Επιλογές & Συνέπειες
- Elessar
- Topic Author
- Offline
- Team
- Posts: 2986
Ας θυμηθούμε τι γινόταν σε δύο παλαιότερα παιχνίδια, τα οποία μάλιστα κυκλοφόρησαν προ εικοσαετίας, στα Pandora Directive και Indiana Jones & the Fate of Atlantis.
Στο πρώτο, σε πολλά σημεία του παιχνιδιού υπήρχαν επιλογές διαλόγων στις οποίες οι απαντήσεις που έδινες όχι απλώς άλλαζαν τα αμέσως επόμενα στάδια αλλά οδηγούσαν και σε πολλά διαφορετικά φινάλε ή σε έβαζαν σε τρία διαφορετικά μονοπάτια τα οποία ήταν μάλιστα και απολύτως διακριτά μεταξύ τους. Προσωπικά έχω παίξει το Pandora 5 φορές και δεν πρέπει να έχω δει πάνω από 4 φινάλε, οι αποχρώσεις των επιλογών είναι πολύ λεπτές - ίσως και αδιόρατες.
Στο δεύτερο, ουσιαστικά άλλαζε όλο το ενδιάμεσο τμήμα του παιχνιδιού, κάτι που είχε ως συνέπεια να "αναγκάζεται" (πάντα με την καλή έννοια) ο παίκτης να παίξει το FoA τρεις φορές ώστε να βιώσει πλήρως την εμπειρία αλλά και την απόλαυση.
Πάμε τώρα στο Walking Dead, το οποίο διαφημίζει μάλιστα τις επιλογές και τις συνέπειες. Όντως οι επιλογές είναι πράγματι αρκετές αλλά τα αποτελέσματα είναι σχεδόν όμοια. Δεν υπάρχουν εναλλακτικά φινάλε, η ποικιλία των διαφορετικών δρόμων είναι απειροελάχιστη ενώ - καθαρά προσωπικά - θεωρώ πως όλο αυτό είναι απλά μια γαρνιτούρα, μια επικάλυψη ώστε να διαφημίσουμε την - ανύπαρκτη ίσως - διαφορετικότητα του προϊόντος μας. Με άλλα λόγια, πολύ λάδι αλλά από τηγανίτα τίποτα.
Η θέση σας σύντροφοι ποια είναι; Συμφωνείτε μαζί μου ή απλά είμαι ένας στραβός γεροπαράξενος;
Προβοκάτορας της αντβεντσουροαριστεράς
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Castledoque
- Offline
- Adventure Draic Kin
- Posts: 977
Ως έτερος γεροπαράξενος συμφωνώ απόλυτα και επαυξάνω. Πρόσφατα δοκίμασα να ξεκινήσω δεύτερη φορά το The Walking Dead για να παίξω τον Lee ως αναίσθητο γαΪδούρι. Ομολογώ πως δεν προχώρησα και πολύ γιατί ψιλοβαρέθηκα. Πάντως όπως ακριβώς υποψιαζόμουν οι επιλογές μου στο πρώτο τουλάχιστον μέρος του παιχνιδιού έκαναν μια τεράστια τρύπα στο νερό. Choices and Consequences my a@%! Είμαι πάντως περίεργος πόσοι έχουν παίξει κανένα από αυτά τα παιχνίδια δεύτερη φορά. Για μένα πάντως μετά βίας σχεδόν μπορούν πια να θεωρούνται παιχνίδια. Είναι interactive comics με λίγο μεγαλύτερο βαθμό διαδραστικότητας από άλλες ανάλογες εμπειρίες τύπου Dear Esther.Elessar wrote: Η θέση σας σύντροφοι ποια είναι; Συμφωνείτε μαζί μου ή απλά είμαι ένας στραβός γεροπαράξενος;
Άντε, αρκετή γκρίνια για απόψε...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- WickedMan
- Offline
- Tentacled Overlord
- Posts: 1098
Άλλα παιχνίδια το προχωρούν παραπέρα, αλλάζοντας μεγαλύτερα κομμάτια της εξέλιξης, προσφέροντας εναλλακτικά φινάλε κλπ (το "Blade Runner" αποτελεί άλλο ένα ορόσημο στο συγκεκριμένο τομέα). Εξαρτάται από το δημιουργό, την ιστορία του και τον τρόπο που θέλει να τη διηγηθεί. Όντως, επειδή τα παιχνίδια της Telltale έχουν κάνει μεγάλο ντόρο και σε πολύ ευρύ κοινό (εκτός του adventure genre), το "choice & consequence" της έχει διαφημιστεί περισσότερο παρόλο που όντως δεν είναι τόσο "ευρύ", δε δίνει τη δυνατότητα πολύ μεγάλων παρεκλίσεων από την κεντρική ιστορία.
