Ghost in the Sheet

Όταν πριν από περίπου 4 μήνες ανακοινώθηκε το GitS κάποια στοιχεία της ανακοίνωσης μας είχαν φανεί αρκετά ενδιαφέροντα και περιμέναμε την άφιξη του με κάποια σχετική αγωνία μιας και τα τελευταία χρόνια είναι λίγοι οι τίτλοι που ξεφεύγουν από την πεπατημένη και έχουν όντως να προσφέρουν κάτι καινούριο. Σίγουρα πολλοί από εσάς διαφωνήσουν με αυτό αλλά είναι γεγονός ότι τελευταία χρόνια παρατηρείται – και σε μεγάλο βαθμό – από τις εταιρείες μία επανάπαυση σε δοκιμασμένες ιδέες του παρελθόντος ενώ ακόμα και οι χαρακτήρες – ήρωες των adventures δεν ξεφεύγουν πια από 2-3 στερεότυπα. Το GitS – πέρα τον λοιπών προσόντων του – πετυχαίνει ακριβώς εκεί, καταφέρνει να παρουσιάσει πολύ πρωτότυπα στοιχεία στο gameplay του παρουσιάζοντας παράλληλα έναν εξαιρετικά ενδιαφέρων και πολύπλοκο κεντρικό ήρωα που αποκλείεται να μην σας κερδίσει με το φλεγματικό χιούμορ του αλλά και την έντονη σπιρτάδα του.
 
Το σενάριο του παιχνιδιού είναι κάπως ανορθόδοξο καθώς ξεκινάει με τον θάνατο σου σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Αμέσως μόλις πεθάνεις μπαίνει στο γνωστό τούνελ στην άλλη άκρη του οποίου δεν είναι ο Αγ. Πέτρος και οι πύλες του παραδείσου αλλά μία περίεργη φασματική μορφή η οποία ακόμα πριν καλά – καλά καταλάβεις τι μετά θάνατον ζωή είναι αυτή, σε θέτει στην δούλεψη του, σε ντύνει με ένα σεντόνι και σε στέλνει σε ένα εργοστάσιο του επίγειου κόσμου όπου λαμβάνουν χώρα διάφορα μυστήρια και παράξενα γεγονότα. Για την ακρίβεια το εργοστάσιο φαίνεται εντελώς εγκαταλελειμμένο και κατεστραμμένο αν και οι χώροι του δεν στερούνται απόλυτα από παρουσίες. Σκοπός σου είναι να ανακαλύψεις τι συνέβη, καθώς με το που φτάνεις εκεί διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά... Περισσότερα για το σενάριο δεν πρόκειται να πω για να μην σας χαλάσω την ίντριγκα απλά τονίζω ότι πρέπει να προετοιμαστείτε για μια όμορφη ιστορία μυστηρίου διανθισμένη μάλιστα και από αρκετές ανατροπές και εκπλήξεις.
 
Ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού κινείται στο δίπολο «μέτρια γραφικά» - «εξαιρετική μουσική επένδυση και speech» πράγμα που είναι αρκετά λογικό καθώς μην ξεχνάμε ότι το Gits είναι δημιούργημα δύο μόνο ανθρώπων οι οποίοι με πενιχρά και ιδία μέσα έφτιαξαν εξ’ ολοκλήρου το παιχνίδι μόνοι τους. Το Gits χρησιμοποιεί την Wintermute Engine (η διάθεση της οποίας είναι ελεύθερη και με την οποία έχουν φτιαχτεί και τα γνωστά amateur adventures Five Magical Amulets, White Chamber, The Dead City αλλά και αρκετά άλλα) η οποία δεν διαθέτει δα και τρομερές γραφικές δυνατότητες. Παρόλα αυτά, το Gits διαθέτει αρκετά καλά γραφικά πρώτου προσώπου τα οποία είναι κάπως «βιομηχανοποιημένα» με την έννοια ότι το παιχνίδι διαδραματίζεται μέσα σε εργοστάσιο. Μην φανταστείτε όμως κανένα παιχνίδι με μηχανικούς γρίφους, απλά υπάρχουν αρκετές μηχανές στον χώρο. Οι χαρακτήρες που συναντάτε επίσης είναι καλοσχεδιασμένοι ενώ κάθε ένας από αυτούς προβάλλεται με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο απεικόνισης. Τέλος, τα cut-scenes του παιχνιδιού είναι λίγο ιδιαίτερα καθώς αποτελούνται από ασπρόμαυρες ζωγραφιές που εναλλάσσονται δίνοντας έτσι την αίσθηση μία κόμικ αισθητικής.

