Amnesia - The Dark Descent

Ο (ελεγχόμενος) φόβος φαντάζει ελκυστικός μιας και απελευθερώνει αδρές ποσότητες αδρεναλίνης στο αίμα μας. Γι’ αυτό, άλλωστε, πολλοί από εμάς τον αποζητούν σε βιβλία, ταινίες και παιχνίδια. Η Frictional Games αποδεικνύεται ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη στο να κάνει την καρδιά μας να χτυπά σε ξέφρενους ρυθμούς και δημιουργεί έναν τίτλο που αναμφίβολα θα μείνει... ανατριχιαστικά αξέχαστος σε όποιον ασχοληθεί μαζί του. Τόσο για τη συνεχή κι αδιάκοπη ανησυχία που προκαλεί ο νοσηρός του κόσμος όσο και για τη σκοτεινή και βαριά του ατμόσφαιρα.

Σενάριο

Ο Daniel ξυπνάει μέσα σε ένα φαινομενικά εγκαταλελειμμένο κάστρο. Δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι συνέβη, γιατί βρέθηκε εκεί και τι πρέπει να κάνει. Για την ακρίβεια, δεν έχει την παραμικρή ιδέα ούτε καν ποιος είναι. Είναι μπερδεμένος, φοβισμένος. Το μόνο που γνωρίζει είναι πως ερευνώντας το κάστρο ίσως καταφέρει λίγο-λίγο να ρίξει φως στο μυστήριο της ταυτότητας και του παρελθόντος του.

Οι αναμνήσεις επανέρχονται λίγες-λίγες, αποσπασματικά. Τα κείμενα και τα γράμματα που βρίσκει στο κάστρο τον βοηθούν να θυμηθεί περισσότερα, να καταλάβει τι συνέβη και βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση. Ένα από τα πρώτα πράγματα που βρίσκει είναι ένα γράμμα που έχει γράψει στον εαυτό του. Σύμφωνα με αυτό, ήπιε πριν λίγο ένα φίλτρο προκειμένου να ξεχάσει πολλά πράγματα που είναι καλύτερα να μη θυμάται. Μα δεν πρέπει να ξεχάσει πως μισεί τον Alexander και πρέπει να τον σκοτώσει. Στο ίδιο γράμμα προειδοποιεί τον εαυτό του πως τον κυνηγά μια σκιά. Μια σκιά που δεν μπορεί να πολεμήσει και πρέπει να αποφύγει πάσει θυσία.

Έπειτα, βρίσκει διάσπαρτα αποσπάσματα από το ημερολόγιό του, αλληλογραφία, κείμενα διάφορα. Κείμενα που αποκαλύπτουν πως η ιστορία διαδραματίζεται το καλοκαίρι του 1839. Κείμενα αποτρόπαια κι αποκρουστικά που μιλούν για πειράματα και βασανισμούς που χάνονται στα τέλη του περασμένου αιώνα. Κείμενα που τον κάνουν να αμφιβάλλει για το παρελθόν του, για τον ίδιο του τον εαυτό. Αντιλαμβάνεται πως ο μόνος τρόπος για να μάθει την αλήθεια είναι να ερευνήσει όσο πιο εξονυχιστικά γίνεται το κάστρο. Να επιστρατεύσει όλο το κουράγιο του και να ξεχυθεί στο σκοτάδι...

(εικόνα που σε στοιχειώνει)

Gameplay

Παρότι πρόκειται για adventure, το gameplay του δε θα χαρακτηριζόταν ως ένα από τα συνηθισμένα του είδους. Ναι, θα συλλέξετε αντικείμενα στο inventory σας. Ναι, θα εξερευνήσετε τους περιβάλλοντες χώρους. Ναι, θα επιλύσετε (αρκετά απλούς ομολογουμένως) γρίφους. Ωστόσο, αυτό που θα κάνετε περισσότερο απ' όλα, αυτό που ουσιαστικά χαρακτηρίζει το gameplay του συγκεκριμένου παιχνιδιού, είναι πως θα βυθιστείτε στον κόσμο του. Σε έναν κόσμο αινιγματικό, σκοτεινό, τερατώδη, μα πάνω απ' όλα τρομαχτικό. Ειδικά εάν ακολουθήσετε τη συμβουλή των δημιουργών του: «Amnesia should not be played to win. Instead, focus on immersing yourself in the game's world and story».

