Περίεργο παιχνίδι!

Πτυελοδοχείο! (Όπως στην παλιά καλή άγρια δύση) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Μα γιατί απλά το ότι υπάρχουμε δεν είναι κάτι σκόπιμο αλλά απλά προέκυψε, απο εκεί και μετά όμως η ζωή έχει (ως γνωστόν) το μεγάλο κακό (ή και καλό δεν θα το κρίνω εδώ και τώρα <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) πως απαιτεί την συνέχεια της. Συνεπώς η εξέλιξη αποτελεί απλά τον αδιάκοπο αγώνα της ύπαρξης να προλάβει τις αλλαγές (άσχετα αν πολύ ανόητα τις προκαλεί πολλές φορές από μόνης της με ιδιαίτερα καταστροφικά αποτελέσματα, και μετά κλαίγεται κι από πάνω <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Πολύ απλό, έτσι, και δεν έχει κάτι το μαγικό μέσα της! Ή θα αλλάξει ή απλά θα σβήσει, μέσες λύσεις δεν υπάρχουν. Άρα άν δεν υπήρχαμε τότε απλά κάποιο άλλο είδος θα είχε εξελιχθεί ή πολύ καλύτερα κανένα (άρα ενδεχομένως δεν θα συζητούσαμε αυτά που συζητάμε γιατί απλά δεν θα υπήρχαμε <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Και ακόμη και τότε το σύμπαν θα υπήρχε, απλά δεν θα το παρατηρούσε το ανύπαρκτο στην προκειμένη περίπτωση είδος μας. Και η ερώτηση απλά κρύβει την απάντηση όπως και για σενα ή απάντηση κρύβει την ερώτηση. (Δεν πιστεύω να είσαι ακόμη μπλεγμένη. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Το μηδέν είναι απλά το τίποτα, ή το τίποτα είναι απλά το 0, το κενό, η ανυπαρξία, η αρχή και το τέλος όλα σε μια συσκευασία. Μπορεί να αλλάζουν λίγο οι όροι και οι σκέσεις αλλά δεν πάυει να παραμένει το ίδιο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο για τους θεούς, δεν είναι τίποτα απλά παρά λέξεις που εφεύραμε για να δώσουμε μεγέθη σε δυνάμεις που δυσκολευόμαστε αρχικά να κατανοήσουμε αλλά που με την πάροδο του χρόνου υπερβαίνουμε και απλά τους προσδίδουμε άλλη σημασία. Θα μπορούσες δηλαδή να πεις και η ενέργεια είναι ο θεός, και θα σου έλεγα και μπράβο, αλλά το θέμα είναι πως επειδή δεν μπορείς να γονατίσεις μπροστά στην ενέργεια την προσωποποιείς κατά κάποιο τρόπο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Άλλο η πραγματικότητα (σε ανάλογα μεγέθη φυσικά) και άλλο η φαντασία. Ορισμένοι επιλέγουν την φαντασία, άλλοι πάλι θέλουν την πραγματικότητα, και άλλοι παίζουν μεταξύ των δυο, αλλά θέλουν να τις γνωρίζουν και τις δυο από την καλή κι από την ανάποδη. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Θα επιμείνω πως είναι άλλο η πραγματικότητα και άλλο η σκέψη και η φαντασία, ακόμη και η φιλοσοφία ή και η αμπελοφιλοσοφία (μας) δεν παύουν να είναι αποτελέσματα της φαντασίας. Παντού θα βρεις το υδρογόνο (τουλάχιστον βάση των στοιχείων που μας δίδονται) αλλά πουθενά δεν θα βρεις ένα μόριο δικαιοσύνης ή ένα άτομο νόμο, ή ένα ηλεκτρόνιο δικαίου.
Και αν αναφέρεσαι στους άλλους νόμους που ρυθμίζουν λίγο μεγαλύτερα ζητήματα δεν τους καθορίσαμε εμείς απλά μέσα στην αμεροληψία (και μερικές φορές σκληρότητα) τους εμείς απλά ξεφυτρώσαμε. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Σε ζορίζω, χμ...καλό αυτό σημαίνει πως θα αρχίσεις να ψάχνεις. Δεν είναι κακο! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Όλες οι φωνές (και γενικότερα οι ενστάσεις) είναι ιδιαίτερα αντιδραστικές, οπότε τους επιτρέπω μόνο να κάθονται δίχως να ενοχλούν! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Σαδιστής, εγώ! Όχι, αυτές είναι μαζοχίστριες! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Χμ...απολαμβάνει τι? Το να μην σκέφτεται (έστω και μερικές στιγμές της ημέρας), και να λέει απλά έχει η μέρα άυριο ή έχει ο (γνωστό φανταστικό ον)? Sorry αυτή η τάση μηδενισμού δεν μου κολλάει! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Δεν το βάρυνες, είναι ήδη βαρύ και δεν αλλάζει και τα αποτελέσματα (και είναι άσχημα απλώς) φαίνονται σε καθημερινή βάση, οπότε και το που τα αναφέρω είναι απλά μια μικρή υπερβολή εκ μέρους μου! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Ιδέα δεν έχω. Γενικά αυτή την περίοδο ούτε και που κοιτάζω πολλά πολλά, βλέπω κανα ξύλο (στις ειδήσεις) καμια καταστροφή και βιαιοπραγία (από ανθρώπους που θεωρητικά θα γίνουν οι "επιστήμονες" του αύριο να μιλάνε για δικαιώματα εργασίας αλλά για την εργασία τηρούν σιγή ιχθύος. Να κόβονται επειδή τάχατες τους περιορίζεται το δικαίωματα να βγάλουν την σχολή μέχρι να πεθάνουν, και λοιπές κουταμάρες, και φυσικά πολιτικούς να τάζουν τα πετραχήλια (οι λαγοί την έκαναν μιας και βαρέθηκαν να τους ακουν (και αφού πήραν κι ότι ήθελαν)). Γενικά τίποτα το ιδιαίτερο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Χμ, αν αυτά τα κοριτσάκια είναι να γίνουν οι μελλοντικές μητέρες τότε να την κλείσουμε από τώρα την χώρα! Αν ισχύει η έρευνα ότι μεγάλο μέρος της ευφυίας του παιδιού προέρχεται από την μητέρα, τότε την κάτσαμε την βάρκα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Νυκτός (δοχείο...αντε να δουμε τι άλλο θα πούμε! δε μου ρχεται και τπτ αλλο για να αλλαξει η ροη των λεξεων )

Aα ωραια! Μάλλον βρηκα τη ρίζα της διαφωνιας η της διαφορετικης θεώρησης . Πως εισαι απολύτως βεβαιος πως " απλά το ότι υπάρχουμε δεν είναι κάτι σκόπιμο αλλά απλά προέκυψε" ε???? υποθετεις να υποθεσω πως ειναι ετσι. Οπως δεν αποδεικνύεται πως υπαρχει σκοπιμότητα επισης δεν αποδεικνύεται πως δεν υπαρχει. Συνεπώς?? Ο καθενας επιλεγει αυτό που του ταιρίαζει περισσοτερο ή η ζυγαρια της λογικής του (ή και αντιληψης, γιατί οχι?) γερνει σε καποια πλευρα (τλχ μεχρι να αποδειχθει η αληθεια ...αν ποτέ). Ενστασεις??
Αν δε λυθει το ζητημα της αιτίας υπαρξης, πως προχωραμε στην αναλυση της ιδιας της υπαρξης?. Εκτός αν την ονομασουμε καινουριο κεφαλαιο οποτε οκ παμε παρακάτω (αλλα να ξερεις αυτά ειναι μισές δουλειες!! )
Οταν μιλαμε ή προσπαθησουμε να κατανοησουμε το μηδεν-τιποτα κλπ ,( καλά εγω τλχ) αυτό που σκεφτομαι (αντιλαμβανομαι) είναι παντα κατι συγκριτικά με κατι αλλο. Δλδ μη υπαρξη σε αντιθεση με κατι που υπαρχει. Ετσι? Αρα και παλι κάτι υπαρχει ασχετως αν υπαρχω ή οχι. Μη υπαρξη σε κατι που δεν υπαρχει γίνεται?? (σιγα μην καταλαβες τωρα..αν και θα ηθελα ειναι που τα εχω ξεμπερδέψει στο μυαλό μου.. ). Οποτε και το μηδεν τι ειναι χωρίς το ένα?..χμ ..ακουω σκέψεις..

Δλδ τι? Γιατι αλλο φαντασια αλλο πραγματικότητα και αλλο σκεψη? το ενα δεν τρεφεται από το άλλο? (χεχε από σενα το μαθα αυτό! ). Δεν ξερω αν θα βρω μοριο η ατομο δικαιοσυνης, αλλα ουτε και μόριο βαρυτητας θα βρω, τί σημαινει αυτό? πως δεν υπαρχει?? Με ζοριζεις γιατί δε μ αρεσει η ιδεα του ξεφυτρωματος οπως λες και προσπαθω να αποδειξω (σε ποιόν? ) το αντιθετο!
Και ποιος ειπε πως η εννοια του θεου πρεπει να ειναι κατι τετριμενο και συμβατικό. Ονομασε τον ενεργεια ονόμασε τον αιτία και ειμαστε οκ. (δεν χρειαζονται προσωποποιησεις και γονατισματα ).

Μα γιατι? ειναι κακό να απολαμβανει κανεις τη στιγμή της υπαρξης του?? Και εφόσον ολα ειναι τοσο τυχαία και ματαια και δηλώνεις βεβαιος γι αυτό, ποιός ο λογος της φιλοσοφίας και της σκεψης??

Και μη μου ανοιγεις και το θεμα παιδειας - εργασίας κλπ τωρα!! Αργότερα! θα μαζευτούν πολλά και θα μπλέξουμε!