Μια που μου δίνεται, όμως, η πάσα πρέπει να γράψω ότι σε αυτό που έχει βοηθήσει η Telltale είναι να κάνει πιο προφανές (τόσο σε παίκτες όσο και σε δημιουργούς) κάτι για το οποίο χτυπιέμαι εδώ και χρόνια και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω, δηλαδή το ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ CHOICE & CONSEQUENCE ΓΙΑ ΤΑ ADVENTURE GAMES! Πόσο σημαντικά είναι τα διαφορετικά σεναριακα μονοπάτια για παιχνίδια τα οποία είναι εκ φύσεως γραμμικά και τα οποία πάντοτε βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στο σενάριό τους, πόσο σημαντικό είναι ένα τέτοιο "εργαλείο" για να περάσει ανεκμετάλλευτο από το genre.
Αναφέρατε ήδη δύο εξαιρετικά adventures τα οποία είχαν το συγκεκριμένο στοιχείο και το αξιοποιούν εξαιρετικά κερδίζοντας από αυτό. Υπάρχουν πολλά άλλα, αλλά, κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν πολύ λιγότερα απ'όσα θα πρεπε. Η επιτυχία των παιχνιδιών της Telltale ίσως βοηθήσει στο να έχουμε ένα μέλλον όπου το "choice & consequence" θα αποτελεί σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι των adventures, όπως ας πούμε είναι σήμερα το inventory. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό που ξεκίνησε η Telltale με το TWD θα είναι απλά η αρχή μιας απαραίτητης εξέλιξης και ταυτόχρονα μία σύγχρονη απόδειξη ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να προσφέρει πολλά στο genre.
edit:
@castledoque
έχω παίξει περίπου 3 φορές το TWD (2 φορές ολόκληρο και περισσότερες διαφορετικά "chapters"). Και σκέψου ότι δεν τρελάθηκα κιόλας (το θεώρησα εξαρχής καλό παιχνίδι, αλλά όχι κάτι το απίστευτο).
Πάρε χαφάκι, χαφάκι Ισπανό / Γάλλο πάρε για κόφτη / φουνταριστό Αργεντινό / γκολκίπερ πάντα Γερμανόοοοο / και καπετάν τον Τότι...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- crocark
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 2929
ΑΠΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΜΕΤΑΣΤΗΘΙ
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- mkllds
- Offline
- Futuristic Fedora
- Posts: 674
Στα παιχνίδια που αναφέρεσαι είχαν άλλου είδους συνέπειες. Οδηγούσαν σε διαφορετικά μονοπάτια και διαφορετικά φινάλε. Ίσως το Pandora Directive να πλησιάζει περισσότερο όπου θυμάμαι ότι αν ακολουθούσες το "κακό" μονοπάτι (αν και κατά την γνώμη μου ήταν το πιο ταιριαστό μονοπάτι για ένα noir adventure με τον Tex να πίνει Bourbon στην ταράτσα του κτιρίου Ritz και να γίνετε λιώμα) κάποιοι χαρακτήρες είχαν διαφορετική συμπεριφορά απέναντι σου, κυρίως η Chelsee. Ή ήταν μόνο η Chelsee που άλλαζε την συμπεριφορά της; Οπότε δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να τα συγκρίνουμε.
Η αλήθεια είναι ότι και εγώ θέλω να έχω επιλογές στα adventure και δεν εννοώ να βγαίνουν παιχνίδια μόνο σαν το WD.
-"Πάνω στην άμμο την καυτή, γράφαμε τ' όνομα μας".
-Θεοδωράκης.
-Σεφέρης.
