Comics για μεγάλα παιδιά.

Προβαίνοντας στο απαιτούμενο sampling της νεκρής καλοκαιρινής περιόδου έπεσα πάνω σε μερικές εξαιρετικές δουλειές, με χιούμορ, φαντασία, και μια διαφορετική προσέγγιση αρκετών θεμάτων. Έτσι σε όποιον αρέσουν τα comics που δεν ασχολούνται με υπερήρωες και μεγάλες παγκόσμιες πανολεθρίες (καλά ίσως να ασχοληθούν και με αυτές) τότε ο εκδοτικός οίκος www.nbmpub.com/ είναι για σας.

Προσωπικά διάβασα την σειρά Boneyard (έως και το τεύχος 20 - ασπρόμαυρο - χιουμοριστικό σε περιβάλλον που θα ταίριαζε σε ταινία τρόμου) του Richard Moore, αλλά θα πρότεινα επίσης και τα art-books του Luys Royo (μολονότι γνωρίζω το έργο του όχι από τα συγκεκριμένα αλλά από παλαιότερη δειγματοληψία μου σε έργα του (αρκετός ηλεκτρισμένος ερωτισμός σε φανταστικά τοπία κάθε εποχής και ορισμένες φορές σε κυριολεκτικά άλλες διαστάσεις). Ο συγκεκριμένος όπως και ο Boris Vajeho έδωσαν μια διαφορετική διάσταση στη φαντασία μέσα από τις εικονογραφήσεις τους.

Αχ, το κουμπί της

Ίσως από τα λίγα που δεν έχω διαβάσει, εκτός κι αν είχε παίξει σε κάποιο από τα πρώιμα Παρα-πέντε (ή στο μικρό ερωτικό) οπότε εκεί η μνήμη αδυνατεί να διασπάσει το φράγμα του χρόνου. Του Milo Manara δεν ήταν?

Ναι! Πάντως θα ήθελα να είχα αυτήν και την Druna σε κάποιο νησί απομακρυσμένο. Να ακούμε τα τζιτζίκια και να μιλάμε για φιλοσοφία και άλλα δαιμόνια

Όντως ο Serpieri αν και σαδομαζοχιστής (όσο πατάει ένας ελέφαντας και έχει έκταση η Αφρική! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->), είχε καλό γούστο στη Druuna! Και έχω δει και κάποιες Ιταλιδούλες που όντως έφερναν σέ εκείνο το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της που την έκανε θρυλική! Καλά και στα δυο! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Σκέφτεσαι όμως να είσαι παντρεμένος με την Druuna και να σου 'χει πετάξει και δυο τρία κουτσούβελα, και να σου σηκώνεται το πρωί με την ρόμπα και τα μπικουτί (αυτά για τα μαλλιά πως τα λένε) από το κρεβάτι! (Χεχε! Μπορώ να γίνω περισσότερο σαδιστικός όταν σκέφτομαι την έκδοση του Moebious (αν η μνήμη μου δεν με απατά!) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Πάντως τα comics της συγκεκριμένης εταιρείας είναι πιο δουλεμένα. Ας πούμε το Boneyard που διάβασα μου άρεσε περισσότερο, γιατί απλά έπαιζε μόνιμα με το φλερτάρισμα του χαρακτήρα μας σε μια απροσάρμοστη βρυκολακίνα και μέσα σε όλες τις παράλογες περιπέτειες που έμπλεξε ο τυπάκος από την ώρα που κληρονόμισε εκείνο το νεκροταφείο από τον παπού του. Μιλάμε για πολύ διαφορετικό από το εύπεπτο γέλιο, και το ερωτικό παίζει μόνο στο μυαλό δίχως να κρύβεται ιδιαίτερα. Και το σκίτσο του είναι ευχάριστα ζωντανό, σε σημείο που να ξεχνάς ότι είναι απλά ασπρόμαυρο. Βέβαια για τους πιο απαιτητικούς πρέπει να τα ξανακυκλοφορεί επιχρωματισμένα όλα.

Τα του Royio τα βρήκα και είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά, μάλιστα το ένα από τα art-books είχε την εικόνα που χρησιμοποιώ πλέον σαν avatar. Ο άνθρωπος είναι ευφυία! Στα πιο απλά του σκίτσα με λίγες γραμμές δημιουργεί εκπληκτικά αποτελέσματα. Όταν παίζει πάλι με την σκιά και το χρώμα κάνει θαύματα. Φυσικά θεός είναι ο Boris, αλλά και ο Royio τον ακολουθεί κατά πόδας! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Αυτά του Royio πού μπορώ να τα βρω; Όσο για την Druuna και καραφλή θα την γούσταρα

Τι να πώ, τόση αφωσίωση, που φτάνει μέχρι τα όρια της παράνοιας. Εντάξει μην τα παραλέτε. Προσγειωθήτε λίγο both of you!!