Πάπια (full circle! Είδες, ούτε να το είχες υπολογίσει <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Μιλάς χρησιμοποιόντας τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι creationists για να τεκμηριώσουν τα ατεκμηρίωτα κυρία μου! Πότε σε κατήχησαν? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Το προέκυψε είναι πιο φυσιολογικό αφού δεν εμφανιστήκαμε έτοιμοι έτσι όπως είμαστε αλλά το γενετικό υλικό από το οποίο αποτελούμαστε χρειάστηκε έναν βασανιστικό αγώνα εκατομυρίων ετών από τα πρώιμα πρωτόζοα για να εξελιχθεί στο δίποδο πίθηκο που λέγεται άνθρωπος και που καταστρέφει το σπίτι του τον οποίο κυριολεκτικά τον γέννησε. Το ότι απλά φτάσαμε σε αυτό το σύνθετο μοτίβο αληλλεπίδρασης των οργάνων μας δεν μας καθιστά αυτόματα κάτι τό τόσο πεζό όπως κάτι που δημιουργείται σαν εργαλείο για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Τότε δεν θα υπήρχε κάν λόγος να ζούμε. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και δεν χρειάζεται να αποδειχθεί η εξέλιξη! Την έχουμε μέσω μιας ατελείωτης μοναδικής σειράς απολιθομάτων και μέσα από είδη τα οποία συνυπάρχουν μαζί μας στο διαστημόπλοιο γη! Άρα όπως αντιλαμβάνεσαι το χειροπιαστό δεν χρειάζεται αποδείξεις, το φανταστικό από την άλλη! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όταν έχεις την Lucy, και χιλιάδες άλλες "Lucy" να δείχνουν με τα απολιθώματα των οστών τους την φυσική κίνηση του είδους μας προς αυτό που είμαστε τώρα, δεν χρειάζεσαι αποδείξεις για να καταλάβεις πως δεν υπάρχουν δημιουργοί αλλά πιθανότητες. Αιτία και αιτιατό υπάρχουν από την στιγμή που υπάρχει παρατηρητής, πριν απλά δεν μπορεί να καταγραφεί, αν το θεοποιήσεις και το βάλεις στο ψηλό ράφι των "πιστών" έχασες το παιχνίδι γιατί μετά αρχίσουν να μιλάν για ιεροσυλία (και το βλέπω σε πάμπολα θέματα για τα οποία στήνονται "εικονοστάσια"! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ποιός εγώ? <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και εδώ θα βρεις ορισμένες απαντήσεις από κάποιον πολύ πιο κατάλληλο από τον υποφαινόμενο, και σίγουρα όχι τον πρώτο τυχάρπαστο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Ύπαρξη? Χμ...Αν το αφήσεις σαν κάτι το οποίο χρειάζεται έρευνα και ανάλυση είναι πολύ καλύτερα. Και για να αναπνεύσεις δεν χρειάζεται να ξέρεις τι είναι ο αέρας, όσο αναπνέεις όμως μπορείς να το σκεφθείς ή να το καταλάβεις μέσα από τα αποτελέσματα πάνω σου. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Δεν χρειάζεται σύγκριση γιατί δεν υπάρχει μέγεθος στο μηδέν κυριολεκτικά δεν υπάρχει τίποτα. Θέλεις να το σκεφθείς σε μέγεθος ε? Βάλε τον εαυτό σου σε ένα εξαίσιο κενο, δίχως φως, και το είδες! Αν το πας προ big Bang τότε απλά δεν υπήρχε τίποτα, ωστόσο την singularity (μοναδικότητα) αυτή σκέψου την στο ακραίο παράδειγμα του ωαρίου με το σπερπατοζωάριο, όπου από τη στοιχειώδη για εμάς βάση της ζωής παράγεται ένας άνθρωπος, έ, θα ανακαλύψουμε και τα υπόλοιπα. Απλά αυτοί που τα ερευνούν και έχουν το δυναμικό να συλλάβουν περισσότερο σύνθετες ιδέες (δηλαδή τώρα ο παπάς που σου μιλάει και σου λέει το γνωστό πίστευε και μη ερεύνα έχει την ίδια βαρύτητα με έναν Feynman ή έναν Hawkings, έναν Νανόπουλο ή έναν Sagan,! Please!!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), είναι σίγουρο πως θα καταφέρουν κάποια στιγμή να τα μεταδώσουν στους υπόλοιπους από μας που είμασταν αρκετά άτυχοι στο ότι ο εγκέφαλος είναι ικανός μόνο για να κυνηγά, να συγκεντρώνει τρόφιμα και να αναπαράγεται! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και γενικά δεν παίζω το παιχνίδι της επιχειρηματολογίας γιατί απλά δεν είμαι δικηγόρος να προσπαθήσω να περάσω την μέρα για νύχτα και την νύχτα για μέρα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Η πραγματικότητα είναι η ύλη, η φαντασία είναι η ενέργεια, ή σκέψη είναι το αποτέλεσμα (έτσι μου ήρθε!) και απλά το ανατροφοδοτείς και αρχίζεις από την αρχή. Άλλο όπως είπα οι λέξεις που είναι και υπήρέτες μας!
Και η φιλοσοφία (αλήθεια ο φιλόσοφος δεν στηρίζεται πάντοτε πάνω στα απόλυτα γεγονότα αλλά στις ιδέες και την πιθανή χρήση ή εξέλιξη τους) που πάνω της βασίστηκαν όλα αυτά που αποκαλούνται αξίες (καλά ζεις σε άλλη χώρα εσύ, που ακούστηκε ακόμη και η ιδέα της δικαιοσύνης στην Ελλάδα!!! Όπα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) δεν είναι κάτι άλλο απο απλές λέξεις (και αρκετά δικηγορίστικες κάποιες στιγμές) και οι οποίες δεν είναι απτές με την έννοια του απόλυτου! Από την στιγμή αυτή λοιπόν απλά δεν υπάρχουν, όταν π.χ. η δικαιοσύνη θα λειτουργεί όπως η βαρύτητα (συνοπτικά και δίχως πολλά πολλά όπως αν π.χ. πέσεις στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας την έκατσες) τότε θα δούμε!

Δεν καταλαβαίνω γιατί θέλεις να μειώνεις τόσο την ανθρώπινη ύπαρξη σκλαβώνοντας την σε κάτι άλλο. Δεν είπα ποτέ ότι είναι τόσο ασήμαντη που πρέπει να της φορτώνονται θεοί και δαίμονες. Η θεοποίηση κάποιου αντικειμένου ή προσώπου συνήθως λειτουργεί διαστρευλώνοντας τά πραγματικά δεδομένα και αποκρύπτωντας κατόπιν (όταν οργανώνεται κάποιο σύστημα γύρω της) στοιχεία τα οποία θα έδιναν πιό χειροπιαστές απαντήσεις και μάλιστα άμεσα, συνεπώς απορίπτεται by default.

Να την απολαμβάνει ναι, αλλά μην την πετάει στα σκουπίδια. Eίναι μάταια, έτσι όπως λειτουργούμε, αν π.χ. λειτουργούσαμε σωστά θα 'χαμε ήδη πάει μερικά αυγά (μετέφρασε πλυθησμούς) εκτός καλαθιού (μετάφρασε γης) ειδάλλως ρισκάρουμε να γίνουμε δεινόσαυροι γρηγορότερα (μετεφρασε εξαλειφθούμε). [Καλά δεν φταίνε τα ανεγγέφαλα τόσο πολύ, ή μάλλον φταίνε αλλά είναι ένα πολύ πολύ μεγάλο θέμα, που ξεκινάει από την οικονομία, περνάει από την ψυχολογία, συνεχίζει μέσα στην κοινωνιολογία, και τελειώνει όταν θα πέσει ο πρώτος μεγάλος αστεροειδής που δεν θα μπορέσει να αποτραπεί από τους εξωτερικούς πλανήτες ή δεν θα καεί στην ατμόσφαιρα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο θα νανακιζόμαστε με θεούς, δαίμονες, εξοπλιστικά προγράμματα, εμπόρια που αντί να ωφελούν αχρηστεύουν απλά την αξία του πλούτου, τότε όντως δεν αξίζει λόγο να υπάρχουμε. Από την άλλη όταν γίνει ουτοπία εδώ κάτω και όλα αυτά μείνουν πίσω ποτέ δεν ξέρεις. <!-- s] Αν δεν υπηρχαμε δεν θα υπήρχε λόγος, αφού υπάρχουμε γιατί όχι! Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει κάποιος κανόνας που να το απαγορεύει! Ακόμη! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

(Χμ...είδα τη Βουλγάρα, δεν είναι κακή σαν εμφάνιση, αλλά από μουσική καλά είναι να μη το συζητήσουμε! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

[Δεν ξεφύγαμε πολύ, θέλω να ελπίζω, αλλά έχε το νου σου! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->]

Βροχη (θα ξεφυγω από κει που μπηκαμε..που θα παει!)

Χμμ ε?? Τί? creationists? Δεν γνωριζω τι ακριβώς είναι , (υποθετω θα ειναι τιποτα θρησκευόμενοι μελετητες κοσμογονίας, συμφωνα με καμιά βίβλο, κορανι κλπ ε?). Δεν απαντω με επιχειρηματα κανενός, απλως αραδιάζω δικές μου σκέψεις, ουτε εχω σκοπό να υπερασπιστώ καμία ομάδα η οτιδήποτε! (μα τι κουβεντα ειναι αυτή που ειπες.. ). Και δε λεω τιποτε αλλο απο το ότι αν κατι δεν αποδειχθει τεκμηριωθεί πληρως, ο καθενας μπορει να υποθετει και να λεει ότι του ρχεται πιο βολικο-ταιριαστό-ευκολο για την αντιληψη του. Μπορει να εχει δικαιο πως ολα ειναι τυχαία και ασκοπα, μπορει και οχι. Γιατί το αρνησε τοσο εντονα να δεχτεις και αυτη την αποψη?? Αν αποδειχθει οτι εχεις δικαιο οκ! Δε θα εκπλαγει κανεις, θα σου πω και ενα mea culpa και αυτά.. (αντε να βαλουμε και κανα στοιχημα αν θες, να το κερδίσεις.. ). [καλά πλακιτσα θα χε! "πάμε στοιχημα πως ο κοσμος δεν δημιουργήθηκε τυχαία?" ]. Στην τελική ετσι ή αλλιως τι διαφορά κανει στον τροπο και αντιμετοπισης της ζωής?? Δεν ειμαι κανενα θρησκόληπτο άτομο, ουτε εχω προβλημα με αθεους-αθρησκους, καταλαβαινω τους προβληματισμούς τους-αντιληψη τους, απλως για μενα καπου καπως πιθανολογώ πως ισως υπαρχει μια δυναμη ενέργεια δημιουργός σκοπιμότητα ύπαρξης and thats all )
Γραφεις " Αιτία και αιτιατό υπάρχουν από την στιγμή που υπάρχει παρατηρητής, πριν απλά δεν μπορεί να καταγραφεί" ναι οκ αυτο δε λεω και γω? Απο τη στιγμή που υπαρχει το αποτελεσμα αιτιατό (υπαρξη), συνυπαρχει η αιτία.. τωρα ενταξει αν δεν υπηρχε παρατηρητης δε θα υπηρχε καταγραφόταν αιτια και αιτιατο οκ και αν δεν υπηρχαμε εσυ και εγω δε θα γινόταν αυτη η κουβέντα...χμμ ειναι τωρα επιχειρημα αυτό??
Θα μελετησω λιγο περισσοτερο τον Dawkins, οκ..για να ησυχασεις λιγο

και οσο αφορα το μηδεν κι οπως σωστα καταλαβες και μου ανεφερες την προ μπικ βανγκ εποχή η ενσταση μου ειναι ακριβως εκει.. πως από το τιποτα με επιδραση ..τίποτα..εγινε κατι?? και γιατί?? ε?
Δεν μειώνω την ανθρωπινη υπαρξη ουτε τη σκλαβώνω πουθενα, απλως όσο δεν κατανοούμε τα παντα γυρω μας και πιθανον υπαρχει καποιος κατι που τα κατανοεί τι? θα παριστανουμε πως δεν υπαρχει? Αλλα ως εκει. Μη με βαζεις σε λογικές θεοποιησεων και θρησκευτικών δοξασιών παραδοσεων κλπ γιατί δε μίλάω σε τετοια βάση, αν θες ουτε και μενα με αφορουν αυτά!.