-Και τραγουδάει ο Σεφέρης.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- WickedMan
- Offline
- Tentacled Overlord
- Posts: 1098
Πάρε χαφάκι, χαφάκι Ισπανό / Γάλλο πάρε για κόφτη / φουνταριστό Αργεντινό / γκολκίπερ πάντα Γερμανόοοοο / και καπετάν τον Τότι...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Fallen Angel
- Offline
- Homo Adventurous
Agreed, agreed, agreed. Η Telltale μεγαλούργησε κατ' εμέ σε αυτό το σημείο. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ΣΙΓΟΥΡΑ σκεφτόμουν κι εκτός παιχνιδιού τις επιλογές μου. "Κι αν είχα επιλέξει το άλλο;" "Ίσως να μην έπρεπε να κινηθώ συναισθηματικά εκεί, σε real-world (λέμε τώρα) καταστάσεις μάλλον να σκοτωνόμουν λόγω αυτού." "Χμμ.. αυτός μου έφτιαξε σύστημα συναγερμού. Αν είχα σώσει την άλλη, τι θα είχα κερδίσει instead; Έχε γούστο να ήταν φαγητό." Μου άρεσε in-game αυτή η αηδιαστική αμφιβολία που με ταλάνιζε εκ των υστέρων. Και θεωρώ πως ήταν μεγάλη επιτυχία της Telltale.mkllds wrote: Αν θυμάμαι καλά αυτό που διαφήμιζε η TT για το WD ήταν ότι δεν υπήρχαν καλές και κακές επιλογές αλλά επιλογές που έπρεπε να κάνεις. [...]σε κάποια σημεία του παιχνιδιού για κάποιες αποφάσεις που είχα πάρει τις σκεφτόμουν συνέχεια και έλεγα "Καλά έκανα; Μα γιατί να αποφασίσω κάτι τέτοιο; Μήπως θα έπρεπε να διαλέξω κάτι άλλο;". Μάλλον ήθελαν να σε βάλουν στο τρυπάκι του να είσαι συνέχεια με μια αμφιβολία αν έχεις κάνει την "σωστή" επιλογή. [...].
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει, πως δεν εμφανίζει το ίδιο (ή και μεγαλύτερο) ενδιαφέρον η δυνατότητα να ακολουθείς διαφορετικά μονοπάτια και να βλέπεις τελικά αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους ιστορίες στο ίδιο παιχνίδι. Ωστόσο, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει πράξη αυτό με πραγματική επιτυχία με τα σημερινά δεδομένα. Θα απαιτούσε ένα τεράστιο παιχνίδι· αυτόνομο και ανεξάρτητο στο κάθε μονοπάτι του. Και κυρίως, εξίσου συγκινητικό και immersive. Εε, ας μη γελιόμαστε... ανεβαίνουν τα stakes, το funding, οι αφηγηματικές δυσκολίες, κ.λπ.
Αυτό που θα ήθελα εγώ πολύ να δω στα adventures είναι την ίδια ιστορία μέσα από τα μάτια διαφορετικών ηρώων. Όχι να παίζω παράλληλα διαφορετικούς ήρωες και να προωθώ την ιστορία μέχρι να συναντηθούν τα μονοπάτια τους. Να παίζω ολόκληρο το παιχνίδι υποδυόμενη ένα διαφορετικό ήρωα. Ας καταλήγουμε πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Ας υπάρχει πάντοτε ο ίδιος πυρήνας. Ας πρωταγωνιστούν οι ίδιοι ήρωες. Δε με νοιάζουν αυτά. Το Fahrenheit είχε κάνει τα παρθενικά του βήματα σε αυτόν τον τρόπο story-telling και ακόμη το θυμάμαι και ενθουσιάζομαι.
Θα ήθελα πολύ να δω κι άλλες ιστορίες να το αξιοποιούν ως μέσο. Και να το προάγουν. Π.χ. να παίζαμε δύο adventure gamers παράλληλα. Ο ένας να παίζει τον "κακό" κι ο άλλος τον "καλό". Αν, μάλιστα, οι πράξεις του ενός ήρωα (πχ εγκληματία) επηρέαζαν κάπως τον άλλο (πχ ντετέκτιβ), θεωρώ πως θα αποκτούσαν άλλη διάσταση τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Το ελπίζω για το μέλλον, πάντως...
