Ποιά ελληνική ομάδα υποστηρίζετε;

Δεν ξέρω αν είναι ώριμη Mano αλλά ειλικρινά ποτέ δεν μπόρεσα να το σκεφθώ διαφορετικά.

Ordnorf κοίτα αν ο άλλος το νοιώθει πραγματικά και δεν πάει για το προπό ή για το στοίχημα πάω πάσο και μακάρι να βρίσκει αυτό που θέλει. Φυσικά επουδενί δεν δέχομαι το να δέρνοται για την ομάδα τους ή να καταστρέφουν τα όσα πληρώνει ο ελληνικός λαός ακόμη και δίχως να το θέλει [Σε ρώτησε ποτέ κανένας αν θέλεις να φορολογήσαι για γήπεδα ή για σχολεία; ]. Βέβαια σε μια χώρα που μαθαίνουμε να καταστρέφουμε από τα σχολικά θρανία τα βιβλία ή ό,τι άλλο βρούμε μπροστά γιατί έτσι μας κάπνισε δεν περιμένω και τίποτα καλύτερο, τουλάχιστον όχι σύντομα.

Κανεις δεν πρεπει να απολογειται επειδη του αρεσει κατι. Βλεπω οτι οσοι παρακολουθειτε σπορ περασατε στην αμυνα και καποιοι οι οποιοι ψηφησαν κατι δεν μιλατε. Ειναι κατι το σπουδαιο να μην κατανοειτε την χαρα του οπαδου;

Πιστεψτε με , καθε χαρα ειναι καλο πραγμα, και αυτος που δεν μπορει να την νοιωσει απλα κατι χανει. Και βιβλια διαβαζουμε, και φιλμ βλεπουμε, και με τον γιο μας παιζουμε, και παιχνιδια στον υπολογιστη παιζουμε, και Ολυμπιακοι ειμαστε.

Και ναι μεν τα περι εταιρειας κλπ και εγω τα πιστευω , αλλα επειδη δεν μιλαμε για εταιρειες που παραγουν προιοντα αλλα θεαμα, ειναι σαν να μου λες οτι δεν μου αρεσει ενας θιασος και κατ επεκταση δεν ασχολουμαι με το θεατρο διοτι δουλευει σε Θεατρο που αποσκοπει στο κερδος.

Η χαρα της νικης, ή η απολαυση του θεαματος ενος αθληματος ή η ταυτιση με μια ομάδα δεν ειναι κατι κακο. Ειναι κατι που προφανως το μαθαινουμε μικροι , και αφου το μαθαινουμε μικροι κατι ενστικτωδες εξυπηρετει, κατι που υπαρχει πολυ πριν μπει η λογικη στη μεση και τα ισοπεδωσει ολα.

Το να λες οτι δεν καταλαβαινεις γιατι καποιος αγαπαει μια ομαδα, ειναι σαν να λες οτι δεν καταλαβαινεις γιατι καποιος αγαπαει μια γυναικα/αντρα (για να ειμαστε και πολιτικλυ κορεκτ).

Αυτα.


ΥΓ1 ειμαι και κρυφοπαοκτζης, εξ ου και δεν ψηφιζω
ΥΓ2 Για τις επιχορηγησεις θα συμφωνησω απολυτα ομως. Μας κλεβουν.-

Και κατι συμπληρωματικο:

υπαρχουν αθλητικα παιχνιδια που εχουν καλυτερο σεναριο απο πολλα εργα, καλυτερη στρατηγικη απο το σκακι, μεγαλυτερη αγωνια απο ενα αστυνομικο μυθιστορημα, μεγαλυτερη απολαυση απο 3 εργα σεξ.

Μην μηδενιζετε κατι απλα γιατι δεν μπορειτε να το καταλαβετε.

Έτσι για αντίλογο και κουβέντα να γίνεται δεν νομίζω τα σενάρια τους να ξεπερνάνε το τρέχω τρέχω κυνηγάς, βάζω γκολ/καλάθι/παίρνω σετ κ.λπ. [στόχος (ενικός μιας και δεν υπάρχουν άλλοι στόχοι [όταν μια ταινία/βιβλίο/σειρά κ.λπ. μπορεί να έχει 1000 διαφορετικους στόχους σε μια σελίδα [άσχετα αν τα καταφέρνει καλά ή όχι να τα περάσει και ακόμη πιο άσχετο αν το κοινό ανήκει στους ιδανικούς αναγνώστες/θεατές ή όχι)] παίρνω προβάδισμα, αστόχώ με δέρνουν όλοι [τιμωρία].