Εσύ ρομαντική κυρία μου ίσως να έβλεπες αυτά που μας έλεγες για τα ρομαντικά βιβλία! Δεν πιστεύω να σε έχουν κάνει Ελληνίδα που να πιστεύει ότι τα comic είναι είτε για τα παιδιά είτε απλά χυδαία (το έχω ακούσει κι αυτό παλαιότερα (ευτυχώς δεν κράταγα όπλο!)) Μη μου πεις ότι ποτέ σου δεν ασχολήθηκες με comic!?!?! Ούτε μια Βαβέλ?? Ούτε έναν Bilal??? Quino? (Μαφάλντα?)???? Reiser??? Vilelmin (spelling?)?? Edica??? Εντάξει δεν σου λέω να πάς σε αυτά που μιλάμε με τον Pornostar (μολονότι όταν λέμε ερωτισμό δεν εννοούμε ελληνική παραδοσιακή ταινία ειδικού κωμικού περιεχομένου με ιδρωμένα κορμιά και άσχετες ερωτικές περιπτύξεις με κακόγουστα σλόγκαν που ωστόσο επιμένουν στην μνήμη μας κατόπιν τόσων ετών (το βγαλα!!) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) αλλά αν δοκιμάσεις μερικά θα δεις πως έχουν αντισυμβατικά θέματα και μια περισσότερο κριτική ματιά σε πολλές πτυχές της σύγχρονης ζωής. Και δεν έχουν να κάνουν με τα βιβλία του De Sade (spelling γιατί ποτέ δεν θυμάμαι πως γράφεται ο Μαρκήσιος!) που κυκλοφορούν με το τσουβάλι αντίστοιχα comics με τροφαντές γαλιδούλες! (Ναι και την Πινόκια, και την Γκιουλιβεριάνα αλλά και την Κολλέτ όπως και πολλές άλλες κυρίες από κλασσικά άλλα βιβλία) <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) --> Υπάρχουν και τα προκλητικά που δεν προσπαθούν απεγνωσμένα να προκαλέσουν! Απλά τσιγκλάνε λίγο περισσότερο το μυαλό σου σε ορισμένα σημεία τους.

@Pornostar

Αν η Druuna ήταν σύμφωνα με την μόδα του Κενταύρου Πρωτεύοντα (of the B5 fame) ναι όντως θα ήταν εντυπωσιακή! Με μια υπέροχη αλογoουρά να ξεχύνεται στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και να ξεχύνεται πλούσια στους ώμους της! (Χμ...οκ! Snap out of it! Snap! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->)

@giovanna

Καμία παράνοια σε πληροφορώ! Η αντισυμβατικότητα των ηρωίδων σε μία στείρα κα άνευ φαντασίας πραγματικότητα είναι η μόνη λύση.......... Αλλά είσαι ακόμα πολύ μικρή για να καταλάβεις την Εμμονή και την Υπέρβαση

@mortal

Γιατί να μην διαβάσει για αυτά που λέμε; Καλό θα της κάνουν, πίστεψέ με......

Χμ, ναι δεν λέω αλλά ξέρεις υπάρχουν και τα επίπεδα αντοχής κάποιου, οπότε ξεκινάς χτίζοντας βάσεις από άλλα επίπεδα και μετά είτε πετάς ψηλότερα, είτε σκαρφαλώνεις και εύχεσαι από μέσα σου να μην γκρεμοτσακιστείς!
[Για να πάω στην Druuna είχα ξεκινήσει από πιο απλά comic όπως Bilal (Ή γιορτή των αθανάτων (έγινε και ταινία με το όνομα Immortel), ή Η πόλη που δεν υπήρξε ποτέ), ποιός είχε γράψει τον Korto Maltese (Μπαλάντες των νότιων θαλλασών), άπειρα από την σειρά Το Μικρό Κόκκινο Αυτί του Reiser, το ωμό χιούμορ του Vilelmin που ωστόσο χαστούκιζε δυνατά κάποιες στιγμές (όχι πάντα, υπήρχε και ο παράγοντας κακογουστιά), το ιδιόρυθμο σατυρικό του Quino (από τα καλά του ήταν το Σκληρός που είναι ο έρωτας όπου σατύριζε τον έρωτα και τον γάμο με έναν έξοχο κυνισμό (πόναγε αλλά ήταν αλήθεια)), τουλάχιστον από αυτά που θυμάμαι άμεσα. Ή ας πούμε Το Μαύρο Ινκαλ του Moebius μαζί με άλλον ή τη σειρά Sandman του Neil Gaiman, και μετά έπεσα πάνω στα φανταστικά με εντονο ερωτικό στοιχείο όπως η Druuna (πρώτα την γνώρισα από τον Moebius και μετά απο τον Serpieri).