Nothing happens unless first a dream...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- WickedMan
- Offline
- Tentacled Overlord
- Posts: 1098
Πάρε χαφάκι, χαφάκι Ισπανό / Γάλλο πάρε για κόφτη / φουνταριστό Αργεντινό / γκολκίπερ πάντα Γερμανόοοοο / και καπετάν τον Τότι...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Fallen Angel
- Offline
- Homo Adventurous
Σκέψου να έβγαινε ένα παιχνίδι τύπου Sherlock, όπου θα παίζαμε παράλληλα δύο μαζί. Εγώ θα υποδυόμουν τον Ripper, παραδείγματος χάριν, κι εσύ τον Sherlock. Και οι δύο θα είχαμε γρίφους, και deductions, και όλα τα γνωστά καλούδια, κι αναλόγως των επιλογών μας: είτε εγώ θα ξέφευγα είτε εσύ θα με έπιανες. Αποκτά instant replayability το παιχνίδι, μάλιστα, τώρα που το σκέφτομαι. Αφενός για να παίξεις και τον άλλο ρόλο, κι αφετέρου για να δεις το εναλλακτικό σενάριο (αν "έχασες" ή "κέρδισες" αντίστοιχα).
Βέβαια, θα ήταν σαφώς πιο δύσκολο για την εταιρεία ανάπτυξης, καθότι απαιτεί άρτιο σχεδιασμό, τρελλό testing, και διπλή αφήγηση (αναλόγως οπτικής). Ωστόσο, νομίζω πως θα αποζημιώνονταν από το αποτέλεσμα. Είμαι σίγουρη πως πολύς κόσμος θα το τιμούσε. Εγώ, πάντως, σίγουρα. Έχω, άλλωστε, κάτι απωθημένα με τον Man of Sorrows που είχαμε μπει κάποτε ενθουσιασμένοι στο URU live να παίξουμε co-op adventure, και τελικά μείναμε με... τη χαρά.
Βρε, μήπως να ξεκινήσουμε petition και να το στείλουμε στην Telltale; Υπογραφές, παρακαλώ!!
Nothing happens unless first a dream...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Tasos
- Offline
- Templar Hunter
- Posts: 758
Να επισημάνω απλώς πως στο επικείμενο Tales From Borderlands της TT, θα βλέπεις την ίδια (κωμική) ιστορία από δύο POV (για να χρησιμοποιήσουμε και ορολογία Game of Thrones, που κάνει πρεμιέρα σήμερα) χαρακτήρες. Το αυτό πιστεύω πως θα συμβεί και στο επικείμενο GoT της ΤΤ.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- crocark
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 2929
ΑΠΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΜΕΤΑΣΤΗΘΙ
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Fallen Angel
- Offline
- Homo Adventurous
Το σκέφτηκες σε real time; Όσο εσύ θα παίζεις τον κακό, εγώ να παίζω τον καλό; Ή σκέφτηκες ένα παιχνίδι με εντελώς ανοιχτό κόσμο, ή έστω επιπέδων σύγχρονων RPGs; Αυτό θα ήταν πράγματι πολύ δύσκολο -και με αυριανά δεδομένα, πόσω μάλλον με σημερινά. Agreed.
Στο μυαλό μου το είχα λίγο διαφορετικά, σκεφτόμουν ένα adventure (ξαναδίνω το παράδειγμα του Sherlock για ευκολία) όπου π.χ. εσύ θα έπαιζες το adventure του Ripper (θα έλυνες γρίφους, θα προσπαθούσες να αποφύγεις παγίδες, να μην αφήσεις ίχνη, να μην τη γλιτώσουν τα θύματά σου... εχμ, τώρα που το σκέφτομαι, ήταν μάλλον ατυχές το παράδειγμα του Ripper· ας πιάσουμε έναν κλέφτη καλύτερα, Lupin, εσύ παίζεις το Lupin.
Προσπαθείς, λοιπόν, να λύσεις γρίφους προκειμένου να κλέψεις ένα θησαυρό αμύθητης αξίας που φυλάσσεται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, κι εγώ προσπαθώ (αφότου εσύ έκανες την πρώτη σου ληστεία) να σε πιάσω βάσει "των λαθών σου". Θα έχεις π.χ. συγκεκριμένο χρόνο για να κάνεις συγκεκριμένες επιλογές (πολλές), και χι πλήθος γρίφων. Ανάλογα με την επίδοσή σου, το δικό μου έργο θα γίνεται πιο εύκολο ή πιο δύσκολο.