 
Η μουσική του παιχνιδιού είναι πολύ όμορφη και πραγματικά ενσωματώνεται λειτουργικά σε αυτό αφού συμβαδίζει με την ένταση και τα συναισθήματα που νιώθει ο χαρακτήρας μας την δεδομένη στιγμή – όπως για παράδειγμα όταν διαβάζει ένα γράμμα με αποκαλυπτικά στοιχεία ή συναντά αναπάντεχα στο εργοστάσιο κάτι του οποίου την ύπαρξη αγνοούσε κλπ. Εκεί όμως που πραγματικά έπαθα πλάκα ήταν με το speech των χαρακτήρων, το οποίο είναι εκπληκτικό. Όλες οι φωνές των ηρώων είναι απίστευτα δουλεμένες και πραγματικά κάθε μία από αυτές είναι μοναδική και καταφέρνει στο έπακρο να σε συνδέσει με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Φυσικά ξεχωρίζει η φωνή του ήρωα η οποία είναι ένα ιδανικό μείγμα φλεγματικού χιούμορ, κυνισμού αλλά και έντονου συναισθήματος όταν το απαιτούν οι συνθήκες. Πραγματικά είναι εξαιρετικά σπάνιο, και ειδικά για μία αγγλόφωνη παραγωγή – οι δημιουργοί είναι δύο Τσέχοι, οι Jan Kavan και Lukas Medek – να διαθέτει τόσο καλά επεξεργασμένο speech και πραγματικά τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την επιμέλεια που επέδειξαν στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά απλός και δεν πρόκειται να σας δυσκολέψει, απλά διαθέτει και ορισμένες ιδιαιτερότητες που πρέπει να αναφέρω. H επικοινωνία με το περιβάλλον γίνεται αποκλειστικά δια μέσου του mouse, σαρώνοντας δηλαδή την οθόνη μέχρι αυτός να αναγνωρίσει ένα αντικείμενο ή ένα πρόσωπο. Βρίσκοντας ένα hot-spot έχετε την επιλογή με αριστερό κλικ να το εξετάσετε ενώ για περαιτέρω διεργασίες με τα αντικείμενα χρησιμοποιείτε τις ghost skills του ήρωα. Τι είναι αυτές; Απλά, ο ήρωας μας όσο προχωράει το παιχνίδι παίρνει κάποιες ιδιαίτερες μεταφυσικές ικανότητες οι οποίες του επιτρέπουν να διαδρά με το τον περιβάλλοντα χώρο, καθώς όντας φάντασμα δεν διαθέτει υλική υπόσταση προκειμένου να πραγματοποιεί έστω και τις ποιο απλές κινήσεις, όπως να πάρει ένα αντικείμενο ή να ανοίξει ένα συρτάρι. Έτσι, έχουμε στην διάθεση μας κάποιες ειδικές ιδιότητες οι οποίες μας βοηθούν να αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον.
 
Ξεκινώντας, ο ήρωας μας διαθέτει μόνο την ικανότητα της τηλεκίνησης και όσο προχωράμε στο παιχνίδι αποκτάμε και άλλες, περισσότερο εξειδικευμένες. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι απολύτως πρωτότυπο και νομίζω πως δεν του έχουμε δει σε κανένα άλλο παιχνίδι του είδους ενώ και η υλοποίηση του είναι εξαιρετικά λειτουργική με μοναδικό μειονέκτημα όμως ότι σε κάποια σημεία ο ήρωας δυστροπεί όταν προσπαθούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σε κάποια αντικείμενα που δεν έχουν προβλεφτεί από τους δημιουργούς με αποτέλεσμα ουσιαστικά να χρησιμοποιούνται μόνο σε ότι προβλέπεται από την εξέλιξη του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά οι ghost skills είναι μία απολύτως πικάντικη λειτουργία και έχει πλάκα να επηρεάζουμε το περιβάλλον με, πολλές φορές, εντελώς παλαβούς και ξεκαρδιστικούς τρόπους.

