Σχεδιασμός Γρίφων

Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με την ανάπτυξη παιχνιδιών, οπότε δεν μπορώ να σου δώσω συμβουλές για το σχεδιασμό τους. Ωστόσο, ως adventure gamer, μπορώ να σου πω τα εξής δύο πραγματάκια που θεωρώ απαραίτητα όταν αντιμετωπίζω ένα γρίφο:

- Να μην απαιτεί εκτός παιχνιδιού γνώσεις
- Να κολλάει με την ιστορία, να εμφανίζεται φυσικά και να μη μου δίνει την αίσθηση πως μπήκε για να μπει στο παιχνίδι
- Αν δεν είναι πρωτότυπος, τουλάχιστον να έχει αυτό το κατιτίς που θα τον κάνει ιδιαίτερο
- Να υπακούει στην κοινή (keyword) λογική, γιατί μπορεί στο μυαλό του δημιουργού 2+2 να κάνει 5, αλλά ουδείς άλλος θα το καταλάβει
- Να μην επαναλαμβάνεται συνέχεια ο ίδιος γρίφος (ακόμη κι αν πρόκειται για συνδυασμούς αντικειμένων)
- Και προφανώς, να μην είναι ούτε πολύ εύκολος, ούτε πολύ δύσκολος. Θα μου πεις, βέβαια, "ναι καλά, κοπελιά, η χρυσή αυτή ισορροπία είναι σα να λύνεις εξισώσεις πυρηνικής φυσικής", και θα 'χεις δίκιο. Αλλά. Point remains.

Επίσης, νομίζω ότι πού και πώς μπορεί να ενσωματωθεί ένας γρίφος στο σενάριο, εξαρτάται αφενός από το σενάριο και αφετέρου από τη φαντασία σου ως προς τους γρίφους. Εννοώντας:
Έστω ότι στο σενάριο ο ήρωας είναι ντετέκτιβ και η τρέχουσα αποστολή του είναι να πιάσει ορισμένους λαθρεμπόρους στο τελωνείο. Έστω ότι αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή το σενάριο τον έχει σε ένα σκάφος της ακτοφυλακής στα ανοιχτά, να παρακολουθεί με κυάλια τον ύποπτο Νο.1. Και έστω ότι βλέπει τον ύποπτο να στέλνει ένα γραπτό μήνυμα κι έπειτα να πετάει στη θάλασσα το κινητό του (επειδή υποψιάζεται ότι τον παρακολουθούν). Σε αυτό το σημείο, μπορείς να βάλεις ένα γρίφο όπου ο ντετέκτιβ βρίσκοντας την εταιρεία του κινητού του υπόπτου και τις συντεταγμένες όπου βρισκόταν τη συγκεκριμένη ώρα, αποκτά πρόσβαση στα γραπτά μηνύματά του. Κι επειδή αυτό δε μας αρκεί, βάζεις το μήνυμα που του δίνει η Vodafone να είναι γραμμένο σε μια ξένη γλώσσα που ο ίδιος δεν ξέρει και πρέπει να βρει κάποιον να του το μεταφράσει. Γρίφος έτοιμος!
(ναι, ναι, βλέπω "The Wire" αυτή την εποχή και φτιάχνω γρίφους στο κεφάλι μου, χαχαχα)

Τέλος, εάν κάνεις ένα σχετικό Google search, θα βρεις πολλά θέματα που ίσως αξίζουν το χρόνο σου.
Π.χ.: 12 types of puzzles in graphic adventure games , ή
Game Development - Puzzle design in Adventure games

Αα, διαφωνώ καθέτως. Δε μου αρέσουν καθόλου οι γρίφοι που απαιτούν γνώσεις εκτός παιχνιδιού (καλή ώρα, η σειρά των πλανητών). Από τη στιγμή που ένας γρίφος ζητάει κάποια γνώση για να λυθεί, η γνώση οφείλει να υπάρχει εντός παιχνιδιού (σε βιβλίο, σε ζωγραφιά, σε log διαλόγων, οπουδήποτε). Δεν είμαι υποχρεωμένη να ξέρω κάτι για να παίξω το εκάστοτε adventure, και δεν είμαι υποχρεωμένη να βγω εκτός παιχνιδιού για να βρω την απάντηση σε αυτό το κάτι. Εάν μου το δίνει εντός παιχνιδιού κάπου, ας ψάχνω για ώρες, ή ας μου ζητήσει ακόμη και την απόδειξη της θεωρίας των χορδών. Θα είναι αποδεκτό. Πρέπει, όμως, να υπάρχει η απαιτούμενη γνώση κάπου, όχι να προαπαιτεί να το ξέρω. Οποοοότε... λέμε ΟΧΙ στους γρίφους που απαιτούν εκτός παιχνιδιού γνώσεις. ΝΟ. ΝΟ. ΝΟ.

NorThin wrote: Το ζήτημα που με απασχολεί , είναι , πως ,ενα έτοιμο σενάριο, το εμπλουτίζει κανείς με γρίφους. Προφανώς είναι η πρωταρχική έμπνευση, και οι γρίφοι που θα σούρθουν κατευθείαν, ή και καθώς γράφεις το σενάριο, να σημειώνεις σημεία που θα πρέπει να παιδέψεις τον ήρωα σου για να προχωρήσει.

Από τα λίγα που ξέρω νομίζω ότι το ζήτημα σενάριο-γρίφοι σ' ένα adventure είναι σαν το αβγό με την κότα. Υπάρχουν adventures που οι γρίφοι μπαίνουν στο έτοιμο σενάριο αλλά υπάρχουν και άλλα που "φωνάζουν" ότι ο τάδε γρίφος ήταν μελετημένος από την αρχή και ότι το σενάριο χτίστηκε έτσι που να ενσωματώνεται ο γρίφος μέσα σε αυτό. Βέβαια υπάρχει και η "χρυσή τομή" που σενάριο και γρίφοι δημιουργούνται ταυτόχρονα. Αν θες, μπορείς να παρακολουθήσεις τα commentary των Blackwell (καθώς παίζεις τα παιχνίδια). Αν και "πολυλογάς" ο Gilbert μοιράζεται τις σκέψεις του και δίνει μια πολύ καλή εικόνα για το πως σκέφτεται ένας δημιουργός.