Γιατί αφηνεις πιθανότητες πως δεν ειμαστε οι νεοι δεινόσαυροι?? Απλως θα παρουμε και τους υπόλοιπους μαζί μας οποτε μαλλον ειμαστε χειρότεροι!
Τεσπα..αυτά επι της παρουσης χοντρα χοντρα ειπωμένα μια και η κουβεντα που ξεκινησαμε θελει χρόνο σκεψης και διαθεση ετσι λιγο πιό αμπελοφιλοσοφική, (από την πλευρά μου) για να φτασει σε πιό εμπνευσμενα συμπερασματα
But it s just another manic monday!!

Κόκκινη (από παλιά (καλά παλαιολιθική) ταινία με έναν από τους κλασσικούς χαζούς (δρασοκαταστάσεις και λοιπά), που κατα λάθος τον παντρέτηκε η Katherine Zeta (αν δεν τα έχω μπλέξει)). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Yeap. Οι οπαδοί της Δημιουργίας, ή ευφυούς σχεδίασης, που δυστυχώς σε αυτούς υπάγεται και η "καλή" εκκλησία, δεν κάνεις λάθος. Δυστυχώς γίνεται κατά κάποιο ποσοστό γιατί απλά έχεις μεγαλώσει στο περιβάλλον και δεν μπορείς να το αρνηθείς (όπως το βλέπω και λογικό) και να ξεκινήσεις από τη νέα βάση της εποχής μας. Το ίδιο πρόβλημα φυσικά το έχουμε όλοι σε πολλά επίπεδα. Μα η εξέλιξη είναι τεκμηριωμένη και είναι η μόνη βάση λογικής για την ύπαρξη της ποικιλίας των ειδών στον πλανήτη, δεν χρειάζεται δημιουργό και συνεχίζει (σαν να έχει duracell) προς το μέλλον. Και επίσης ό άνθρωπος όσο περνάει ο χρόνος περιορίζει τα όρια των πολιτικοθρησκευτικών συστημάτων μέσω της επικράτησης της επιστήμης και την σταδιακής απάντησης ερωτημάτων που κάποιοι (βαριέμαι να το λέω συνέχεια) είχαν καταστήσει ταμπού για ολόκληρη την ιστορία, και που δυστυχώς διαμόρφωναν πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις εις βάρος μας (ως ανθρωπότητα). Ενώ κάτι το δογματικό δεν έχει ποτέ λογική πίσω του αλλά είναι μια συλλογική απόφαση (όπως προαναφέρθηκε ατόμων που πεινάνε για εξουσία) πίσω από μια ιδέα που απλά κάποιοι την ακολουθούν γιατί απλά δεν νοιάστηκαν (άρα δέχονται δίχως να κατανοούν πως χειραγωγούνται) να ψάξουν περισσότερα δεδομένα. Είναι παράλογο να στηρίζεται (τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα) γιατί απλά κοροϊδεύει τον κόσμο με την ψευδαίσθηση πως η καταστροφή του βιολογικού του σώματος δεν είναι το τέλος. Βέβαια είναι πιο εύκολο να στείλεις έναν αυτοκτονικό (που έχει την ιδέα πως θα πάει σε κάποιο παράδεισο) φορτωμένο εκρηκτικά μέσα στον αθώο κοσμάκη (για την "καλή" του πράξη), ή για έναν στρατιώτη (σε "οργανωμένο" κράτος) να εκτελέσει τους αντιπάλους στο όνομα μιας μεγαλύτερης οντότητας που προστατεύει μόνο εκείνον και όχι τον αντίπαλο. Το εμείς και το αυτοί επιβάλλεται σε μεγάλο βαθμό με την ύπαρξη τέτοιων προβλημάτων. Αν ήσουν θρησκόληπτη θα το είχες καταλάβει πολύ νωρίτερα πως απλά θα είχα σταματήσει να μιλάω, μιας και στην άτυχη αυτή κατηγορία ατόμων δεν μπορεί κανείς να προσφέρει κάτι ή να βοηθήσει, γιατί απλά έχουν αποκοπεί από την ζωή. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Άρα μη το φοβάσαι αυτό, να φοβάσαι περισσότερο γιατί σε ανθρώπους που θεωρώ λογικούς () θα ωθήσω περισσότερο την κουβέντα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Ή διαφορά στον τρόπο ζωής είναι πως αντι να έχεις πραγματική ελπίδα για κάτι απτό και προσγειωμένο στον πλανήτη, επιμένεις (όποιος δέχεται το συγκεκριμένο σύστημα) να διατηρείς ψευδαισθήσεις σκοπιμότητας της ύπαρξης. Αν σου αρέσουν οι ψευδαισθήσεις τουλάχιστον ψάξτες προς φαντασία μεριά και όχι προς την πραγματικότητα (γιατί συνεχώς διαχωρίζω τα δυο αυτά θέματα και τα διασυνδέω μόνο υπό όρους? Άραγε? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->).
Κι εδώ δεν μπορούμε να εικάσουμε περισσότερο γιατί μπορεί η επιστήμη να βγάζει θεωρίες, αλλά πρέπει να επαληθεύονται είτε με πειράματα, είτε με ιδιαίτερα σοβαρή διατύπωση. Αν π.χ. κάποιος πάρει την θεωρία των Branes (Membranes) τότε το παιχνίδι ανοίγει πολύ περισσότερο. Αν κάποιος αναφερθεί στις θεωρίες του πολυ-σύμπαντος μπαίνει αλλού ή μέσω των διαστάσεων μπορεί να το φτάσει πολύ μακριά. Αλλά εδώ μιλάμε για πράγματα τα οποία για την ώρα είναι επαληθεύσιμα και επιδέχονται επανάληψη. Άρα η έννοια δημιουργός δεν ισχύει και μάλιστα όταν πας να την κάνεις αφέντη σου γίνεται επικύνδινη! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Δεν το έφερα σαν επιχείρημα βάσης αλλά απλά για να δηλώσω πως εμείς εμφανιστήκαμε/προκύψαμε σε κάποιο σημείο από το οποίο θα πρέπει να ανακαλύψουμε τα γεγονότα, στον χρονικό ορίζοντα, ένα ένα δίχως να τα κλειδώνουμε σε κουτάκια.

Αν θέλεις και ένα φανταστικό παράδειγμα για να πάρεις μια ιδιόρυθμη ιδέα σχετικά με το άπειρο σαν μέγεθος θα πρότεινα λίγο A. Van Vogt που σε μια από τις ιστορίες (πρέπει να είναι ή του 50 ή του 60 αν δεν κάνω χοντρό λάθος) που μια ομάδα αστροναυτών φτάνουν στην "άκρη" του ενός σύμπαντος και βγαίνοντας έξω από αυτό ανακαλύπτουν πως βγήκαν μέσα από μια πληγή σε ένα γιγάντιο ανθρώπινο ον (το οποίο ανακαλύπτουν με δέος). Για μετέφερε αυτό σε άπειρο βαθμό τόσο προς τα έξω όσο και προς τα μέσα! Δεν είναι κακό σαν ιδέα, αλλά και πάλι δεν δικαιολογεί ύπαρξη δημιουργών. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->
Αν παλι δεχτείς την ιδέα του πολυσύμπαντος τότε για να υπάρξει συνέχεια ας μην ψάχνουν κάποιοι για ανύπαρκους παραδείσους, κολάσεις και δημιουργούς, αλλά τρόπους επηρεασμού του χωροχρόνου ώστε όταν το ένα σύμπαν καταστραφεί, ή απλά σβήσει χωρίς τυμπανοκρουσίες, ανάλογα με την όποια θεωρία ισχύει ανα περίοδο, να μπορούμε σαν έλλογο είδος (και θεωρητικά εξελιγμένο) να μεταπηδήσουμε σε ένα νεώτερο (αν δεχθούμε πως τα Big Bang είναι απλά συμπαντικοί γενήτορες (αν υπάρχει η έννοια) και δεν είναι τόσο μοναδικά όταν κάποιος αποφασίσει να σκεφθεί σε μεγαλύτερα μεγέθη). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Για περισσότερα φυσικά θα σε παραπέμψω σε άρθρα του Scientific American (στα οποία φυσικά απλά πήρα την ιδέα δίχως να ασχοληθώ με δυσνόητες θεωρίες και σύμβολα) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Κι αυτό που λέμε τίποτα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο!??? Αν δεν μπορούμε απλά να το αντιληφθούμε για την ώρα γιατί είμαστε πολύ μακριά από το σημείο αυτό που θέτουμε ως εκκίνηση της θεωρίας (αλλά που στην πραγματικότητα δέν ξέρουμε αν είναι <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)??? Αν το big bang είναι στην πραγματικότητα (χάρην έλλειψης κάτι περισσότερο θαυμαστού) είναι ας πούμέ ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο που απλά δημιουργούν έναν καινούργιο "οργανισμό"? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο ακραία κι αν σου φαίνονται αυτά θα μου φαίνονταν πολύ πιο θαύμαστα απο μαγικούς δημιουργούς και εμπορικά συστήματα που πουλάνε ελπίδα!

