Ι have no mouth and I must scream

Μόλις το ολοκλήρωσα και δηλώνω σχετικά εντυπωσιασμένος. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν είχα ασχοληθεί μαζί του όταν κυκλοφόρησε αλλά το παιχνίδι είναι πραγματικά εξαιρετικό.
Βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Harlan Ellisson ενώ συμμετέχει και ο ίδιος ο Harlan δίνοντας την φωνή του στον AM, τον υπερ-υπολογιστή - "θεό" του παιχνιδιού.

Η φύση του παιχνιδιού είναι σίγουρα "σκληρή" με την έννοια ότι φέρνει τον παίκτη σε επαφή με τους χειρότερους εφιάλτες και φόβους του. Χειριζόμαστε 5 διαφορετικούς χαρακτήρες, "παίζοντας" κάθε φορά το σενάριο του καθενός. Μέσα από την κάθε ιστορία χειριζόμαστε τον ανάλογο χαρακτήρα προσπαθώντας αφενός να ανακαλύψουμε το παρελθόν του, αλλά και τον λόγο για τον οποίο "βασανίζεται" από τον ΑΜ, και αφετέρου να τον οδηγήσουμε - ίσως - στην λύτρωση.

Επειδή στο φινάλε γίνεται σχετικά το "έλα να δεις" θα ήθελα να το συζητήσω με κάποιον που το έχει τελειώσει.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα, ένα από τα παντοτινά διαμάντια του παρελθόντος του adventure gaming.

Κοίτα σύμπτωση... μόλις το εγκατέστησα ξανά για να το ξεκινήσω. Φοβερή παιχνιδάρα με σενάριο που σπάει κόκαλα. Παρά τα τεχνικά του ελαττώματα είναι τόσο "βαθύ" που δεν τους δίνεις σημασία (για παράδειγμα αν ο χαρακτήρας κοίτα προς τα δεξιά και πατήσεις να περπατήσει προς τ' αριστερά, πάει για λίγο ανάποδα). Το είχα πρωτοπαίξει όταν είχε βγει και είναι ένα από τα λίγα adventures που θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια το σενάριό του με λεπτομέρειες. Για να το εγκαταστήσω χρησιμοποίησα το DosBox μαζί με το D-Fend, τρέχει μια χαρά, αν κάποιος χρειάζεται βοήθεια μην διστάσετε.

Tasos wrote: Τρέχει κανονικά σε Windows 7???

Τρέχει μια χαρά και μέσω ScummVM!

Το φοβερό με αυτό το παιχνίδι είναι ότι υπάρχουν αρκετές προσεγγίσεις σε κάθε σενάριο, έχεις ποικίλες εναλλακτικές και διαφορετικά πράγματα να δοκιμάσεις, με αποκορύφωμα στο φινάλε όπου πρέπει να το παίξεις με έναν χαρακτήρα - αλλά μπορείς να διαλέξεις οποιονδήποτε από τους 5 (μάλλον όμως οι 2 πέφτουν σε dead end αλλά δεν το έχω επιβεβαιώσει ακόμη)!

NikolasFigaro wrote: Elessar, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, πραγματικά εύχομαι να σε παρότρυνε το άρθρο για τα αδικημένα adventures στο περιοδικό, προκειμένου να ασχοληθείς με το παιχνίδι.

Αυτό ακριβώς έγινε

NikolasFigaro wrote: Τι να λέμε, το παιχνίδι είναι one of a kind. Χαλαρά είναι από τα αγαπημένα μου adventures of all time, ενώ το θεωρώ και ως ένα από τα πιο "αδικημένα".

Elessar, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, πραγματικά εύχομαι να σε παρότρυνε το άρθρο για τα αδικημένα adventures στο περιοδικό, προκειμένου να ασχοληθείς με το παιχνίδι. Διότι αυτός ήταν εξαρχής ο σκοπός του άρθρου: Να ξαναθυμηθούμε ή έστω να παίξουμε για πρώτη φορά μερικά "ξεχασμένα" διαμάντια.

NikolasFigaro το άρθρο σου ήταν πραγματικά πολύ καλό. Και εγώ ξαναθυμήθηκα το παιχνίδι από αυτό. Μόνο μια ερώτηση: Στον τίτλο έχεις μια φωτογραφία του ?9? (άλλο απωθημένο) άλλα στο άρθρο δεν αναφέρεται πουθενά. Το ξέχασες ή στο πετσοκόψανε;

NikolasFigaro wrote:

Constantine_R wrote: Ήμουν βέβαιος ότι κάποιος θα το πρόσεχε! Η αλήθεια είναι ότι αρχικά το είχα συμπεριλάβει και το "9", αλλά λόγω του ότι είχα πρόβλημα χώρου, κι επιπλέον είχα κάνει αναφορά σε αυτό και στο παρελθόν (από την στήλη gaming culture - Θεός σχωρέστην), τελικά... έφαγε μαχαίρι!

Α, κι ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Κωνσταντίνε!

Ω! μα ήταν ένας απλός γρίφος του στυλ «βρες τι λείπει»
Πρέπει να γύρισα τις σελίδες τουλάχιστον 5-6 φορές και αυτό πουθενά, αφού στο τέλος διάβαζα τους τίτλους σαν παιδάκι του δημοτικού, δείχνοντας με το δάχτυλο: «Λόλα? να? ένα? μήλο?»

Όσο για τη δουλειά σου: (χωρίς να θέλω φυσικά να προβώ σε συγκρίσεις?) «άξιος, άξιος», οι απόψεις σου με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και μου αρέσει που το αντιμετωπίζεις χωρίς επαγγελματικό φανατισμό: εκθειάζουμε τα καλά και πετάμε διακριτικά κάτω απʼ το χαλί τα κακά. (μήπως το θέμα βγαίνει λίιιιγο off topic; )

Edit: Τα λόγια στο κουτί είναι του NikolasFigaro, δεν ευχαριστώ έγω τον εαυτό μου, απλώς κατάφερα και το έκανα σαν τα μούτρα μου αυτό το post.