Scratches

Ο Michael Arthate, νέος συγγραφέας της λογοτεχνίας τρόμου, το πρώτο βιβλίου του οποίου έκανε πάταγο, αναζητά εναγωνίως έμπνευση για το δεύτερο του μυθιστόρημα. Αγοράζει έτσι, μέσω ενός φίλου του μεσίτη, μία βικτοριανή έπαυλη στην Αγγλία με σκοπό να απομονωθεί πλήρως από τα εγκόσμια και να βρει την απαραίτητη ηρεμία και γαλήνη που του χρειάζονται για να τελειώσει επιτέλους το νέο συγγραφικό του πόνημα. Τα πράγματα εξαρχής φαντάζουν ειδυλλιακά: Η έπαυλη και το κτήμα που απλώνεται γύρω από αυτήν εντυπωσιάζουν τον Michael και τον κάνουν πραγματικά να πιστεύει ότι στάθηκε πολύ τυχερός που ένα τόσο εξαίσιο «κόσμημα» περιήλθε στην ιδιοκτησία του.
 
Αν όμως τα πράγματα παρέμεναν ειδυλλιακά και όλα κυλούσαν ομαλά στην ζωή του Michael το παιχνίδι αυτό δεν θα είχε λόγο ύπαρξης (φαντάζεστε ένα adventure στο οποίο τα γεγονότα δεν παίρνουν περίεργη τροπή και απλά ο ήρωας περνάει ευχάριστες στιγμές κάνοντας όμορφα πράγματα;!), αρχίζουν και συμβαίουν περίεργα πράγματα. Ο Michael συνειδητοποιεί πως το η έπαυλη δεν έχει ρεύμα και ότι έχασε το προγραμματισμένο ραντεβού με τον ηλεκτρολόγο, όπερ σημαίνει ότι θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον μία μέρα στο απόλυτο σκοτάδι. Όσο η μέρα προχωράει τα πράγματα γίνονται χειρότερα καθώς δεν μπορεί να βρει ούτε κεριά για να ρίξει έστω λίγο φως στο σπίτι αλλά και για κάποιο λόγο η ανησυχία και οι φόβοι του για κάτι ακαθόριστο που παραμονεύει γίνονται ολοένα και πιο έντονοι. Συν ότι το βράδυ αρχίζουν και ακούγονται κάτι περίεργοι ήχοι…
 
Φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να σας αποκαλύψω περισσότερα μιας και το σενάριο του Scratches βασίζεται ακριβώς στην σταδιακή αποκάλυψη γεγονότων που αφορούν την έπαυλη και την ιστορία της. Όσο οι ώρες και οι μέρες περνούν, ο Michael ανακαλύπτει διάφορα ανησυχητικά στοιχεία σχετικά με την ιστορία των προηγούμενων ενοίκων του σπιτιού και όχι μόνο αυτό, νέα μυστήρια συμβάντα που συμβαίνουν κατά την εκεί παραμονή του τον κάνουν να πιστεύει πως ο τρόμος που ξεκίνησε στο παρελθόν, ίσως δεν έχει ακόμα τελειώσει!

 
Τα γραφικά του Scratches “τρέχουν” μόνο στην ανάλυση 800x600 και είναι ζωγραφισμένα με το χέρι. Χωρίς να αποτελούν κάτι το εξαιρετικά καινοτόμο καταφέρνουν να μεταδώσουν στον παίκτη κάτι από την νοσηρότητα και την σκοτεινιά που κυριαρχούν στην έπαυλη. Αποτελούνται από στατικές εικόνες χωρίς animation ενώ υπάρχει η δυνατότητα για πλήρη περιστροφή 360 μοιρών του βλέμματος του ήρωα από το σημείο στο οποίο βρίσκεται. Οι χρωματισμοί και οι φωτοσκιάσεις είναι λίγο θαμποί και ξεφτισμένοι αλλά αυτό έχει γίνει μάλλον επίτηδες μιας και συντελεί στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού.
 
