The Walking Dead (the game) Season Two

Στη comic con ανακοινώθηκε η 3η Σεζόν του Walking Dead της Telltale. Απ' όσο ξέρω, καμία άλλη λεπτομέρεια δεν έγινε γνωστή. Προσωπικά απολαμβάνω τη δεύτερη σεζόν εξίσου με την πρώτη. Δεν με εκπλήσσει, ούτε με σοκάρει το ίδιο αλλά τη θεωρώ αρκετά πιο ώριμη και πιο κινηματογραφική. Η Clem μου αρέσει πολύ σαν κεντρικός χαρακτήρας, στο ρόλο του κοριτσιού που μεγαλώνει μέσα στο σκληρό κόσμο του Walking Dead. Το σύστημα επιλογών του παιχνιδιού δεν με ικανοποιεί και αρχίζω να έχω αμφιβολίες για το όλο concept του choice and consequence, γιατί δεν βλέπω να εξελίσσεται από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Το μεγαλύτερο μείον της δεύτερης σεζον είναι -όπως έγραψε και ο Στέφανος Κουτσούκος στο Ragequit- πως κυκλοφορεί παράλληλα με το έπος που λέγεται Wolf Among us, το οποίο πραγματικά θέτει το ψηφιακό storytelling της Telltale σε νέες, υψηλότατου επιπέδου βάσεις. Λεπτομέρειες στο επικείμενο review του WAU.

Όλως περιέργως θα συμφωνήσω περισσότερο με τον tsampiko και λιγότερο με τον Τάσο γύρω από το θέμα σύγκρισης Walking Dead - TWAU. Πιστεύω ότι το Wolf ενώ είχε έτοιμο και ζουμερό lore, φοβερό κεντρικό πρωταγωνιστή και νουάρ ατμόσφαιρα χτισμένη από τα κόμιξ (τουλάχιστον το πρώτο που έχω διαβάσει), τελικά έμεινε μάλλον στην επιφάνεια. Δανείστηκε η Telltale κάποια καλά στοιχεία από το WD στα οποία έχουν πάρει πλέον master (διφορούμενοι χαρακτήρες, συναισθηματικές εντάσεις κτλ) αλλά τελικά δεν αισθάνθηκα να παίρνω κάποια πολύ δύσκολη απόφαση ή να μην ξέρω στο τέλος ποιος είναι "καλός" και ποιος "κακός". Και τα melee "ξεσπάσματα" του Bigby ώρες ώρες μοιάζανε ελαφρώς "στημένα" για να μπει το απαραίτητο QTE και να θυμάσαι που και που ότι το παιχνίδι είναι και interactive (λέμε τώρα). Και αυτά τα λέω όντας οπαδός της θεματικής/ατμόσφαιρας/αισθητικής που υπηρετεί το Wolf και σχετικά αδιάφορος απέναντι σε settings όπως του WD.

Για μένα η δεύτερη σεζόν WD τα πηγαίνει μια χαρά και διαφοροποιείται όσο πρέπει από τη δυναμική του παίκτη-προστάτη που κυριαρχούσε πλήρως στην πρώτη. Συμφωνώ, όμως, με τον Τάσο ότι το θέμα των επιλογών-συνεπειών είναι πλέον ξεκάθαρα ένα gimmick και τίποτα περισσότερο, χώρια που αντί να εξελίσσεται όπως ελπίζαμε πλέον εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια να συντηρήσει έστω την ψευδαίσθηση. Διευκρινίζω, βέβαια, ότι δεν έχω παίξει ακόμα το 4ο επεισόδιο, μάλλον σήμερα θα το δω.

Having said that, λόγω setting και γενικότερου potential θα προτιμούσα να φτιάχνανε 2η σεζόν Wolf παρά τρίτη WD. Σχιζοφρένεια much?

Εγώ πάντως μετά απο όριμη σκέψη αποφάσισα να το σβύσω απο την λίστα αναμονής που έχω γιατί μαλλον δεν πληρεί τα κριτήρια που έχω για παιγνίδια adventure ή κάνω λάθος?

Τα συγκεκριμένα "παιχνίδια" πάντως πιο καλά τα βλέπεις σαν mini επεισόδια τηλεοπτικής σειράς στο youtube παρά τα παίζεις. Εγώ δει κατά καιρούς αρκετά let's play και φυσικά και με το αναγκαίο fastforward μιας και οι περισσότερες επιλογές που δίνονται στο παίκτη είναι γενικά αδιάφορες, και μάλιστα σαν κάτι που δεν οδηγεί σε τίποτα παρά μόνο σε μια πιθανή διαφορετική διαδρομή με κάποιον άλλον χαρακτήρα. Καλή αρπαχτή πάντως βασισμένη σε σειρά που έχει παρακμάσει σχετικά γρήγορα και πολύ άσχημα στην TV. Για να δούμε μετά ίσως για τους τελευταίους fans να βγάλουν και φυσικού μεγέθους ρέπλικες zombie για τον κήπο, το μπαλκόνι, ή ότι άλλο μπορεί να παράγει η αντιπαραγωγική φαντασία των δημιουργών.

Στο σημείο αυτό πρέπει να πω ότι ακόμα κι όταν διαφωνώ (όχι λίγες φορές, δηλαδή), πάντα απολαμβάνω όταν ο Mortal θάβει κάτι.

[offtopic]
Αγαπητέ μπορεί να μην παίζω adventures [καλά games γενικά ] πλέον αλλά ας είναι καλά τα παιδιά στο youtube που τα παίζουν για μένα [ευτυχώς μερικές φορές δίχως σχολιασμούς σε μια καθισιά οπότε χαλαρά το βλέπεις σαν τηλεοπτικό επεισόδιο] έτσι μπορώ να τα κρίνω σαν ιστορίες και τι προσφέρουν στο θεατή [στον παίκτη είναι πολύ διαφορετικό ζήτημα και πλέον δεν μπαίνω στην διαδικασία να το κρίνω μιας και υπάρχει τόσο υποκειμενικό στοιχείο ώστε καταντά βαρετή και αδιάφορη η κουβέντα για πολλούς]. Και το συγκεκριμένο αποφάσισα να το παρακολουθήσω ένεκα τις σειράς οπότε εξού και η καυστική κρίση. Βέβαια φταιει και η προσέγγιση του ζομποθέματος που σε γενικές γραμμές είναι πολύ flat και δεν προσφέρει ιδιαίτερες συγκινήσεις [πέραν, ίσως, μερικών "ΜΠΟΥ σε τρόμαξα. χεχεχε!".
[/offtopic]