Still Life 2

Ρε παιδια τι εχετε να πειτε για το καινουριο still life? Δεν μαρεσε και το still του δολοφονου , ειναι οπως την ταινεια ¨Σε Βλεπω" , με καμερες κτλ! Οσο για τα γραφικα σε ορισμενα σημεια δηχνουν πολλα προβληματα σε σημειο να μπαινω μεσα σε δωματια (λογω κακων γραφικων) που δεν μπορεις να μπεις!
Πιστευω οτι το Πρωτο still life ειναι διαχρονικο

Πειτε μ την αποψη σας!

Το ξεκινησα σημερα το πρωι,αν και ειμαι στην αρχη μπορω να πω οτι το στιλ του δολοφονου μου αρεσει απο κει και περα με εντυπωσιασαν οι διαφορες cutscenes για την διαρκεια τους , ενδιαφερον και το inventory system αν και σε καποια σημεια με ξενισε ο χειρισμος του.

Το παιχνίδι είναι πάρα πολύ καλό. Δεν έχει καμία σχέση με την ατμόσφαιρα του πρώτου, αλλά τα συναισθήματα που σου δημιουργεί είναι εξίσου έντονα και μοναδικά. Σε ελάχιστα παιχνίδια νοιώθεις τόσο έντονα την αίσθηση του κινδύνου, της αγωνίας και του εγκλισμού. Παίζοντας, ειδικά όσο προχωράει η δράση αισθάνεσαι πραγματικά την ανάσα του δολοφόνου στο σβέρκο σου, καθώς αυτός σε παρακολουθεί διαρκώς και γίνεσαι έρμαιο των επιθυμιών του. Οι γρίφοι του επίσης είναι απόλυτα δεμένοι με την ιστορία και κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα δυσκολίας με εξαίρεση έναν ή δύο που έχουν συζητηθεί αλλού σε αυτό το forum. Η επανάληψη εύρεσης κωδικών για να ανοίξουν κάποιες πόρτες ίσως ακούγεται μονότονη αλλά υλοποιείται πολύ διαφορετικά σε κάθε περίπτωση με αποτέλεσμα να μην κουράζεται ο παίκτης. Σας θυμίζω εδώ πως το πρώτο παιχνίδι έπασχε σημαντικά στον τομέα των γρίφων, καθώς περιείχε μόνο λίγα puzzles αλλά και τον εντλώς άκυρο γρίφο με τα κουλουράκια, τον οποίο η Vic σχολιάζει πολύ έξυπνα στο SL2. Το σημαντικό προνόμιο του παιχνιδιού είναι βέβαια το story και οι χαρακτήρες. Το πρώτο χαρακτηρίζεται από πολλές ανατροπές και κάποια side stories που δένουν αρκετά αρμονικά με την όλη ατμόσφαιρα. Βέβαια παράλληλα με τη βασική ιστορία παρακολουθείς μέσω flashbacks και ελάχιστα παίζεις και το φινάλε του SL1, με την ταυτότητα του πραγματικού δολοφόνου να αποκαλύπτεται και να τεκμηριώνεται επαρκώς (;;;;. Τα flashbacks αυτά, εκτός από το να ολοκληρώνουν την πρώτη ιστορία, δείχνουν το πόσο η τραγική αυτή υπόθεση έχει στιγματίσει τον χαρακτήρα της Vic, κάνοντάς την ακόμα πιο σκληρή και καχύποπτη με τους ανθρώπους, ενώ παράλληλα φανερώνονται και κάποιες αδύναμες πτυχές του χαρακτήρα της. Η εξέλιξη του χαρακτήρα της Vic από το πρώτο παιχνίδι στο δεύτερο είναι για μενα το σημαντικότερο στοιχείο του
SL2. Επίσης όλοι οι χαρακτήρες που συναντάς στο παιχνίδι είναι εξαιρετικά καλοσχεδιασμένοι ως προς το σεναριακό τους background και όλοι συμμετέχουν εξίσου δυναμικά στην προώθηση της δράσης. Τα γραφικά φυσικά παραμένουν το πιο αδύναμο στοιχείο του παιχνιδιού, αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο βρήκα πως αισθητικά ταίριαζαν απόλυτα στην συνολική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού... Το πιο άκρυο σημείο ήταν φυσικά το Inventory System και δυστυχώς η δυσλειτουργικότητά του γίνεται αντιληπτή κυρίως στο τέλος του παιχνιδιού όπου μέσα στη κορύφωση της έντασηςκαι της αγωνάις ξαφνικά διαπιστώνης πως πρέπει να αφήσεις κάποια αντικείμενα σε ντουλάπι γιατι οι τσέπες σου γλέμισαν. Η απόλυτη ξενέρα, ευτυχώς, όμως, συμβαίνει σπανιότατα. Τέλος βρήκα το παιχνίδι πάρα πολύ εθιστικό. Η συνεχής ένταση και η αγωνία που προκαλεί στον παίκτη σε κάνει να μη θες να ξεκολήσεις. Κι ενώ σε αντίθεση με το πρώτο εδω η ιστορία ολοκληρώνεται και η συνολική διάρκεια της δράσης του είναι ικανοποιητική παρακαλάς να είχε διαρκέσει άλλο ένα 24ωρο...

