Μαντινάδες

Μοίραζε μοίρα βάσανα
μα μοίραζε τα ίσα
όχι στον ένανε λιψά
και στ'αλλουνού περίσσα.

Κοντά σε σένα ένιωσα
ήντα σημαίνει πόνος
αίσθημα που δεν γνώρισα
όσο καιρό 'μουν μόνος.

Ηθελα να 'μουν αρωμα
που βαζεις στα μαλια σου
σε καθε σου αναπνοη
να μπαινω στην καρδια σου.

της Μαριανθης Πατερακη

Το δακρυ σου ζητω να βρω
να πιω να μου περασει
οπως ζητα ο αμαρτωλος
συχωρεμο ν'αγιάσει.

της Μαριανθης Πατερακη

Μονο τ'άγγελου τα φτερα
λειπουνε απο σενα
ολα του κοσμου τα καλα
σου 'χει ο Θεος δωσμενα.

της Μαριανθης Πατερακη

Τη λεξη φιλος χαραξα
σε κρητικο μαχαιρι
και αυτο που νιωθω εγινε
με το ατσαλι ταιρι.

της Μαριανθης Πατερακη

Φιλος σου ειμαι κι αμα θες
μπορεις να δοκιμασεις
βαλε φωτια να μπω μπροστα
να σβησει να περασεις.

της Μαριανθης Πατερακη

Μια μαντινάδα θα σου πω
Και ένα μαντιναδάκι
Να χαίρεσαι του Μανολιού
Το κορδωτό ........

του EmperorXIII

(Μόρταλ είδα πως σου άρεσε η άλλη και είπα να βάλω μια αντίστοιχη xaaxxaaxax )

LOL

Χεχε! Μάλιστα, μάλιστα! Βλέπω πως από υλικό πάμε καλά! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Πάντως χαρά στο κουράγιο σας! Μερικές συλλογές με ανέκδοτα πήγα να φτιάξω και κόντεψα να σαλτάρω (καλά την δόση μου την είχα κι από πριν ούτως ή άλλως), αλλά σε μερικές εκατοντάδες σελίδες σταμάτησα και από τότε απλά δεν βρίσκω εύκολα ανέκδοτο που να μην χτυπάει καμπανάκι στην μνήμη. Να δω πόσο θα αντέξετε κι εσείς! Θα ακούτε Κρήτη και θα αλλάζετε ήπειρο έτσι όπως το πάτε. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> [Καλά δεν βγάζετε κανά καινούργιο Ερωτόκριτο (Μόνο ένας Ξυλούρης σας λείπει βέβαια)] <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[Θα ξαναφανώ εν καιρώ όταν πάψω να ξημεροβραδιάζομαι στο youtube (wow, το πράμα!), για την ώρα σας δίνω την ευκαιρία να χαλαρώσετε και να παίξετε κανά adventure <!-- s]

Μην νομιζεις και εγω βαριεμαι να συγκεντρωνω , αλλα κανω ενα archive που μπορει να ανατρεξει καποιος οποιαδηποτε στιγμη θελησει , για να εκφρασει οποιαδηποτε κατασταση-συναισθημα νιωθει με τη μορφη της αντιστοιχης μαντιναδα για την περισταση.Περιμενω να μου στειλεις(αν τελειωσες) και αλλα Βιβλια του sh

[Το πήρες?] Χμ...δεν ξέρω βρε παιδί αλλά θέλει χρόνο και γενικά μικρό το ενδιαφέρον συνήθως για καθετί που μας ενδιαφέρει (όσους τουλάχιστον έχουμε λίγο περίεργα hobby). Μάζεψα κάποτε όλα τα έργα του Poe και του Lovecraft σε εννιαία κείμενα και τα μοίρασα στην Demonoid. E, με το ζόρι τα έχουν πάρει 1500 άτομα. Άρα γιατί να παιδευόμαστε να μαζεύουμε (και να οργανώνουμε έστω και στοιχειωδώς) όταν βλέπεις ότι η πλειονότητα του κόσμου θα κατεβάζει χαζομαρούλες (εντάξει ένοχος και εγώ όσον αφορά comics και λοιπές κουταμαρούλες μου) και δεν θα ψάχνει για κάτι που μπορεί να τον βάλει και να σκεφθεί (έστω και στο φανταστικό πλασιο)? Προσωπικά κουράστηκα από όλα αυτά, και πλέον μόνο μετάφραση και με το πάσο μου. Συνέχισε, πάντως, αν πραγματικά το πιστεύεις, είδα/κατέληξα (ίσως σε κρίση απαισιοδοξίας/ίσως σε ξέσπασμα συνειδητοποίησης <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) ότι απλά να μαζεύεις έτσι για να μαζεύεις δεν προσφέρει και τίποτα το ιδιαίτερο (αν πλέον δεν σε γεμίζει) αν δεν υπάρχει κόσμος να το χρησιμοποιήσει, οπότε τα αφήνω όλα στην άκρη.

Και σχετικά με τις μαντινάδες (δίχως να είμαι απόλυτα καταδικαστικός) τις βλέπω ως κομμάτι της αισθηματολογίας (sentimentalism?) όπως αναφέρεται σε σύγχρονα λογοτεχνικά λεξικά, οπότε είναι λίγο δύσκολο στην εποχή μας να τα χρησιμοποιήσει κάποιος εύκολα (γιατί αν σκεφθείς ότι μόνο στο παρελθόν (και μόνο στα μικρά μας χρόνια) μπορούσε κάτι το υπερβολικά συναισθηματικό να μας επηρεάσει στο μέγιστο (δεν κρίνω αν είναι καλό ή κακό)). Αν βέβαια βρεις μαντινάδες που να περιέχουν και το κυνικό/σατυρικό στοιχείο, εκεί ίσως διαφέρει το πράγμα κάπως. Π.χ. Η βωμολοχία (emperor <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) είναι βασικό Ελληνικό χαρακτηριστικό (ακόμη και το χιούμορ μας στηρίζεται στη χυδαιολογία (σε πολύ γενικά πλαίσια) παρά στο εγγεφαλικό παιχνίδι (εμείς και οι Γάλλοι)) και παρά τη χυδαιότητα (vulgarity) της σε μια μαντινάδα (ανάλογα βέβαια και με το μυαλό (όχι δεν το πλένω)) μπορεί να ξυπνήσει ένα χαμόγελο (μέχρι τουλάχιστον να το κατακερματίσεις και να το δεις με βάση τη λογική). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Άρα τουλάχιστον αυτού του τύπου ίσως κρατήσουν περισσότερο και εκτός γραφικότητας.

Σου τη χαρίζω την καρδιά
για να σου αποδείξω,
ό,τι μπορώ και δίχως τση
αν μʼ αγαπάς να ζήσω

Ζώ με την φαντασία μου
Πρωτομαγιά μαζί σου
κι ας μην μπορούν τα χέρια μου
να αγγίξουν το κορμί σου

Σ αγάπησα ως αγαπά
ο ήλιος το φεγγάρι,
που μια ζωή του δίνει φως
χωρίς ποτέ να πάρει.