Οι γρίφοι του Amnesia χαρακτηρίζονται τόσο από τη λογική που τους διακρίνει όσο κι από το γεγονός πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την ιστορία και τον κόσμο της. Οι περισσότεροι είναι environment-based, υπάρχουν ορισμένοι μηχανικοί, ενώ οι μόνοι "παράλογοι" που θα συναντήσετε είναι ορισμένοι physics-based, οι οποίοι πραγματικά θα σας φτάσουν στα όρια της τρέλλας έως ότου καταφέρετε να κάνετε με το ποντίκι σας τα... ακροβατικά που απαιτούν. Παρότι πάντοτε θα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε για να εξελιχθεί η υπόθεση (πατώντας το πλήκτρο «Μ» βλέπετε τους στόχους σας), συχνά θα κληθείτε να σκεφτείτε... εναλλακτικά για να ξεπεράσετε κάποιο εμπόδιο. Κι αυτό ίσως σας δυσκολέψει λίγο. Από 'κεί και πέρα, η μόνη σας πρόκληση θα είναι η εξερεύνηση και οι συναντήσεις με τα τέρατα.

Ωστόσο, δε θα εμπλακείτε σε καμία απολύτως μάχη. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα: θα πρέπει να επιδείξετε ευφυΐα και να καταστρώσετε στρατηγικά το σχέδιό σας, προκειμένου να "νικήσετε" τα τέρατα που θα συναντήσετε. Θα κρυφτείτε; Θα τρέξετε; Θα ακολουθήσετε άλλη διαδρομή ώστε να τα αποφύγετε; Η απόφαση δική σας. Το μόνο βέβαιο είναι πως δε θα τα πολεμήσετε. Εάν ένα τέρας σας φτάσει σε... απόσταση βολής, τότε πολύ απλά σας σκοτώνει. Τέλος. Ευτυχώς, το ΑΙ των τεράτων είναι πολύ χαμηλό, οπότε δε θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα να βρίσκετε κάθε φορά το βέλτιστο τρόπο για να τα ξεγελάσετε.

Μια στρατηγική που καλό θα ήταν να ακολουθείτε συνέχεια είναι να κλείνετε πίσω σας τις πόρτες και να αφήνετε ανοιχτά τα ντουλάπια σε όλα τα δωμάτια, ώστε σε περίπτωση ανάγκης να μπορείτε να κρυφτείτε γρήγορα. Εάν είστε κρυμμένοι (και ψύχραιμοι!), κανένα τέρας δεν μπορεί να σας εντοπίσει, ακόμη κι αν περάσει σε απόσταση αναπνοής από την κρυψώνα σας. Μείνετε κρυμμένοι, διατηρήστε την ψυχραιμία σας, περιμένετε να περάσει ο κίνδυνος, και μόνο τότε βγείτε και συνεχίστε την εξερεύνησή σας.

(say: "Hello, Mr. Horror. Goodbye, Ms Life")

Αυτό που θα αποδειχθεί ιδιαιτέρως προκλητικό είναι να "διατηρήσετε την ψυχραιμία σας" ενώ το τέρας βρίσκεται τόσο κοντά σας. Βλέπετε, εάν το κοιτάτε (ακόμη κι αν είστε καλά κρυμμένοι), η ψυχική ισορροπία του Daniel θα διαταραχθεί. Θα αρχίσει να τρέμει, θα θολώσει η όρασή του, θα αρχίσει να τρώει τα νύχια του και να κάνει θορύβους που θα σας πανικοβάλλουν πως αν συνεχίσει έτσι θα σας ανακαλύψει τελικά το τέρας. Και τότε... ο θάνατος θα 'ναι αναπόφευκτος κι οδυνηρός. Η εύκολη λύση είναι ασφαλώς να μην κοιτάτε το τέρας. Να γυρίσετε την πλάτη σας προς αυτό και να κοιτάτε τον τοίχο, έως ότου απομακρυνθεί κι είστε πάλι ασφαλής. Εύκολο να το λέμε, πολύ δύσκολο να το κάνουμε όμως. Μπορείς να στραφείς προς τον τοίχο και οικειοθελώς να μη βλέπεις τι συμβαίνει ενώ ακούς το ζωντανό εφιάλτη τόσο κοντά, ενώ νοιώθεις την ανάσα του ουσιαστικά στο σβέρκο σου; Σας διαβεβαιώνουμε πως είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ό,τι ακούγεται -ειδικά εφόσον οι αντιδράσεις του ήρωα ενισχύουν την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της στιγμής και φλερτάρουν με το δυσδιάκριτο όριο της παράνοιας.