Δεν σε βάζω σε τέτοιες λογικές, απλά δεν μπορούν να διαχωριστούν (τουλάχιστον για μένα) γιατί απλά διαστρευλώνουν την ίδια την δομή της κοινωνίας. Είναι δύσκολο να δέχεσαι την επιστήμη και συγχρόνως να τρέχεις σε ανώτερα όντα για ελπίδα. Διαλέγεις ή το ένα στρατόπεδο (γιατί δυστυχώς εκεί έχει φτάσει ή καταντήσει (για μένα)) ή το άλλο, όχι όποτε δεν σε καλύπτει το ένα θα τρέχεις στο άλλο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Αφήνω πιθανότητες γιατί προλάβαμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει διάστημα, και αφού το καταλάβαμε αυτό και αφού έχουμε αποδείξει ότι ως είδος είμαστε περίεργοι (όταν δεν μας τυφλώνουν δια της βιας συστήματα που επιβάλουν κάποιου είδους απαγορεύσεις) και μας αρέσει να ανοίγουμε καινούργιους ορίζοντες (είτε πραγματικούς, είτε διανοητικούς), συνεπώς μπορούμε να αρχίσουμε τον καινούργιο αγώνα. Και τουλάχιστον με την γνώση του τι δεν πρέπει να ξανακάνουμε αν βρούμε κάτι άλλο. Θα πάρει φυσικά αιώνες ή και χιλιετηρίδες αλλά τουλάχιστον δεν πρέπει κάποιοι (βλέπε ανόητοι πολιτικοί που ανέβηκαν στην εξουσία με χρήμα από τηλε-ευαγγελιστές, θρησκευόμενους και λοιπά), όπως ο Bush να μην φρενάρουν και διακόπτουν την διαστημική έρευνα περικώπτοντας κονδύλια για να τα διαθέσουν σε γελοιότητες του τύπου Ιρακ, ή να επιτρέπουν σε οπισθοδρομικούς να απαγορέψουν την διδασκαλία άρτιων επιστημονικών γνώσεων όπως η εξέλιξη προς ώφελος του δογματικού τύπου αντιλήψεων όπως η Δημιουργία (Creationism). Κατανοητός λοιπόν ο ατμός που βγαίνει μόνιμα τα τελευταία χρόνια και δεν θα σταματήσει να βγαίνει όσο θα γίνονται τέτοιες κουταμάρες!!? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Είναι καλή η αμπελοφιλοσοφία για να περνάς χρόνο όπως κάνουμε αλλά δυστυχώς αυτό θα μείνει γιατί απλά υπάρχουν πραγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν με ένα κλικ! Αν γινόταν να ήσουν σίγουρη πως θα ήμουν εκείνος που θα πατούσε το πλήκτρο! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Δεν χρειάζεται επίσης έμπνευση αλλά απλά συσχετισμός περισσότερων στοιχείων τα όποια όσο συσσωρεύονται τόσο σου προσφέρουν σκέψεις. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Οκ! Και αύριο θα είναι Τρίτη! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Κλωστή (δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη κλπ κλπ, κάπως ετσι δεν αρχίζουν τα παραμύθια??)

Χμμ , απ οτι φαινεται δεν τσιγκουνευτικες "μελάνι", Η πρωτη σκέψη ήταν να αρχισω να βρίσκω σημεία συμφωνίας ή ενστασης ανα παράγραφο αλλα τελικα αποφάσισα να το αντιμετωπισω αλλιως το θηρίο! Το μόνο που θελω ειναι ανοιχτό μυαλό διότι προβλέπω ακροβασία στα ορια του να παρεξηγηθώ, αλλά νομιζω (ειμαι σιγουρη) πως θα πιασεις το πνευμα στο οποίο μιλάω.

Ας κανουμε καποιες υποθεσεις "εργασίας" και ας δουμε πως θα εξελισόταν (ως θεώρηση πάντα) κάποια σενάρια. Ας πουμε για τη χειραγωγηση αρχικά που απ ότι φαινεται λειτουργεί λίγο ως κόκκινο πανί σε σένα .Σκεφτομαι λοιπόν αν ειναι δυνατόν να υπαρχει συνύπαρξη εξέλιξη ομάδας χωρίς χειραγώγηση (θεσπιση ή και επιβολής κανόνων αν θελεις ) καποιου ειδους, άραγε αυτό ειναι εφικτό? Αν σκεφτει κανεις τις αγελες ζωων και αν το προχωρήσει σε πιό εξελιγμενες μορφές κοινωνικών ιστών, νομίζω ότι παντού θα συναντήσει την εννοια της ιεραρχίας. Αλλωτε αυτο εκφραζεται με την ισχύ του δυνατότερου σωματικά και αλλοτε στου ισχυρότερου ισως πνευματικά. Παντα καποιος/οι ομως δεν "κανονιζει" το μελλον της ομάδας και κατα επεκταση την επιβιωση αυτής? αλλοτε με επιτυχία, αλλωτε παλ οχι. Αυτοί που πηγαν την επιστημη μπροστα οπως σωστά ειπες ειναι καποιοι ανθρωποι δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι, οχι γιατί δε θελουν, αλλα γιατί ισως δεν εχουν τη δυνατότητα. Πάντα δεν υπαρχει καποιος που ξεχωρίζει από το σύνολο και οι υπόλοιποι ελλείψη ισως εφοδίων ακολουθούν το δρόμο που χαραζει?.
Που θελω να καταληξω λεγοντας ολα αυτά..ερωτηση θα κάνω βασικα..αραγε ειναι καλυτερο να αφηνουμε ενα ατομο να παιζει το ρόλο αυτό ή μηπως τελικά ειναι καλύτερο και δικαιότερο προς όλους να δημιουργησουμε μία εννοια τελείου ίσως που υπαρχει μόνο ως σκέψη ή ως ιδανικό, που ειναι το ισχυρότερο, το εξυπνότερο, το ελευθερο, το απόλυτο ον τελικά??
Εχω την αίσθηση πως το αρχικό πλάνο καπως ετσι θα ηταν, (προσπαθω τωρα να κατανοήσω και να σκεφτώ το γιατί, που δημιουργησε την εννοια θεού εξ αρχης..). Βεβαια τα παιχνιδια εξουσίας πάντα εχουν τη δυναμη να ξεστρατίζουν από το βασικό στοχο και τα αποτελεσματα τους τα βλέπουμε (δε χωραει αμφιβολία πάνω σ αυτό).
Αν η εννοια του θεού καταριπτεται οπως λες με βαση τη λογική , με βαση παλι μια αλλη λογική βρισκεις κακή την κατα συνθηκη δημιουργια μια τετοιας εννοιας για αλλου ειδους λογους? (καλα καποιους και αν καταφερα να δωσω με λεξεις αυτο που υπαρχει ως σκεψη στο κρανίο μου .. ). Βεβαια δεν αναφερομαι στο δυναστη θεό τον κομπλεξικό και αγάμητο τον φιλοχρηματο και τιμωρό ή τον εμπορο αν θες. Σε καμία περιπτωση (και σε αυτονόητα δεν ξαναναφερομαι ). Αναφερομαι στη δημιουργηκότητα, στο σεβασμό σ αυτό που δεν μπορούμε να ΄ξαναφτάξουμε αν το καταστρεψουμε, στην τελειότητα και εξαιρετική ευφυια με την οποια φτιαχτηκαν τα παντα γυρω μας (ακόμη κι αν εγιναν με τους δικους σου συμπαντικους νομους και τυχαία,) ακόμη κι ετσι να ναι, μεχρι να φτασουμε σε σημειο κατανοησης ολης αυτης της τελειότητας που βλεπουμε στη φύση (στο συμπαν) γυρω μας νομιζω πως καπου πρεπει να σκύβουμε το κεφάλι για το μεγαλειο που δεν μπορούμε να διανοηθούμε στο συνολό του και ΟΧΙ ΛΟΓΩ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ή υποδούλωσης οπως καπου ανέφερες. Οσο οι δυνατότητες μας (εγκεφαλικες) ειναι πεπερασμενες και κατ ουσία ανάθεμα κι αν εχουμε κατανοήσει και τπτ από τη λειτουργία του κόσμου γενικά, νομίζω πως θα μας παιρνει για πολλά πολλα! Οπως λες και συ τί ειμαστε στην τελική? μια στιγμή στο συμπαν, τιποτα περισσοτερο και τιποτα λιγότερο.
Τεσπα ...σκεψεις που σηκώνουν κουβεντα και πολύ αμφισβήτηση ακόμη κι απο μενα εφόσον υπαρχουν πολλά θεματα για τα οποία βρισκομαι με το ενα ποδι εδω και το αλλο εκει, και δεν εχω καταληξει σε συμπερασματα.. θα ηθελα να ακουσω/διαβασω απειρες απόψεις ακόμη μηπως και συνδέσω τα κομματια και φταιχτει μια εικόνα στο μυαλουδακι μου. Αντιμετωπισέ τα λοιπον απλως ως σκέψεις, ουτε καν απόψη..

Δεν προχωράω παρακάτω (ηδη μια τρικυμία εγκεφαλική μου δημιουργησα με ολα αυτά)
Παντως καμια φορα αλλιως και αλλα ξεκινω να γραψω και αλλο προκυπτει ..αν καταφερεις να βγαλεις νόημα στο ως ανω ασυναρτητο (τωρα που το ξαναδιαβαζω..τι να πω? θα σε συστησω στον γιατρό μου γιατι θα πασχεις από το ιδιο! )

και αυριο ειναι τεταρτη...κρυάδες........

Υφαντό (Είμαι περισσότερο της σχολής Once upon a time in a long forgoten kingdom there lived a ... Γούστα είναι αυτά. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> )