Το δικό μου έργο μάλλον θα ήταν ένα κλασσικό detective-adventure σαν αυτά που παίζουμε τόσο καιρό: find-the-clues-catch-the-culprit. Το παιχνίδι θα μπορούσε να έχει χι αριθμό υποθέσεων (βλ. πάλι παράδειγμα Sherlock) κι αν καταφέρνεις να μου ξεφεύγεις, να περνάς στην επόμενη (ρεαλιστικό, δε σε έπιασα, "ξαναχτυπάς"). Αλήθεια, αυτό εννοείς "κλειστό αριθμό υποθέσεων"; Δεν κατάλαβα καθόλου τι λες, ή πώς θα "μάζευε" κάποιος τις περισσότερες. Please elaborate.
Γενικά, δε νομίζω πως είναι ανέφικτο. Μία δυσκολία θα ήταν στο σύστημα "ζευγαρώματος" αντιπάλων σίγουρα. Δε θα είχε ενδιαφέρον να παίξει ένας καμένος (σαν και του λόγου μου ) με κάποιον που έχει παίξει ένα adventure όλο κι όλο. Ή ένας 50άρης, με εμπειρία νι ετών ενάντια σε έναν 15άρη που τώρα κάνει τα παρθενικά του βήματα στο gaming. Ωστόσο, all in all, δε νομίζω πως είναι ανέφικτο αυτή τη στιγμή. Ίσως έφερνε κι έναν ευχάριστο αέρα ανανέωσης. Προσωπικά, θα ήθελα ΠΑΡΑ πολύ να παίξω μαζί με παύλα ενάντια σε φίλους adventurers εξιχνιάζοντας υποθέσεις.
Το θέμα είναι, τι αντίκτυπο θα είχε γενικότερα από την gaming community κι αν θα άξιζε η επένδυση της εταιρείας. Παραμένω αισιόδοξη. Τη χάρη για το VR μου την έκαναν, τώρα σειρά πήρε να μου κάνουν κι αυτή.
Nothing happens unless first a dream...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- Mortal
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 3704
Μέσα από στράτα απόμονη και απόσκια
με αγγέλους του Άδη μόνο στοιχειωμένη
που κει θεά μ' όνομα νύχτα βασιλεύει
κάτω, στα μέρη αυτά έχω φτάσει, τώρα...
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- crocark
- Offline
- Adventure's Advocate
- Posts: 2929
Δεν έχω καμία ένσταση ουσιαστική σε σχέση με το παιχνίδι που σκέφτεσαι. Απλά αναρωτιέμαι κατά πόσον είναι δυνατόν να γίνει. Αν υπάρχουν οι δυνατότητες επίσης.Fallen_Angel wrote: δεν είμαι σίγουρη πως κατάλαβα την ένστασή σου
Real time. Δεν το σκέφτηκα καν. Υποθέτω πως ναι.
Ναι, φαντάστηκα αρχικά ανοιχτό κόσμο. Δηλαδή όλο κι όλο ένα περιορισμένο Λονδίνο ξέρω γω, αλλά να χτυπάς όπου θες. Το όπου θες παραμετροποιημένο. Π.χ. Θα υπάρχουν, προφανώς πεπερασμένος αριθμός αλλά πολύ μεγάλος ίσως, θησαυροί να κλέψεις. Αυτά όμως θέλουν αλγόριθμους, υποθέτω αρκετά πιο δύσκολους από το: μπαμ, μπαμ, μπαμ, σλας, σλας, σλας ... παρ' τον κάτω ... ωπ μισό ... έφαγα δυο μπούτια κοτόπουλο και ζωντάνεψα ... Εκεί δηλαδή που το έχουμε συνηθίσει, RPG όπως λέτε και υποθέτω και τα σούτερς, έχεις έναν μεγάλο αριθμό εχθρών που άμα τους πετύχεις τους καθαρίζεις και σιγά - σιγά ο χάρτης αδειάζει από αυτούς συν αρκετούς NPCs που σου δίνουν οδηγίες ας πούμε. Σε mmo που πάμε πιο κοντά σ' αυτό που λες είσαι ή εχθρός, οπότε θες να το βγάλεις από τη μέση ή συνοδοιπόρος οπότε συνεργάζεσαι. Αλλά άλλο να θες τον αντίπαλό σου να το βγάλεις από τη μέση κι άλλο να θες με adventure μηχανισμούς να δυσκολέψεις το έργο του. Σκέψου ολόκληρο το παιχνίδι το σημερινό είναι φτιαγμένο με στατικά εμπόδια. Να τα κάνεις αυτά επιλέξιμα ή παραμετροποιήσιμα από τον αντίπαλο παίκτη; Στο μυαλό μου μόνο αν γίνει πολύ απλό έως απλοικό. Ή αν βρεθεί κάποιος τιτανοτεράστιος τύπος που να το μπορεί, το παιχνίδι θα είναι μεγαλύτερο από ο,τιδήποτε άλλο.