Για να γλυτώσετε το Daniel από την παράνοια, θα πρέπει να φροντίζετε να ηρεμεί κάθε τόσο. Το φως αποτελεί μεγάλο σας σύμμαχο, καθώς το σκοτάδι φοβίζει τον ήρωά μας ενώ το φως τον ηρεμεί. Εάν κινείστε συνέχεια στα σκοτάδια (για να μη σας δει π.χ. κάποιο τέρας), ο Daniel θα αρχίσει να τρελλαίνεται και σταδιακά θα φτάσει στην παράνοια. Σύντομα, η ψυχολογική πίεση που θα ασκείται σε εσάς τους ίδιους θα σας αναγκάσει να ψάξετε απεγνωσμένα για τρόπους να τον επαναφέρετε σε κατάσταση (σχετικής) ηρεμίας. Εκτός από το φως που τον βοηθά σιγά-σιγά, υπάρχει ένας γρήγορος κι αποτελεσματικός τρόπος για να ηρεμήσει ο Daniel: να λύσετε κάποιο γρίφο. Αυτό θα τον φτάσει άμεσα στο αποκορύφωμα της ψυχικής του ισορροπίας -βέβαια, μην περιμένετε να βρεθεί στην απόλυτη ηρεμία και διαύγεια με αυτά που ζει· απλώς θα είναι πάλι καλά.

Κάτι ακόμη που πρέπει να προσέχετε είναι η υγεία του. Αν ο Daniel χτυπήσει, θα αρχίσει να τα βλέπει όλα θολά, ματωμένα κι αλλοιωμένα, η αναπνοή του θα βαρύνει, το σώμα του θα αρχίσει να τον προδίδει. Κι αυτό θα δυσχεραίνει πολύ το έργο σας, ειδικά εάν συναντήσετε κάποιο τέρας. Με την πάροδο του χρόνου η υγεία του ήρωα βελτιώνεται από μόνη της, αλλά αργά-αργά. Εάν θέλετε άμεσα αποτελέσματα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα laundanum που θα έχετε βρει νωρίτερα. Γι' αυτό, άλλωστε, και είναι πολύ σημαντικό να εξερευνάτε την κάθε περιοχή με μεγάλη προσοχή. Κάθε σκοτεινή γωνιά, κάθε ντουλάπι, κάθε βιβλιοθήκη, ενδέχεται να φιλοξενεί κάτι πολύτιμο για εσάς: είτε αυτό είναι σπίρτα ή λάδι για τη λάμπα πετρελαίου σας ώστε να εξασφαλίσετε σημεία με (πολύτιμο) φως είτε είναι φάρμακο ώστε να θεραπευτείτε.

(Δε θέλω να κατέβω εκεί κάτω. Όχι, αλήθεια, ΔΕ ΘΕΛΩ!)

Η συνεχής αυτή εξερεύνηση αποτελεί, άλλωστε, και τον πυρήνα του παιχνιδιού. Τον εθιστικότατο και τρομαχτικότατο πυρήνα ενός παιχνιδιού που σας μεταφέρει από μια ήρεμη και έρημη περιοχή σε μια άλλη γεμάτη ένταση όπου "παίζετε κρυφτούλι" με τέρατα που ξεπήδησαν από τους εφιάλτες σας. Συνολικά, τα τέρατα είναι ελάχιστα, οι γρίφοι επίσης ελάχιστοι, ενώ η εξερεύνηση πολλή. Επειδή, όμως, όλα αυτά έχουν δοσομετρηθεί σωστά, το παιχνίδι καταφέρνει να μας τραβήξει βαθιά μέσα στον κόσμο του και να μας βυθίσει στα σκοτεινά του μονοπάτια. Όλα υπάρχουν και λειτουργούν με σκοπό την απόλυτη απορρόφησή μας στον κόσμο του Amnesia.

Μια άξια συγχαρητηρίων επιλογή από πλευράς Frictional Games είναι πως προκειμένου να μη μας αποσπά τίποτα από τον κόσμο του παιχνιδιού, όχι μόνο υπάρχει συνεχής λειτουργία autosave (σε συγκεκριμένα checkpoints, όπως αλλάζοντας περιοχές, λύνοντας γρίφους, κ.λπ.), αλλά επιπλέον απαλείφεται ο παράγοντας που μας έκανε να χάσουμε. Παραδείγματος χάριν, φτάνετε σε ένα σημείο και χάνετε από ένα τέρας που παραμόνευε πίσω από μία πόρτα που ανοίξατε. Το παιχνίδι θα σας ξεκινήσει αυτόματα στο ίδιο σημείο, ενώ θα σας προσφέρει και βοήθεια υπό τη μορφή hint προκειμένου να μην ξαναχάσετε. Εάν παρόλα αυτά ξαναχάσετε, θα απομακρύνει το εμπόδιο εντελώς ώστε να μπορείτε να συνεχίσετε χωρίς κάτι να σας κρατά κολλημένους στο ίδιο σημείο.