Μάλιστα το έχω προσέξει, αλλά γενικά προσπαθώ να το αποφεύγω γιατί έτσι γινόμαστε μικροί Δρούζες! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Συνήθως το 1+1=2 είναι πολύ πιο βολικό γιατί σε κρατάει σε στενότερα πλαίσια σε σχέση με το θέμα και σε αποτρέπει από το να απομακρυνθείς περισσότερο από όσο πρέπει. Ακόμη κι αν η μικρή σου αλάνα, forum, ή αγορά έχει μέγεθος όσο ένα σύμπαν και κάτι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Σχετικά με τις ακροβασίες δεν έχω κάτι να πω μιας και δεν ασχολούμαι με τα τσίρκο (πέραν αυτού της πολιτικής (ιδιαίτερα οι κλόουν με ενδιαφέρουν που γελοιοποιούνται κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους) και κάποιων άλλων δευτερευόντων (ένα τέτοιο μπάχαλο συζητάμε <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) στην καθημερινότητα μου). <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Working case! Ναι, πρόκειται σίγουρα για μια ενδιαφέρουσα (υπό άπειρους όρους και συνθήκες φυσικά (όχι θα σε άφηνα έτσι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)) προσέγγιση του προβλήματος/ζητήματος/θέματος. Άλλο ιεραρχήση των διοικούντων φυσικά, και άλλο επιβολή δευτερευόντων ζητημάτων (ανούσιων για την πραγματική πρόοδο) από άτομο υποδιαίστερα αυτών που διοικούν. Η πρώτη ένσταση ολοκληρώνεται εδώ. Κοινώς η ιεραρχία να έχει στην ανώτερη βαθμίδα άτομα ικανά και όχι τον κάθε ανίκανο δημοσιοσχεσίτη καρατερίστα που χώνεται στο σύστημα με τους πλέον παράλογους τρόπους. Η δεύτερη ένσταση φυσικά περνάει στο ζήτημα του ισχυρότερου πνευματικά, εκεί είναι υπερβολικά πιο παράδοξα τα πράγματα, γιατί ανώτερος πνευματικά δεν υφίσταται με την έννοια του τέλειου (δεν υπάρχουν παντογνώστες και επειδή οι άνθρωποι θέλουν να θεωρούνται ως ολιστικά άτομα καβαλάν(μ)ε έτσι πολλά καλάμια (γιατί σου λέω διαρκώς ότι έχουμε όρια στο καθετί?), αλλά με την έννοια του εξειδικευμένου και προσανατολισμένου σε ένα και μόνο ζήτημα, στο οποίο κάποιος μπορεί όντως να γίνει κορυφή (υπό περισσότερους ακόμη όρους και υποχωρήσεις) αν πράγματι είναι σχετικά πιο εύστροφος (γενετικά καλύτερος οργανισμός σε αντοχές και λειτουργία) στο συγκεκριμένο.
Το καλό της ομάδας? Χμμμ... Με άτομα τα οποία βάζουν πρώτα κίνητρο της καλοπέρασης (όχι με την έννοια της αξιοπρεπούς διαβίωσης και πιθανόν της δημιουργικής (με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα) αλλά με την χλιδή της ανοησίας (που όλοι ήμαστε επιρρεπείς)), δεν υφίσταται ομάδα, αλλά ανεξάρτητα άτομα που σε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις απλά συμβιώνουν μεταξύ τους εις βάρος των υπολοίπων. Το βλέπεις αυτό στην καθημερινότητα μέσω των εταιρικών σχημάτων που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, και που παρά το ότι πάλι υπό όρους προσφέρει, συγχρόνως δημιουργεί και προβλήματα, τα οποία γιγαντόνωνται όσο περνά ο χρόνος (σκέψου το αυτό στο αντίστοιχο ζήτημα του συστήματος που καταδικάζω <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Ή επιτυχία ή η αποτυχία είναι πάλι κάτι υποκειμενικό μιας και ξεπεράσαμε υπό όρους αυτό που είναι πραγματική επιβίωση, και το οποίο απλά δεν οδηγεί πουθενά, και συνεχίζουμε με μια νέα μορφή πιο σύνθετης επιβίωσης.
Οι επιστήμονες πάλι είναι σίγουρα μια ιδιαίτερη ομάδα ατόμων(που όταν είναι αφοσιωμένοι στην επιστήμη τους και με όραμα είναι μοναδικοί, ενώ όταν είναι αφοσιωμένοι σε κάτι άλλο (να αναφερθώ ξανά, δεν τα βαρέθηκες <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) είναι επικύνδινοι, και φυσικά όχι για τα "εργαλεία" που παράγουν. Προσφέρουν την βελτίωση, ή μάλλον το έξτρα αυτό δυναμικό που είναι αναγκαίο για την βελτιστοποίηση της εξελισόμενης μορφής της επιβίωσης της ζωής ώστε να βρισκόμαστε λίγο πιο μπροστά από τα προβλήματα ή ελάχιστα πίσω τους. Το πρόβλημα είναι πως όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να τους προλάβουμε χάρη στην έλλειψη της άμεσης αντίληψης των ιδεών που μπορούν να προσεγγίσουν, να κατανοήσουν, και να μας προσφέρουν.

Επειδή λοιπόν όπως βλέπεις από τα προαναφερθέντα η ιδέα του τέλειου είναι αδύνατη (ακόμη κι αν όλοι μας την επικαλούμαστε 1 μύριο φορές το 24ωρο), τότε είναι αδύνατον να υπάρξει το απόλυτο ον με την έννοια που ξεκίνησε την συζήτηση μας. Όλα εξελίσονται, βελτιστοποιούνται και απλά τελειώνουν ή μεταμορφώνονται απλά.

Το πως δημιουργήθηκε η έννοια του θεού, χμ...ειδικός δεν είμαι σίγουρα (είναι το μόνο βέβαιο) αυτό περισσότερο θα μπορούσε να σου το αναλύσει ένας ψυχολόγος (κατα προτίμηση άθεος ή έστω στην χειρότερη αγνωστικιστής) ή ένας ανθρωπολόγος με την βοήθεια κάποιου εξελικτικού βιολόγου σε συνεργασία με έναν παλαιοντολόγο, έναν αρχαιολόγο, έναν ιστορικό, και όλους όσους θα μπορούσαν να παίξουν τον ρόλο της υποστηρικτικής ομάδας από πίσω τους. Ωστόσο με το απλοϊκό μου μυαλό απλά θα πω ότι όταν κάτι (ως είδος) δεν το κατανοούμε ορισμένοι απο εμάς (προικισμένοι θέλεις να τους πεις, έξυπνους, απαιτητικούς, εγωιστές, ήρωες) ψάχνουν το γιατί, κάποιοι άλλοι απλά μαθαίνουν να το φοβούνται, και οι περισσότεροι απλά αδιαφορούν γιατί ενδιαφέρονται να καλύψουν βασικές ανάγκες. Η μεσαία κατηγορια ωστόσο είναι η πλέον επικίνδυνη για τις δυο άλλες, γιατί ο φόβος είναι ο παράλογος (για δέσιμο) σύμβουλος που μολονότι όταν είναι "υγιής" αποτελεί εργαλείο αυτοπροστασίας, αλλά όταν είναι "προβληματικός" οι σκέψεις δημιουργούν αβάσιμες εικασίες σχετικά με αυτό το άγνωστο. Πάμε πολύ μακριά αν θελήσουμε να εξηγήσουμε την ιδέα του θεϊκού πλάσματος που παρατηρεί τα πάντα. Το πιο πιθανό έχει να κάνει α) με τα φυσικά φαινόμενα, β) τους φυσικούς εχθρούς/αντιπάλους ή και τα θηράματα, γ) το άγνωστο, δ) τον θάνατο, ε) την μητρότητα (κάτι μαγικό όταν δεν υπάρχει η κατανόηση), και με πολλά άλλα τα οποία ωστόσο η (σχεδόν σίγουρα) δεν γνωρίζω ή πολύ απλά (λογικό) ξεχνάω.

Για τα παιχνίδια εξουσίας το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως από την στιγμή που ο πρώτος σαμάνος/σοφός/γέρος απόχτησε δύναμη, και κατόπιν μεταμορφώθηκε σε επιβολέα της βούλησης του "θεού" (όπως κι αν τον ονόμαζε) απόκτησε πολιτική ισχύ (αφού είχε άλλη κοινωνική υπόσταση) που ενδεχομένως στις πρώιμες πρωτόγονες ομάδες να ήταν ίση με τους αρχηγού της ομάδας (εκεί μονάχα μπαίνει ο ισχυρός σωματικά). Όταν ωστόσο αυτά τα συστήματα ελέγχαν τον κόσμο και τιμωρούσαν όσους δεν συμμορφώνονταν γιατί δεν αποδέχονταν έλεγχο από κάτι το αόρατο ή για αυτούς ανύπαρκτο τότε δυστυχώς αρχίσαν οι στρευλώσεις της κοινωνίας και της ομάδας. Θα μου φέρεις ως επιχείρημα το εκπαιδευτικό δυναμικό της θρησκείας όταν δεν υπήρχαν σχολεία και σίγουρα δεν θα πω ότι δεν ήταν κακό (απλά δίδασκε μαζί με το θετικό και το αρνητικό (κατ' εμέ) στοιχείο) αλλά με την πάροδο του χρόνου δίχαζε τον κόσμο, και με την διαίρεση της σε πολλές κάστες (ανιμαλιστές (ή παγανιστές αν δεν το μπλέκω πολύ), εβραίοι (ιουδαϊστές), χριστιανοί (με όλες τις υποδιαιρέσεις τους σε κάθε δυνατή μορφή), ισλαμιστές, ινδουιστές, όλοι κάναν το κακό τους. Και πολλοί πέθαναν από αυτά τα συστήματα είτε σαν θυσιαζόμενοι (πλύση εγκεφάλου να το θεωρούν τιμή) είτε σαν μάρτυρες, είτε σαν πολέμιοι. Πολύς θάνατος ρε παιδί μου! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Λίγο ζωή πουθενά εκεί μέσα δεν βρήκα, και παντού όλο κάποιος πολεμάει κάποιον! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Πιστεύω ότι έχω απαντήσει στο θέμα πως δεν βρίσκω λογική (τουλάχιστον επιβεβλημένη) στην συνθήκη δημιουργίας. Πιστεύω πως κατάλαβα μέρος από όσα λες (είπαμε τα πιάνω πολύ αργά <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), μη φοβάσαι!

Ο ανθρωπομορφικός ή ζωομορφικός θεός με τις δυνάμεις της φύσης και τις αδυναμίες ατέλειες των ανθρώπων είναι δυστυχώς ο μόνος "θεός" που υπάρχει (τουλάχιστον για όσους το επιθυμούν), και όλα τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο. Όταν δεν κάνει την φαντασία κάτι μαγικό, αλλά την αξιοποιεί κατάλληλα για να _προσφέρει_ ο άνθρωπος γίνεται κάτι το θαυμαστό, στην αντίθετη περίπτωση κάτι το επικίνδυνο!

Όσον αφορά την καταστροφή, όλα όσα έχω αναφέρει τα αντιληφθήκαμε μόνο όταν η τεχνολογία πήρε το πάνω χέρι (όχι πως δεν έκανε ή δεν συνεχίζει να κάνει κι αυτή την ζημιά της) και ανακαλύψαμε που ζούμε, και πως κι αυτό είναι τόσο πεπερασμένο όσο κι εμείς, και δεν είναι άπειρο. Και τα πάντα γύρω μας δεν φτιάχτηκαν τέλεια, απλά έτσι μάθαμε να τα χρησιμοποιούμε, και όπου μας ικανοποιούσε ήταν τέλεια, όπου όχι ήταν έργο του (κάθε κακή οντότητα στην ιστορία της γης). Η γη απλά είχε συγκεκριμένες ποσότητες υλικών από την δημιουργία, συνεπώς αυτά τα υλικά αξιοποιούμε, είχε την ατμόσφαιρα (αν δεν την είχε θα λέγαμε καλημέρα πιθανόν σαν αναερόβια βακτήρια), είχε το νερό (ένα καλό κίνητρο για την ανάπτυξη ζωής), και είχε τον ήλιο (που μολονότι είναι μια ωρολογιακή βόμβα) που το φως του και η ακτινοβολία του προσέφερε τα πάντα για την δημιουργία του είδους μας.

Να σκύβουμε το κεφάλι γιατί???? Το όμορφο και το μαγικό πρέπει να το θαυμάζεις αλλά όχι να το φοβάσαι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και μπορούμε να το διανοηθούμε, απλά "κάποιοι" μας δίδαξαν τον φόβο, κι εκεί που θα έπρεπε να πετάμε, απλά σερνόμαστε! Δυστυχώς αυτό δεν μπορείς να μου το βγάλεις από το μυαλό.