Η μουσική του παιχνιδιού είναι απλά όλα τα λεφτά. Το μουσικό μοτίβο που ακούγεται στο background μπορεί να περιγραφεί τουλάχιστον σαν συγκλονιστικό. Σε κάθε χώρο που βρίσκεται ο ήρωας ακούγεται είτε μουσική είτε ambient ήχοι (ή και τα δύο μαζί), η ποιότητα των οποίων κινείται σε εξωγήινα επίπεδα, τόσο που ο ανθρώπινος λόγος είναι φτωχός για να την περιγράψει. Το φοβερό είναι ότι η μουσική ενσωματώνεται τόσο καλά στο παιχνίδι που αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο μέρος του. Πολλές φορές κατάφερνε να μου μεταδώσει στο έπακρο αυτό που ένιωθε ο ήρωας ενώ σε αρκετές περιπτώσεις με έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση μιας και την ένιωθα να μου γδέρνει την ψυχή με την ένταση και την μεγαλοπρέπεια της. Σίγουρα αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον άνθρωπο που την δημιούργησε και βρίσκεται πίσω από το ψευδώνυμο Cellar of Rats. Speech στο παιχνίδι υπάρχει ελάχιστο και αφορά μόνο τους διαλόγους του Michael με άλλα πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι κάνοντας κλικ π.χ σε ένα αντικείμενο για να πάρεις την περιγραφή του από τον Michael, δεν ακούς ταυτόχρονα τον ήρωα να “διαβάζει” το κείμενο απλά βλέπεις την περιγραφή του αντικειμένου. Οι φωνές πάντως, εκεί που υπάρχουν, είναι πολύ καθαρές και αρκούντως ατμοσφαιρικές.
 
O χειρισμός που συναντάμε εδώ είναι το απλό και δοκιμασμένο point & click. Απλά, μόλις ο κέρσορας – χέρι περάσει πάνω από ένα αντικείμενο που αναγνωρίζει μεταβάλλεται ανάλογα σε σχήματα που επιτελούν τις λειτουργίες look, take και use. Η κίνηση του ήρωα γίνεται κάνοντας κλικ στο σημείο που ο κέρσορας μετατρέπεται σε χέρι με τον δείκτη προτεταμένο ενώ μπορείς να κάνεις πλήρης περιστροφή 360ο με το mouse για να δεις όλο τον περιβάλλοντα χώρο μέσα από τα μάτια του Michael. Υπάρχουν βέβαια κάποια μικροπροβληματάκια, που αφορούν κυρίως το γεγονός ότι μερικές φορές δεν μπορείς να καταλάβεις ακριβώς προς τα πού πρέπει να κινηθείς. Θα τα ξεπεράσετε όμως πολύ γρήγορα, μόλις εξοικειωθείτε λίγο περισσότερο με τον τρόπο κίνησης.

 
Να σημειωθεί πως το Scratches κυκλοφορεί στην Ελλάδα πλήρως εξελληνισμένο, δηλαδή όλα τα κείμενα του παιχνιδιού και τα μενού είναι στα ελληνικά (φυσικά οι φωνές των χαρακτήρων είναι στα αγγλικά, δεν κάναμε και μεταγλώττιση!). Επειδή η μετάφραση έγινε από μέλη του Adventure Advocate είναι προφανές ότι δεν μπορώ να την κρίνω μιας και θα κάτι τέτοιο θα ήταν αντιδεοντολογικό. Προσωπικά πάντως την βρήκα λειτουργική και ευχάριστη, παρόλο που αρχικά είχαμε τον φόβο ότι πιθανόν το ελληνικό κείμενο σε adventure τρόμου ίσως ξένιζε τον χρήστη.
 
Οι γρίφοι του Scratches είναι λογικοί και βασίζονται περισσότερο στην εξερεύνηση. Έτσι, στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού θα τριγυρνάτε μέσα στο σπίτι προσπαθώντας να ανακαλύψετε στοιχεία που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει (και τι συνέβη στο παρελθόν) στην έπαυλη. Καθώς προχωράτε θα πρέπει να ξεπεράσετε προβλήματα όπως την εύρεση κάποιον κλειδιών για συγκεκριμένες πόρτες, το άνοιγμα κουτιών που κρύβουν μυστικά και πολλά άλλα πράγματα που προφανώς δεν μπορώ να σας αποκαλύψω. Όλοι οι γρίφοι βασίζονται στην ορθολογική αντιμετώπιση των καταστάσεων με εξαίρεση αυτόν που πρέπει να σκάψεις σε συγκεκριμένο σημείο για να φέρεις κάτι στο φως, που κατά την γνώμη μου η λογική του είναι εντελώς λανθασμένη. Προσέξτε επίσης πως σε μερικές περιπτώσεις θα πρέπει να επισκεφτείτε και πάλι ένα σημείο που τώρα έγινε “ενεργό” αφού μάθατε, από την έρευνα σας, καινούργια στοιχεία για αυτό.
 
