Preview: Scratches
Το Scratches είναι ένα παιχνίδι που κατάφερε να μας κινήσει το ενδιαφέρον μέσα από τα teasers του, να μας γεμίσει προσμονή μέσα από τη συνέντευξη του δημιουργού του και τέλος, να μας καθηλώσει με το preview του. Πρόκειται για την σπάνια περίπτωση, όπου ένα παιχνίδι υποσχόταν εξαιρετική ατμόσφαιρα και στάθηκε άξιο των υποσχέσεων του. Ένα παιχνίδι που μας ανατρίχιασε! Μέχρι την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του demo (η οποία πλησιάζει), μπορείτε να μάθετε περισσότερα μέσα από το preview μας.
Ποιος είπε πως για να ανατριχιάσεις, για να σε πιάσει ταχυκαρδία και για να τρομάξεις πραγματικά πρέπει να δεις τέρατα, κατακρεουργημένα σώματα ή φαντάσματα? Ο τρόμος που γεννιέται από τη σιωπή, από τους αναπάντεχους κι ανεξήγητους θορύβους, καθώς κι από την αναμονή της αντιμετώπισης του σκοτεινού -πιθανά και παραφυσικού- γεγονότος που υπονοείται, σάς διαβεβαιώ πως είναι πολύ μεγαλύτερος. Δε θα πεταχτείς από την καρέκλα σου μόλις δεις κάτι. Όχι! Θα είσαι όμως σε μια συνεχή υπερένταση που δε θα σε αφήσει ήσυχο δύο λεπτά μετά, αλλά θα σε στοιχειώνει για όλο το βράδυ.
Η Nucleosys το ξέρει αυτό καλά και καταφέρνει να μας τρομάξει με τον πιο γνήσιο και πηγαίο φόβο· αυτόν που αιωρείται στην ατμόσφαιρα, δίχως ουσιαστικά να συμβαίνει κάτι μπροστά στα μάτια μας. Γι’ αυτό όμως και το Scratches απαιτεί να ασχοληθούμε μαζί του το βράδυ (όσο πιο σκοτεινά και βουβά όλα γύρω μας, τόσο καλύτερα!), με πολύ χαμηλό φωτισμό και με τα ηχεία μας σε μια αξιοπρεπή ένταση. Να αναφέρω απλά ενδεικτικά πως παρότι ξεκίνησα πολύ χαλαρή και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι να παίζω το Scratches, όταν κοίταγα την τελευταία σκηνή, όλα τα φώτα μέσα στο σπίτι ήταν αναμμένα κι εγώ σε μια υπερένταση που άργησε να καταλαγιάσει!
Το Scratches είναι ένα point & click adventure πρώτου προσώπου, που διαδραματίζεται μέσα σε ένα πολύ προσεγμένο 3D περιβάλλον. Οι λεπτομέρειες που έχουν αποδοθεί στο μέγαρο μέσα από τους πάμπολλους πίνακες που το κοσμούν είναι πραγματικά αξιοσημείωτες. Πολύ έχει προσεχτεί και η μουσική υπόκρουση του τίτλου που πραγματικά καταφέρνει από μόνη της σε πολλά σημεία να κορυφώσει την αγωνία μας για το τι μέλει γενέσθαι. Η αγγλική προφορά των πρωταγωνιστών μας δε, απλά κορυφαία και απολύτως κατάλληλη για την περίσταση. Δεν υστερεί όμως ούτε η ιστορία που εκτυλίσσεται μέσα σε αυτή τη μοναδική (και όπως ακριβώς είχε πει κι ο δημιουργός του Scratches, Agustin Cordes) Λαβκραφτιανή ατμόσφαιρα.
Η περιπέτειά μας ξεκινά όταν ο Michael Arthate, ένας επιτυχημένος μυθιστοριογράφος, φτάνει στο βικτωριανού τύπου μέγαρο που μόλις αγόρασε στην αγγλική επαρχεία, σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί τη χαμένη του έμπνευση και να τελειώσει το νέο του βιβλίο. Το Blackwood Manor! Φτάνοντας εκεί θα ανακαλύψει πως δε δουλεύει ούτε ο ηλεκτρισμός ούτε η ύδρευση του σπιτιού. Ανήμπορος να εντοπίσει τη ζημιά κι ενώ περιμένει για τον ηλεκτρολόγο να έρθει, ο Michael αποφασίζει να εξερευνήσει όλο το μέγαρο.