Σε καταλαβαίνω σε αυτό που λες στον επίλογο σου, και φυσικά το θεωρώ λογικό γιατί καθετί για να το χτίσεις μέσα σου παίρνει πολύ χρόνο και διαμορφώνεται συσσωρευτικά, με κάποια ταχτικά ξεκαθαρίσματα ορισμένων πεπαλαιωμένων αντιλήψεων που πολλές φορές αν το δεις διαγραμματικά (ναι, ψυχρό και πάγερο διάγραμμα), ορισμένα από τα κλαδιά του δεν έχουν σχέση με το υπόλοιπο αλλά υπάρχουν ακόμη εκεί ξεχασμένα γιατί απλώς κάποιος ξέχασε να τα απομακρύνει, όπως σε ένα πρόγραμμα κάποιος προγραμματιστής ξέχασε να σβήσει ορισμένες ρουτίνες που απλά τις έκανε σχόλια όταν δημιουργούσε καινούργιο κώδικα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->


<!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> Ώχου γιατί προσπαθείς να μου το υπενθυμίζεις! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Χμμμ πατάκι ! .. ελα μωρέ που είσαι της σχολής once upon a time, εκεί στη Βρετανία που μεγάλωσες Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη,, δωστης κλωτσο να γυρίσει παραμύθι ν αρχινισει.. (Τα παραμύθια της Θείας Λενας στο ραδιόφωνο του τότε δεν τα άκουγες?? ..πω πω μνήμες που ξεσηκώνεις κατά καιρούς ) .

Βασικά στην κατά μέτωπο (παράγραφο ) επίθεση δεν παλεύεσαι εύκολα , (για να μην αναφέρω τις εμμονές και τις ευκαιρίες που ψάχνεις για να «τα ρίξεις» γενικώς ) οπότε σου αλλάζω λίγο το περιβάλον για να στο κάνω πιο ενδιαφέρον..Και τί? Κανόνες στην αλάνα πας να βάλεις? δεν παίζω αν είναι (ναι αντίδραση ενήλικα είναι αυτή της εποχής αν το καλοσκεφτείς..). Λοιπόοοοοοον για να δούμε τι μου ετοίμασες χμμμ

Θα στο γυρίσω πάλι λίγο το όλο θέμα και θα σου πω πως όταν μιλάμε υποθετικά (Working case) .. σε πρώτο επίπεδο αποδεχόμαστε από κοινού ιδανικές συνθήκες. (καλά και σε κάθε θετική επιστήμη όταν πάμε να αποδείξουμε κάτι γίνεται αυτός ο συμβιβασμός σε πρώτο επίπεδο) μετά λαμβάνονται υπόψη τα επιμέρους, οι αποκλίσεις ή μη δυνατότητα ιδανικών συνθηκών και πως εφαρμόζεται η όλη σύλληψη σε μη ιδανικά δεδομένα, κλπ κλπ . Συνεπώς, την έννοια της ιεραρχίας στη φύση πριν την ξεχωρίσεις σε επιμέρους ναι μεν αλλά τη δέχεσαι..έτσι? Πάει αυτό.
Στη δεύτερη ένστασή σου απαντάς μόνος σου παρακάτω «Το πρόβλημα είναι πως όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να τους προλάβουμε χάρη στην έλλειψη της άμεσης αντίληψης των ιδεών που μπορούν να προσεγγίσουν, να κατανοήσουν, και να μας προσφέρουν» αυτό δεν δηλώνει απευθείας ότι υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν λίγο πιο μπροστά από τους υπόλοιπους? Και συνήθως αυτός που γνωρίζει συνήθως ελέγχει ή κινεί νήματα αν θες..συνεπώς??.....
Χμμ δε μ αρέσει αυτός ο τρόπος κουβέντας όμως, στενεύει πολύ και δεν αφήνει τις σκέψεις να απλωθούν όπως πρέπει για να γίνει ουσιαστική παράθεση σκέψεων (κλασικά..ποιός ήρθε?? ). Οπότε θα το γυρίσω πάλι αλάνα και βάσει αυτών που έριξες στο τραπέζι θα παίξω με επιπλέον σκέψεις..νομίζω πως είναι πιο ενδιαφέρον έτσι .. (καλά εσύ πράττε όπως θες..είσαι παλιότερος στο άθλημα, μπορείς βρίσκεις άκρες <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Πάντως είτε σου αρέσει είτε όχι και όσο αφορά τις ομάδες, αυτές υπάρχουν και καλώς ή κακώς οι άνθρωποι επιβίωσαν μόνο όταν βρήκαν τον τρόπο συνεννόησης (γλώσσα) και φτιάξαν κοινωνίες. Εφόσον λοιπόν γίνει αυτό αποδεκτό .. παμε να αναλύσουμε τις συνθήκες και παραμέτρους ύπαρξης και λειτουργίας μιας ομάδας, και να που φτάνουμε πάλι στην ιεραρχία. Δεν ξέρω , σκέφτομαι αυτό που λες , και μου ρχεται κατευθείαν στο μυαλό πως ο κάθε ένας παίζει κάποιο ρόλο, αυτός που χειραγωγεί , αυτός που θέλει να χειραγωγηθεί αυτός που θα ναι ηγέτης αυτός που θα ακολουθεί το ρεύμα για να κάνει μπούγιο και να επικρατήσει μια άποψη, το θέμα δεν νομίζω να είναι αυτό. Το θέμα είναι η ευθύνη του «ηγέτη», και θα κολλήσω κάπου εδώ (για να μην ξεχνιόμαστε) την ανάγκη δημιουργίας θεού γιατί ο κάθε ηγέτης είναι ατελής γιατί άραγε να ναι εντελώς κακό να κυριαρχούν στους ούτως ή άλλως χειραγωγημένους αξίες και ιδανικά ενός φανταστικού τέλειου κόσμου, κοινωνίας και να καλλιεργήσουν τον εαυτό τους προς την κατεύθυνση του τέλειου (ιδεατού εννοείται..?) όντος? Τώρα θα μου πεις και θα χεις απόλυτο δίκαιο και ποιος είναι αυτός που θα τα προσδιορίσει όλα αυτά (και ναι κάπου εκεί κόβει η μαγιονέζα..) , αλλά αν το καλοσκεφτείς η όλη διαδικασία και όλες οι θρησκείες κάτι τετοιο δεν πάνε να κάνουνε? Όλες δεν θέτουν ως στόχο τη θέωση ή τη συνάντηση ή whatever με το θεό (σ αυτή ή σε άλλη ζωή αλλά κάπου εκεί δεν καταλήγουν όλες?). Στο ιδεώδες?..Τέσπα, χοντρικά δεν έχω πρόβλημα στο να μπω σε κοπάδι (και ναί σε βλέπω που ανατριχιάζεις και μόνο που ακούς τη λέξη ) που πάει σε δρόμους αγάπης, ισότητας, κατανόησης, σεβασμού στη φύση, αλλά παράλληλα και έρευνας και επικοινωνίας και ελευθερίας και γνώσης κλπ.. και ναι θα ήθελα να είναι πανανθρώπινα όλα αυτά, όχι με εξουσιαστικές και τάσεις επιβολής όμως, κλπ κλπ παρατράγουδα που δυστυχώς πλέον είναι συνυφασμένα με την έννοια του θεού ή θρησκείας σήμερα. Δεν καταλαβαίνω τη αθεία , καθόλου όμως, δεν μπορώ να καταλάβω τι επίδραση θα είχε γενικώς και θα πω κακία , αλλά χωρίς καθοδήγηση οι εκ γεννετής καθοδηγούμενοι φοβάμαι πως θα ακολουθούσαν τον χ,ψ,ω που θα τους προσέφερε ή θα εκφόβιζε με περίεργα αποτελέσματα. Θα επικαλεστώ τον Νιτσε που ειπε (καλα πολλα και κακώς δεν τον έπιασες ο ίδιος για λίγη μελέτη..ισως να τα ξαναδώ κι εγώ κάποια στιγμή) that nihilism ( κάτι σαν αθεϊα με μπολικο μηδενισμό μαζί) can become a false belief, when it leads individuals to discard any hope of meaning in the world and thus to invent some compensatory alternate measure of significance. Το τι θα μπορούσε να είναι αυτό με τρομάζει.. (έψαχνα να το βρώ ελληνικά το κείμενο αλλά το πέτυχα έτσι οπότε είναι το ίδιο..).

Το ατσαλόκαρφο σχετικά με μας που κινούμαστε μεταξύ δύο αντιθέτων προσεγγίσεων (αποκλέιεται να είμαι μοναδική του ειδους) το πιασα, αλλά οκ ας είμαι και γω σε κάτι επικίνδυνη.. πάντως ας πούμε πως κατά κάποιο τρόπο αμφισβητούμε γενικώς, (ολες τις απόψεις μέχρι να καθαρίσει λίγο περισσότερο το τοπίο) οπότε μάλλον αυτό παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον , δε νομίζεις?? Τωρα για το φόβο..χμμ νομίζω πως δε χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη και σίγουρα δεν είναι ο φόβος που μου δημιουργεί την αντίληψη πως για να λειτουργήσουμε ως οντότητες ίσως χρειαζομαστε έναν ορίζοντα
Εν πάσει περιπτώσει ..χωρίς ιδανικά και καταλήγω κάπου εδώ, δε νομίζω να μπορούμε να επιβιώσουμε είμαστε απίστευτη μορφή ύπαρξης, σκέτα ζώα δεν είμαστε αλλά και για τίποτα παραπάνω δε μας κόβω όπως πάμε απορώ γιατί!! Ναι ακόμη ένα γιατί πέφτει επί της τάβλας
Επιστήμη χμμ μακάρι να ανάουχθει και να καταφέρει κάποια στιγμή, και να μας λύσει τα υπαρξιακά , αλλά πολύ φοβάμαι πως θα πληξουμε αν συμβει αυτό στην χειρότερη των περιπτωσεων, στην καλύτερη θα μας δημιουργηθούν άλλα αδιέξοδα στη σκέψη. Μήπως τελικά γι αυτό υπαρχουμε? Για να ψάχνουμε?

Εντάξει , δεν εχουμε κανέναν ειδικό για να μας απαντήσει εδώ γύρω νομίζω και ευκαιρο ούτως ή άλλως, απλά κουβεντούλα γίνεται!! Τι κι αυτό απαγορεύεται??
Κι εν πάσει περιπτώσει για να αγγίξουμε και λίγο τη λειτουργία της πίστης (μιας και ανέφερες σαμάνους και το θυμήθηκα..) προσευχή, διαλογισμός, κλπ τι άλλο είναι από βύθισμα στο βαθύτερο εγώ και καθενός και άντλησης δύναμης? Κι αυτό κακό το βρίσκεις? (Ως εδώ..μην το αναλύσεις και το φτάσεις σε παπαδαριό κλπ..)

