Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΩΔΙΑΣ!

Δεν εννοώ μόνο την μουσική. Μελωδία είναι πολλά πράγματα: το ρυθμικό παραπονεμένο κλάμα ενός μωρού, ο φλοίσβος το καλοκαίρι χαράματα σε ένα νησί, το αεράκι που χαΐδεύει το δέρμα στο τέλος του καλοκαιριού, η απαγγελία ενός ποιήματος της Κικής Δημουλά σε μια πειραιώτικη ταράτσα, τα τιτιβίσματα των χελιδονιών για το δύσκολο αλλά πολλά υποσχόμενο ταξίδι του νόστου, η σιωπή λίγο μετά τον έρωτα, το γέλιο της μάνας και της γειτόνισσας, οι εικόνες από τις πρώτες φωνές των ιδανικών και των ονείρων, το κλάμα για την απώλεια και την προσμονή, το τυχαίο άγγιγμα και το "συγγνώμη" στο λεωφορείο, τα αρχαία ελληνικά σε τέλεια ανάγνωση, η jazz, τα βήματα στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας στο περίπτερο να αγοράσουμε τσιγάρα, το αναπάντεχο φιλί πίσω από το αυτί, η χαρά στο πρόσωπο του άλλου, ο αναστεναγμός λίγο πριν την μεγάλη απόφαση, η μυρωδιά από το αγαπημένο φαγητό, το θάρρος να λέμε όχι, ένα φιλί μετά το μεγάλο ναι..... Και η ζωή συνεχίζεται βγάζοντάς μας την γλώσσα ξέροντας η ίδια πολύ καλά ότι όσες μελωδίες και να κεντήσουμε στο μεγάλο της σεντόνι, πάντα θα μας κοροΐδεύει για το ανικανοποίητο της ανθρώπινης ευτυχίας....... Εσείς τι λέτε?

...ότι αν τα παραπάνω λόγια είναι δικά σου, θα πρέπει να αλλάξεις nickname πάραυτα. Μάλλον σε αδικεί.

xxmmm μελωδιες και ανθωπινο σωμα...

Χμ, πως φαίνονται τα νιάτα και οι ποιητικές διαθέσεις! Εύχομαι να μην σου περάσει! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Ego leo na allakseis narkotika.

Είναι παλιάς σοδειάς stuff και λέγεται ποιητικές διαθέσεις. Αν δεν τα 'χεις πάρει χάνεις πολλά! Τα δοκίμασα για μια δεκαετία αλλά δεν είχα το κατάλληλο γονίδιο για να εθιστώ δίχως επιστροφή! <!-- s:-P --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_razz.gif" alt="" title="Razz" /><!-- s:-P --> <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@ [Edit] Pornostar [/Edit λόγω αφηρημάδας ή αρχών Alzheimer!]

Κι επειδή όντως μου 'φερες μνήμες περασμένων χρόνων πάρε άλλο ένα από τα τρελλά που έγραφα κάποτε για να περνάω την ώρα μου μεταξύ βιβλίων! Δεν αναλαμβάνω ουδεμία ευθύνη για την πνευματική σου υγεία κατόπιν της ανάγνωσης του (1993)!

Αναρωτήθηκε κανείς πως μελωδία δεν είναι μόνο η γνωστή μας απόδοση της έννοιας με την μορφή τραγούδι, σκοπός, στίχος, ρυθμός; Σκέφτηκε ποτέ κανείς όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που χαρίζουν την μοναδικής τους ζεστασιά, και κάνουν την ζωή μας κάτι το τόσο ξεχωριστό.

Αν όχι, τότε σκεφθείτε:

Μουσική είναι ο ήχος του ανέμου καθώς περνά μέσα από τις δασωμένες, χειμωνιάτικες βουνοκορφές, όταν το χιόνι στροβιλίζεται και πέφτει απαλά στην παγωμένη γη σκεπάζοντας την γλυκά με το λευκό του πέπλο, η λευκή συμφωνία της φύσης.
Μα και η κραυγή του μοναχικού λύκου που αντικρίζει το φεγγάρι, που το υμνεί, και που επιδεικνύει την υπεροχή του, το τραγούδι της άγριας φύσης.
Την μοναδική μελωδία που χαρίζουν τα φυλλώματα των δέντρων όταν θροΐζουν με το νυχτερινό αγέρι να τα χαϊδεύει απαλά, και όταν τα κλαδιά τρίζουν και βρίσκουν το ένα πάνω στ' άλλο, το κονσέρτο της ζωής.
Μουσική είναι ο φλοίσβος των κυμάτων καθώς χαϊδεύουν με τ' αρμυρό τους χάδι την ακρογιαλιά με περίσσια στοργή, ο ερωτικός ρυθμός;
Μα και το μανιασμένο κύμα που χτυπά στα βράχια εκτονώνοντας τον θυμό του έχει κι αυτό την μουσική του, μια συμφωνία που κρύβει μέσα την μανία και την δύναμη της φύσης, του θυμού της.
Και ο αέρας που περνά μέσα από τις υδρορρόες των σπιτιών μας είναι και αυτό ένα είδος μελωδίας, θλιμμένης μα γλυκιάς.
Η κουρτίνα που φλερτάρει με το απαλό ανοιξιάτικο αεράκι έχει τον δικό της σκοπό, παιχνιδιάρικο και ερωτικό.
Το κλάμα του νεογέννητου παιδιού αντηχεί μελωδικά στα αυτιά των νέων γονιών, ελπίδα και χαρά.
Μα και η αναπνοή της καλής σου όταν ξαπλωμένη πλάι σου ταξιδεύει σε ονειρικά βασίλεια στα φτερά του Μορφέα έχει την δικιά της απαλή μελωδία, ζεστασιά.
Οι αναστεναγμοί και οι κραυγές του οργασμού είναι η μελωδία του έρωτα και της αγάπης, της ίδιας της ζωής, ένα γλυκό θαύμα της.
Η βροχή όταν χτυπά ρυθμικά πάνω στην στέγη και όταν συνδυάζεται αρμονικά με το τρίξιμο των ξύλων που καίνε στο τζάκι είναι κι αυτό μια μελωδία γαλήνης.
Τα τριζόνια μέσα στην καλοκαιρινή νυχτιά έχουν και αυτά να μας χαρίσουν το δικό τους τραγούδι, της ξενοιασιάς.
Η καρδιά που τόσα χρόνια χτυπά στο στήθος μας, κάνοντας το αίμα της ζωής να κυλά μέσα μας, έχει τον δικό της ρυθμό, της δύναμης, της θέλησης.