Γενικά τα κόμικ πρέπει να σε αρπάξουν από κάτι που σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα και μετά να τα ακολουθήσεις από μόνα τους ανεξάρτητα. Η αφήγηση τους λειτουργεί διαφορετικά από το βιβλίο ή τον κινηματογράφο, και πολλές φορές τονίζει αυτό που θέλει να πει καλύτερα από τα άλλα μέσα.

Αν θέλεις σύγχρονα σε άλλα στυλ πέρα του Ευρωπαϊκού (και του ερωτικού, γιατί περισσότερο η παλαιά ήπειρος είναι πιο απελευθερωμένη (τουλάχιστον στο χαρτί) από την Αμερική) πήγαινε στα Αμερικάνικα Purgatorι και Necromancer, το πρώτο είναι από την Chaos, το δεύτερο πρέπει να είναι από την Image.

O.K. παραδείνομε, μαστιγώστε με, σκοτώστε με αλλά εγώ αυτά δεν τα διαβάζω. Εξάλλου υπάρχουν τόσα υπέροχα βιβλία να διαβάσω με αυτά θα ασχολούμαι. Οσο για εμμονές και υπερβάσεις τί να πώ. Ο θεός βοηθός και εσείς εκεί εαν όχι leaders, ξέρετε εσείς. Να μπερδεύετε τα πάντα με την φαντασία, με την πραγματικότητα, και να τα φτάνετε εκεί που εσείς θέλετε. Λίγα πιό απλά λόγια δεν θα πειράζανε κανένα. Ετσι για να καταλαβαίνουμε και εμείς οι απλοί θνητοί τι θα θέλατε να μας πείτε. Η πολύ φιλολογία, βλάπτει την υγεία.

giovanna wrote: O.K. παραδείνομε, μαστιγώστε με, σκοτώστε με αλλά εγώ αυτά δεν τα διαβάζω. Εξάλλου υπάρχουν τόσα υπέροχα βιβλία να διαβάσω με αυτά θα ασχολούμαι. Οσο για εμμονές και υπερβάσεις τί να πώ. Ο θεός βοηθός και εσείς εκεί εαν όχι leaders, ξέρετε εσείς. Να μπερδεύετε τα πάντα με την φαντασία, με την πραγματικότητα, και να τα φτάνετε εκεί που εσείς θέλετε. Λίγα πιό απλά λόγια δεν θα πειράζανε κανένα. Ετσι για να καταλαβαίνουμε και εμείς οι απλοί θνητοί τι θα θέλατε να μας πείτε. Η πολύ φιλολογία, βλάπτει την υγεία.

Η τελευταία πρότασή σου είναι όλα τα λεφτά γι'αυτό και εγώ σου παραδίνομαι

@Giovanna

Μολονότι αδυνατώ να ενστερνιστώ κάτι τέτοιο, το αποδέχομαι ως αντιμετώπιση σου, αλλά μετά βέβαια (Ω πόσο αφύσικο! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->) αναρωτιέμαι γιατί διαβάζεις τα βιβλία που διαβάζεις, αν όχι για να πάρεις κάτι (ότι εσύ θέλεις). Έστω και το απειροελάχιστο που μπορεί ο καθένας μας.

Όσο για το μπέρδεμα, όχι, δεν τα μπερδέδουμε καθόλου! Την φαντασία την επιλέγουμε, την πραγματικότητα απλά την υπομένουμε! Βέβαια θα μου πεις υπάρχει και το αλκοόλ, αλλά το δοκίμασα και απλά δεν μου κάνει. <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

Το να μεθάς με μια ιδέα είναι κλάσεις ανώτερο από οτιδήποτε άλλο, και μετά από προηγούμενες εμπειρίες θα το προτιμήσω! Αλλά οι παρομοιώσεις λειτουργούν εξίσου καλά στο παράδειγμα: το βιβλίο το παίρνεις σαν long drink, το comic σαν σφηνάκι (άσχετα αν στο τέλος έχει πιεί 500 και δεν το έχεις καταλάβει! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->

@mortal

Συμφωνώ και επαυξάνω! Το να μεθάς με μια ιδέα είναι το καλύτερο όπλο! Μου θύμισες κι αυτό που είχα γράψει κάποτε εδώ: Ότι η μουσική είναι το καλύτερο ναρκωτικό [άσχετο αλλά αληθινό!]

Η έκφραση είναι copyrighted by me (plus κινηματογράφο, φανταστική λογοτεχνία (ναι προτιμώ το νέκταρ κάποιες (άπειρες) στιγμές (το απόσταγμα είναι καλύτερο πάντοτε (όπως και το άρωμα είναι καλύτερο από την κολώνια (στα πάντα <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->))), και φυσικά μια έντονη συγκίνηση μέσα από το gaming)) από τότε που κατάλαβα την δύναμη της μουσικής! Και σου κάνει ένα ταξίδι!!!! <!-- s;-) --><img src="{SMILIES_PATH}/icon_wink.gif" alt="" title="Wink" /><!-- s;-) -->