Γραφικά / Διάλογοι-Ήχος

Έναν κόσμο που μπορεί να μην αποδίδεται με τελευταίας τεχνολογίας γραφικά, αλλά που σίγουρα θα καταφέρει να σας κερδίσει με τις σκοτεινές γωνιές, τις αποτρόπαιες εικόνες, και το (σχεδόν) δυναμικό σκηνικό που μεταβάλλεται όσο προχωρά η ιστορία. Παραδείγματος χάριν, ορισμένα flashbacks του ήρωα, θα αλλάξουν το σκηνικό και θα εκκινήσουν τον... εφιάλτη. Πολλές πηγές φωτός θα σβήσουν ξαφνικά, διαμελισμένα ανθρώπινα σώματα θα εμφανιστούν διάσπαρτα στο χώρο, ενώ παράλληλα τερατοειδείς και θανατηφόροι ιστοί και μεμβράνες θα φράξουν τις εξόδους.

Για τη δημιουργία μιας τόσο σκοτεινής ατμόσφαιρας, έπρεπε ασφαλώς να δοθεί προσοχή στις λεπτομέρειες. Κι ευτυχώς δόθηκε. Ο κέρσορας δεν είναι ένα τεράστιο βέλος ή χέρι που μας θυμίζει διαρκώς πως βρισκόμαστε σε πλασματικό κόσμο· αντίθετα, είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Η φυσική στο κάθε αντικείμενο του περιβάλλοντος χαρίζει αληθοφάνεια, ενώ ακόμη κι η οπτική πρώτου προσώπου σε συνδυασμό με το WASD χειρισμό ενισχύουν σημαντικά αυτή την αίσθηση.

Η μουσική υπόκρουση, η ερμηνεία του Daniel, αλλά κυρίως τα ηχητικά εφφέ είναι υπέροχα και συνδράμουν στη δημιουργία μας πραγματικά τρομαχτικής ατμόσφαιρας. Μιας ατμόσφαιρας που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από την αυθεντική (και πολυαγαπημένη) Λοβκραφτική. Στη μια γωνιά καραδοκεί το τέρας, στην άλλη η ύποπτη ησυχία που σε ανατριχιάζει.  Η ανησυχία κι ο φόβος συνεχή: «Τώρα κάτι θα συμβεί, τώρα δα, το νοιώθω...»

(όταν το παιχνίδι crash-άρει και χάνεις τα πάντα, συγκεκριμένες σκέψεις για τους προγραμματιστές παίρνουν ζωή στο μυαλό σου)

Τεχνικά προβλήματα / Bugs

Παρότι δε συναντούν όλοι bugs παίζοντας το Amnesia, καλό είναι να ξέρετε πως ορισμένοι αντιμετώπισαν απαράδεκτα σοβαρά bugs (ακόμη και μετά την εγκατάσταση του patch) που τους ανάγκασαν να φορτώσουν παλαιότερη θέση τους ή να πάρουν saved game από κάποιον τρίτο. Είναι απλώς απαράδεκτο να σε εξωθεί ένα παιχνίδι σε τέτοιες ενέργειες προκειμένου να μπορείς να το συνεχίσεις. Ναι, είναι αναμενόμενο πως θα υπάρχουν προβληματάκια μιας κι έχουμε physics σε κάθε σημείο και με κάθε αντικείμενο του κόσμου. Ωστόσο, άλλο να υπάρχουν glitches και μικροπροβλήματα, άλλο να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με dead-end bugs και game crashes.

Συμπεράσματα

Το Amnesia αποδεικνύεται στους περισσότερους από τους επιμέρους τομείς του από μέτριο έως καλό. Ωστόσο, η ατμόσφαιρά του καταφέρνει να προκαλέσει τόσο έντονα συναισθήματα που επαρκεί για να δημιουργήσει μια πραγματικά αξέχαστη gaming εμπειρία. Όσοι είστε λάτρεις του horror οφείλετε να ασχοληθείτε με το Amnesia καθώς είναι βέβαιο πως θα το απολαύσετε. Η συνεχής ανησυχία που θα σας διακατέχει, η αναπάντεχη αίσθηση πανικού που θα κάνει το αίμα στις φλέβες σας να παγώσει, αλλά και η Λοβκραφτική ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει έντονα τον κόσμο του, είναι βέβαιο πως θα σας χαρίσουν ορισμένες αξέχαστες ώρες. Μόνο μην πείτε πως δε σας προειδοποιήσαμε: ΘΑ τρομάξετε.