Perry Rhodan

Όπως είπα και πριν, αυτό που εσύ βλέπεις ως "κεντρική αναζήτηση" εγώ το θεωρώ αφορμή για να ξεκινήσει η ιστορία. Το να επιβεβαιωθεί αυτό που ήξερα πριν καν ακόμα τελειώσει η εισαγωγή δεν μπορώ να το δω σαν κάτι παραπάνω. Για όλα τα άλλα δεν μάθαμε το παραμικρό. Δεν με ενδιαφέρει αν θέλουν να βγάλουν sequel με το ίδιο θέμα. Όταν αγοράζω ένα παιχνίδι θέλω στο τέλος απαντήσεις σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο (κανένας δεν είπε να μας τα "μασήσει και να μας τα βάλει στο στόμα" αλλά θα μου άρεσε να δω έστω την σκιά από την τροφή). [Στα βιβλία του Dick συνήθως υπάρχουν απαντήσεις, στου Clarke αιωρούνται κάπου μακριά - αλλά τίποτα από τα δύο δεν είναι συγκρίσιμο με το τι περιμένω από ένα παιχνίδι.]

Μα αυτό ακριβώς εννοούσα, αν θες δηλαδή "φιλοσοφία", μην την ψάχνεις στο παιχνίδι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Το παιχνίδι, καλώς ή κακώς [το 'χω κρίνει παλαιότερα και πλέον δεν το ξανακάνω (ίσως να 'χω αλλάξει και γνώμη μετά από άλλους 40-50 τίτλους {διαφορετικών ειδών} που έπαιξα)] είναι αυτό που λέει η λέξη παιχνίδι, και όχι ψυχαγωγικός [με την στενή σημασία του όρου] τίτλος. Ψυχαγωγικό ήταν π.χ. το ECHO - Secret Of The Lost Cavern που θυμάμαι κιόλας, ή σε πολυυυυυυυύ γενικές γραμμές το The Moment of Silence εξαιτίας μιας σχετικής κριτικής του [και όχι απαντήσεων (κάτι το οποίο προσωπικά δεν θα έψαχνα στο παιχνίδι] προς ορισμένα από τα δεδομένα με τα οποία ζούμε την ζωή μας.

ΑΛΛΑ [το γνωστό δλδ] η κεντρική ιστορία ήταν η α) ανέυρεση των "φωνών" [και της σημασίας τους], της β) κοπέλας [πήγαιναν πακέτο], γ) να βρείς τον κακό/κακή ή whatever [γνωρίζοντας πολλούς γραφικούς χαρακτήρες], δ) να τον νικήσεις/εξουδετερώσεις/υπερκεράσεις και τέλος ε) να βρεις τα "things" [π.χ. εκεί εγώ αυτόματα έκαναν συνειρμό Kthulhu], τα υπόλοιπα ήταν απλά το περιτύλιγμα, το ντεκορ, τα ορεκτικά και ότι άλλο βάζεις με τον νου σου [η οποιαδήποτε φυγή/καταστροφή ή whatever]. Και θέλω να το σκέφτομαι σαν μια ικανοποιητική ματιά στον γενικότερο κόσμο του Perry Rhodan [μέσα από το μουσείο πήραμε μια καλή γεύση], μιας και έχουμε πολλές φυλές να ασχοληθούμε [το πανεπιστήμιο ήταν ενδιαφέρον και σίγουρα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί περισσότερο], ακόμη περισσότερους πλανήτες [είδαμε ουσιαστικά 4? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->], πιθανόν ένα στρυφνό σε κάποια σημεία και ίσως κυνικό χιούμορ [ειρωνικό ίσως] και άλλα τα οποία μπορεί [ή και όχι] να κυκλοφορήσουν με μεταγενέστερα παιχνίδια. Το ότι δεν έσωσε/φίλησε/παντρεύτηκε την τύπισα στο τέλος [happy end and END <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->] δεν σημαίνει πως δεν τελείωσε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Καλώς ή κακώς έτσι το αντιλήφθηκα από την αρχή ως το τέλος του παιχνιδιού. Δηλαδή ακόμη κι αν δεν βγει sequel δεν ένοιωσα κάποια έλλειψη από όσα μου δόθηκαν. Προσωπικά κρίνωντας πάντοτε, φυσικά.

Mortal wrote: Το ότι δεν έσωσε/φίλησε/παντρεύτηκε την τύπισα στο τέλος [happy end and END <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->] δεν σημαίνει πως δεν τελείωσε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο. Όταν χρησιμοποίησα τη λέξη "αφορμή" αναφερόμουν ακριβώς στις σχέση άνδρα - γυναίκα που δεν με απασχολούν καθόλου και είναι ένα ασήμαντο κομμάτι στην ιστορία. Αν έλλειπαν ακόμα καλύτερα. Αλλού ήταν το ενδιαφέρον και σε αυτό δεν υπήρχε τίποτα στο τέλος παρά ένα κενό. Σε αυτό το κομμάτι το τέλος του μου θύμησε το Runaway 2. Θα μπορούσαν να βάλουν και ένα μεγάλο "...to be continued...".

@Taurnil_Mithrandir

Επίσης στην ιστοσελίδα του παιχνιδιού θα βρεις πολλά στοιχεία για τον κόσμο που βασίζεται το παιχνίδι.