Τέσπα, αυτά και για άλλη μια φορά σκόρπια και χοντρα λεγμένα.. (Πάντως με ..πιάνεις..γενικώς όσο αφορά σκέψεις, το ότι διαφωνείς είναι άσχετο! να το προσέξεις αυτό!! (που λέει και κάποιος..ονόματα δε λέμε )

Μη μου απαντησεις με κανενα χσέλιδο pls mercy me..

Κατώφλι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> (Χμ&#8230;ραδιόφωνο??? Τι είναι αυτό?? Σκέψου πως μιλάς με άνθρωπο που μεγάλωσε με star-trek, the saint, hawai 5-0, the prisoner, twilight zone, blake&#8217;s 7, Doctor who, lost in space, time tunnel και πολλά άλλα ωραία παραμύθια που δεν είχαν ανούσιες σκηνές βίας (τόσο οπτικής όσο και ψυχολογικής) (από τις γνωστές με λύκους, γιαγιάδες, κακές μητριές, δηλητήρια, σκλάβες που γίνονταν πριγκίπισσες και λοιπά δαιμόνια και τελώνια <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> και που οι χαρακτήρες χρησιμοποιούσαν (συνήθως) περισσότερο την συσκευή εντός της κρανιακής κοιλότητας και δεν έψαχναν μαγικές λύσεις (καλά άντε μια τηλε-μεταφορά που και που για να γλιτώνουν λεφτά τα στούντιο και να περνάει και η ώρα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->).

Α! Λίγα με τις εμμονές μου! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Δικές μου είναι και δεν τις μοιράζομαι με κανέναν! Χμ&#8230; κανόνες&#8230;πως και δεν το είχα σκεφθεί! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και με αντιγράφεις δηλαδή <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο για τις παραγράφους, ε τι φταίω που ανοίγονται λίγο παραπάνω, από όσο αρχικά τις υπολογίζω.

Μα λογικό ότι δεν γίνονται τα πάντα υπό ιδανικές συνθήκες γιατί σε ιδανικό κόσμο δεν θα υπήρχαν τα προβλήματα στα οποία αναφερόμαστε. Αλλά δεν μπορείς σε ορισμένα ζητήματα τα οποία ως είδος έχουμε κατανοήσει τα αρνητικά τους στοιχεία να μην τα απορρίψεις μέσω ειδικών συνθηκών και όρων. Σωστά?

Σωστά για το πρώτο και αποδεκτό. Στο δεύτερο ας πούμε ότι παρά το ότι απαντώ όπως και παραθέτεις λαμβάνω το δεδομένο (και προϋπόθεση) πως μολονότι η συγκεκριμένη ομάδα (η επιστημονική κοινότητα είτε σαν μεμονωμένα άτομα είτε σαν ομοιογενής οντότητα) είναι πιο μπροστά μας, μεταξύ αυτών και εμάς υπάρχουν ορισμένοι που πατάνε και στις δυο πλευρές ώστε να μας προσφέρουν ορισμένες ματιές στο που αποσκοπούν, άρα όταν κατανοείς έστω την απλούστευση μιας περισσότερο σύνθετης ιδέας τους και ταυτίζεσαι με τους στόχους τους παρακολουθείς πιο στενά. Ωστόσο στο ότι κινούν τα νήματα έχω την ένσταση ότι δυστυχώς τα κινούν όχι εκείνοι άμεσα άλλα όλοι οι άλλοι που δεν θα έπρεπε ούτε καν να τα αγγίζουν και οι οποίοι δεν γνωρίζουν καν γιατί κινούν τα νήματα (πολιτικοί (τουλάχιστον από συζήτηση με άτομα που έχουν πρόσβαση στον πολιτικό στίβο (βέβαια αν κάποιος έχει υπομονή να κάτσει μπροστά από το κανάλι της βουλής θα τα δει και μόνος του) είναι όντως οι πλέον άσχετοι, σε πράγματα που κι ο πιο απλός άνθρωπος (βάλε έναν τσοπάνη εδώ) αντιλαμβάνεται έστω σαν ιδέες) που δεν κατανοούν στοιχειώδη πράγματα, αλλά και ιερατεία πάσης φύσης που διαστρεβλώνουν τα λεγόμενα των επιστημόνων και τους προσάπτουν την οποιοδήποτε θρησκευτική πεποίθηση θέλουν μέσω της δικηγορίστικης παραποίησης των λόγων τους, αλλά τέλος και οι στρατιωτικοί (μέσω της πρόσοψης) των πολιτικών που θέλουν νέα παιχνίδια για να παίζουν (επικίνδυνα παιχνίδια)). <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Χμ&#8230;ναι ο ένας κάνει μπούγιο όπως λες, αλλά μήπως επειδή κάποιοι έχουν την δικαιολογία του ανώτερου, αποποιούνται την ευθύνη και μετά από κάθε λάθος τους δεν παραιτούνται (θα μου άρεσε να δω πολιτικό που κατέστρεψε το λαό του να το καταλαβαίνει και να κάνει χαρακίρι γιατί πλέον έχει χαθεί η αξιοπρέπεια του αλλά αυτά μόνο στα όνειρα γιατί ποιος πολιτικός σήμερα είναι αξιοπρεπής <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), αλλά λένε συγνώμη δεν φταίω, και μετά να ζητάνε βοήθεια από το ανώτερο ον και να μην στρώνουν κάτω τον κ&#8230;ποπό τους για να δουν πως θα διορθώσουν το πρόβλημα. Αλλά βλέπεις είναι άνθρωποι και δικαιολογούνται! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Το ότι ο κόσμος χειραγωγείται είναι μια πολυσύνθετη ιστορία και έχει να κάνει με το πόσο κάποιοι έχουν μάθει να δέχονται την επιβολή των άλλων πάνω τους, και έχει να κάνει τόσο με την ανατροφή (όταν είμαστε μικρότεροι και γενικά πιο απροστάτευτοι βομβαρδιζόμαστε από αναρίθμητα μηνύματα τα οποία μας διαμορφώνουν), όσο και με τον συμβιβασμό (γιατί αλλιώς δεν θα τους αποδέχονται οι άλλοι (είναι σαν μου πεις πως αν όλοι οι άλλοι πεθάνουν θα πρέπει να αυτοκτονήσεις κι εσύ (μόνο αυτή τη βαρύτητα μπορώ να δώσω)). Σωστά?