Θα ανακαλύψει διάφορα χειρόγραφα του προηγούμενου ιδιοκτήτη του μεγάρου, του James Blackwood. Χειρόγραφα που μιλούν για παράξενους θορύβους που έρχονται από την αίθουσα με τα έργα τέχνης, για μια κατάρα και για ένα μεγάλο ‘κακό’ που υπάρχει στο μέγαρο. Σύντομα ο Michael θα ανακαλύψει, από διάφορα δημοσιεύματα σε παλιές εφημερίδες, πως ο James Blackwood είχε σκοτώσει τη γυναίκα του, την έγκυο γυναίκα του, σε μια πράξη παραφροσύνης. Σχετίζονταν τελικά οι φόβοι και οι σκέψεις του αποθανόντα με αυτή του την πράξη ή απλά τρελλάθηκε? Κι αν όντως είχε τρελλαθεί, πώς γίνεται κι ο ίδιος ο Michael να ακούει θορύβους από το έρημο υπόγειο κάθε βράδυ? Ο ήρωας μας κινούμενος από την περιέργειά του και την ελκυστική ιδέα να βασίσει το επόμενο βιβλίο του στην ιστορία που διαδραματίστηκε μέσα στο Blackwood Manor, θα προσπαθήσει να ρίξει φως στο πέπλο μυστηρίου που τυλίγει το μέγαρο και το παρελθόν του.
Στην preview version είχα τη δυνατότητα να εξερευνήσω μόνο το Blackwood Manor: τον περιβάλλοντα χώρο της εισόδου και του πίσω κήπου, το ισόγειο, τον πρώτο όροφο, τη σοφίτα και φυσικά το υπόγειο! Παρόλα αυτά στο Scratches υπάρχουν κι άλλοι χώροι στους οποίους θα κινηθούμε: ένα θερμοκήπιο, μια εκκλησία και μια κρύπτη. Η κίνηση είναι ελεύθερη κι επιλέγουμε εμείς από πού θα ξεκινήσουμε και τι θέλουμε να πρωτοδούμε. Ωστόσο, ορισμένοι χώροι απαιτούν ένα κλειδί ή κάποιο εργαλείο ‘διάρρηξης’ προκειμένου να έχουμε πρόσβαση σε αυτούς, και κατ’ επέκταση δε μπορούμε να τους εξερευνήσουμε άμεσα.
Παρότι προσωπικά το Scratches κατάφερε να με τρομάξει και μου άφησε την εντύπωση ενός αξιολογότατου τίτλου, έχω δυστυχώς κι ορισμένα παράπονα που πρέπει να αναφέρω, με βασικότερο όλων την ενεργοποίηση των hotspots του. Ορισμένα hotspots ενεργοποιούνται μόνο μετά από κάποια άλλη δράση που κάνουμε (που συχνά είναι κι αδύνατον να συσχετιστεί). Μπορεί λοιπόν, να έχουμε κοιτάξει κάποια βάζα για να διαπιστώσουμε πως δεν έχουν κάτι να μας προσφέρουν, και μετά από την αποκάλυψη πως χρειαζόμαστε ένα κλειδί, να τα επανεξετάσουμε για να βρούμε μέσα σε ένα από αυτά το περιβόητο κλειδί. Το αποκορύφωμα αυτής της δράσης-αντίδρασης που συναντάμε στο παιχνίδι ήταν όταν μια εφημερίδα -της οποίας το άρθρο είχα ήδη διαβάσει, άλλαξε περιεχόμενο(!) όταν την ξαναδιάβασα μετά από μια νέα αποκάλυψη. Παρότι αυτή η λεπτομέρεια αυξάνει κατακόρυφα τη δυσκολία του παιχνιδιού και μας αναγκάζει να περιφερόμαστε (άρα και να αγχωνόμαστε) περισσότερο στον υποβλητικό κι ατμοσφαιρικό κόσμο του Scratches, δε ξέρω κατά πόσο θα καταλήξει σε μια κουραστική προς τον παίχτη επιλογή που έκανε η Nucleosys. Προσωπικά πάντως, κατέφυγα στο walkthrough δύο φορές προκειμένου να ανακαλύψω προς μεγάλη μου έκπληξη πως είχαν αλλάξει-ενεργοποιηθεί πάλι τα σημεία που προανέφερα.
Παρά τα όποια προβλήματα -ή καλύτερα παράπονα- είχα με το Scratches, ένα είναι το βέβαιο: και μόνο η ατμόσφαιρα που δημιουργεί και σε τυλίγει είναι πραγματικά εντυπωσιακά υποβλητική, κι αξίζει να τη ζήσετε!