Πιο πιθανό βλέπω ένα LA NOIRE με παίκτη για τους κακούς, απλά δεν το λές (εγώ τουλάχιστον) και πολύ adventure.
Ή εναλλακτικά κάτι αρκετά μικρό με δέκα π.χ. συγκεκριμένες υποθέσεις από τις οποίες όποιος απ' τους δυο νικήσει πέντε και πάνω σενάρια κέρδισε. Αυτή η περίπτωση καλύπτει και τη (λογική ίσως) απαίτηση να μπορούν και οι δυο παίκτες να κερδίσουν το παιχνίδι. Γιατί πρέπει κι ο κλέφτης να έχει κίνητρο. Μάλλον εσύ είσαι πιο κοντά σ' αυτή τη σκέψη απ' τα δυο. Απλά είπες URU και σκέφτηκα ανοιχτά.
Ένα πρόβλημα πάντως στην αμυδρή περίπτωση κάποια στιγμή να γίνει ένα τέτοιο παιχνίδι, είναι ότι θα παίζεις adventure με κίνδυνο να φτάσεις στο τέλος της υπόθεσης χαμένος. Μπλιεεεχχχχ ...
Σίγουρα.Fallen_Angel wrote: Μία δυσκολία θα ήταν στο σύστημα "ζευγαρώματος" αντιπάλων σίγουρα.
Έτσι έλεγα κι εγώ μέχρι που γνώρισα το Wicked τον αλήτη ...Fallen_Angel wrote: Ή ένας 50άρης, με εμπειρία νι ετών ενάντια σε έναν 15άρη που τώρα κάνει τα παρθενικά του βήματα στο gaming.
Αυτά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα κατ' εμέ πάντα. Όσο πιο adventure είναι τόσο λιγότερο αντίκτυπο θα έχει. Όσο λιγότερο είναι, τόσο περισσότερο θα πουλήσει. Αυτός είναι ο απλούστερος αλγόριθμος όλων των εποχών σε σχέση με το gaming και δεν αλλάζει όσο και να χτυπιέται κανείς. Για μένα θα είχε νόημα να το παίξω μόνο με φίλους ή γνωστούς από εδώ μέσα, όπως θα έπαιζα μια παρτίδα τάβλι. Αλλά για να το παίξω εγώ θα έπρεπε μάλλον τελικά να είναι turn based. Στικάκι με save, ταχυδρομείο, 3 μέρες μετά απάντηση κόκ. Online δεν ... Ίσως μόνο σε LAN αν πάω ποτέ Ζάκυνθο ή σε κοινή βάρδια στο κατάστρωμα με τον καπετάνιο.Fallen_Angel wrote: Το θέμα είναι, τι αντίκτυπο θα είχε γενικότερα από την gaming community κι αν θα άξιζε η επένδυση της εταιρείας. Παραμένω αισιόδοξη.
ΑΠΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΜΕΤΑΣΤΗΘΙ
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.
- mkllds
- Offline
- Futuristic Fedora
- Posts: 674
Προτιμώ να καθίσουμε και να πιούμε ένα μπουκάλι ουίσκι γιατί δεν ασχολούμαι με καμιά μορφή MMO. Ούτε καν LAN.crocark wrote: Ίσως μόνο σε LAN αν πάω ποτέ Ζάκυνθο ή σε κοινή βάρδια στο κατάστρωμα με τον καπετάνιο.
-"Πάνω στην άμμο την καυτή, γράφαμε τ' όνομα μας".
-Θεοδωράκης.
-Σεφέρης.
-Και τραγουδάει ο Σεφέρης.
Please Σύνδεση or Create an account to join the conversation.