αρχικά αυτά συνήθως μόνο οι άμμεσοι απόγονοι τους βελτιώνονται με άλματα (αφού πιάσαν έχουν περισσότερο χρήμα), τα υπόλοιπα απλά παραμένουν και στριφογυρίζουν σιγοβράζοντας στο καζάνι μέχρι που κάποιο να βγει στην επιφάνεια. Αν θα θεωρούσα σήμερα κάτι άλμα θα ήταν αυτό που έκαναν τα spellforce (συνδιάζοντας adventure/RPG(action υπό όρους)/RTS) δημιουργώντας ένα δικό τους είδος που τα παίζεις όπως σου κάνει κέφι. Και όλα τα παραπάνω στηρίζονταν σε μια κάπως μεγαλύτερης διάρκειας ιστορία (πολλές φορές και ιστορία μέσα σε ιστορία) με καλά σκηνοθετημένα video που δίνουν μέρη της ιστορίας, και πολλά άλλα που φτάνουν κάποια παιχνίδια σε αξεπέραστα επίπεδα.

H Kheops Studios βασικά για μένα καλά κάνει, απλά δεν με πιάνει το στυλάκι των γνωστών προσώπων (Da Vinci, Nostradamus και λοιπά), συγγραφέων (Ο Ιούλιος έχει αναστενάξει από ότι φαντάζομαι με το Voyage), εκπαιδευτικών παιχνιδιών (echo διαφήμιση και συγχρόνως εκπαιδευτικά για το Lascaux), remakes όπως παλαιότερα.

Που είναι ωστόσο η καθαρή φαντασία? Από το μηδέν να στήσεις έναν ολόκληρο δικό σου κόσμο με τους κανόνες του, την μυθολογία του, την ιστορία του, τα πολιτικά του συστήματα, και στον οποίο να διαδραματιστεί η ιστορία σου και πολλές άλλες στην συνέχεια? Δεν μιλάω για τα δικτυακά φυσικά γιατί αυτά υπάγονται αλλού και ουδεμία σχέση με την πρωτοτυπία έχουν.

Όλα όσα αναφέρεις για τη σφαίρα του αντικειμενικού είναι σωστά, αλλά καλό είναι να παραμένουν μόνο στο βιομηχανικό τομέα, και όχι στον τομέα της ψυχαγωγίας. Εκεί λειτουργεί η παραγωγικότητα και η επανάληψη (δίχως ωστόσο πάντοτε η ποιότητα να είναι προαπαίτηση) σε μια αλυσίδα παραγωγής. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ας μην κάνουμε λοιπόν τα παιχνίδια τόσο "βιομηχανοποιημένα", αλλά ας τους επιτρέψουμε να ξεφεύγουν λίγο προς διάφορες κατευθύνσεις. Π.χ. το Runaway πέτυχε γιατί ξέφυγε από τη σοβαρότητα των αστυνομικόπληκτων παιχνιδιών και έβαλε γενναίες δόσεις χιούμορ και φαντασίας μέσα, το Moment Of Silence γιατί έπαιξε έξυπνα με την θεματολογία του σε σημείο που άλλα παιχνίδια να μην το πλησιάζουν (κάτι αντίστοιχο σε άλλο επίπεδο το 'χαν κάνει το sanctuary και το faust (αλληγορίες στην ουσία).

@Elessar

Άσε μην τους βάζεις ιδέες γιατί θα το κάνουμε 23 εδώ μέσα! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Άσχετο αλλά το Lands of Lore 1 δεν άλλαξε τα πάντα στο RPG καθώς στηρίχθηκε στην φιλοσοφία του Eye of the Beholder 2 (έτσι και αλλιώς η ίδια ομάδα το έφτιαξε) απλά ήταν πιο απλοποιημένο και απλώς ένα από τα καλύτερα RPG EVER. Αυτό του στυλ RPG το καθιέρωσε το Dungeon Master όμως αρκετά χρόνια πριν.