Μην πας να δικαιολογήσεις το αδικαιολόγητο αγαπητέ. Τα αθλήματα είναι όπως προείπα προσωπική ανάδειξη του εγώ της μονάδας στους άλλους, εξαγωγή ατμού από όχλο σαν οπαδοί ομάδων ή στοιχήματα για τους μικρούς και ρεμούλες για τους μεγάλους, άντε και σπονσοροεμπόρια για τα υπόλοιπα. Καθαρός αθλητισμός πάλι [αν μου μιλήσεις για ατομικά] δεν υπάρχει από την στιγμή που τα αναβολικά έγιναν καραμελίτσες. Και δεν νομίζω τα σενάρια ενός παιχνιδιού να μπορούν να προβάλουν εικόνες και σκέψεις από την θέση μας στο σύμπαν, πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια, ή
γενικά [αμπελο]φιλοσοφικά διλήματα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

[* Άσχετο: Όντως και δεν το καταλαβαίνω όταν το αναφέρεις τόσο "ποιητικά" μιας και η αγάπη δεν είναι τίποτα παρά ηλεκτρικά σήματα στους νευρώνες και ένστικτα [hardcoded διαδρομές μεταξύ των κέντρων του εγγεφάλου] συνέχισης της γενιάς. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όλα έχουν την ονειρική και την προσγειωμένη [ψυχρή, παγερή, απάνθρωπη ίσως αλλά ρεαλιστική] προσέγγιση. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο για τα έργα σεξ που την βρήκες την απόλαυση, ουγκ [δηλαδή η παλινδρόμηση/επανάληψη και η ανταμοιβή του εγγεφάλου γιατί προσπάθησες να επιτύχεις στην επιβολή της φύσης πρέπει να είναι και απόλαυση]! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> *]

Μην ενδίδεις στο ρεύμα της εποχής να μηδενίζει τον ρεαλισμό. Έτσι αρχίζουν να παίρνουν τα πάνω τους παραμύθια, θρησκείες και αστρολόγοι και πολλά άλλα τέτοια. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Και ολα αυτα ισχυουν γιατι;

κατσε να σκεφτω (ουγκ) επειδη τα λες εσυ. α οκ. Λογικο.

Απορω γιατι καποιοι συμμετεχουν σε συζητησεις με θεματα που δεν τους ενδιαφερουν, οπως οι ιδιοι λενε. Κατσε να σκεφτω (ουγκ). Α, ισως διοτι τους αρεσει να διαβαζουν αυτα που οι ιδιοι γραφουν χωρις να διαβαζουν αυτα που οι αλλοι λενε, και γιατι πιστευουν οτι κατεχουν τις παγκοσμιες (ισως και συμπαντικες) αληθειες για ΟΛΑ τα θεματα, ακομα και αυτα που κατα δηλωση τους δεν ασχολουνται.

give us a break οπως θα ελεγαν και οι αξεστοι ποδοσφαιροφιλοι.

πλιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιζ.

Mortal wrote: Έτσι για αντίλογο και κουβέντα να γίνεται δεν νομίζω τα σενάρια τους να ξεπερνάνε το τρέχω τρέχω κυνηγάς, βάζω γκολ/καλάθι/παίρνω σετ κ.λπ. [στόχος (ενικός μιας και δεν υπάρχουν άλλοι στόχοι [όταν μια ταινία/βιβλίο/σειρά κ.λπ. μπορεί να έχει 1000 διαφορετικους στόχους σε μια σελίδα [άσχετα αν τα καταφέρνει καλά ή όχι να τα περάσει και ακόμη πιο άσχετο αν το κοινό ανήκει στους ιδανικούς αναγνώστες/θεατές ή όχι)] παίρνω προβάδισμα, αστόχώ με δέρνουν όλοι [τιμωρία].

Αν μονο αυτα βλεπεις τοτε καταλαβαινω γιατι δεν ασχολεισαι ουτε καν οπαδικα. Παιξε και αν αυτα αισθανθεις τοτε ελα να με βρεις να τα πουμε απο κοντα διοτι θα πρεπει να το αναλυσουμε το θεμα διεξοδικα.

Μην πας να δικαιολογήσεις το αδικαιολόγητο αγαπητέ. Τα αθλήματα είναι όπως προείπα προσωπική ανάδειξη του εγώ της μονάδας στους άλλους, εξαγωγή ατμού από όχλο σαν οπαδοί ομάδων ή στοιχήματα για τους μικρούς και ρεμούλες για τους μεγάλους, άντε και σπονσοροεμπόρια για τα υπόλοιπα. Καθαρός αθλητισμός πάλι [αν μου μιλήσεις για ατομικά] δεν υπάρχει από την στιγμή που τα αναβολικά έγιναν καραμελίτσες. Και δεν νομίζω τα σενάρια ενός παιχνιδιού να μπορούν να προβάλουν εικόνες και σκέψεις από την θέση μας στο σύμπαν, πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια, ή
γενικά [αμπελο]φιλοσοφικά διλήματα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Καθε μερα τετοιες σκεψεις κανεις εσυ ε; Πρεπει να εξαγεις λιγο ατμο τοτε

[* Άσχετο: Όντως και δεν το καταλαβαίνω όταν το αναφέρεις τόσο "ποιητικά" μιας και η αγάπη δεν είναι τίποτα παρά ηλεκτρικά σήματα στους νευρώνες και ένστικτα [hardcoded διαδρομές μεταξύ των κέντρων του εγγεφάλου] συνέχισης της γενιάς. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όλα έχουν την ονειρική και την προσγειωμένη [ψυχρή, παγερή, απάνθρωπη ίσως αλλά ρεαλιστική] προσέγγιση. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Όσο για τα έργα σεξ που την βρήκες την απόλαυση, ουγκ [δηλαδή η παλινδρόμηση/επανάληψη και η ανταμοιβή του εγγεφάλου γιατί προσπάθησες να επιτύχεις στην επιβολή της φύσης πρέπει να είναι και απόλαυση]! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> *]