 
Το μοναδικό προβληματικό σημείο του χειρισμού είναι το πολλές φορές εξαντλητικό pixel hunting καθώς κάθε οθόνη είναι γεμάτη αντικείμενα και εξόδους και πολλές φορές μπορείς να χάσεις κάποια από αυτά καθώς η περιοχή γύρω από αυτά που αναγνωρίζει ο κέρσορας είναι πολλές φορές εξαιρετικά περιορισμένη. Έτσι, ουκ ολίγες φορές είχα κολλήσει για αρκετή ώρα μόνο και μόνο επειδή δεν είχα εντοπίσει μία έξοδο ή δεν είχα βρει ένα μικρό χαρτάκι με πληροφορίες που ήταν θαμμένο κάτω από ένα σωρό με σκουπίδια.
 
Η ατμόσφαιρα που αναδύεται από το GitS είναι απλά εξαιρετική και τυλίγει τον παίκτη με την απόκοσμη αύρα της. Σε αυτό συμβάλει τα μέγιστα και το εξαιρετικό speech και με το «καλημέρα» νιώθεις το περιβάλλον του εργοστασίου απόκοσμα «ζωντανό» και θέλεις να παίξεις για να δεις τι πραγματικά συμβαίνει και για ποιον λόγο τα πάντα φαίνονται ρημαγμένα. Η σταδιακή ανακάλυψη των στοιχείων γίνεται μέσω πολλών documents που βρίσκονται μέσα στον χώρο και από συζητήσεις με άλλους χαρακτήρες και βοηθούν στο σταδιακά να αναδομήσεις την εικόνα του τι έγινε στο παρελθόν. Το GitS παίρνει άριστα στον συγκεκριμένο τομέα καθώς καταφέρνει να σου διατηρήσει και να σου κορυφώσει το ενδιαφέρον και σε κρατάει δέσμιο του μέχρι την τελική λύτρωση και αποκάλυψη.
 
Οι γρίφοι του, επιτέλους, δεν είναι ιδιαίτερα εύκολοι και ένας – δύο από αυτούς είναι ιδιαιτέρως έξυπνοι τόσο στην σύλληψη όσο και στην επίλυση τους. Σημειώστε εδώ, ότι επανέρχεται μετά από πολύ καιρό σε adventure game το στοιχείο όπου πρέπει να γυρίζεις και να μιλάς συχνά στους χαρακτήρες για να τους ζητάς να σε βοηθήσουν να ξεδιαλύνεις τα νέα στοιχεία που ανακάλυψες. Το κακό είναι ότι το παιχνίδι δεν είναι και πολύ μεγάλο σε μέγεθος, όπερ σημαίνει ότι ένας σχετικά έμπειρος χρήστης θα το ολοκληρώσει σε 10-15 ώρες. Δεν γκρινιάζω, το μέγεθος της δράσης είναι αρκούντως χορταστικό απλά θα ήθελα περισσότερο, πραγματικά όταν τελείωσα το παιχνίδι στενοχωρήθηκα. Τέλος, το εύρος των γρίφων είναι σχετικά μεγάλο, πράγμα που συνθέτει μία πολύ ευχάριστη «νοητική ποικιλία» για τον παίκτη επιτρέποντας του να χρησιμοποιεί το μυαλό και τις ικανότητες του με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Εν κατακλείδι, το GitS είναι πραγματικά μία πνοή δροσερού αέρα στο είδος και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας. Πιστεύω ότι πρέπει να στηρίζουμε με κάθε τρόπο τους νέους και ταλαντούχους δημιουργούς, ιδιαίτερα δε όταν καταφέρνουν με πενιχρά οικονομικά μέσα και μικρά budgets να δημιουργούν τόσο πλήρη και γοητευτικά παιχνίδια. Πραγματικά, εγώ έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από τον τίτλο και περιμένω από τώρα το επόμενο πόνημα τους.