Η ίδια η σιωπή κρύβει μέσα της δεκάδες μελωδίες που αν θελήσεις να ακούσεις θα ηχήσουν γλυκά μέσα στο είναι σου, θα σε τυλίξουν και θα σε ταξιδέψουν απαλά στον κόσμο τους που αν και σιωπηλός κάποιες στιγμές έχει το χάρισμα της επικοινωνίας που ο δικός μας έχασε, ίσως παντοτινά...

Τα πάντα έχουν την δικιά τους μουσική. Όπου και αν ψάξεις, αν το θελήσεις, θα την ανακαλύψεις. Αν νιώθεις πως η ζωή κρύβει και άλλα πράγματα εκτός από την καθημερινή ρουτίνα της τότε θα τις έχεις ακούσει. Μπορεί να μην τους έχεις δώσει την πρέπουσα σημασία, όμως υπάρχουν εκεί, σε περιμένουν να τις ανακαλύψεις, να τις νιώσεις, να σε πάρουν σε ένα μοναδικό ταξίδι τυλιγμένο μέσα στα πέπλα του δικού τους, προσωπικού ρυθμού.

Mortal wrote: Είναι παλιάς σοδειάς stuff και λέγεται ποιητικές διαθέσεις.

....

@ Maladroid

Κι επειδή όντως μου 'φερες μνήμες περασμένων χρόνων πάρε άλλο ένα από τα τρελλά που έγραφα κάποτε για να περνάω την ώρα μου μεταξύ βιβλίων!

....

Μπας και απευθύνεσαι στον pornostar? After all, εκείνος ήταν που ξεκίνησε το thread με ένα χειμαρρώδες λυρικό ξέσπασμα, σημαίνωντας τον ερχομό της άνοιξης και την απενοχοποίηση της ινδικής κάναβης :Ρ

Προσωπικά ήμουν πάντοτε του πεζού λόγου μέσω του οποίου φτάνεις με μεγαλύτερη ασφάλεια στον προορισμό σου (εκτός αν σε πατήσει κανένα αυτοκίνητο). Με την ποίηση πετάς πιο γρήγορα και απολαυστικά αλλά ο κίνδυνος μιας πτώσης είναι μεγάλος ενώ οι πόλεις μας ακατάλληλες για πτήσεις (εκτός κι αν είναι χαμηλές) και επιρρεπείς σε πτύσεις...

Α καλά δεν κάνει τελικά να γράφω μετά από παιχνίδι, γιατί απλά δεν βλέπω και δεν σκέφτομαι! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> (Χμ...καλά γράψε λάθος, ούτως ή άλλως αποτελεί την φυσιοΛογική μου κατάΣταση! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> ....Ή μάλλον όταν πας απο thread se thread μέσω email μένεις με τόσα πολλά στο μυαλό που η μπάλα αλλάζει όπως είναι γνωστό γήπεδο αλλά και πλανήτη!)

Όσο για την ποίηση δεν ξέρω αν το έχεις επιχειρήση μόνος στο σπίτι με Poe, Lovecraft και γενικά real poets όπως πάει και το ανέκδοτο. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

-Pantos ta poimata lou Lovecraft emena den mou aresan idiaitera.. -

p.s. ta poiimata e!

@maladroid

Γιατί να αλλάξω ψευδώνυμο? Και οι pornostar είμαστε παιδιά με ευαισθησίες

@maladroid

Και οι pornostar είμαστε ευαίσθητα παιδιά. Γιατί να αλλάξω nickname?

Να ρωτήσω κάτι εδώ... Μήπως οι pornostar είστε ευαίσθητα παιδιά; Γιατί να αλλάξεις nickname;

@aiRness

Γιατί παραξενεύτηκε ο maladroid!

@maladroid

De mou les? giati na allakso psevdonymo re sy... eimaste paidia me evaisthisies oi pornostar

@ maladroid

Νισάφι με τη προπαγάνδα, άσε τον άνθρωπο να εκφραστεί. Είναι γνωστό ότι οι pornostars κόβονται με τη καρδιά ενός μαρουλιού.