Οντως ασχετο

Μην ενδίδεις στο ρεύμα της εποχής να μηδενίζει τον ρεαλισμό. Έτσι αρχίζουν να παίρνουν τα πάνω τους παραμύθια, θρησκείες και αστρολόγοι και πολλά άλλα τέτοια. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Θα πρεπει να φανε και αυτοι. Αλλιως ή θα γινουν κλεφτες ή θα φιλοσοφουν σε φορουμ για παιχνιδια και σε τοπικ για αθλητικα

Όσο για το που τα είδα όπου είδες και εσύ αυτά που δηλώνεις [αν και πολλά από τα λειτουργικά του εγκεφάλου τα αναφέρει σε μικρά άρθρα το Scientific American Mind ή γενικά άρθρα για cognitive sciences [αν δεν κάνω λάθος γνωστικές επιστήμες]].

Επαιξα στον στρατό, αλλά δεν κατάλαβα τίποτα από την μεγάλη αγάπη και τα σχέδια που λές πάντως. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Ενώ όταν π.χ μετέφρασα την πρώτη μου ιστορία [με Αγγλικά 5ης κανονικής τότε μιας και δεν τα 'χα τελειώσεις] ένοιωσα 1 εκατομύριο φορές καλύτερα.

Όσο για το κάθε μέρα, μα ούτως ή άλλως το μυαλό [καλώς ή κακώς] αν πάψει να σκέφτεται τότε είσαι γα την κάσα, συνεπώς κάνεις μια δουλειά και ταυτόχρονα μοιράζεσαι μεταξύ των όσων είδες, άκουσες, συζήτησες σε αντίλογους και συσχετισμούς στοιχείων για να τα βάλεις στα σωστά "κουτιά" και να ξεμπερδεύεις μ' αυτά. Ούτως ή άλλως όλα δεδομένα είναι, όπως κι αν τα πείς. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Στο τελευταίο να μην το κουβεντιάζουμε εκτός κι αν είσαι υποστηρικτής του ψέματος για την καλύτερη ζωή, που προσωπικά είμαι κατά. Άλλο ή φαντασία όταν κατανοείς πως είναι φαντασία και αφαιρείς τα θέματα ή τα αναλύεις μέσα στο εκάστοτε σκηνικό και άλλο να πιστεύεις ένα ψέμα για πραγματικότητα. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Αλλά ξέχασα όσους τα απορίπτουμε όλα αυτά μας λένε κι άρρωστους. Το είδα αυτό [μιας και πάντα όταν μου λένε για θρησκείες τους κόβω και δηλώνω άθεος] όταν είδα ένα βλέμμα λύπης και μια αντιμετώπιση υψηλής διανόησης του στυλ να σου κάνω μια εντριβή να σου περάσει! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Αλλά εντάξει ας τους άλλους να μιλήσουν για τις ομάδες τους. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Και μια και είδα και το προηγούμενο! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Από την στιγμή που από τα χρήματα τα οποία πληρώνω για φορολογία πάνε για αυτά τα ζητήματα ε ναι με καίει, αν είχαμε και 50 τμήματα έρευνας και ανάπτυξης στα πανεπιστήμια και αν τα ρεμουλολεφτά πήγαιναν για να γίνει λίγο καλύτερη η παιδεία, ή υγεία ή γενικά η κοινωνία τότε νομίζω πως δεν θα κουβεντιάζαμε για κουταμαρούλες. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Εγώ πάντως είμαι γαυράκι και ναι μπορεί να δώ 90' λεπτά αγώνα και να βαριέμαι και στο 92' να δώ ένα ψαλιδάκι που θα μπεί στο πλεχτό και να με αποζημιώσει.Άλλωστε από μικρός δεν έβγαινα να παίξω μπάλα και να σκίζω τα πόδια μου στο τσιμέντο γιατί ήθελα να κάνω καριέρα ή επειδή ήθελα να είμαι fit , απλά μου άρεσε η μπάλα , that simple .Χαχαχχαχα και εννοείτε ότι έχω παίξει κουτσό,αμπάριζα,κρυφτό,αγαλματάκια ακούνητα,κυνηγητό,hero quest,κάστρα και πολιορκητές,πλαστικά στρατιωτάκια και όλα τα άλλα που έπαιζαν παιδιά της εποχής μου.Σίγουρα όμως όσο περνάνε τα χρόνια ( ευτυχώς ) μου έχει φύγει εκείνο το ψυχοπλάκωμα που με έπιανε όταν έχανα 7-0 ή 1-0 απο κάποια ομάδα.Συνεχίζει να με συναρπάζει όμως ένα καλό παιχνίδι όπως με συνέρπαζε και το NBA στα 90's.