Το μοναδικό πρόβλημα σε σχέση με τον σχεδιασμό του παιχνιδιού είναι ότι αυτό το ακριβώς δομικό στοιχείο της εξερεύνησης μερικές φορές κουράζει τον παίκτη μιας και πολλές φορές δεν είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνεις. Στο παιχνίδι τα πάντα έχουν χρονική συνέχεια. Στο χωλ της έπαυλης υπάρχει ένα ρολόι που δείχνει την ώρα και λειτουργεί σαν ιδιότυπο point-system. Για να περάσει η ώρα πρέπει να γίνουν κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες από την πλευρά του παίχτη. Το πρόβλημα είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν ξέρεις τι άλλο πρέπει να κάνεις για να “κυλήσεις” την ώρα μπροστά. Έτσι, είτε αρχίζεις και παίρνεις τηλέφωνα από εδώ και από εκεί (hint) για να μάθεις καινούργια στοιχεία, είτε πηγαίνεις και πάλι σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού για να δεις αν σου διέφυγε κάτι.

 
Φτάνουμε τώρα στο μεγαλύτερο ατού του τίτλου που δεν είναι άλλο από την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ατμόσφαιρα του. Το παιχνίδι πραγματικά καταφέρνει να σε “αρπάξει” και να σε τραβήξει στον κόσμο του από την πρώτη στιγμή. Νιώθεις ακριβώς όπως νιώθει και ο Michael. Μοιράζεσαι την αγωνιά, τον φόβο, την χαρά και την λύπη του. Σε αυτό συντελεί βέβαια και η μουσική, η οποία ντύνει με μοναδικό τρόπο τον τίτλο. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, πολλές φορές πραγματικά τρόμαξα παίζοντας το παιχνίδι. Σε σημεία απλά μία νότα του πιάνου που ακούγεται φτάνει για να σε φέρει σε παροξυσμό τρόμου και να σε σπρώξει να φύγεις από το δωμάτιο σου και να βγεις έξω στο φως. Υπάρχει πάντα μια αίσθηση ότι κάτι ασύλληπτο παραμονεύει στις σκοτεινές γωνιές της έπαυλης και φτάνει ένα λάθος βήμα σου για να σε αρπάξει και να σε τραβήξει μαζί του στην λήθη και στα ανήλιαγα μέρη που εκείνο κατοικεί. Η ατμόσφαιρα της έπαυλης σε πλακώνει σαν να βρίσκεσαι κάτω από έναν ογκόλιθο φόβου. Τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις διαδέχονται γρήγορα το ένα το άλλο και σύντομα αυτό που ξεκίνησε σαν μια απλή περιπετειούλα θα μετατραπεί σε ένα ζωντανό εφιάλτη που θα στοιχειώσει τόσο τον Michael όσο και εμάς. Όταν τελειώσετε το παιχνίδι για πρώτη φορά σίγουρα θα το ξαναπαίξετε από την αρχή για να δείτε καλύτερα όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες (και υπάρχουν πολλές!) που σας ξέφυγαν στο πρώτο πέρασμα. Έτσι θα μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα την πολυεπίπεδη ιστορία που κρύβεται στα σκοτεινά υπόγεια της έπαυλης.
 
Ως μεγάλος λάτρης του H.P Lovecraft, ο δημιουργός του παιχνιδιού Agustin Cordes δημιούργησε ένα παιχνίδι φόρο – τιμής στον αγαπημένο του συγγραφέα. Όμως δεν μιμήθηκε απλά την στοιχειωμένη ατμόσφαιρα και τον απόκοσμο τρόμο που κυριαρχεί στα γραπτά του μεγάλου αυτού δημιουργού. Κατάφερε με μοναδικό τρόπο να ενσωματώσει όλα αυτά τα στοιχεία στο παιχνίδι και να τα αναδείξει εκ νέου, μέσα από το δικό του φρέσκο πρίσμα και ματιά. Αυτό που κατάφερε φαντάζει ασύλληπτο. Ένας άνθρωπος και η μικρή του εταιρεία δημιούργησαν έναν έργο τέχνης που σε αυτό αποτυπώνονται τόσο εύγλωττα ο τρόμος και η απόγνωση, ο φόβος και το δέος. Δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε μπροστά σε έναν τέτοιο κυκεώνα δημιουργίας και προσφοράς.
 
Κλείνοντας, ευχαριστούμε την εταιρεία Beacon Multimedia που μας διέθεσε το παιχνίδι και είχε την ιδεά να μεταφραστεί ο τίτλος στα ελληνικά ενώ σημειώστε πως το patch που κυκλοφόρησε πρόσφατα και αφορά ένα πρόβλημα που παρουσίαζε το Scratches με ορισμένους Pentium IV δεν αφορά την ελληνική έκδοση, μιας και σε αυτήν το patch είναι ήδη ενσωματωμένο.