Νομίζω πως το sequel ήταν αντάξιο του προκατόχου του, χωρίς να είναι καλύτερο ή χειρότερο από αυτό. Οι δημιουργοί του κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό ως προς τα συτσατικά του παιχννίδι με εξίσου ισχυρό αποτέλεσμα. Αξίζει μέχρι το τελευταίο λεπτό...

Παντως εμενα το τελος μου φανηκε βαρετο! Συνεχεια υπηρχαν προβληματα και κινδυνοι και ηταν πολυ σπαστικο οταν υπηρχε χρονος στα τελευταια σημεια(περισσοτεροι απο μια φορα)! Εφτασα σε σημειο να πω αντε τελειωνε επιτελους , ειχα οντως βαρεθει ολο το σπιτι!

Δεν έχω πάιξει και πολύ έως τώρα, είμαι ακόμα στην αρχή, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω απογοητευτεί πλήρως (να σημειώσω ότι την πρώτη φορά που το εγκατέστησα και είδα τα γραφικά, έπεσε ΑΜΕΣΩΣ uninstall)... Αν εξαιρέσουμε τα τρισάθλια γραφικά (παρόλο που οι cutscenes είναι πολύ καλές και γενικά ο υπόλοιπος τεχνικός τομέας προσεγμένος), αυτό που με έχει χαλάσει περισσότερο είναι η λειτουργία (και περιορισμός) του inventory. Ναι μεν το κάνει πιο "ρεαλιστικό", αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο μας νομίζω...

Κατά τα άλλα, αφήνει πολύ καλές υποσχέσεις για παραπέρα...Τρομερά ενδιαφέρον σενάριο, αγωνιώδης πλοκή και πειστική ατμόσφαιρα.

Είχες γράψει και ένα άρθρο πριν από λίγο καιρό για την έλλειψη λογικής στην κοστολόγηση παιχνιδιών ανάλογα με την γεωγραφική περιοχή και τον publisher. Πολύ απλά "μετρούν τις δυνάμεις" τους κάθε φορά σε διαφορετικά τμήματα της αγοράς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι αρκετοί δεν θα είχαν την υπομονή να περιμένουν την retail έκδοση. Στο συγκεκριμένο τίτλο υπάρχουν και πολύ χειρότερα παραδείγματα κοστολόγησης (που λειτουργούν βασιζόμενοι στην άγνοια ορισμένων παικτών/πελατών).

@ Fallen

Έτσι όπως το γράφεις, μπορεί κάποιος να υποθέσει πως θα "την έβρισκες" ή προτιμούσες να πουλιέται η retail έκδοση ακριβότερα, π.χ. 40 €. Εμένα, πάντως, αυτό μου ήρθε πρώτο στο μυαλό διαβάζοντας άυτά που γράφεις. Λογικά δεν εννοείς κάτι τέτοιο.

Επίσης, να ξαναγράψω, καταλαβαίνοντας προφανώς πως η γνώμη μου δε βρίσκει σύμφωνο ίσως και τους περισσότερους στο advocate, πως για πολλούς και ποικίλλους λόγους βρίσκω ολωσδιόλου παράλογη την αγορά τίτλων σε downloaded μορφή (ίσως να συμφωνεί κι η Giovanna λόγω μιας πρόσφατης εμπειρίας της). Έχω μάλιστα στο μυαλό μου συγκεκριμένο χαρακτηρισμό για τον τρόπο αυτό πώλησης παιχνιδιών, αλλά επειδή δεν μπορώ να τον στηρίξω, δεν τον αναφέρω καν.

Να συμπληρώσω, για να μην παρεξηγηθώ, πως καμία διάθεση δεν έχω να σου ανεβάσω περισσότερο αίμα στο κεφάλι ή να κοροιδέψω. Άλλωστε θα ήμουν ο τελευταίος που θα έκανε κάτι τέτοιο, όχι μόνο λόγω χαρακτήρα, αλλά κυρίως γιατί την έχω πατήσει μέχρι στιγνής ουκ ολίγες φορές, έστω και με διαφορετικό τρόπο.