Σχετικά με το τι θέλουν οι θρησκείες, δεν θέλω να το σκέφτομαι, γιατί γενικά δεν ασχολούνται με την προάσπιση της ζωής, αλλά περισσότερο με ένα επίσης φανταστικό κατασκεύασμα (ψυχή) το οποίο (επίσης η ύπαρξη του δεν αποδεικνύεται βάση πειραματικών συνθηκών) προετοιμάζουν (είναι χειρότερες κι από τα ινστιτούτα αδυνατίσματος) για να δεχθεί το τέλος. Από όλα παίρνουν αλλά εκεί του δίνουν και καταλαβαίνει. Την μετάβαση σε ανώτερο επίπεδο (ascension) ποτέ δεν την προώθησαν γιατί δεν φανέρωσαν ποτέ στον άνθρωπο ότι είναι ο προσωπικός του θεός και μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερος από όσο του τσαμπουνάνε, αλλά μονίμως τον θέλουν ως σκλαβάκι κάποιου άλλου ανώτερου πράγματος. Πως αλλιώς θα μπορούσαν να συντηρήσουν ένα τόσο ανθεκτικό και συνάμα σαθρό οικοδόμημα. Μόνο με την συνείδηση ενός σκλάβου διατηρείς τόσο σαθρά οικοδομήματα. Και δυστυχώς εκείνοι που δεν έχουν αποστασιοποιηθεί και λάβει έστω μια πιο φιλελεύθερη προσέγγιση παραμένουν σκλάβοι τους. Αν θέλαμε όντως το σωστό, τότε δεν είναι ο στόχος να κάνεις το καλό για να σε βάλουμε στο club (good/evil, heaven/hell, purgatory, shambalah κλ.π (θυγατρικές/παραρτήματα), αυτό είναι το πλέον προσβλητικό που έχουν καταφέρει να περάσουν! Το θέμα είναι να μάθεις να θέλεις το καλό προς τους συνανθρώπους (αν τους θεωρείς έτσι και όχι σαν δεκανίκια ή σαν υποχείρια και αυτούς (αφού το μεγάλο δεκανίκι στο πουλάνε οι άλλοι)) γιατί απλά υπάρχει κάτι που υπήρχε δίχως εσένα και που θα συνεχίσει και δίχως εσένα, λέγεται εξελισσόμενο ανθρώπινο είδος, αλλά που ωστόσο καλό για εσένα και όχι για κάποιο θεό, θα ήταν να προσφέρεις κάτι μόνο κατόπιν ελεύθερης επιλογής και όχι κατόπιν επιβολής από εξωτερικούς παράγοντες (αυτό είναι το ιδανικό το οποίο ποτέ δεν πρέσβευσαν τα θρησκευτικά συστήματα που αποτελούν την υποστηρικτική δομή του φανταστικού οικοδομήματος (ή οργανισμού καλύτερα) ΘΕΟΣ corp. με άπειρες θυγατρικές.
Τα όσα αναφέρεις ως αξίες, είναι όντως δεκτά, τουλάχιστον στο φιλοσοφικό πλαίσιο (όπως επίσης και τα δικά μου μόνο σε αντίστοιχο πλαίσιο λειτουργούν) αλλά η φύση δεν λειτουργεί έτσι, τουλάχιστον δεν είναι τόσο βίαια στο ξεκαθάρισμα της. Απλά σε αφήνει να λήξεις αν δεν την κάνεις ως είδος. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Και φυσικά οι αξίες δεν είναι αντικειμενικές αλλά καθαρά υποκειμενικές. Άλλες τις δέχεσαι άλλες όχι. Δεν επαληθεύονται πειραματικά, και δεν μπορούν να τεκμηριωθούν παρά μόνο με την προσωπική σου γνώμη ή με την απόφαση τους να τις προάγεις.
Δεν καταλαβαίνεις την Αθεΐα όπως εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τον Θεϊσμό. Απλά το μόνο που μπορώ να πω από την πλευρά μου, όσο γνωρίζω είναι πως απλά όλες οι θρησκείες ανέκαθεν καταδίκαζαν όσους τις ξεσκέπαζαν ή τις έφερναν σε δύσκολη θέση, ακόμη και επιφανείς επιστήμονες (τουλάχιστον για όποιον ακολουθεί την οδό που ανοίγουν οι επιστήμονες) επιπλήχθηκαν, τιμωρήθηκαν, δικάστηκαν, και άλλοι καταδικάστηκαν, άλλοι κάηκαν ενδεχομένως, άλλοι θεωρήθηκαν τρελοί, άλλοι εξορίστηκαν και ούτω καθεξής. Οι θρησκείες ανέκαθεν εκδίωκαν την ελευθερία σκέψης των ατόμων γιατί επιθυμούσαν να ελέγχουν και να εξουσιάζουν (και φυσικά το έκαναν αυτό και με τους πολιτικούς ηγέτες τις εκάστοτε περιόδου γιατί διαχειρίζονταν τα πιστεύω του λαού (της μάζας, του πόπολου <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Συνεπώς πέρασαν στην συνείδηση του κόσμου πως ένας κόσμος δίχως θεούς δεν θα χρειαζόταν να υπάρχει, αλλά αυτό έχει περάσει από πολύ παλιά, πριν ανακαλύψουν πως ο τεράστιος μας κόσμος δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια μικρή κουκίδα σε ένα αχανές σύμπαν. Συνεπώς κακό έκαναν και με αυτό, τουλάχιστον σε όσους έπιασε η πλύση εγκεφάλου.
Από την στιγμή που κατανοείς την αρχαιότερη κι από τις θρησκείες άγνωστου φιλοσόφου ιδέα, Μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν (και είναι αρχαιότερο από όλες όσες είχα κοιτάξει), τότε έχεις την απαιτούμενη γνώση για να κινηθείς δίχως άλλους κανόνες! Είναι ο πρώτος και ο τελευταίος κανόνας (απλά στην εποχή μας που δυστυχώς δεν ισχύει γιατί ισχύουν νόμοι βασισμένοι σε &#8230; συστήματα που έχουν διαστρεβλώσει την αρχή αυτή. Ο Νίτσε είναι άλλη ιστορία και τον ξεκίνησα κάποτε (αλλά απλά δεν μου έκανε τόσο ο τρόπος σκέψης του (τουλάχιστον όσο διάβασα) γενικά έμπλεκε πολλά με πολλά σε σημείο που για μένα πήγαινε πολύ μακριά η βαλίτσα (κι ήταν και βαριά) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) και πολλοί τον χρησιμοποίησαν όπως ήθελαν (μέχρι και η αδελφή του στα τελευταία του (από φημολογίες τουλάχιστον)). Μερικά ξεκάθαρα πράγματα ναι, αλλά όταν αρχίσει να τα μπλέκει πολύ απλά προσπερνάω (με την μέθοδο του KiSS (Keep it Stupid Simple <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Για τον μηδενισμό θα σε παραπέμψω εδώ (κι αν θέλεις Nietzche πρέπει να έχω), και πιο πολύ εδώ «Nietzsche, I think, thought of a positive nihilism as a curative process. A cleansing of the mind (rejection of ideologies and moralities) so that one can get in touch with realities not corraled and generated by concepts. There is nothing negative or disparing about this nihilism. Indeed, Nietzsche considers the Judaeo-Christian corset of Western culture with its denial of physcial life, instinct, and passion a form of negative nihilism.» Το οποίο δεν είναι κακό αν σκεφθείς πως πολλές φορές η μοναδική αυτή ηθικολογία μας καταδικάζει στην απόρριψη ερωτήσεων. Γιατί αν αρχίσεις να σβήνεις κάποια από τα ιδανικά (τα οποία ενδεχομένως να είναι καθαρή φαντασία όπως λες κι εσύ για το είδος μας) ίσως να αρχίσεις να λειτουργείς θετικά προς όφελος της ύπαρξης σου, που είναι δική σου, μοναδική, και αναντικατάστατη τουλάχιστον για εσένα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Απλά όταν εγώ αναφέρομαι σε αρχή και τέλος, θεωρώ σημαντικό μόνο ότι γίνεται στο ενδιάμεσο, κάτι που καμία σχέση δεν έχει με τον μηδενισμό (nihilism) όπως επικράτησε στις μέρες μας. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->]
Ατσαλόκαρφο!? Που!? Καλά θα ήταν στον ύπνο! (Walkthrough δεν έχει???) Για τις προσεγγίσεις όντως, εγώ έχω αποδεχθεί το πρόβλημα και το έχω απορρίψει όσον αφορά το ζήτημα προσωπικής επιλογής/χρήσης (παρά το ότι το κουβεντιάζω (αν δεν επηρέαζε παράλογα την καθημερινότητα ούτε θα του &#8216;δινα σημασία)), ενώ εσύ το δέχεσαι τουλάχιστον σαν μια βάση που μπορεί να στηρίξει τη ζωή (Μα καλά σε γυάλινο πάτωμα και μάλιστα εύθραυστο σαν αυγό θέλεις να ζεις? Ήμαρτον!). <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Τώρα για το θέμα της αμφισβήτησης ναι συμφωνώ σε πολύ μεγάλα βαθμό απλά ορισμένα θέματα (είμαστε πεπερασμένοι) πρέπει να καταλήγουν σε ένα ναι ή ένα όχι (0/1).
Είπες την μαγική λέξη «επιβιώσουμε», πλέον για να επιβιώσουμε τα ιδανικά είναι ασήμαντα, δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο που μόνο κάποια μορφή σχετικής λογικής μπορεί να βοηθήσει (και πρέπει να είναι καθολική η απόφαση για την εφαρμογή της (ουτοπία δηλαδή άρα καλά ήταν, ωραία ήταν η γη, άντε γειά <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->). Και δεν πιστεύω να πλήτταμε αν προχωρούσαμε δίχως τα διαρκή φρεναρίσματα και τις κραυγές. Σκέψου πως θα είχαμε τόσα πράγματα να γεμίζουν την μέρα που μάλλον θα μιλούσαμε λιγότερα και θα ψαχνόμασταν πολύ πολύ περισσότερο. Και σκέψου πως πάντα θα υπάρχει η φαντασία, αυτή ευτυχώς ποτέ δεν στέρεψε (θέλω να ελπίζω).
Τα υπαρξιακά τώρα είναι άλλο ανέκδοτο, και άραγε ποιος τα δημιούργησε, για να γίνω και εγώ λίγο κακός! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ποιος θέσπισε ακόμη και μέσα στην Βίβλο (ναι τα διάβαζα κι αυτά για να γελάσω), την σκλαβιά και επισήμως (ναι στο γνωστό Θεϊκό βιβλίο), όπως και την κλοπή (πόσοι Αιγύπτιοι &#8216;χάσαν όταν την κοπάνησαν οι Εβραίοι από την Αίγυπτο (και μάλιστα τους το &#8216;πε κι ο θεός), ή πόση διπροσωπία έχει εμφανίσει. Άρα ή δεν υπάρχει θεός και γράφθηκε από πολλούς σχιζοφρενείς, ή απλά υπάρχει και είναι σχιζοφρενής οπότε πρέπει να του βρούμε ένα καλό ίδρυμα για παροπλισμένους τρελούς θεούς όπου να κάνει την θεραπεία του και να τα ξεχάσει όλα! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Πιστεύεις ότι έχει λογική αυτό? Ο διαλογισμός? Ή η προσευχή? Δηλαδή η σκέψη απαλλαγμένη από διάφορες παράδοξες και μυστικιστικές ονομασίες είναι κάτι το απευκταίο? <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Από το να βυθιστώ σε κάτι εσωτερικό (άλλο το να λειτουργώ σε εσωτερικό χώρο για μεγάλα χρονικά διαστήματα και άλλο να γίνω αυτιστικός ) προτιμώ να βυθίζομαι στη λήψη άπειρων δεδομένων. Μια συζήτηση πάλι ή ένα documentary ή ένα καλό άλμπουμ ή μια ταινία είναι η καλύτερη προσευχή που κάποιος θα μπορούσε να χαρίσει στον εαυτό του! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Πιο σκόρπια από μένα αποκλείεται. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Κάτι πιάνω, άλλο τώρα το αν το απαντάω πλαγίως μέσω μιας κατακόρυφα οριζόντιας προσέγγισης εξ αριστερών από τα δεξιά μέσω της κεντρικής οδού! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Η διαφωνία είπαμε είναι μια φυσική λειτουργία του οργανισμού που ζει. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Έλα μωρέ, αμάν, δυο κουβέντες είναι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[Ελπίζω να έμεινα εντός θέματος <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->]

Πλάσμα (ναι ναι καλά κατάλαβες αυτό στο κατώφλι )

Δεν εχει ανάλυση σήμερα, (ειδες με το να γραφεις πολλά , αλλάξαμε tracker , αρνιότανε να διαβάσει ελληνικά κλπ κλπ , εσύ φταις, τί νόμιζες?? )
Παντως ευτυχώς που δε χαθηκαν πολλά, πού να πρεπε να ξαναφτασουμε το "περιεργο παιχνίδι" από την αρχή ως εδώ!! ...πω πω! ουτε να το σκεφτομαι!!

Υ.Γ. Ενα μεγάλο μπράβο στον qrious κι από μενα! , τί να πω? Να ταν η τελευταία αναποδιά!Αν και παθαίνοντας μαθαίνει κανείς συνεπώς κάτι κερδιθηκε από την όλη ταλαιπωρία, έτσι δεν είναι??

Χαριτωμένο (Όπως κι αν το δεις. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

Χμ...καλά τεμπέλιασε και εσύ τώρα που προλαβαίνεις! Θα με ξαναπιάσει πάλι που θα πάει! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο για το ως εδώ, είναι λίγο δύσκολο, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν έχω ιδέα που θα μπορούσε να έχει φτάσει αν είχαμε αλλάξει μια λέξη με κάποια άλλη σε κάποια ανύποπτη στιγμή! Με τόση τρέλα ώς γνωστό ελάχιστα θέλει κάποιος να ξεφύγει!

Ακους εκεί, να μου τα χώσει αμέσως ότι γράφω πολύ! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> Χμμμ...πρέπει όντως να κοιτάξεις μια πολύ παλιά κουβέντα με τη Χριστίνα. Τότε απλά έγραφα, τώρα το ψιλοκουβεντιάζω και είμαι λακωνικότατος (και όχι του club Λάκωνας)! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Nothing pained, nothing gained ή κάπως έτσι τέλοσπάντως. <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Ζούλιγμα (Τα χαριτωμένα πλασματάκια συνήθως προκαλούν για δραστηριότητες τετοιου είδους )

Ωραία είναι να τεμπελιάζει κανείς που και που! Τί το κακό βρίσκεις? (Αμάν πια συνεχώς στη μπρίζα και στην αμπελοφιλοσοφία... όσο μπορώ θα σου ξεγλιστράω, έτσι για ισορροπία!! (Ναι ξέρω θα αντιδράσεις σ αυτο (ή θα αρχίσεις να αγνοείς την κουβέντα ).

Δεν ξέρω τί κάνατε με τη Χριστίνα και μέχρι που άντεξε η κοπέλα!! . Ντάξει, δεν είμαστε όλοι το ίδιο! Σε μένα η διάθεση για μεγάαααααααλη κουβέντα, όπως άλλωστε είμαι εμφανές, έρχεται και φεύγει! (Αέρας είμαι τί περιμένεις? )